α) Το σχέδιο των Εβραίων να ελέγξουν την Κύπρο, μια και η Μεγαλόνησος αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για το κράτος του Ισραήλ, ενόσω δεν έχει εκλείψει ο κίνδυνος από κάποια αραβικά κράτη. (Στην πραγματικότητα, μόνο το Ιράν εκφράζει δημόσια την καταστροφή του Ισραήλ. Κάποιες ισλαμικές οργανώσεις (το Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης ή Χαμάς, όπως είναι ευρύτερα γνωστή και η Χεζμπολάχ) δεν αποτελούν τον μεγάλο πονοκέφαλο του Ισραήλ. Το άλλο αντισιωνιστικό προπύργιο, το Ιράκ, έπεσε!). Η Κύπρος, λοιπόν, για το Ισραήλ αποτελεί τη μόνη διέξοδο στην περιοχή μας και το ενδιαφέρον του για το νησί χρονολογείται από πολύ παλιά.
β) Η νέα γεω-πολιτική κατάσταση που δημιουργήθηκε με την κρίση στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ (δύο χώρες που συνεργάζοντο για περισσότερο από μισόν αιώνα σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, Ελλάδας και Κύπρου). Μετά την κρίση, βλέπουμε το κράτος του Ισραήλ να βρίσκει διέξοδο στη μεγαλύτερη ανάπτυξη των διμερών σχέσεων με την Ελλάδα και την Κύπρο.
γ) Ένα τρίτο δεδομένο και αυτό είναι νέο, είναι η σχέση που δημιουργείται μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ στον ενεργειακό τομέα, με την ανακάλυψη στις ΑΟΖ των δύο χωρών μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου. Και σε αυτόν τον τομέα διαπιστώνεται ξεκάθαρα, ότι η Κύπρος αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για το Ισραήλ.
Από πολιτικής πλευράς, το ενδιαφέρον των Εβραίων για την Κύπρο άρχισε να μεγιστοποιείται και να εκφράζεται στην πράξη μετά το Δημοψήφισμα του 2004 και την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. (Το σχέδιο αυτό, όπως έχουμε ξαναγράψει, ήταν εβραϊκής εμπνεύσεως: ανήκει στον Δαβίδ Χάνεϊ και στην υπόλοιπη παρέα του, των Αμερικανοεβραίων της κυβέρνησης Μπους. Ακόμη και ο συντάκτης του σχεδίου ήταν Εβραίος της Αυστρίας.). Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν είδαμε όλοι έναν οικοδομικό οργασμό στα κατεχόμενα με επενδύσεις Εβραίων του Ισραήλ και του εξωτερικού (στη Βοκολίδα, Γιαλούσα, Κερύνεια, Έγκωμη, Άγιον Αμβρόσιο κ.αλ.), με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί οργανωμένη εβραϊκή κοινότητα στο ψευδοκράτος και να ιδρυθεί εβραϊκή συναγωγή στην κατεχόμενη Κερύνεια.
Εβραϊκή κοινότητα αναπτύσσεται και στις ελεύθερες περιοχές, με κέντρο αναφοράς την Συναγωγή που ιδρύθηκε στη Λάρνακα.Από οικονομικής πλευράς, το ενδιαφέρον των Εβραίων για την Κύπρο χρονολογείται από πολύ παλιά, με ιδιαίτερο χρονικό σταθμό την περίοδο της αγγλικής αποικιοκρατίας, οπότε Εβραίοι αγόρασαν εκτάσεις γης στο νησί, τις οποίες κατέχουν μέχρι σήμερα. Πρόσφατα, εκτός από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των Εβραίων που αναπτύχθηκαν στην Κύπρο σε συνεργασία με Ελληνοκύπριους επιχειρηματίες, οι Ισραηλινοί κατόρθωσαν να μας … λύσουν και το (δεύτερο) εθνικό μας θέμα, το υδατικό, αφού οι αφαλατώσεις βρίσκονται στα χέρια τους.
Μετά την ανακάλυψη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε μεγάλες ποσότητες έξω από τις ακτές του και το ενδιαφέρον που επέδειξε να συνεργαστεί με την Κύπρο στον τομέα της ενέργειας, το Ισραήλ κάνει ακόμη ένα βήμα μπροστά για να θέσει τις ελεύθερες περιοχές της Δημοκρατίας –προς το παρόν- σε οικονομικό έλεγχο.
Το ενδιαφέρον της ισραηλινής εταιρείας Delek Group για την κατασκευή τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Κύπρο, έρχεται μετά που το υπουργείο Εμπορίου, το 2008, παραχώρησε τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης για το «οικόπεδο 12» στην αμερικανοεβραϊκή εταιρεία Noble Energy.
Δηλαδή, στην ίδια εταιρεία, η οποία –μαζί με άλλες ισραηλινές εταιρείες- ανέλαβε την ανάπτυξη του πεδίου φυσικού αερίου «Tamar» στα ανοιχτά των ακτών του Ισραήλ στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου. Η αμερικανοεβραϊκή εταιρεία που έχει ποσοστό 36% στο πεδίο «Ταμάρ», διαθέτει επίσης ποσοστό 47% στο μοναδικό υφιστάμενο παραγωγικό κοίτασμα του Ισραήλ, στο πεδίο Mari-B νοτιότερα. «Συμπτωματικά», συνεταίρος της Noble Energy, είναι η Ισραηλινή Delek Group, που ενδιαφέρεται να κατασκευάσει τερματικό σταθμό στο Βασιλικό!
Αυτό είναι το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στις σχέσεις Κύπρου-Ισραήλ και η κυβέρνηση καλείται με πολλή προσοχή να αξιοποιήσει αυτή τη σχέση, οικονομικά και πολιτικά, με φόντο μάλιστα την κρίση στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ.
Η κυβέρνηση καλείται να βρει τη «χρυσή τομή» στην οικονομική συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ. Μια συνεργασία, που το «πάνω χέρι» θα το έχει η Κύπρος και όχι το Ισραήλ. Διότι, ναι μεν εμπλέκονται ιδιωτικές εβραϊκές εταιρείες, αλλά πίσω από αυτές είναι το κράτος του Ισραήλ. Αυτό, δεν θα πρέπει να διαφεύγει της δικής μας κυβέρνησης. Και αν οι Εβραίοι πετύχουν να ελέγξουν οικονομικά την Κύπρο, θα μπορέσουν να την ελέγξουν και πολιτικά.
Να μην ξεχνούμε, ότι ένα μέρος των παράνομων «χρηστών» των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα είναι μέλη της εβραϊκής κοινότητας που δραστηριοποιούνται στο ψευδοκράτος. Γι΄ αυτούς τους παράνομους «χρήστες» ο Έρογλου, στις διαπραγματεύσεις για το Περιουσιακό, θέλει να έχουν τον πρώτο λόγο!
Οι Εβραίοι ελέγχοντας και πολιτικά την Κύπρο θα θέλουν να αξιοποιήσουν μια μελλοντική λύση του Κυπριακού και προς τα δικά τους συμφέροντα.
Γι΄ αυτό, η κυβέρνηση καλείται να βρει, όπως είπαμε, τη «χρυσή τομή» σε μία ενδεχόμενη –αλλά διαγραφόμενη εκ των πραγμάτων- συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ. Από μια τέτοια συνεργασία, θα διαφανούν και οι ενδόμυχες προθέσεις του κράτους του Ισραήλ για την Κύπρο. Και εάν είναι «αγαθές» οι προθέσεις των Εβραίων σε μία συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, ίσως, αυτή η συνεργασία βάλει φραγμό στο νέο-οθωμανικό «όραμα» της Τουρκίας για κατάκτηση ολόκληρης της Μεγαλονήσου.
Χρειάζονται, λοιπόν, λεπτοί και έξυπνοι χειρισμοί από πλευράς κυβέρνησης, για το πώς θα συνεργαστεί με το Ισραήλ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου