Οι εννιά στις δέκα πληροφορίες που κυκλοφορούν στο διδύκτιο είναι ψέμματα ή μισές αλήθειες. Η καταγραφή τους βοηθάει στον έλεγχο και στο ξεσκαρτάρισμα.

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Πλησιάζει ο πόλεμος





Paul Craig Roberts* (ΗΠΑ) (μτφ. Κριστιάν)


Η εξαιρετική προπαγάνδα που ασκείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και τα Υπουργεία Προπαγάνδας τους (δηλαδή τα «Δυτικά μέσα ενημέρωσης») κατά της Ρωσίας έχει ως στόχο να οδηγήσει τον κόσμο σε έναν πόλεμο που κανείς δεν μπορεί να κερδίσει.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να βγούνε από αυτήν την απερισκεψία επειδή η Ευρώπη θα είναι η πρώτη που θα εξαφανιστεί σε καπνό, λόγω των αμερικανικών πυραύλων που φιλοξενεί και που υποτίθεται εγγυώνται την «ασφάλεια» της.

Ένα διεφθαρμένο Δικαστήριο στην Ολλανδία, αν και παράνομο να αποφασίσει για αυτό το θέμα, καταδίκασε τη Ρωσία να καταβάλει πρόστιμο ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το όφελος των μετόχων της Yukos, μια διεφθαρμένη οντότητα που λεηλατούσε τη Ρωσία και φοροδιαφυγούσε.

Όπως επισημαίνεται από τον Tyler Durden στο μπλογκ Zero Hedge , η αντίδραση της Ρωσίας ενώπιον αυτής της απόφασης είναι αποκαλυπτική: «Πλησιάζει ένας πόλεμος στην Ευρώπη. Πιστεύετε ότι αυτή η απόφαση έχει καμία σημασία;», απάντησε ένας σύμβουλος του Πούτιν.
Η Δύση συνωμοτεί εναντίον της Ρωσίας, επειδή οι ​​Δυτικοί είναι τελείως διεφθαρμένοι.
Ο πλούτος της ελίτ δεν βασίζεται μόνο στη λεηλασία των ασθενέστερων χωρών, των οποίων οι ηγέτες μπορούν να αγοραστούν (διαβάστε τις Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Δολοφόνου του John Perkins για να μάθετε πώς λειτουργεί αυτή η λεηλασία), αλλά και στη λεηλασία των ίδιων των πολιτών τους.
Οι αμερικανικές ελίτ έγιναν αυθεντίες στην λεηλασία των ίδιων των πολιτών τους και κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής μεσαίας τάξης στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.

Αντίθετα, η Ρωσία αναδύθηκε από την τυραννία και μια κυβέρνηση που είχε χτιστεί πάνω σε ψέματα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία καταδύουν σε μια τυραννία που προστατεύεται από ψέματα.
Οι Δυτικές ελίτ επιθυμούν να λεηλατήσουν τη Ρωσία, ένα ζουμερό τζάκποτ, αλλά να που βγήκε ο Πούτιν στο δρόμο τους.
Η λύση είναι να απαλλαγούν από αυτόν, όπως ξεφόρτωσαν τον Προέδρο Γιανούκοβιτς στην Ουκρανία.
Οι αρπακτικές ελίτ και οι ηγεμονικοί νεοκόν έχουν τον ίδιο στόχο: να καταστεί η Ρωσία ένα υποτελές κράτος.
Ένας στόχος που ενώνει τους χρηματοπιστωτικούς και πολιτικούς ιμπεριαλιστές.
Έχω τονίσει στους αναγνώστες τη προπαγάνδα που χρησιμοποιείται για να δαιμονοποιήσουν τον Πούτιν και τη Ρωσία.
Ωστόσο, έμεινα έκπληκτος με τα καταπληκτικά και αισχρά ψέματα της βρετανικής εφημερίδας «The Economist» (26 Ιουλίου 2014).
Το εξώφυλλο δείχνει το πρόσωπο του Πούτιν σε ιστό αράχνης, με τον τίτλο –θα έχετε μαντέψει- «Ένας Ιστός από ψέματα».


(http://www.economist.com/news/leaders/21608645-vladimir-putins-epic-deceits-have-grave-consequences-his-people-and-outside-world-web?spc=scode&spv=xm&ah=9d7f7ab945510a56fa6d37c30b6f1709).






Θα έπρεπε να διαβάσετε αυτό το κείμενο, προκειμένου να μετρήσετε το επίπεδο της αηδιαστικής προπαγάνδας στη Δύση και το προφανή ελιγμό που στοχεύει να οδηγήσουν σε πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Δεν υπάρχει απολύτως καμία απόδειξη που να στηρίζει τις άγριες ​​κατηγορίες της Economist όπως και την έκκλησή της για τον τερματισμό του δυτικού «κατευνασμού» προς τη Ρωσία, καθώς και για αποφασιστική δράση κατά του Πούτιν.
Το είδος των απερίσκεπτων ψεμάτων και η προφανή προπαγάνδα που αναμεταδίδονται από τη "The Economist" δεν έχουν άλλο σκοπό παρά να οδηγήσουν τον κόσμο σε πόλεμο.

Οι δυτικές ελίτ και κυβερνήσεις δεν είναι απλώς διεφθαρμένες, είναι και φρενοβλαβείς.
Όπως το έγραψα στο παρελθόν, μην περιμένετε να ζήσετε για πολύ καιρό.

Στο βίντεο που ακολουθεί, ένας σύμβουλος του Πούτιν και Ρώσοι δημοσιογράφοι μιλάνε ανοιχτά για τα σχέδια των ΗΠΑ για ένα προληπτικό χτύπημα κατά της Ρωσίας : http://financearmageddon.blogspot.co.uk/2014/07/official-warning-u-s-to-hit-russia-with.html






Πηγή: www.paulcraigroberts.org
Source : http://www.controinformazione.info/paul-c-roberts-lancia-lallarme-la-guerra-sta-arrivando-war-is-coming/#more-5942.
Source originaire : http://www.paulcraigroberts.org/2014/07/28/war-comin
http://blogs.mediapart.fr/blog/segesta3756/300714/paul-craig-roberts-la-guerre-est-en-train-darriver-war-coming
http://www.les-crises.fr/la-russie-et-lhumanite-ont-elles-un-avenir/




*Paul Craig Roberts (born April 3, 1939) is an American economist and a columnist for Creators Syndicate. He served as an Assistant Secretary of the Treasury in the Reagan Administration and was noted as a co-founder of Reaganomics.[1] He is a former editor and columnist for the Wall Street Journal, Business Week, and Scripps Howard News Service. He has testified before congressional committees on 30 occasions on issues of economic policy. Jointly published with the Strategic Culture Foundation. http://www.strategic-culture.org/news/2014/06/02/what-obama-told-us-at-west-point.html


http://infognomonpolitics.blogspot.gr/
Περισσότερα... »

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Good News: 1,7 εκ. νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη μέσω Ίντερνετ και 1.400 στην Ελλάδα - Μάθετε τα πάντα για το σύστημα σύστημα EURES -Find A Job!


Τη νέα βελτιωμένη έκδοση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας εύρεσης εργασίας αποκάλυψε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θέτοντας ως βασικό στόχο τις καλύτερες υπηρεσίες για όσους επιθυμούν να εργαστούν εντός ΕΕ και με το βλέμμα στην καταπολέμηση της ανεργίας.



Το σύστημα EURES -Find A Job διαθέτει ήδη περισσότερες από 1,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας με τη συντριπτική πλειοψηφία να βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία, ενώ, όσον αφορά στην Ελλάδα, έχουν ήδη αναρτηθεί 1.400 θέσεις διαθέσιμες στη χώρα μας.

Πώς λειτουργεί

Το σύστημα επιτρέπει στους χρήστες -ενδιαφερόμενους να αναζητούν εργασία χρησιμοποιώντας διάφορα φίλτρα, όπως το εκάστοτε κράτος -μέλος που υπάρχει η διαθέσιμη θέση, το απαιτούμενο μορφωτικό επίπεδο, τον τύπο και διάρκεια σύμβασης, αλλά και την απαιτούμενη εργασιακή εμπειρία.



Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, παράλληλα, να δουν αν ο κάθε εργοδότης ζητά συγκεκριμένα εργαζόμενους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο σύστημα βρίσκεται ακόμη σε φάση δοκιμών (beta testing), ωστόσο, η προηγούμενη έκδοση της πλατφόρμας λειτουργεί κανονικά.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν θέσεις εργασίας σε οποιεσδήποτε χώρες της ΕΕ -Ευρωζώνης συμπεριλαμβανομένων και της Νορβηγίας, Ισλανδίας, Ελβετίας, Λιχτενστάιν.

Μέσω του Eures οι χρήστες μπορούν, ακόμη, να ετοιμάσουν και το βιογραφικό τους το οποίο θα βρίσκεται on -line και θα μπορούν να το εξετάσουν όλοι οι εγγεγραμμένοι εργοδότες και οι σύμβουλοι που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.



Ταυτόχρονα οι χρήστες μπορούν να έλθουν σε επαφή με σύμβουλους του προγράμματος EURES, αλλά και μέσω τοπικών γραφείων εργασίας, για να αποκτήσουν πρόσβαση σε πρακτικά, διοικητικά και νομικά ζητήματα που σχετίζονται με την εύρεση εργασίας στο εξωτερικό.

Πηγή: ΑΜΠΕ
http://www.eirinika.gr/


Περισσότερα... »

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

ΛΕΥΚΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ - ASSASIN`S CREED : Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟΠΑΙΧΝΙΔΙΑ {ΒΙΝΤΕΟ}

Στην εποχή που ζούμε , πολλές σειρές και ταινίες αναφέρουν είτε έμμεσα είτε άμεσα πολλά στοιχεία για την πραγματική ιστορία του κόσμου , ώστε ο κόσμος να είναι προετοιμασμένος καθώς ακόμα και αν δεν παραδέχεται και χλευάζει τα όσα συμβαίνουν πίσω από την κουρτίνα , θα έχει μέσα στο υποσυνείδητό του , την αλήθεια.





Φροντίζουν μάλιστα τα λαμόγια να περάσουν την ύπαρξή τους ως κάτι το φυσικό και το λογικό βάζοντας τα διάφορα γένη τους μέσα σε παιδικές σειρές κάτι που τους ενδιαφέρει σε μεγάλο βαθμό , ώστε τα παιδιά να συγκρατούν την εικόνα τους και όταν παρουσιαστούν στον κόσμο κατά την μεγάλη επιστροφή τους που τόσο ονειρεύονται να είναι έτοιμος ο κόσμος για να κυριαρχήσουν εκ νέου πάνω σε αυτόν.


Τον τελευταίο καιρό όμως , ασχολούνται ιδιαίτερα όχι μόνο με όλα αυτά , αλλά και με το τεχνολογικό κομμάτι που αφορά τον κόσμο του Gaming , των βιντεοπαιχνιδιών δηλαδή καθώς αυτός ο τομέας βρίσκεται σε μεγάλη ανάπτυξη καθώς εταιρίες ξοδεύουν τεράστια ποσά πάνω σε αυτόν.


Μέσα στο gaming λοιπόν τα λαμόγια επέλεξαν να δείξουν στον κόσμο και κάποια από τα σχέδιά τους αλλά μεταξύ άλλων την ύπαρξη τους , όπως και των Ελοχίμ , των Αδελφοτήτων του σκότους αλλά και άλλων θεμάτων που έγιναν γνωστά μέσα από την σειρά βιβλίων του Δημοσθένη Λιακόπουλου , Γιατί και πως Ζούν Ανάμεσά μας.


Τα παιχνίδια που αναφέρονται σε αυτά τα ζητήματα είναι πάρα πολλά και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αρκετά όμως έκρινα σωστό να αναφερθώ στην σειρά παιχνιδιών με το όνομα Assasin`s Creed.


H ιστορία αυτού του παιχνιδιού είναι αρκετά πολύπλοκη λόγων των αρκετών παιχνιδιών που έχουν βγει , αλλά ας πούμε λίγα πράγματα πάνω σε αυτήν .


Aυτή η σειρά παιχνιδιών ουσιαστικά στηρίζεται στο ότι μέσα στο DNA μας υπάρχουν μέσα οι ζωές των προγόνων μας.


Έτσι μια εταιρία που ελέγχει τον κόσμο πίσω από το παρασκήνιο και έχει αρκετές ομοιότητες με την Μητρική Εταιρία , δηλαδή την εταιρία του Αντιχρίστου που θα ελέγχει τους πάντες , έχει εφεύρει μια ειδική συσκευή που σου επιτρέπει να ζεις την ζωή του προγόνου σου.


Αυτή η εταιρία διοικείται από τους Ναίτες και αντίπαλοι τους είναι οι Ασσασίνοι που είναι οι καλοί της υπόθεσης και αυτή η διαμάχη κρατά χιλιάδες χρόνια και ψάχνουν κάποια αντικείμενα που είναι απομεινάρια υπερτεχνολογίας κάποιων υπερφυσικών όντων.


Όποιος παρακολουθήσει λοιπόν την ιστορία του παιχνιδιού αυτών θα δει ότι είναι ουσιαστικά σαν να βλέπει αναφορές από τα Γιατί και Πως κάτι που αποδεικνύει το ότι οι Νεφελίμ περνάνε τα σχέδια τους και τα δείχνουν στον κόσμο μέσα από τα παιχνίδια.


Ας δούμε όμως λίγα πράγματα για τους Ναίτες και τους Ασσασίνους.


Οι Ιππότες του Ναού ή Ναΐτες (αγγλικά: Templars) γνωστοί και ως Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα (λατινικά: Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici) αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα στρατιωτικά τάγματα στην ιστορία.


Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της Α' Σταυροφορίας, το 1118 μ.Χ με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νεοϊδρυθέν Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια των μουσουλμάνων γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν Templum Salomonis. Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος Ναός του Σολομώντα που χτίστηκε περίπου το 950 π.Χ. και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές. Το τμήμα αυτό οι Ιππότες του Ναού μετονόμασαν σε Templum Domini, δηλαδή «Ναό του Θεού».


Οι Ναΐτες ήταν οργανωμένοι σαν μοναστικό τάγμα, ακολουθώντας έναν Κανόνα που έφτιαξε γι' αυτούς ο Άγιος Βερνάρδος του Κλερβώ (Saint Bernard de Clairvaux). Το τάγμα διέθετε υψηλές διασυνδέσεις και γρήγορα εξελίχθηκε σε βασικό υποκινητή της διεθνούς πολιτικής την εποχή των Σταυροφοριών. Εγκαίρως, οι Ναΐτες προικίστηκαν με πολλές και εξαιρετικά ευνοϊκές γι' αυτούς Παπικές Βούλες (όπως η Omne Datum Optimum) που μεταξύ άλλων τους επέτρεπαν να επιβάλλουν φόρους και να εισπράττουν το φόρο της δεκάτης στις περιοχές που βρίσκονταν υπό τον άμεσο έλεγχό τους. Όλα αυτά τους βοήθησαν ώστε να επιτύχουν μία γρήγορη ενίσχυση της κοσμικής εξουσίας τους.


Κάθε χώρα είχε ένα Μάγιστρο (Magister) του τάγματος και όλες οι χώρες ελέγχονταν από τον Μεγάλο Μάγιστρο (Grand Magister). Το αξίωμα του Μεγάλου Μαγίστρου ήταν ισόβιο και τα βασικά του καθήκοντα ήταν να επιβλέπει τις δραστηριότητες του τάγματος στην Ανατολή και τις οικονομικές κτήσεις του τάγματος στη Δύση.


Υπήρχαν 4 κατηγορίες (μεραρχίες) αδελφών του Τάγματος:


Οι Ιππότες , που είχαν εξοπλισμό βαρέος ιππικού.


Οι Υπαξιωματικοί (Sergentes), που είχαν εξοπλισμό ελαφρού ιππικού και προέρχονταν από κατώτερη κοινωνική τάξη σε σχέση με τους ιππότες.


Οι Κτηματίες, που διαχειρίζονταν την περιουσία του τάγματος. Επίσης, υπήρχαν και οι frères de métiers οι οποίοι εκτελούσαν χειρωνακτικές εργασίες.


Οι Ιερείς-Στρατιωτικοί (Chaplains), που ήταν χειροτονημένοι ιερείς για να καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες του τάγματος.


Κάθε ιππότης είχε στη διάθεσή του περίπου 10 άτομα σε θέσεις υποστήριξης. Κάποιοι αδελφοί του τάγματος ήταν αποκλειστικά αφοσιωμένοι στις τραπεζικές δραστηριότητες, αφού συχνά το τάγμα διαχειριζόταν πολύτιμα αγαθά από τους συμμετέχοντες στις Σταυροφορίες.


Ουσιαστικά επρόκειτο για λέσχη υποταγμένη στην Λευκή Αδελφότητα.


Οι Ασασίνοι τώρα , υπήρξαν στρατιωτικο-θρησκευτικό τάγμα Νιζαριτών Ισμαηλιτών με διάρκεια ύπαρξης περίπου από το 1092 μέχρι το 1265.


Κύρια προπύργιά τους υπήρχαν στην Περσία και τη Συρία, ενώ ήταν κύριοι εχθροί των Σουνιτών ηγεμόνων, τους οποίους θεωρούσαν εχθρούς χειρότερους και από τους χριστιανούς Σταυροφόρους.


Μιλάμε για οργάνωση της Μαύρης Αδελφότητας και όπως καταλαβαίνετε ήταν λογικό και είναι να βρισκόταν σε σύγκρουση με τους Ναίτες της Λευκής.


Η σειρά Assasin`s Creed είναι συνέχειες εξαιρετικών αναμφίβολα βιντεοπαιχνιδιών που πέρα από την κουρτίνα και την αλήθεια που έχουν μέσα τους , δείχνουν σε το δυνατόν πιστή αναπαράσταση , γεγονότα που συνέβησαν , στις Σταυροφορίες , στην Αναγέννηση , στην Αμερικανική Επανάσταση και σε άλλες περιόδους της ιστορίας.


Μάλιστα το επερχομένο που βγαίνει τώρα τον Οκτώμβριο είναι στην Γαλλική Επανάσταση και παρουσιάζει πως οι Ναίτες δημιουργούσαν επαναστάσεις για να ελέγξουν τον κόσμο και την διαμάχη τους εκείνη την περίοδο με τους Ασσασίνους.


Κάτι που ξέρουμε ότι έκανε στην πραγματικότητα η Λευκή Αδελφότητα , δημιουργώντας επαναστάσεις για να πάρει την εξουσία από την Μαύρη.


Τελειώνοντας το άρθρο , με αφορμή την κυκλοφορία του Assasin`s Creed Unity τον Οκτώβριο , οι καλύτεροι Γάλλοι παρκουρίστες φανατικοί θαυμαστές των παιχνιδιών δημιούργησαν ένα υπέροχο βίντεο στο οποίο ντυμένοι με ρούχα των ηρώων του παιχνιδιού , χρησιμοποιούν τις εξαιρετικές τους ικανότητες για ένα φανταστικό αποτέλεσμα δείχνοντας πως ο ορισμός των βιντεοπαιχνιδιών με την πραγματικότητα γίνονται ένα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.


Καλή σας απόλαυση !!!!!!


Δείτε το βίντεο



Επιμέλεια άρθρου: Dimitris Papadoudis
Φωτογραφία: Dimitris Papadoudis
Πηγή: Αθέατη γνώση
28 Ιουλίου 2014

Περισσότερα... »

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Το ισχυρότερο λέιζερ στον κόσμο δημιούργησαν Έλληνες επιστήμονες


To-isxirotero-laser-ston-kosmo-dimiourgisan-ellines-epistimones
Αναδημοσίευση κειμένου και φωτογραφίας από: the curiosity of cat

Ερευνητές στην Ελλάδα κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα λέιζερ ατόμων, που είναι επτά φορές πιο ισχυρό από ό,τι είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Παγκοσμίως, περίπου δέκα ερευνητικές ομάδες ασχολούνται με τα λέιζερ ατόμων και μία από αυτές βρίσκεται στην Κρήτη, με εντυπωσιακές μάλιστα επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον, γερμανικής καταγωγής, φυσικό Βολφ φον Κλίτσινγκ και τη μεταδιδακτορική ερευνήτρια Βασιλική Μπόλπαση, του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «New Journal of Physics».

Συμμετείχαν επίσης ο επίκουρος καθηγητής Νίκος Ευφραιμίδης του Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και ο Παύλος Κονδύλης του Κέντρου Κβαντικών Τεχνολογιών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, καθώς επίσης οι Μάικλ Μορισέι και Μαρκ Μπέικερ από το ΙΤΕ και Ντάνιελ Σαχαγκούν από τη Σιγκαπούρη.

Τα λέιζερ ατόμων (ή ατομικά λέιζερ) εκπέμπουν δέσμες ύλης αντί για δέσμες φωτός. Οπως σε ένα συμβατικό οπτικό λέιζερ, η δέσμη του περιέχει φωτόνια (σωματίδια φωτός) που κινούνται με συνεκτικό τρόπο στον χώρο, με ανάλογο τρόπο σε ένα λέιζερ ατόμων η δέσμη του περιλαμβάνει εκατομμύρια άτομα.

Τα λέιζερ ατόμων βρίσκονται στο αρχικό στάδιο των ερευνών και πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά προτού βρουν πρακτικές εφαρμογές, όπως η ατομική συμβολομετρία, η ατομική λιθογραφία, η ακριβέστερη μέτρηση μαγνητικών πεδίων κ.ά.

Κρίσιμος παράγων και για τους δύο τύπους λέιζερ είναι η ροή, δηλαδή ο ρυθμός εκπομπής φωτονίων ή ατόμων. Μέχρι σήμερα, η ροή των ατόμων στα λέιζερ ήταν περιορισμένη, αλλά η νέα έρευνα ξεπέρασε τα έως τώρα εμπόδια, επιτυγχάνοντας ροή επτά φορές μεγαλύτερη από ό,τι είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

Τα ισχυρότερα μέχρι σήμερα λέιζερ ατόμων συνίστανται σε νέφη ατόμων που έχουν παγιδευτεί με μαγνητικό τρόπο και έχουν ψυχθεί σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν (πρόκειται για τα λεγόμενα «συμπυκνώματα Μπόουζ- Αϊνστάιν»).

Αυτά τα συμπυκνώματα είναι τόσο κρύα, που πολλά άτομά τους βρίσκονται στη χαμηλότερη δυνατή ενεργειακή κατάσταση, με συνέπεια να χάνουν την ατομική τους ταυτότητα και να σχηματίζουν μία ενιαία κβαντική οντότητα. Με τη βοήθεια πεδίων ραδιοσυχνοτήτων, τα εν λόγω κρύα συμπυκνώματα τελικά εκπέμπουν μια συνεκτική δέσμη ατόμων, μετατρεπόμενα έτσι σε λέιζερ.

Οι ερευνητές στο ΙΤΕ, χρησιμοποιώντας ισχυρότερα πεδία ραδιοσυχνοτήτων, πέτυχαν μια ροή 4 Χ 10^7 (εις την εβδόμη δύναμη) ατόμων/δευτερόλεπτο και προβλέπουν ότι στο μέλλον, εφαρμόζοντας συμπυκνώματα Μπόουζ- Αϊνστάιν με περισσότερα άτομα, θα καταφέρουν -μέσα στις επόμενες εβδομάδες- να αυξήσουν περαιτέρω την ισχύ του ατομικού λέιζερ.

Επίσης, χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική, για πρώτη φορά οι ερευνητές δημιούργησαν μια ισχυρή δέσμη ατόμων, που περιείχε ταυτόχρονα μια δέσμη λέιζερ ατόμων και μια πολύ κρύα δέσμη θερμικών ατόμων. Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται μια τέτοια υβριδική δέσμη ατόμων.

Η δέσμη θερμικών ατόμων, με θερμοκρασία μόλις 200 νανοκέλβιν, είναι δύο τάξεις μεγέθους πιο κρύα από οποιαδήποτε ανάλογη δέσμη ατόμων έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.
 http://www.egriechen.info/
Περισσότερα... »

SIMONE LE BARON:Η ΜΟΝΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ


"Η μόνη κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι η κρίση του ελληνισμού" υποστηρίζει στο βιβλίο της: "Μια Γαλλίδα για την Ελλάδα" η διανοούμενη Σιμόν Λε Μπαρόν, εισάγοντας την ιδέα του νεοφιλελληνισμού ως τρόπο ζωής. Στο βιβλίο της, μεταξύ άλλων, έχει επιλέξει να παρουσιάσει 8 εν ζωή έλληνες, ανθρώπους που γνωρίζει την πορεία τους, "οχτώ δασκάλους του εαυτού τους και του ανθρωποκεντρικού ελληνισμού", προκειμένου να αποδείξει ότι ο ελληνισμός είναι μια ζωντανή, διαχρονική, συγχρονική οντότητα.
Σε άπταιστα ελληνικά, η Σιμόν Λε Μπαρόν εξηγεί γιατί επέλεξε την Ελλάδα και τον ελληνικό τρόπο ζωής, γιατί αγαπάει τους σύγχρονους έλληνες, αλλά και γιατί νιώθει απέχθεια για την Γαλλία -όχι ως χώρα- αλλά ως ιστορία, και τους δημιουργούς αυτής.
-Γιατί μια γαλλίδα εγκατέλειψε την Γαλλία και ήρθε να μείνει στην Ελλάδα;
-Και γιατί όχι; Γιατί να φαίνεται νορμάλ να εγκαταλείψει την Ελλάδα ένας Έλληνας κι όχι μια Γαλλίδα να εγκαταλείψει τη Γαλλία; Απαντώ μόνιμα: εσείς οι Έλληνες έχετε για τη Γαλλία και τους Γάλλους μια πολύ ρομαντική ιδέα. Το σαβουάρ βιβρ, η λογοτεχνία, ο πολιτισμός τελείωσαν εδώ και 50 χρόνια. Σοβαρές γαλλικές στατιστικές λένε ότι 60% των Γάλλων που φεύγουν από τη Γαλλία για το εξωτερικό, δεν θέλουν να επιστρέψουν. Ποτέ. Ενώ ξέρουμε ότι για τους Έλληνες της διασποράς είναι ακριβώς το αντίθετο. Θεωρώ τη Γαλλία μια από τις πιο ωραίες χώρες στον κόσμο. Ένα γαλλικό περιοδικό - γεγονός που μας δείχνει τουλάχιστον ότι έχουν αυτοσαρκασμό - γράφει ότι ο γαλλικός λαός θεωρείται πιο αντιπαθητικός στον κόσμο. Προτίμησα την ελληνική ανθρωπιά. Αυτό είναι το δικό σας σαβουάρ βιβρ.
-Γιατί γράψατε αυτό το βιβλίο; Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμά του και σε ποιον απευθύνεται;
-Τελικά, μπορώ να πω ότι σχεδόν «αναγκάστηκα» να το γράψω. Στην αρχή ήθελα να γράψω το "Νέοφιλελληνισμό", απλώς. Όταν ήρθα στην Ελλάδα και διαπίστωσα ότι οι Έλληνες κάνανε λάθος στην κρίση, θεώρησα χρέος μου να τους δώσω την άποψη μιας Γαλλίδας που έρχεται από το μέτωπο. Το όπλο μου: η γνώση της ελληνικής γλώσσας. Εσείς οι Έλληνες μαθαίνετε όλες τις γλώσσες, κι αυτό φαίνεται νορμάλ στους ξένους. Πόσοι ξένοι είμαστε που γνωρίζουμε τη δημοτική; Πολύ λίγοι υποθέτω. Οι ξένοι ξέρουν τα αρχαία, οι περίφημοι Ελληνιστές… Και για αυτούς ο ελληνισμός περιορίζεται στην αρχαία Ελλάδα. Το μήνυμα αυτού του βιβλίου: ο ελληνισμός συνεχίζεται! Η μόνη κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι η κρίση του ελληνισμού. Και τι είναι ελληνισμός; Η ιστορία της ελληνικής γλώσσας/σκέψης. Αυτό το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο στους Έλληνες. Είναι μια φωνή που υψώνεται μέσα στην έρημο της ατομικιστικής ανθρωπότητας του 21του αιώνα.
-Στο βιβλίο σας, διακρίνεται και μια ένταση εναντίον της Γαλλίας. Γιατί;
-Η λέξη «ένταση» δεν είναι αρκετά δυνατή. Νιώθω απέχθεια, όχι για τη Γαλλία σαν χώρα αλλά για την ιστορία της και για αυτούς που την δημιούργησαν και συνεχίζουν. Υπάρχει η ιστορία που μαθαίνουμε στο σχολείο και αυτή που ανακαλύπτει εκείνος που διψάει για αλήθεια. Επέλεξα τη δεύτερη οδό κι αυτό που ανακάλυψα δεν είναι ωραίο: μια ιστορία βασιλιάδων, προδοτών, δολοφονιών, μοιχαλίδων, πλούσιων που υποδουλώνουν ένα ολόκληρο λαό επί αιώνες. Η επανάστασή; ποια επανάστασή; αυτή που έκαναν ευγενείς, διανοούμενοι και μασόνοι; Η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου; Αυτοί τη διακήρυξή την συνέταξαν οι λεγόμενοι διανοούμενοι «επαναστάτες» με στόχο την ατομική ελευθερία του ανθρώπου, όχι την καθολική ελευθερία των ανθρώπων. Ο λαός ήταν αγράμματος. Σήμερα οι πολιτικοί πήραν τη θέση των βασιλιάδων. Η Γαλλία είναι η πιο ακριβή χώρα στον κόσμο για τα ακίνητα. Οι εκατομμύρια φτωχοί έχουν το δικαίωμα να σιωπούν. Δεν είναι κρίση, είναι κόλαση.

-Λέτε στο βιβλίο σας ότι αν η ανθρωπότητα αγάπησε τον Ελληνισμό και τους αρχαίους έλληνες, εσείς αγαπάτε τους σημερινούς έλληνες. Για ποιο λόγο, ειδικά σε μια περίοδο που οι έλληνες έχουν δεχτεί τόνους λάσπης;
-Οι ξένοι θαυμάζουν τους αρχαίους Έλληνες και ονομάζουν ελληνισμό την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Τους εντυπωσιάζει. Εντυπωσιάζει τους Αμερικάνους που έχουν σαν ιστορία τη γενοκτονία των Ινδιάνων, τους Ευρωπαίους την ιστορία των εισβολών των Βαρβάρων. Η γνώση τους για τον ελληνισμό περιορίζεται σε δυο λέξεις: δημοκρατία και φιλοσοφία. Δηλαδή, το σύμβολο της ειρήνης. Οπότε, τι τους νοιάζει η ιστορία των κατοχών, δικτατοριών, πόλεμων; Όταν έρχονται στην Ελλάδα για τουρισμό, ασυνείδητα, περιμένουν να βρουν κάτω από την Ακρόπολη φιλόσοφους με χλαμύδες στην αγορά. Όταν σας βλέπουν εσάς, σύγχρονους Έλληνες, δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι είσαστε απόγονοι τους διότι τους χαλάσατε το όνειρο τους... Συνεπώς, σας μισούν. Aγαπώ την ανθρωπιά του ελληνισμού και εσείς οι Έλληνες μου δώσατε να καταλάβω ότι στον Ελληνισμό κυριαρχεί η ανθρωπιά. Επομένως, ναι, αγαπώ τους σύγχρονούς Έλληνες, τουλάχιστον αυτούς που έχουν κληρονομήσει την ανθρωπιά των προγόνων τους. Αγαπώ τους ζωντανούς, σέβομαι τους νεκρούς.
-Στο βιβλίο σας που έχει έντονα αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, κάνετε συχνές ιστορικές αναφορές στην πρόσφατη ιστορία του ελληνισμού από το 1821 μέχρι και σήμερα. Για ποιο λόγο;
-Θέλω να δείξω στους Έλληνες ότι υπάρχει τουλάχιστον μια ξένη που γνωρίζει την ιστορία της Ελλάδας πέραν από την αρχαιότητα και στους ξένους, ότι η ιστορία της Ελλάδας συνεχίζεται. Βαρέθηκα να βλέπω τους θαυμαστές των αρχαίων - ακόμα και τους δωδεκαθεϊστές - να σβήνουν την πρόσφατη ιστορία σας. Αφετέρου, αναφέρομαι στην ιστορία της Ελλάδας μετά το 1821, διότι ούτε η μια ούτε η άλλη επανάσταση άλλαξε κάτι στη Γαλλία ή στην Ελλάδα. Ξέρω ότι οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν μια αληθινή δημοκρατία, όχι αυτή την παρωδία. Επί της γαλλικής επανάστασης γεννηθήκαν τα κόμματα με τις έννοιες αριστερά-δεξιά. « Να μην αφήσετε ποτέ πια τους άλλους να γράψουν την ιστορία σας αντί για εσάς »
-Σε πολλά σημεία του βιβλίου σας, καλείτε τον κάθε έλληνα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Τι εννοείτε;
-Επανάσταση στον τρόπο ζωής, εξέγερση εναντίων των ανθελλήνων! Ξενομανία, αμερικανισμός, ατομικισμός κυριαρχούν σήμερα στην Ελλάδα. Αφορούν στον τρόπο ζωής. Δεν ξύπνησε μια μέρα η Ελλάδα με εκατομμύρια αυτοκίνητα, αμερικάνικη μουσική παντού, σούπερ μάρκετ, οι γυναίκες στη δουλειά αντί να φροντίζουν το σπίτι, τα παιδιά και τους γέρους, το εξοχικό σπίτι στο χωριό κ.ο.κ, ενώ την παραμονή η ζωή στην Ελλάδα κυλούσε μες στην ελληνική χαρά. Σε αυτό δεν φταίνε οι πολιτικοί, ούτε οι ξένοι, φταίνε οι Έλληνες. Στην ηλικία των 60 ετών, έχω κάποια πείρα. Λέω πάντα ότι, εάν κανένας δεν είχε ακολουθήσει αυτό τον ψεύτικο τρόπο ζωής, όπου μετράνε πρώτα τα περιττά, σήμερα οι Έλληνες θα ήταν ακόμα Έλληνες, οι Γάλλοι, Γάλλοι κι οι Αμερικάνοι κάου-μπόις!
-Το κείμενό σας, το οποίο είναι έντονα γλαφυρό και περιγραφικό και κερδίζει τον αναγνώστη, έχετε κατηγοριοποιήσει την ανθρωπότητα με τέτοιο τρόπο που προβληματίζει για το μελλον του σύγχρονου ανθρώπου. Προσδίδετε μια μεταφυσικήδιάσταση στα γεγονότα, παρόλο που εξαρχή δηλώσεντε την ταυτότητά σας ως μη θρησκευόμενο άτομο. Ασκείτε δε και έντονη κριτική στην εκκλησία, την οποία ονομάζετε εκκλησία των πλουσίων. Θα ήθελα το επεξηγηματικό σχόλιό σας.
-Έχω συνηθίσει να λέω ότι δε χρειάστηκα ποτέ νόμους, πολιτικούς, θρησκεία και κληρικούς για να βρω το δρόμο της ελευθερίας και της ευτυχίας. Αν ισχύει για μένα, ισχύει για όλους. Από τη στιγμή που οι Homo sapiens έπαψαν να είναι νομάδες και δημιούργησαν τον πολιτισμό – πριν 17 000 χρόνια – βρέθηκαν ασυνείδητοι άνθρωποι για να εκμεταλλευτούν και να υποδουλώσουν την πλειοψηφία. Η ιστορία του Homo sapiens: 200 000 χρόνια. Η ιστορία της ανθρωπότητας: 3 εκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή ο πολιτισμένος άνθρωπος είναι νεογέννητο σε όλη αυτή την ιστορία, βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, ενώ σχεδόν όλοι νομίζουν ότι ο κύβος ερρίφθη, η παρτίδα τελείωσε. Η ροή της ζωής… Πολιτικοί και κληρικοί είναι – παρέα – απ' αυτούς τους ασυνείδητους. Η σημερινή πολιτική κι η σημερινή εκκλησία δεν έχουν σχέση με την πολιτεία, ούτε με την πίστη, ούτε με τον άνθρωπο, έχουν σχέση με το χρήμα. Αποτελούν μέσα εκμετάλλευσης και υποδούλωσης. Χρειάζεται συνειδητοποίηση όλων των πολιτισμένων ανθρώπων.
-Σε αντίθεση με πολλούς άλλους ελληνιστές, που μυήθηκαν σ τα κείμενα των αρχαίων ελλήνων, εσείς αντιπροτείνετε 8 σύγχρονους εν ζωή έλληνες, τον καθένα στον τομέα του. Με ποια κριτήρια τους επιλέξατε και γιατί τους προβάλλετε;
-Με τους 8 σύγχρονους εν ζωή Έλληνες, θέλω να αποδείξω ότι ο ελληνισμός είναι μια ζωντανή, διαχρονική, συγχρονική οντότητα. Τους διάλεξα απλώς, επειδή τους γνωρίζω. Έχω συνηθίσει να μιλάω για αυτά που γνωρίζω, όχι να σκαρώνω θεωρίες χωρίς πραγματική γνώση. Το κεφάλαιο που αφορά σε αυτούς τους 8 Έλληνες έχει τίτλο « οχτώ Έλληνες, οχτώ δάσκαλοι του εαυτού τους, οχτώ δάσκαλοι του ανθρωποκεντρικού ελληνισμού». Τι άλλο να προσθέσω; αυτός ο τίτλος τα λέει όλα.
who is who



Γεννημένη στην BREST της Γαλλίας, σπούδασε γλωσσολογία στην Faculté de Lettres της Rouen, First Certificate of Cambridge, Πληροφορική, και είναι εξειδικευμένη καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας για τους αλλοδαπούς.
Τον Απρίλιο του 2011 απευθύνει τις ευχές της για το Πάσχα στον ελληνικό λαό. Εκεί γεννιέται, εκ μέρους της, η ιδέα του «Νεοφιλελληνισμού».
Το καλοκαίρι του 2012, απευθύνεται στην Ουνέσκο με αίτημα την εγγραφή του Ελληνισμού στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά
Είναι, επίσης, μέλος της οργάνωσης Agora International Webography για την ανάδειξη και επικαιροποίηση του έργου του Κορνήλιου Καστοριάδη, στο Πανεπιστήμιο του Michigan.

Της Δέσποινας Συριοπούλου, Επενδυτής 18 Αυγούστου 2013.


ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net
Περισσότερα... »

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Οι τέσσερις διαφορετικοί μαθητές


Μια φορά και ένα καιρό ένας σοφός είχε τέσσερις μαθητές, οι οποίοι υπερείχαν σε ικανότητες συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Μια μέρα, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν και οι τέσσερις και ο σοφός απευθύνθηκε στον πρώτο του μαθητή: «Πες μου τι βλέπεις όταν εξετάζεις τον κόσμο».
.

«Βλέπω αγριότητα. Ο πλανήτης είναι εγκλωβισμένος. Ο κόσμος κρύβεται από την αλήθεια. Υπάρχουν τα σωματίδια στην ατμόσφαιρα και η όξινη βροχή. Τα δάση καταστρέφονται και σαν αποτέλεσμα και το όζον μαζί τους. Υπάρχει τόσο μεγάλη άγνοια και ιδιοτέλεια. Ο κόσμος χρειάζεται επαναπροσδιορισμό». 



Ο σοφός απάντησε: «Έχεις δίκιο και για αυτό θα σε ονομάσω Διόρθωση, από το όραμά σου που έχει δεσμευτεί σε ένα κόσμο με ανάγκες».  

Στον δεύτερο μαθητή του ο σοφός έθεσε την ίδια ερώτηση: «Πες μου τι βλέπεις όταν αντικρίζεις τον κόσμο».
 .

Ο δεύτερος μαθητής απάντησε: «Δάσκαλε βλέπω ματαιοπονία. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να αλλάξει τον κόσμο, ακόμη και αν και κάποιοι θα μετανοήσουν και θα θελήσουν την αλλαγή. Ακόμη και τότε ο κόσμος θα είναι καταδικασμένος από τις πράξεις των ανθρώπων. Η επιστήμη μας διδάσκει πως πάρα πολύ άνθρωποι έρχονται σε αυτόν τον πλανήτη, τόσες καταστροφές ήδη έχουν γίνει, ένα πολύ μικρό μερίδιο παρέχεται στην επιστήμη για να τη βοηθήσει επαρκώς, και υπάρχει ελάχιστη ανησυχία για τα έθιμα και τις αξίες. Η εγκληματικότητα κλιμακώνεται ενώ ο θεσμός της οικογένεια φθείρεται. Ο νόμος έχει χαθεί».
 .

«Έχεις δίκιο, επίσης, και για αυτό θα σε ονομάσω Ενάρετο, γιατί όλη αυτή η αγανάκτηση αποκαλύπτει έναν διεφθαρμένο κόσμο και παράλληλα η καρδιά σου υποφέρει με τον πόνο του. Θα γίνεις γνωστός για αυτά τα λόγια σου και οι πράξεις θα εκφράσουν τη λύπη της καρδιάς σου».
 .

Ο σοφός στρέφει το βλέμμα του στον τρίτο του μαθητή: «Και εσύ τι βλέπεις;».  

«Βλέπω ένα κόσμο που έχει ανάγκη την αποκατάσταση του νόμου. Δεν πιστεύω πως η ελπίδα έχει χαθεί. Παίρνω θάρρος από τα λεγόμενα των αδελφών μου. Που εκείνοι αναγνωρίζουν την ανάγκη για την αλλαγή του κόσμου. Έχω εμπιστοσύνη, και το διαισθάνομαι, ότι η θέληση του ανθρώπου θα αλλάξει. Όλες οι καλές κυβερνήσεις είναι κυβερνήσεις ανθρώπων για τους ανθρώπους. Μέσα από τον νόμο και τις κυβερνήσεις αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι αποτελεσματική. Ο αγγελιοφόρος της αλλαγής υπάρχει και είναι ο νόμος και η κυβέρνηση». 


 «Και εσύ έχεις δίκιο. θα σε αποκαλώ Κυβέρνηση, γιατί τα λόγια σου έδωσαν πνοή στις παρατηρήσεις σου και έγιναν αυτό που θα διδάξεις. Θα δεσμευτείς στο έργο του νόμου και της εργασίας, μέσω της κυβέρνησης».
 .

Εν τέλει, Στον τέταρτο φοιτητή ο σοφός έθεσε την ίδια ερώτηση: «Και εσύ τι βλέπεις;». 

«Βλέπω μόνο θαύματα. Η ζωή είναι ένα θαύμα. Όλη η πλάση είναι ένα θαύμα. Η συνείδηση είναι ένα θαύμα. Βλέπω το Θεό σε όλα τα δημιουργήματα του. Διαισθάνομαι την ομορφιά της αγάπης στην ευωδία ενός λουλουδιού, στο χαμόγελο ενός παιδιού, στην ζεστασιά των εραστών, στην λάμψη των αστεριών. Όταν εξετάζω τον κόσμο νιώθω ευφορία με όλα αυτά τα μυστήρια. Με δέος και σεβασμό η κάθε μέρα ξεδιπλώνει την ομορφιά της. Ξέρω πώς όλα τα πράγματα είναι καλά και ότι εκφράζουν την καλοσύνη τους με τον δικό τους σωστό τρόπο την κάθε στιγμή. Ξέρω πως αυτά για τα οποία αναφέρθηκαν τα αδέλφια μου είναι μία κακή ψευδαίσθηση, γιατί μόνο η αιωνιότητα είναι αληθινή. Δεν θα δώσω καμιά δύναμη στις σκέψεις του σαρκασμού, των περιορισμών, της ανάγκης για να δείξω, με αυτόν τον τρόπο, σε όλο τον κόσμο το όραμα που μου έχει δοθεί. Με αυτό το όραμα και τις αισθήσεις, η καρδιά μου θα τρέξει υποκινουμένη από το μεγαλείο της πλάσης».
 .

Ο σοφός χαμογέλασε πριν μιλήσει. «Και εσύ είσαι ο εκλεκτός μου μαθητής. Θα σε ονομάσω Αλήθεια, γιατί το όραμά σου είναι αληθινό και η ανταμοιβή του είναι η πραγματικότητα που αυτό αντικρίζει. Πρέπει να πας σε κάθε άνθρωπο και να διδάξεις ότι εσύ βλέπεις. Θα γίνεις γνωστός από όλους τους ανθρώπους μέσα από τα "ενδύματα" σου, εκείνα της γαλήνης και της ειρήνης».


 
Ο δάσκαλος απευθυνόμενος σε όλους πρόσθεσε τα εξής: 
 
«Ο καθένας από εσάς σας έχει την ευλογία του οράματος. Όπως εσείς βλέπετε τον κόσμο, έτσι ακριβώς και ο κόσμος αποκαλύπτεται σε εσάς. Θα γνωρίσετε τον κόσμο μέσα από το όραμα που έχετε για αυτόν. Θα γευτείτε τις εμπειρίες της ζωής σύμφωνα με το όραμά σας. Δεν είναι μόνο ότι η πραγματικότητα μας διαμορφώνεται με τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε, αλλά έτσι συμβαίνει και με τη δύναμη που προσδίδουμε σε αυτή. Μόνο η αιωνιότητα είναι άφθαρτη. Οπότε, μόνο η αιωνιότητα είναι αληθινή. Όλα τα άλλα είναι εγγενώς ψευδή εξ ορισμού. Για να γίνεις δάσκαλος το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να συμπεριφέρεσαι σαν δάσκαλος. Για να αναπτυχθείς σαν άτομο πρέπει να δίνεις και να προσφέρεις. Ότι σπείρεις θα θερίσεις. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι η αυτοπραγμάτωση, είναι να δώσεις συγχώρεση και φροντίδα. Οι παλιές, βαθιές αναμνήσεις που συνδέονται με το μυαλό εξαφανίζονται, οι νέες μνήμες γίνονται τόσο η διαδικασία όσο και ο στόχος».
Περισσότερα... »

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Ο Ρόλος Των Εβραίων Στην Επανάσταση Του 1821 . Διαβάστε και φρίξτε … (εμάσαγαν τα αυτιά )





Η κήρυξη της Επαναστάσεως Του 1821 αποδεικνύει πλέον και στον πιό κακοπροαίρετα καί δύσπιστο, την στάσι των Εβραίων έναντι των Ελλήνων. Τώρα πιά οι εβραίοι δεν είναι κατάσκοποι, φοροεισπράκτορες, προδότες, δολοφόνοι, όπως ήταν πρίν.

Τώρα δρουν ομαδικά σαν Εβραίοι και σφάζουν τους Ελληνες. Γιά το ολοκαύτωμα των Ελλήνων από τους Εβραίους το 1821 δυστυχώς δεν γραφήκανε βιβλία. Οτι γνωρίζουμε το ξέρουμε από τα αξιόπιστα Απομνημονεύματα των Αγωνιστών Του 1821.

Τα παιδιά μας στο σχολείο μαθαίνουν για τις σφαγές, που διέπραξαν οι Τούρκοι. Γιά τα εγκλήματα των Εβραίων δεν τους λέγουν τίποτε. Παραδείγματος χάριν, από τα απομνημονεύματα του Λ. Κουτσονίκα {«Απομν. αγωνιστών 1821» τόμος 6ος, σελ. 91} μαθαίνουμε για την είσβολή των εβραίων στη Νάουσα: « …oi δέ θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως έγένοντο δήμοι, σφύζοντες ως ζώα τους ανθρώπους.

Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν διά τάς τρομερωτάτας άνοσιουργίας αυτών, και έν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου »...



Επί του αυτού θέματος διαβάζομεν αλλού {Χ. Στασινοπούλου: «Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821» τόμος Β, σελ. 65, λ. «Εβραίοι»} ότι: « Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Εβραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, άποτελέσανε πραγματικό σώμα δημίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έκαναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως ».

Μιά περιοχή της Ελλάδος που είχε επισύρει το έξαλλο μίσος των εβραίων ήταν η ηρωϊκή Χίος. Είναι ιστορικώς βέβαιον, ότι οι Ιουδαίοι προκαλέσανε την καταστροφή της από τους Τούρκους για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων. Επί πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στίς σφαγές. Ο αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και μετέπειτα βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας {1801 – 1884} έχει περιγράψει σαν αυτόπτης μάρτυς τα αίμοσταγή Εβραϊκά εγκλήματα.

Η μανία των Εβραίων κατά των Ελλήνων βεβαιώνει « ήτο απερίγραπτος » παρακάτω λέγει, ότι δεν μπορεί να εκφράσει τον τρόπο με τον όποιο οι Ιουδαίοι μετεχειρίζονται τα νεκρά σώματα των Ελλήνων. Αξιοσημείωτον είναι ότι αποκαλεί τους Εβραίους
« μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον » και κατόπιν αναφέρει ότι οι Εβραίοι δεν συνεκινούντο πρό των γυμνών κρεμασμένων Ελλήνων, αλλά τους κατεκομμάτιαζαν « ως κρέας έν μακέλλω » {σφαγείον}. Η περιγραφή είναι πραγματικά ανατριχιαστική και μπορείτε να την διαβάσετε στο « Χιακόν Αρχείον » που έπεμελήθη ο Ίω. Βλαχογιάννης {τόμος 1ος, έκδ. «Αρχείων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας» Αθήναι 1924, σελ. 314-315}.


Σας παραθέτω μέρος του κειμένου: « Τών Εβραίων των πρό χρόνων ευρισκομένων επάνω εις τήν Χίον η μανία ήτον απερίγραπτος. Η επιθυμία ήν είχον άκούοντες και βλέποντες τάς καθ’ ήμέραν σφαγάς των Χριστιανών ήτον αχόρταστος, και ηύχοντο να μην ήθελε διασωθή κανείς, όταν έβλεπον μερικούς Χριστιανούς βαλμένους εις την σκοτεινήν φυλακήν, από την οποίαν ήλπίζετο να γλυτώσουν η κατά των ενεχύρων της χώρας οργή των ούτε διά στόματος είνε δυνατόν να έκφρασθή, ούτε διά γράμματος να έξηγηθή, και μάλιστα κατά του Ίερού Μητροπολίτου ηύχοντο να τοις παραδοθή από την διοίκησιν ζωντανός, διά να τον μεταχειρισθούν καθώς ήθελον εκείνοι, ως ουχί μίαν η δύο φοραίς, αλλά καθ’ ήμέραν τους άκουα να λέγουν.

Η φαντασία σου λοιπόν άς κρίνη με ποίον τρόπον έμεταχειρίσθησαν τα των αθώων εκείνων νεκρά σώματα, όταν τοις έσυγχωρήθη από την διοίκησιν να τα κατεβάσουν από την άγχόνην, άλλα την ιδίαν έκείνην ήμέραν και άλλα την έρχομένην. Ούτ’ εγώ ο ίδιος όπου έγινα αυτόπτης να σ’ εκφρασθώ κατ’άξίαν {δεν} δύνομαι. Δεν είναι ούτε θαύμα, ούτε υπερβολή, όπως αν το φρόνησης. Διότι εάν τον ίδιον Κύριον της δόξης έσταύρωσαν, πόσον περισσοτέραν σκληρότητα έπρεπε να δείξωσιν εις τους αυτόν σεβόμενους, και μάλιστα εις ανθρώπους ενός έθνους, από το όποιον δεν άπελάμβανον παρ’ ύβρεις και ονείδη πάσας τάς ημέρας, ως είναι και μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον εις ανθρώπους, λέγω, κατά των οποίων πρίν συλληφθή είναι προσεκολλημένον έμφύτως το άσπονδον μίσος του. Κρίνε σύ με ποίαν σκληρότητα έτραβήχθησαν γυμνά διά να ριφθώσιν εις την θάλασαν, άμοιρα της συμπαθέστατης εις την ανθρωπότητα ταφής και των θρησκευτικών εθίμων.

Ώς και οι είς τους οποίους έσώζετο όλίγη συμπάθεια Τούρκοι τα έσυμπόνεσαν, διότι οι έκ του κοινού των λαού, είς όσους δεν υπήρχε το της φύσεως συμπαθητικόν, άλλ’ η κτηνώδης εκδικητική μανία, άφησαν έπί ημέρας ύστερον κρεμάμενα είς έν των εκεί πλησίον της Καινούριας βρύσεως δένδρων σώματα τινα από τα των ιδίων ενεχύρων, ενώ τα λοιπά είχον συγχωρήσει είς τους καταράτους Εβραίους να τα κατεβάσωσι και τα ρίψωσιν εις την θάλασσαν. Ουδέ ούτω δε κρεμάμενα γυμνά έκαμψαν την σκληρότητα των, επειδή ενώ παραπορεύομενοι έβλασφήμουν την θείαν πίστιν και έσατύριζον τον χριστιανισμόν δεν έλειψαν και νά τα κατακομματιάσουν ώς κρέας έν μακέλλω ».

|><|<>|<>|

Μόλις πριν διαβάσατε άλλην μίαν άπόδειξιν της Eβραϊκής προσφοράς στον Ελληνισμό. Οι σύγχρονοι « Ιστορικοί » παραλείπουν να αναφέρουν ότι μαζί με τους Τούρκους έφθασαν στην Χίον Εβραίοι από την Σμύρνη και από άλλα μέρη ένοπλοι, για να συμβάλουν στο όλακαύτωμα των Χίων. Ο Μάμουκας που έζησε τα γεγονότα {ήχμαλωτίσθη και έδραπέτευσε} καταγγέλλει τους Εβραίους, το « Χριστιανόμαχον τούτο έθνος » που με « άσπονδον μίσος » ώρμησε στην Χίον διά να « κουρσεύση και να λεηλατήση και νά καταστρέψη ότι δυνηθή… »! {ένθ. άνωτ. σελ. 307}. Μου είναι ευκολώτατο να γεμίσω τόμους με ανάλογα περιστατικά είτε ομαδικά, είτε ατομικά. Τα τελευταία είναι έντονώτερα διότι έχουν το προσωπικό στοιχείο. Δηλαδή όταν διαβάζομεν γενικά περί « τρομερώτατων ανοσιουργιών » ή περί « σώματος δημίων και βασανιστών » μειούται η έντύπωση λόγω του απρόσωπου. Στίς ατομικές περιπτώσεις προβάλλει το μαρτύριο σ’ ολόκληρο το φοβερό του μέγεθος. Γιά να γίνω σαφέστερος αντιγράφω από το λεξικό που προανέφερα και το οποίον συστήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στα σχολεία: « Γρηγόριος. Επίσκοπος Κορώνης. Φιλήσυχος και μαλακός άνθρωπος, δεν ήταν οργανωμένος στη Φιλική Εταιρεία και θεωρούσε ότι δεν είχε φτάσει ο καιρός να ξεσηκωθούν oι Ελληνες κατά των τυράννων τους.

Oι Τούρκοι τον κράτησαν ως όμηρο στο κάστρο της Κορώνης, που σε λίγο πολιορκήθηκε από τους Ελληνες. Μαζί του είχαν κρατήσει και τον διάκο του κι ένα παπά. Τέλος Ιουλίου δέ, του 1821, οι Εβραίοι που ήσαν στο κάστρο, άφού πρώτα τον βασάνισαν, κομμάτιασαν τον Γρηγόριο και πέταξαν κάτω από το κάστρο τα κομμάτια του, φωνάζοντας στους Ελληνες: « Ελάτε βρέ Ρωμηοί να πάρετε κρέας από το Δεσπότη σας, να φάτε ». Την ίδια ώρα θανάτωσαν, βασανίζοντας τους, και τό διάκο και τόν παπά και τους πέταξαν κι αυτούς από το κάστρο. Oi Ελληνες μάζεψαν τους κατακρεουργημένους κληρικούς και τους έθαψαν. {ένθ. άνωτ. τόμος Α’, σελ. 435, λ. «Γρηγόριος»}. Τέτοια απαίσια επεισόδια υπάρχουν άφθονα.

|><|<>|<>|

Νά ακόμη ένα {ένθ. άνωτ. σελ. 383, λ. «Γκελμπερής»} Γκελμπερής Αναγνώστης ή Κελπερής. Αγωνιστής από την Κυνουρία. Επολέμησε ως μικροκαπετάνιος κατά το 1821. Στήν έφοδο που έγινε κατά τα ξημερώματα της 4ης Δεκεμβρίου 1821 κατά του Αναπλιού και απότυχε, είχε πάρει μέρος και ο Γκελμπερής. Μιά μπάλα κανονιού του έσπασε το ένα πόδι στο μερί, και δεν μπορούσε να φύγη. Εβρήκαν οι Τούρκοι τον πήραν μέσα στ’ Ανάπλι. Ο θάνατος του ήταν μαρτυρικός.

Ο Φωτάκος αναφέρει τα εξής: « Oi δέ Εβραίοι δια να δείξουν εις τους Τούρκους, ότι έχουν το αυτό πάθος με αυτούς κατά των Ελλήνων, τον έσυραν εις τους δρόμους της πόλεως και ενόσω έζη του έκαμαν μύρια μαρτύρια, εμπαιγμούς και ύβρεις, και μάλιστα τινές έξ αυτών έμάσαγαν τα αυτιά του, τάχα ότι έκινούντο από ύπερβολικόν πάθος και διά να ευχαριστήσουν τους Τούρκους. Αφού δέ άπέθανεν ο Κελμπερής, έπειτα τον έρριψαν εις την θάλασσαν ». Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στα « Απομνημονεύματα » του Φ. Φωτάκου {εκδ. « Μπούρας » τόμος Α’ σελ. 252 κ.ε.}.

|><|<>|<>|

Πιστεύω ότι κάθε Έλλην οφείλει, να γνωρίζη λεπτομερώς την τραγωδία του Εθνομάρτυρα Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε’ όπου οι Εβραίοι δείξανε τα πραγματικά τους αίσθήματα, προς τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Στά «Απομνημονεύματα των αγωνιστών του 1821» {έκδ. « Κοσμαδάκη » τόμος 7, σελ. 221-228} περιλαμβάνεται άφήγησις, που κάνει ένας αμόρφωτος Έλλην, αυτόπτης όμως μάρτυς των τραγικών συμβάντων. Από το λεξιλόγιο συμπεραίνεται ότι επρόκειτο περί «Επτανησίου».

« Τήν αυτήν βραδιάν έφώναζαν, εις το Σταυροδρόμη είς όλους τους δρόμους φωτιά οι Τούρκοι διά να δοκιμάσουν πάλιν τους Γραικούς, το δέ πρωί επάϊσαν είς τα τάουλα είς την έκκλησίαν επί λόγου ότι έχουν άρματα κρυμένα είς το άλτάρη, και έκρέμησαν, και άνοιξαν και τα μνημούρια και δεν ηύραν μόνον κόκαλα, έγκρέμησαν και την έκκλησίαν του Γενεί Μαχαλά έκαψαν και το Παλουκλή και τον έσκέπασαν όπου δεν φαίνεται Πέτρα. Εγινεν έπειτα ένα κομπλότο από Τούρκους Νέους από χρονών 15 και 20. Εχοντας και Εβραίους μαζύ των με σημαίες είς το χέρι, φωνάζοντες Προσταγή του σουλτάνου να κόψουν τον Ραγιάν τρέχοντες είς τάς εκκλησίας, επάϊσαν είς την Παναγίαν, εγρυσκέπη δεν άφησαν άλλο μόνον τείχους, τον Αγιον Νικόλαον είς το τζουπελή επάϊσαν και στους σιλιβριπούς είς Ετερνέκαπη, το ίδιον και είς το Μουχλιόν το δέ βλαχσεράϊ εκκλησία την έκαμαν γής την έκκλησίαν από τα Εξη Μάρμαρα του άβγες κιωϊ, και τον Αγιον Ιωάννη το Μετόχι το άγιοταφίτικον.

Επάτησαν το Πατριαρχείον έφυγεν ο πατριάρχης από τό παράθυρον, έσκότωσαν έναν Αρχιμανδρίτην την δέ έκκλησίαν Πατριαρχείον δεν μπόρεσαν να την ανοίξουν, αύταίς όλαις η έκκλησίαις είναι με σι- δερένιαις Πόρτες είς αύτάς τας εκκλησίας τάς ικόνας είς το Παλτά τα σκέβη εις τα τζουβάλια, τούς Πολυελαίους κομάτια, οί δέ Εβραίοι είχαν τζουβάλια, τους Πολυελαίους κομάτια, οι δέ Εβραίοι είχαν τζουβάλια και έσκυζαν τα Ευαγγέλια και άλλα βιβλία και τα έφόρτωνουνταν, τα οποία έμεταχειρίζονταν εις χρύσιν πραγμέντων εις τάς ημέρας αύτάς εις τα χριστιανικά τα άσπήτια γιαλη δεν άφησαν, οι δέ Εβραίοι και αυτοί με ταις Πέτραις Περιπέζοντας τους χριστιανούς πολλούς έτύφλωσαν πολλούς έσκότωσαν θρύνος μέγας, πολαίς γκαστρωμένες αποβάλθησαν τάς δέ άλλας εκκλησίας με δόσιν γρόσια εις τους Γιαννιτζάρους εδιαυθέντευσαν, οι δέ Τούρκοι όπου έβλεπαν τα παιδιά τους και έκαμαν αυτά τα έδιδαν κουράγιον αλαλαγμός και θρύνος και το κουβέρνο έσιώπα εις όλα αυτά οι Εβραίοι έφώναζαν άπόστάται Γραικοί του σουλτάνου και άπειραις ύβρισίαις…»

Τήν ήμερα που οι Τούρκοι έπιασαν τον Πατριάρχη και του πέρασαν την θηλειά στο λαιμό, ο ανώνυμος αυτόπτης μάρτυς σημειώνει: « αμέσως τον πέρασαν την θηλειάν είς τόν λαιμόν, οι δέ Τούρκοι, ήτον περισσότεροι από τέσσαραις χιλιάδες, να μήν τύχη οι Γραικοί και τον πάρουν, εκείνη η ήμερα ο τρόμος και ο φόβος ποίος να Πρωτοκριφθή μόνον οι Εβραίοι είς το μέσον, καί έπερίπεζαν αυτόν μετά τρεις ώραις άπέρασεν ο σουλτάνος, ινκόνητος να ίδή αυτόν ίδιον έκρέμασαν, και έλαβεν μεγάλην εύχαρίστησιν την ιδίαν ημέρα το πάσχα…» Όλοι λοιπόν τρέχανε ποιος να πρωτοκρυφθή και μόνον οι Εβραίοι « εις στο μέσον ». Κατόπιν οι Ιουδαίοι κλείσανε την αυλαία της τραγωδίας με την ακόλουθη αποτρόπαιη πράξι τους: «Τήν τρίτην ήμερα οι Εβραίοι έδωσαν τον τζελάτι γρ: 800: και τους έδωσεν το σώμα αυτός διά κατεσχύνη, οι οποίοι Εβραίοι τον ετραβούσαν από τον λαιμόν μέσα εις τους δρόμους φωνάζοντες, ας κατέβη ο Χριστός σου να σε αναστήση περιπέζοντας, έπειτα τον έριξαν εις την θάλασσαν κατά την συνήθειαν. δένοντες Πέτραις διά να βουλήση…»

Η ιστορία διέσωσε τα ονόματα των Εβραϊκών καθαρμάτων που ιεροσυλήσανε στον νεκρό Πατριάρχη μας: « Τρεις εβραίοι, ο Μουτάλ, ο Μπιταχί και ο Λεβύ, πήραν τον νεκρό του πατριάρχη και τον έσουρναν στους δρόμους της Πόλης » {Χ. Στασινόπουλος: «Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821» τόμος Β’ σελ. 64, λ. «Εβραίοι»}. Ο εβραϊσμός ολόκληρος ξεσηκώθηκε το 1821 εναντίον του Ελληνισμού. Εσφαζαν η πουλούσαν δούλους τους αιχμαλώτους η τους ομήρους που κρατούσαν οι Τούρκοι.

|><|<>|<>|

Ο Μιχ. Οικονόμου διηγείται: « Τάς τοιαύτας δε απάνθρωπους και οικτρός σφαγάς πένθιμους σκηνάς και ανεκδιήγητους ωμότητας κατά τάς του Πάσχα ημέρας και άλλοτε άναιτίως όλως γινομένας, προκαλούμενος δέ διά συκοφαντίας των μισοχρίστων Ιουδαίων η τινών άλλων μισελλήνων επί απλοίς και ψεύδεσιν ύποθέσεσιν, η προ vcφάσεσιν, έν τε Βυζαντίω, έν Σμύρνη, έν Κώ, έν Κρήτη, έν πάσαις ταις νήσοις και αλλαχού όπου ήσαν κάτοικοι τήν έλληνικήν γλώσσαν πάτριον έχοντες και την ανατολικήν θρησκείαν πρεσβεύοντες, η ταύτης λειτουργοί όντες, επιχαιρεκάκως εθεώντο, ού μόνον οι μισόχριστοι Ιουδαίοι, αλλά και άλλοι τίνες μισέλληνες δυστυχώς καυχώμενοι, ότι είναι και αυτοί χριστιανοί… Εφεώρα δέ τα γινόμενα και ο παντέφορος οφθαλμός του μακροθυμούντος Θεού ». {«Απομν. Αγωνιστών 1821» έκδ. «Κοσμαδάκη» τόμος 14ος σελ. 90}.

|><|<>|<>|

Προηγουμένως για τον Πατριάρχη μας, ο Μιχ. Οίκονόμου έγραψε {ένθ. άνωτ. σελ. 70}: « Ο νεκρός έμεινε κρεμάμενος έπί τρεις ημέρας ως διά να βεβαιωθή και πασίγνωστος γίνη η νέκρωσις αυτού, μεθ’ ό παρεδόθη τοις φανατικοίς έχθροίς του χριστιανισμού Ίουδαίοις εις περιύβρισιν, όνειδος καί έξουθένωσιν, ύπό των όποιων και συρθείς εις τάς βορβορώδεις οδούς, ως τι θνησιμαίον μέ αυτό το της αγχόνης σχοινίον, συνδεθέντος είς αυτό και βάρους τινός μεγάλου, έρρίφθη είς την θάλασσαν και έβυθίσθη, ίνα διά της άφανείας και λησμονηθή».

|><|<>|<>|

Ο Ιστορικός Σπ. Τρικούπης {«Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» έκδ. «Χ. Γιοβάνη» Αθ. 1978 τόμος Α,σελ. 87} σημειώνει: « Ήλθον τότε προς τον άγχονιστήν έβραίοι καί λαβόντες την άδειαν του κατά τίνα δέ καί φιλοδωρήσαντες αυτόν έδεσαν τους πόδας του λειψάνου, τα έσυρε από των πατριαρχείων μέχρι του Αίγιαλού και του Φαναριού χλευάζοντος και βλασφημούντες και το έρριψαν εις την θάλασσαν… »

|><|<>|<>|

Η εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ {τόμος σελ. 676, λ. «Γρηγόριος»} διεκτραγωδεί τα γεγονότα ως εξής: « Αποβιβασθείς έγονυπέτυσε και άφού προσηυχήθη έτεινε τον τράχηλον είς τον δήμιον, νομίζων ότι εκεί έμελλε ν’ άποκεφαλισθή. Αλλά διά λακτισμάτων και ύβρεων έξηναγκάσθη να σηκωθή οδηγηθείς είς παρακείμενον καφενείον, όπου ανέμενε περίτην ήμίσειαν ώραν μέχρις ού ο δήμιος μεταβή είς άνεύρεσιν σχοινίου. Μετά ταύτα υποβασταζόμενος ύπό Τούρκων στρατιωτών, ο γέρων πρωθιεράρχης ώδηγήθη ύπό τους άγροίκους προπηλακισμούς Τούρκων και Εβραίων προς την μεσημβρινήν πύλη ν των Πατριαρχείων, έκ της οποίας έδέθη η αγχόνη.

Ο πατριάρχης παρηκολούθει όλην αυτήν την διαδικασίαν προσευχόμενος. Ακολούθησε ο δήμιος, άφού του αφήρεσε το έγκόλπιον, το έξωτερικόν ράσον, το κομβολόγιον καί ό,τι εύρεν έπ’ αυτού, διέταξε ρωμαλέον άχθοφόρον να τον σήκωση επί των ώμων του, ο ίδιος δέ αναβάς έπί κλίμακος περιέβαλε τον τράχηλον του πατριάρχου διά βρόχου και άφήκεν αυτόν μετέωρον. Μετ’ ολίγας στιγμάς περί την 3ην μ.μ. παρέδιδε το πνεύμα ο έθνομάρτυς πα- τριάρχης, άγων το 76ον έτος της ηλικίας του. Οι παριστάμενοι Τούρκοι και Εβραίοι έλιθοβόλουν το αίωρούμενον λείψανον πρό του οποίου διήλθον όχι μόνον ο μέγας βεζύρης αλλά και ο ίδιος ο σουλτάνος Μαχμούτ, κατά διαταγήν του οποίου το λείψανον έμεινεν έκεί έπί τρεις ημέρας κρεμαμένον και φέρον έπί του στήθους το φιρμάνιον περί της είς θάνατον καταδίκης. Κατά το φιρμάνιον αυτό ο πατριάρχης Γρηγόριος εθεωρήθη καθ’ όλα τα φαινόμενα συμμέτοχος της Επαναστάσεως, διότι κατήγετο έκ Πελοποννήσου, όπου αύτη εξερράγη ». Ταυτοχρόνως ο σουλτάνος διέτασσε τον φόνον και άλλων αρχιερέων, των οποίων ύπωπτεύετο την δράσιν. Ο διαδεχθείς τον Γρηγόριον εις τον οίκουμενικόν θρόνον Ευγένιος είς μάτην προσεπάθησε να εξαγόραση και θάψη το λείψανον του έθνομάρτυρος. Τήν 13 Απριλίου το λείψανον παρεδίδετο αντί 800 γροσιών εις Εβραίους, οι όποιοι χαιρεκακούντες έσυρον αυτό διά των οδών της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι της παραλίας του Κερατίου κόλπου, όπου το έρριψαν εις την θάλασσον αφού του προσέδεσαν ογκώδη λίθον. Αποκοπέντος όμως του κρατούντος τον λίθον σχοινιού, το λείψανον έπέπλευσε και γενόμενον άντιληπτόν ύπό του Κεφαλλήνος Μαρίνου Σκλάβου, πλοιάρχου του ύπό ρωσσικήν σημαίαν πλοίου « Αγιος Νικόλαος », ανεσύρθη την 16ην Απριλίου ».

|><|<>|<>|

Στόν « Συναξαριστή Νεομαρτύρων » {εκδ. «Ορθοδόξου Κυψέλης» Θεσ/νίκη 1984, σελ. 439 – 442} περιγράφεται η θυσία του Ίεράρχου: « Επειδή η οδός ήτο άνωφερής και ο γέρων Πατριάρχης, συντετριμμένος ών έκ των ταλαιπωριών, δεν ήδύνατο να βαδίση, ύπεβαστάχθη ύπό δύο τούρκων στρατιωτών και ούτω διήλθε διά μέσου του κατακλύσαντος τον περί το Πατριαρχείον χώρον και την αύλήν αυτού τουρκικού και ιουδαϊκού όχλου μέχρι της πύλης του Πατριαρχείου ». Εκεί ο δήμιος « βοηθούμενος από πολυαρίθμων Ιουδαίων » ετοίμασε την άγχόνην.

Εν τω μεταξύ: « Ο Πατριάρχης ίστατο κατά την τραγικήν έκείνην σκηνήν, σιωπηλώς προσευχόμενος και έχων κεκλιμένην την κεφαλήν επί του δεξιού ώμου. Ατάραχος και μετά χριστιανικής γαλήνης ύφίστατο το ηθικόν εκείνο μαρτύριον ». Τελικά ένας « ρωμαλέος αχθοφόρος » …ύψωσεν αυτόν έπί των ώμων προς τον έπί της κλίμακος ίστάμενον δήμιον, όστις περιβολών τον τράχηλον αύτού διά του βρόχου, άφήκεν αυτόν μετέωρον, έν μέσω των άλλαλαγμών μέν των τούρκων και Ιουδαίων… Oi τούρκοι και ιουδαίοι έρριπτον λίθους έπί το αίωρούμενον έκ της αγχόνης λείψανον αύτού, βλασφημούντες και λοιδορούντες…» Η τραγωδία έκλεισε με την έπονείδιστη εβραϊκή πράξι της άγοράς του πτώματος του Πατριάρχου. Σημειώστε ότι για το άνοσιούργημα συνεστήθη είκοσαμελής εβραϊκή επιτροπή! η όποια κατόρθωσε να πάρη αυτή το πτώμα του Πατριάρχου κι όχι ο Πατριάρχης Ευγένιος, που πλήρωσε για να το θάψη.

« Το λείψανον του Γρηγορίου έμεινε κρεμάμενον έπί τρεις ημέρας, μάτην δέ προσεπάθησεν ο Πατριάρχης Ευγένιος να εξαγόραση αυτό και θάψη. Tη 13η Απριλίου είκοσαμελής επιτροπεία Εβραίων δι’ 800 γροσίων ήγόρασε το λείψανον παρά του δημίου, όστις παρέδωκεν αυτό εις την διάθεσιν του άπανταχόθεν της Κων/πόλεως συρρεύσαντος εβραϊκού όχλου. Ούτος δέ προσδέσας το άπογυμνωθέν μέν αλλά φέρον τον βρόχον λείψανον του ίερομάρτυρος από των ποδών, μετά κραυγών χαράς καί αρών κατά της χριστιανικής θρησκείας έσυρεν αυτό άνά τάς οδούς… Ούτω φρικωδώς λίαν έβλεπε τις τα σώματα του τε Πατριάρχου και των λοιπών μαρτύρων, μολυνόμενα διά χειρών βέβηλων, συρρόμενα εντός του πηλού των ρυάκων και χρησιμεύοντα ως παίγνιον του αγρίου μίσους των απογόνων του θεοκτόνου λαού…» {Ινθ. άνωτ. σελ. 763}.

|><|<>|<>|

Η ίδια τύχη περίμενε τον Αρχιεπίσκοπο Αίμου Κύριλλον, τον Αρχιεπίσκοπον Εφέσσου Εύγένιον, τον Αρχιεπίσκοπον Ανδριανουπόλεως Δωρόθεον, εκατόν ογδοήκοντα πέντε έξάρχους και ηγουμένους και άγνωστος αριθμός ιερέων έδολοφονήθησαν, έξ αιτίας των εβραίων.

Ο Αναστάσιος Γούδας, {«Παράλληλοι βίοι των έπί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών» Αθ. 1869-1876 και εις «Λεξικόν Νεομαρτύρων», «εκκλησιαστικές εκδόσεις» Αθ. 1972 σελ. 136} αναφέρει ότι: « πλήθος Ιουδαίων ως χείμαρος ώρμησε έπί το κρεμάμενον ιερόν λείψανον. Οι μέν έπτυαν αυτό κατά πρόσωπον, άλλοι εχλεύαζον διά των απρεπέστατων φράσεων και άλλοι εξύβρισαν… έσυρον το λείψανον, δι’ όλων των ρύπων και ακαθαρσιών της όδού…».

|><|<>|<>|


Και ένώ όλες οι ιστορίες περιγράφουν το φρικιαστικό τέλος του Πατριάρχου επαναλαμβάνω ότι μόνο στα Ελληνικά σχολεία δεν διδάσκεται η αλήθεια. Γιά παράδειγμα στην « Ελληνική Ιστορία των νεωτέρων χρόνων » {εκδ. «Όργανισμού Εκδόσεως Σχολικών βιβλίων» της ΣΤ’ δημοτικού, σελ. 69} « ιστορικοί συγγραφείς » Ν. Διαμαντοπούλου και Α. Κυριαζοπούλου, χωρίς ντροπή αποσιωπούν τελείως τον ρόλο των εβραίων. Γιατί; Παρακάτω στο ίδιο κεφάλαιο γράφουν ότι « η λαϊκή μούσα θρηνώντας το θάνατο του Πατριάρχη μοιρολογάει » και παραθέτουν το λαϊκό μοιρολόι με τους στίχους « Εκεί πού ελειτούργαε κι εύλόγαε το γένος – πλακώνουν οι Γενίτσαροι και οι Όβρηοί αντάμα »! Οι ίστορικοί και η λαϊκή μούσα μιλούν για « Όβρηούς », αλλά τα σχολικά βιβλία τους έχουν δώσει συγχωροχάρτι. Γιατί; Μιά τέτοια ύποδούλωσι των νεοελλήνων « Ιστορικών » έναντι του εβραϊσμού και σε βάρος του Ελληνισμού δεν μπορεί να περάση απαρατήρητη από τους σκεπτόμενους Ελληνες, δεν πρέπει να περάσει ατιμώρητη. Εσεται ήμαρ…Αναρίθμητοι ήσαν οι ιεράρχες της Ορθοδοξίας για τον φόνο των οποίων ευθύνονται οι Ιουδαίοι. Επώνυμοι και ανώνυμοι Ελληνες ίερείς σκοτώθηκαν από τους έβραίους, με βασανιστήρια φριχτά.

Προς περαιτέρω αποκάλυψη, άν και δεν χρειάζεται, της εβραϊκής συμπεριφοράς κατά την Τουρκοκρατία, επικαλούμαι τις διαπιστώσεις του Μητροπολίτου Κορίνθου Παντελεήμονος, ο όποιος στο βιβλίο του « Εβραίοι και Χριστιανοί » {εκδ. «Πνοή» Κόρινθος 1980, σελ. 26} σημειώνει: « Οι Εβραίοι συκοφαντούσαν αλύπητα και συνεχώς τους Χριστιανούς στους Τούρκους, έπαιρναν μέρος στους βασανισμούς των Χριστιανών από τους Τούρκους, αποτελείωναν τους Χριστιανούς νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες και προέβησαν σε εξευτελισμούς, γενικά των νεκρών σωμάτων τους.

Ενδεικτικά μέσα στα πολλά αυτά γεγονότα αναφέρω τις πασίγνωστες πράξεις τους που έκαναν για το μαρτύριο και κατά το μαρτύριο του Κοσμά του Αιτωλού και για το μαρτύριο και κατά το μαρτύριο του Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’. Στήν Επανάσταση του 1821, όπως λέγουν τα κείμενα και οι πηγές, αποδεικνύεται ότι ήσαν υπέρ των Τούρκων, κατά των επαναστατημένων Ελλήνων και τους πρόδιναν όσο μπορούσαν περισσότερο στους Τούρκους, τους υπόσκαπταν δέ με κάθε μέσο όπου και όπως τους δινόταν η ευκαιρία ».

|><|<>|<>|

Τα ανωτέρω δεν τα λέγει κάποιος άντιεβραίος, αλλά ενας εν ενεργεία Μητροπολίτης, που φυσικά δεν μπορεί να τον « κατηγορήση » κανείς για ναζισμό, όπως συνηθίζουν να κάνουν οι εβραίοι εναντίον όσων τους καταγγέλουν. Ηθελα να ήξερα, όμως, γιατί αυτές τις αλήθειες τις κρύβουν στήν σχολική έκπαίδευσι; Δέν απαιτείται να είναι κανείς ευφυής, για να καταλάβη ποιοί φροντίζουνε να άπαλειφθούν τα Ιστορικά γεγονότα και έτσι τα Ελληνόπουλα να μη μαθαίνουν την αλήθεια. Κάποτε όμως γι’ αυτή την εκπαιδευτική αποπληροφόρησι θα ζητηθούν ευθύνες, από τους εβραιόπληκτους συγγραφείς των σχολικών βιβλίων. Κάποιοι θα πληρώσουν ακριβά την έβραιοδουλεία τους.

Αν πάρετε το ογκώδες σύγγραμμα « Συναξαριστής Νεομαρτύρων » {1400-1900 μ.Χ.} της εκδόσεως « Ορθοδόξου Κυψέλης » {Θεσ/νίκη 1984} θα δήτε πόσοι Αγιοι και ίερομάρτυρες της εκκλησίας μας έβασανίσθησαν και πέθαναν έξ αιτίας των συκοφαντιών των εβραίων. Τα επεισόδια δεν είναι μεμονωμένα, αλλά ατελείωτα και δείχνουν το εβραϊκό μίσος, κατά των Ελλήνων. Μπροστά στους εβραίους οι Τούρκοι ήσαν ήπιώτεροι, διότι παρά τις εβραϊκές συκοφαντίες οι διάφοροι μπέηδες η αγάδες δίνανε στους κατηγορουμένους την ευκαιρία να σωθούν, αν άλλαξοπιστήσουν. Παραθέτω τρία αυτούσια παραδείγματα για να σχηματίσετε προσωπική γνώμη. Πρώτον, ο Αρχιερεύς ίερομάρτυς Γαβριήλ

« και έτυχε να βαπτίση έναν Εβραίον οπου έπίστευσεν εις τον Χριστόν, oι εκείσε ευρισκόμενοι Εβραίοι, ως χριστιανομάχοι, επήγαν είς τον βεζύρην, όντα τότε μετά του βασιλέως είς την Προύσσαν, και έκατηγόρησαν ψευδώς τον αρχιερέα, ότι έβάπτισεν έναν Τούρκον. Ο δέ βεζύρης στένοντας έμπροσθεν του τον Αγιον του λέγει με μεγάλον θυμόν επειδή έτόλμησες να βάπτισης Τούρκον, είσαι άξιος θανάτου και πρέπει να κρεμασθής, έξω μόνον άν θέλησης να τουρκίσης, και ούτω να σου χαρίσωμεν την ζωήν και να σε αξιώσωμεν μεγάλης τιμής και δόξης, είς τρόπον οπού να γίνης μέγας και πολύς είς όλον το βασίλειον. Ταύτα άκουσας άνελπίστως ο αοίδιμος, χωρίς να δειλιάση παντελώς άπεκρίθη: Οτι μέν έγώ δεν έβάπτισα Τούρκον και ψευδώς με κατηγορούν οι Εβραίοι από την κακίαν τους, είναι φανερόν τοις πάσι, και εσείς οι ίδιοι το γνωρίζετε και το ήξεύρετε πολλά καλά, ότι αυτό το γένος των Εβραίων άνωθεν και έξ αρχής μας κατατρέχουν και καθώς έθανάτωσαν τον Κύριον ημών Ίησούν Χριστόν, τοιουτοτρόπως και ημάς τους Χριστια- νούς, άν ήτον είς την έξουσίαν τους, όλους να μας έθανάτωσαν ».

|><|<>|<>|

Ο Βεζύρης του πρότεινε να γίνη Τούρκος για να σωθή. Ο Γαβριήλ αρνήθηκε και στις 3 Δεκεμβρίου 1659 άπηγχονίσθη. {ενθ. άνωτ. σελ. 184}. Δεύτερον, ο άγιασθείς μάρτυς Ιωάννης έκ Θάσου « ο οποίος εργαζότανε σ’ ένα ράπτη στην Κωνσταντινούπολη… Και μίαν ήμέραν τον έστειλεν ο μάστορας του να άγοράση ράμματα παρά τίνος Εβραίου, και δυσαρεστών έφιλονείκει μετά του Εβραίου του πωλούντος αυτά. Ετυχε δέ κατά την ώραν έκείνην να φωνάζη ο χότζας επάνω είς τον μιναρέν έν τη ώρα του μεσημεριού, κατά την συνήθειαν των τούρκων. Ο δέ μιαρός Εβραίος, καιρού δραξάμενος, έλεγε τόσον προς τον κράζοντα, όσον και προς τους άλλους Αγαρηνούς δεν άκούετε το παιδίον τούτο πώς υβρίζει την πίστιν σας και το προσκύνημα σας; εκείνοι δε ως ήκουσαν, έπίστευσαν εις του Εβραίου τα λόγια και λαβόντες τόν παίδα, τον έδειραν ανηλεώς, και φέροντες τον εις τον βεζύρην, έμαρτύρησαν, πώς ύβρισε την πίστιν τους, το δε παιδίον ώμνυεν, ότι το έσυκοφάντησεν ο Εβραίος ». Και σ’ αυτόν ο Βεζύρης είπε « έλα να γίνης Τούρκος να γλυτώσης την ζωή σου ». Αρνήθηκε και απεκεφαλίσθη {ένθ. άνωτ. σελ. 193}.

|><|<>|<>|

Τρίτον, ο Αγιος Συμεών ο Τραπεζούντιος έκ κακής του τύχης διήρχετο στην Κωνσταντινούπολιν από ένα σημείον, όπου είχε προηγηθή συμπλοκή μεταξύ Ελλήνων και εβραίων, είχε δε τραυματισθή κάποιος εβραίος. Οι Ιουδαίοι άρπάξανε τον ανύποπτο Συμεώνα και: « βοώντες και κράζοντες ότι ούτος είναι οπού τον έκτύπησε, και ούτω παρέδωκεν τον εύλογημένον Συμεών είς τους φύλακας, οίτινες τον επήγαν εις τον βεζύρην, είς τον όποιον έβγήκαν και μαρτύρησαν ψευδώς τινές Εβραιότουρκοι πώς είδον τον Συμεών ότι έκτύπησε τον Εβραίον.

Εγινε λοιπόν απόφασις παρά του κριτού να φυλάγεται ο Συμεών είς την φυλακήν τεσσαράκοντα ημέρας, και άν άποθάνη ο Εβραίος να θανατώσουν και τον Συμεών, είδε και ζήση να πληρώνη τα ιατρικά και να ελευθερώνεται, έζησε λοιπόν ο Εβραίος πλείονας των τεσσαράκοντα ήμερων και εσυβάσθη δια γρόσια διακόσια ογδοήκοντα χάριν των ιατρικών είτα κοντά τάς πεντήκοντα ημέρας επέθανεν ο Εβραίος και συνέδριον ποιήσαντες οι μισόχριστοι έπεισαν διά χρημάτων τους δικαστάς να θανατώσουν τον Συμεών oι δέ δικασταί έλεγαν είς τον Συμεών ότι αν γένη Τούρκος λυτρώνεται από τον θάνατον, είδε και δεν γένη Τούρκος, έχουν βέβαια να τον θανατώσουν », {ενθ. άνωτ. σελ. 717}. Ο Συμεών αρνήθηκε να άλλαξοπιστήση και έτσι οι Τούρκοι « τον έκρέμασαν εις τον εκεί πλάτανον κάνοντας χάριν των εβραίων »!

|><|<>|<>|

Μετά από κάθε « διωγμό » οι εβραίοι έπαναλαμβάνανε κλαψουρίζοντας το χιλιοειπωμένο τροπάριο, ότι τους καταδιώκουν και τα λοιπά και τα λοιπά. Εχει διαπιστωθή ιστορικά ότι οι εβραίοι « Επιδιώξανε την εξόντωση του Ελληνικού στοιχείου με κάθε μέσο. Στή Σμύρνη, αρχές Απριλίου του 1821, διαδίδανε ψεύτικες φήμες, ότι στα ελληνικά πλοία, όσους Τούρκους πιάνανε, τους άλειφαν με ρετσίνι και τους καίγανε. Πολλαπλασιάζανε μ’ αύτόv τον τρόπο την εκδικητική μανία των εξαγριωμένων, από την Ελληνική Επανάσταση, τουρκικών ορδών ». {Χ. Στασινοπούλου: «Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821» τόμος Β’ σελ. 64}.

|><|<>|<>|

Τώρα όμως τα πράγματα δεν ήσαν όπως πρίν. Οι επαναστατημένοι Ελληνες εκδικηθήκανε τους εβραίους, για όσα κακά είχαν πάθει από αυτούς για τις ατιμώσεις και τα βασανιστήρια. « Και οι επαναστατημένοι Ελληνες, καθώς ήταν φυσικό, δεν ξεχώριζαν τους Τούρκους άπ’ τους Εβραίους. Τους θεωρούσαν κι αυτούς εχθρούς. Στό Βραχώρι μάλιστα { σημερινό Αγρίνι } ενώ έκαναν συμφωνία με τους Τούρκους και τους συνόδεψαν ασφαλισμένους μακρυά άπ’ την πόλη, στους Εβραίους έβαλαν μαχαίρι, φωνάζοντας ότι εκδικούνται τη διαπόμπευση του νεκρού πατριάρχη και άλλα παρόμοια. Στήν Τριπολιτσά, μέσα στη γενική σφαγή, ελάχιστοι Εβραίοι γλύτωσαν. Τους σκότωσαν κι αυτούς οι Ελληνες όπως και τους Τούρκους. Κατά κανόνα λοιπόν, Εβραίοι και Ελληνες αντιμετωπίστηκαν ως εχθροί κατά την Επανάσταση. Αναμφισβήτητα δε, οι Ελληνες είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Γιατί αυτοί μέν πολεμούσαν για τη λευτεριά τους, οι δέ Εβραίοι γίνονταν σύμμαχοι με τους Τούρκους τυράννους…» {ένθ. άνωτ.}

|><|<>|<>|

Κατά την πολιορκία της Τριπόλεως από τους Ελληνες, οι εβραίοι μετήλθαν τα γνωστά εβραϊκά τεχνάσματα για να σωθούν. Θελήσανε να έξαγοράσουνε την ζωή τους. Ο Συνταγματάρχης Όλιβιέ Βουτιέ {Απομν. αγωνιστών 1821, τόμος 11, σελ. 129} σημειώνει επιγραμματικά: « Οι Εβραίοι πρότειναν ένα σημαντικό ποσό για να βγουν από την πόλη και νά τους χαριστή η ζωή. η πρόταση τους απορρίφθηκε όλοι οι θησαυροί του κόσμου δεν θα τους έσωζαν από την οργή των Ελλήνων, που μισούν περισσότερο αυτούς παρά τους Τούρκους…»

|><|<>|<>|

Ο Ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς {«Ο Γέρος του Μοριά» έκδ. «Μπίρης» Αθ. 1975, σελ. 290} περισσότερο λεπτομερώς γράφει για την προσπάθεια των εβραίων να εξαγοράσουν την ζωήν τους: « Οι Εβραίοι, μιά νύχτα, μπόρεσαν να βγάλουν μερικούς δικούς τους έξω από το κάστρο. Γλίστρησαν ως την καλύβα του Υψηλάντη και του πρότειναν να τους αφήσει να βγουν, να τους εγγυηθεί ασφάλεια ζωής και περιουσίας κι αυτοί θάδιναν ένα μεγάλο ποσό στους πολιορκητές.

Μά ποιος μπορούσε ν’ ακούσει τέτοιες προτάσεις. Ούτ’ ένα παλικάρι δεν ήταν στο στρατόπεδο που να μήν ξαίρει τον άθλιο ρόλο πούχαν παίξει στην τραγωδία της κρεμάλας του πατριάρχη, το μίσος και το φανατισμό πούχαν δείξει βρίζοντας το λείψανο τον, σέρνοντας το στους δρόμους, οι Εβραίοι της Πόλης. Τους έδιωξαν μ’ άγριες φοβέρες ». Παρά το μίσος που ένοιωθαν για τους Ιουδαίους οι πολεμιστές του 21 δεν τους σκότωσαν αμέσως « τους έδιωξαν μ’ άγριες φοβέρες ». Όταν ελευθερώθηκε η Τρίπολι μάταια πάλι άποπειραθήκανε να δωροδοκήσουνε τους νικητές Ελληνες δίνοντας τους χρυσάφι και πετράδια.
« Μεγάλο κακό γινόταν τον ίδιο καιρό στο Μαχαλά των Εβραίων. Λύσαν όλοι τους τα κομποδέματα. Χρυσάφι κι ασήμι, πετράδια, μαργαριτάρια, χύθηκαν στα πόδια παλικαριών μά δεν τους όφέλησε. Τους πέρασαν όλους από το σπαθί. Ο Κολοκοτρώνης μονάχα κατάφερε να γλιτώσει έναν. Τόν Λευΐ. Τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει το φοβερό ρέμα του θανάτου και της αρπαγής ». {ένθ. άνωτ. σελ 349}

|><|<>|<>|

Από το ιστόρημα του Μελά προκύπτει, ότι όταν ο Ελληνικός λαός ήταν σκλάβος τους Τούρκους, οι εβραίοι αποταμίευαν χρυσάφι, ασήμι, πετράδια, μαργαριτάρια που φυσικά δεν τα παίρνανε από τους Τούρκους, αλλά από το υπόδουλο έθνος μας. Και μετά έπιδιώκανε να μας εξαγοράσουν με τα δικά μας πλούτη, που τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μας είχαν αρπάξει. Γι’ αυτό οι Ελληνες δεν καταδεχθήκανε να διαπραγματευθούν με τους εβραίους για την σωτηρία των τελευταίων. Όχι. Αυτοί θα πλήρωναν ακριβά, όπως και συνέβη. Στήν Ιστορία αναφέρεται ότι η Μπουμπουλίνα μπήκε στο κάστρο της Τριπόλεως « καί σέ μερικές πλούσιες εβραίες έδινε τις πιό αόριστες ελπίδες. Ετσι βγήκε από το κάστρο φορτωμένη χαρίσματα » {ενθ. άνωτ. σελ. 332}.

|><|<>|<>|

Μετά την άπελευθέρωσι της Τριπόλεως οι Ελληνες έσφαξαν τους εβραίους με περισσότερο μίσος, άπ’ όσο σκότωναν τους Τούρκους, όπως ακριβώς αφηγείται ο Φ. Φωτάκος {«Απομνημονεύματα έκδ. «Μπούρας» τόμος Α,σελ. 251}: « Οι Εβραίοι της Τριπολιτσάς και αυτοί έχάθησαν μαζί με τους Τούρκους, και έθανατώθησαν με περισσοτέραν εχθρότητα…»

Τα ίδια γράφει κι ο Σπ. Τρικούπης { « Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 » τόμος Β, σελ. 93 }: « Οι δε εν Τριπολιτσά Εβραίοι επί λόγω της έν Κωνσταντινουπόλει και άλλου κακής προς τους Χριστιανούς διαγωγής των ομοθρήσκων των, όλοι κατεστράφησαν, οι μεν δια σιδήρου, οι δε διά πυρός…»

Παρ’ όλα αυτά ο Κολοκοτρώνης διέσωσε τον εβραίο Τραπεζίτη Χανάμ, τον Λεβύ και άλλους Ιουδαίους. Ο δε Κανέλλος Δεληγιάννης περιγράφει {«Απομνημονεύματα Αγωνιστών 1821» τόμος 17, σελ. 278} και αυτός μετά την άλωσιν της Τριπόλεως: « διέσωσα δε δώδεκα Εβραίους, τον Χαχάμην τους και δύο γυναίκας, και τους έστειλα είς την οίκίαν μου φιλανθρωπίας ένεκα τους διετήρησα τρία περίπου έτη τροφοδοτών και περιθάλπων αυτούς έξ ίδιων μου και κατά το 1824 τους έστειλα ασφαλώς είς την Ζάκυνθον και διεσώθησαν ».

|><|<>|<>|

Όπως φαίνεται κι από άλλας αφηγήσεις κατά την Επανάστασιν του 1821 διεσώθησαν αρκετοί εβραίοι, τους όποίους οι Ελληνες αντάλλαξανε με δικούς μας αιχμαλώτους. Αλλοτε πάλι παίρνανε χρήματα που τόσο είχαν ανάγκη για την συνέχισι του αγώνος. Ο Κανέλλος Δεληγιάννης {ένθ. άνωτ. σελ. 24} αναφέρει ότι ύστερα από νικηφόρα έφοδο στην Πάτρα: « οι εδικοί μου στρατιώται έφερον 86 κεφαλάς και 18 συνέλαβον ζώντας με τον άξιωματικόν τους και έναν Εβραίον διέσωσα και τον έστειλα είς την πατρίδα μου Λαγκάδια, όπου είχον και τους άλλους Εβραίους. Αυτός ήτον υιός μονογενής ενός πλουσίου σαράφη { τραπεζίτου } Εβραίου, τον όποιον είχε στείλει εις τον Χασάν πασιάν να λάβη χρήματα, τα οποία του εχρεώστει, άλλ’ αφού συνελήφθη επροσποιήθη ότι ήτον υπηρέτης, και έως ότου τον έστειλα εις την Ζάκυνθον με τους άλλους Εβραίους δεν ώμολόγησε την καταγωγήν του. Αλλ’ άφού ύπήγεν εκεί τότε είπε ποίος ήτον και ότι ο πατέρας του ύπέσχετο μεγάλην ποσότητα χρημάτων άν τον εύρισκε ζώντα…»

|><|<>|<>|

Εδώ ο κόσμος χανότανε κι ο εβραίος έστειλε τον γιό του να εισπράξη χρήματα!. Αλλου πάλιν οι εβραίοι διεπραγματεύοντο πόσο θα πληρώσουν για να σωθούν. Ο Νικ. Κασομούλης {«Απομνημονεύματα της επαναστά- σεως των Ελλήνων 1821-1833» έκδ. «Κοσμαδάκη» τόμος Α, σελ. 155} διηγείται: « Περιφερόμενοι εις τήν οικίαν του Κολοκοτρώνη, τριγυρίζοντας εις τους οδάδες είδομεν έναν έβραίον φυλακισμένον όστις δεν είχεν 700 χιλ. γρόσια και αδάμαντας να δώση, παρά ύπόσχετο μόνον έως 300 και τίποτες άλλα τα οποία είχεν κρυμμένα ».

Ενας ήρεμος θαλασσόλυκος αγωνιστής του 1821 ήταν ο Αλεξ. Κριεζής που διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του, υπέρ της επαναστάσεως. Οταν κάποτε συνέλαβε 11 Τούρκους κι έναν εβραίο εκδικήθηκε τον μαρτυρικό θάνατο του Κουκουβίκου {τον παλουκώσανε} με τον ακόλουθο τρόπο: « Ιδού τώρα θέλω κάμη και έγώ την παιδείαν είς τους 11 συναδέλφους σας και του Εβραίου. Τους είχομεν δέση από τάς δύο μασχάλας και ευθύς με τρεις φιλίστραις τους υψώσαμεν ήρχισαν τάς φωνάς, το άλάχ! άλάχ! έξ ών η φωνή του Εβραίου βουτόντας είς τον αιγιαλόν, υψώνοντας τρις και βουτόντας τους άφήσαμεν κρεμασμένους ». {«Απομν. Αγωνιστών 1821» τόμος 5ος, σελ. 39}

|><|<>|<>|

Ουδείς ουδέποτε έκ των αγωνιστών, του 1821 και έκ του λαού διεχώρισε τους Τούρκους από τους εβραίους. Γιά τους Ελληνες, Τούρκοι και έβραίοι ήσαν εχθροί. Ιδιαίτερα οι εβραίοι οι όποιοι μας κατεπίεζαν, δίχως στο κάτω-κάτω της γραφής να μας έχουν νικήσει στρατιωτικά. Εφ’ όσον ήλθε έτσι ο λόγος να πούμε και το άλλο. Οι Ελληνες περιφρονούσαν τους εβραίους. Δέν τους θεωρούσαν Ικανούς για μάχη. Ήσαν δειλοί. Ο Μακρυγιάννης μιλάει τελείως περιφρονητικά για τους Ιουδαίους. Οταν θέλη να υποτίμηση τους Τούρκους τους παρομοιάζει με τους εβραίους.

Στά « Απομνημονεύματα » του {έκδ. «Αλμωπός» έπιμ. Βλαχογιάννη, σελ. 282} γράφει: « Οι Ελληνες τους Τούρκους τους καταφρόνεσαν όλως δι’ όλου. Καθημερινώς πολεμούσαμεν, κι όλο τους νικούσαμεν ποτέ δεν κέρδεσαν. Τους πήραμεν τον αγέρα και τους είχαμεν σαν Οβραίους ».

Κλασσική είναι η χειρονομία του Θ. Κολοκοτρώνη που αναφέρεται σ’ Ελληνικές και ξένες ιστορίες. Ενας πλουσιώτατος εβραίος παρουσιάσθηκε μπροστά του ένοπλος: « ζευγάρι πιστόλες χρυσές διαμαντοστόλιστες. Το μάτι του Κολοκοτρώνη άρπαξε αυτό το παράξενο. — Μπά! είπε, Οβριός κι αρματωμένος δεν γίνεται! Τού πήρε τα πιστόλια και τάχωσε στο σελάχι του…» {S. Howe, «An Hist. Sketch of the Greek Revol.» 1828, σελ. 61}.

Κι ο Σπύρος Μελάς στο βιβλίο του « Ο Γέρος του Μωρία » {έκδ. «Μπίρη» Αθ. 1957, σελ. 332} περιγράφει την ίδια σκηνή ως έξης: « τον πλούσιο εβραίο τραπεζίτη του Χουρσίτ, Χανάμ… ήρθε στη καλύβα του Αρχηγού. Είχε στη μέση του μαχαίρι χρυσομάνικο και κουμπούρες χρυσοστόλιστες και το μαχαίρι κι αυτές ήταν όλο πετράδια… Μπά! έκαμε ο Κολοκοτρώνης, Οβριός κι αρματωμένος δεν γίνεται! του πήρε τ’ άρματα και τάβαλε στο σελάχι του ».

Φυσικόν αποτέλεσμα του εβραϊκού μίσους, εναντίον της Ελλάδος ήταν, ότι κατά το 1821 δεν σημειώθηκε μεταξύ των Ιουδαίων καθόλου φιλελληνισμός. Οι εβραίοι κατοικούσαν στον Ελληνικό χώρο, αλλά κανείς τους δεν πήρε τα όπλα να πολεμήση υπέρ της Ελλάδος. Ο Μπάμπης Αννινος {«Οι Φιλέλληνες του 1821» έκδ. «Γαλαξίας» Αθ. 1971, σελ. 21} παραθέτει πίνακα των πεσόντων στην μάχη Φιλελλήνων. Πολεμήσανε αρκετές χιλιάδες ξένοι υπέρ της Πατρίδος μας. Εφονεύθησαν δέ στο πεδίον της Τιμής για την Ελλάδα 286 έκ των οποίων 121 Γερμανοί, 56 Γάλλοι, 50 Ιταλοί, 11 Ελβετοί, 10 Αγγλοι, 8 Δανοί, 7 Κορσικανοί, 5 Πολωνοί, 4 Αυστριακοί, 3 Σουηδοί, 3 Σκώτοι, 2 Ισπανοί, 1 Πορτογάλος, 1 Ούγγρος, 1 Ιρλανδός, 1 Βέλγος, 1 Ολλανδός, 1 Αμερικανός. Ακόμη και μουσουλμάνος ύπήρξεν Φιλέλλην. Ο Αιγύπτιος Δαβουσί, που παλαιότερον υπηρετούσε στην Ιλη των Μαμελούκων του Μ. Ναπολέοντος. Ο Φιλέλλην αυτός , « εις το Πέτα επολέμησεν ως ήρως. Εφόνευσε όσους εχθρούς ήδυνήθη δια της ακτηρίδος του όπλου του και έπεσε νεκρός διάτρητος ύπό πληγών έπί σωρών εχθρικών πτωμάτων » {ενθ. άνωτ.}.

Ιδιαίτερο φιλελληνικό ρεύμα άνεπτύχθη στην Βαυαρία, όπου πάντα ήκμαζαν τα Ελληνικά Γράμματα. Ο Βασιλεύς Λουδοβίκος Α’ {1786-1868} ποιητής και ο ίδιος εμπνευσμένος από το Αρχαιοελληνικό πνεύμα κατέστησε το Μόναχο κοιτίδα Ελληνικού πολιτισμού και το έκόσμησε με περίλαμπρα οικοδομήματα όλα Ελληνικού ρυθμού. Πάντοτε εύρισκε ευκαιρίες να προσφέρη την οικονομική του ένίσχυσι υπέρ της επαναστάσεως και όταν επελέγη ο δευτερότοκος γιος του, για βασιλεύς της Ελλάδος έδωσε στο νεοσύστατο κράτος μας ως βοήθεια πάνω από 4.000.0000 φράγκα!

Στά « ιστορικά σημειώματα » {και ενθ. άνωτ. σελ. 101} ο Αννινος παρατηρεί σχετικά: « Η Βαυαρία υπήρξε φυτώριον φιλελληνισμού αειθαλές αλλά και έν ή υποθέσει δεν ήθελον άναφανή αυτόθι έκ των ιδιωτών, των σοφών, των επιστημόνων και των καλλιτεχνών τόσοι ένθερμοι της Ελλάδος φίλοι, ήρκει μόνον ο αοίδιμος Λουδοβίκος ν’ άποτελέση δια των ατομικών αυτού διαθέσεων και ενεργειών κολοσσιαίαν φιλελληνικήν δύναμιν.

Αι χρηματικοί αυτού δωρεαί υπέρ των Ελλήνων κατά την διάρκειαν του Αγώνος υπολογίζονται εις δύο εκατομμύρια φιορινιών. Αυτός άνέλαβεν επισήμως την προεδρίαν του Φιλελληνικού Κομιτάτου, ούτινος προΐστατο ο Σένγκ (Schenk), ο ποιητής του «Βε- λισσαρίου». Αμα τη εις τον θρόνον αναρρήσει του, προσήνεγκε δωρεάν υπέρ των Ελλήνων έξ εικοσακισχιλίων φιορινιών «έκ μέρους ενός παλαιού Φιλέλληνος». Περιηγούμενος δέ το κράτος του κατ’ έκείνην την έποχήν και μαθών ότι επρόκειτο προς τιμήν του να φωταγωγηθή μία των πόλεων, εξέφρασε την έπιθυμίαν όπως ματαιωθή η φωταψία, διατεθή δέ το ποσόν της απαιτουμένης δι’ αυτήν δαπάνης ύπέρ των Ελλήνων ».

|><|<>|<>|

Από όλην την συναρπαστικήν φιλελληνική προσπάθειαν στην οποίαν μετείχον βασιλείς {π.χ. Κάρολος Γ} και Πάπες {π.χ. Πίος ο Ζ’} και η οποία συγκλόνιζε τους ανθρώπους, απουσίαζαν οι εβραίοι η κύτταζαν να επωφεληθούν π.χ. δήθεν δωρεά Ρότσιλντ, δάνεια Ρικάρντο η για να μη προκαλέσουν άντίδρασι και ενδεχόμενο ξέσπασμα αντισημιτισμού βάλανε κάποιο ραββίνο στην Βεστφαλία ονόματι Ελβιγκ να έκδώση εγκύκλιο « υπέρ του Ελληνικού αγώνος » και μ’ αυτό τον ανακήρυξαν « φιλέλληνα » για να είναι εναρμονισμένοι προς το Γερμανικό Φιλελληνικό πνεύμα και κίνημα. Οι Φιλέλληνες εκτός των ευγενών αισθημάτων τους διεκρίνοντο και από πνεύμα αυτοθυσίας. Ήσαν πραγματικά ανδρείοι. Τόν Απρίλιο του 1827 συνελήφθη μετά την ήττα στο Φάληρο ο Ιταλός Φιλέλλην Πασχάλης Γκαμπίνι, που ήταν σημαιοφόρος του τάγματος των Φιλελλήνων. Οι Τούρκοι λόγω της στολής και του παραστήματος του νομίσανε, ότι ήταν ο Κόχραν και δεν τον σκοτώσανε.

Ο Γκαμπίνι όμως δεν κατεδέχθη να ύποκριθή για να σωθή. Τους απεκάλυψε την αλήθεια και από πάνω τους εξύβρισε. Ετσι οι Τούρκοι τον αποκεφάλισαν μπροστά στον Κουταχή. Η Ελληνική ιστορία χάραξε με χρυσά γράμματα στις Δέλτους τις τους ένδοξους Φιλέλληνες, που πολεμήσανε για την Εθνική Ελευθερία των Ελλήνων, δίχως ανταμοιβή και συνήθως δίχως τροφή! Ζούσαν από τα δικά τους χρήματα. Μάλιστα τα γενναία εκείνα τέκνα της Ευρώπης πολεμούσαν εδώ, χωρίς να μισθοδοτούνται, αλλά και χωρίς να δικαιούνται τροφής.

Σχετικά διαβάστε το υπ’ αριθμ. 2334 έγγραφον του « Αρχείου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος », για να δήτε πόσο υπέφερον οι Ευρωπαίοι Φιλέλληνες την εποχή, που οι εβραίοι μάζευαν « χρυσάφι, ασήμι και πετράδια »! Προς παντός εδεινοπάθησαν οι Γερμανοί, οι περισσότεροι των όποιων δεν διέθεταν περιουσίαν στην πατρίδα των, για να την ξοδεύουν και να συντηρούνται εδώ.

Στήν Εθνοσυνέλευσι του Αστρους παρουσιάσθηκε ο οπλαρχηγός Κεφάλας « ζητών τα μέσα προς συντήρησιν ίδιον σώματος Φιλελλήνων αποτελουμένου έξ 150 Γερμανών, μεθ’ ών άρτίως είχεν έλθει εις την Ελλάδα. Το σώμα τούτο έκαλείτο Γερμανική Λεγεών, απήτησε δε ο Κεφάλας να χορηγήται εις τους ξένους τούτους παρά της κυβερνήσεως η τροφή μόνον και ο αναγκαίος οπλισμός. Αλλ’ οι αντι- πρόσωποι του έθνους ουδαμώς εμερίμνησαν και οι ατυχείς ξένοι υπέστησαν τα πάνδεινα…» {Μπ. Αννίνου: «Οι φιλέλληνες του 1821» έκδ. «Γαλαξία» Αθ. 1971, σελ. 84}.

|><|<>|<>|

Γερμανική Λεγεών λοιπόν υπήρχε κι ήλθε από την Γερμανία… ένώ οι εβραίοι που ζούσαν στήν Ελλάδα, όπως είδαμε προτιμούσαν να βοηθούν τους Τούρκους, να προδίδουν τους Ελληνες, να σφάζουν τους Ελληνες και να επιδιώκουν την αποτυχία της επαναστάσεως του 1821. Αντιθέτως χάριν αυτής της επαναστάσεως αγωνισθήκανε οι άνδρες της Γερμανικής Λεγεώνος και « έπεσαν σχεδόνπάντες ένδόξως, πολεμήσαντες εις διαφόρους κατόπιν μάχας » {ενθ. άνωτ. σελ. 85}. Ο Θεός ας άναπαύη την ψυχήν των.

Το ευγενές αίσθημα του Φιλελληνισμού συνένωσε σε παράταξι συμπολεμιστών τους χθεσινούς εχθρούς π.χ. Ο Γερμανός Αλέξανδρος Κόλμπερ {παράσημο Μέλανος Αετού Πρωσσίας} ήρως στους πολέμους κατά του Μ. Ναπολέοντος, αγωνίσθηκε μαζί με τόν Ιωσήφ Ροζαρόλ, διοικητή μεραρχίας του Μ. Ναπολέοντος. Ο κατάλογος των ονομάτων των Φιλελλήνων που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα περιλαμβάνει ένδοξους άνθρώπους.

Ο Μπάμπης Αννινος σημειώνει: « Πρό πάντων όμως ήλεκτρίσθη και έσπευσεν η ακμαία ανδρική ηλικία και η νεολαία.

Καταπλήσσεται ο αναγνώστης του καταλόγου και συγκινείται, βλέπων εν τη απαριθμήσει πόσαι νεαραί υπάρξεις έδραμον να θυσιασθούν προθύμως ως σφάγια εις τον βωμόν της ελληνικής ελευθερίας, νέοι στρατιώται ευέλπιδες, επιστήμονες άρτίως άποκομίσαντες το γέρας των σπουδών των και των κόπων των, σπουδασταί καταλιπόντες τα βάθρα των ακαδημαϊκών σχολών, τέκνα ευπόρων οικογενειών, ελπίδες χρησταί του μέλλοντος, στηρίγματα πολιών γονέων.

Και παρελαύνει, παρελαύνει η χορεία της ξανθής και θαλεράς νεότητος, ήτις έχυσε το σφύζον αίμα της εις τάς φάραγγας του Πέτα, η εις την Κωλιάδα άκραν της Αττικής, η εις το Χαϊδάρι, η παρά την Ιεράν Ακρόπολιν και έρχονται εις τα χείλη ακουσίως επί τη νοερά παρελάσει οι θαυμαστοί στίχοι του Καρδούτση περί των δύο Ναπολεοντιδών: « Ερρίφθησαν εις το χάος νεανικοί ψυχαί, ών η κόμη θαλερά έκ της ήβης, έφαίνετο αναμένουσα την αύλακα της μητρικής θωπείας ».

Αναφέρω μερικά ονόματα.

Ο πρίγκιψ Παύλος Βοναπάρτης, πρώτος άνηψιός του Μ. Ναπολέοντος, {σκοτώθηκε στο Ελληνικό πολεμικό πλοίο «Ελλάς»}.

Ο Γερμανός Βαρώνος Γκίλμαν {έπεσε στα Ψαρά}.

Ο γιός του Αγγλου Δουκός Αθολ {πέθανε στη Γαστούνη}.

Ο Κορσικανός Αξιωματικός Πασκάλ Γκαμπίνι {τον αποκεφάλισε ο Κουταχής στα Πατήσια}.

Ο Ελβετός δημοσιογράφος Ιάκωβος Μάγιερ {έφονεύθη στην έξοδο του Μεσολογγίου}.

Ο Αγγλος Αξιωματικός ναυτικών Φράνκ Αστιγξ {πέθανε από τραύμα στο Αιτωλικό}.

Ο Στρατηγός των Ούσσάρων βαρώνος Ντάντσελ {πέθανε στη Βόνιτσα}.

Ο Γερμανός διπλωμάτης Μάϊσσελ {πέθανε στο Μεσολόγγι}.

Ο Γάλλος Αξιωματικός Φραγκίσκος Ρομπέρ {έπεσε στην Ακρόπολι φέρων 24 τραύματα!}.

Οι νεαροί Γερμανοί Νταίτερλιν, Εμπεν και Αϊζεν {σκοτωθήκανε στην Λαμία}.

Ο Γερμανός μαθητής Βόλφ {σκοτώθηκε εις Πέτα}.


Οι αδελφοί Φέλντ τα μοναδικά παιδιά μιας οικογένειας, από την Λειψία {έφονεύθησαν ο ένας στού Πέτα, ο άλλος στο Μεσολόγγι} οι αδελφοί Μπέκ, από την Βαυαρίαν {άπέθαναν στο Μεσολόγγι}. Μέσα στον πίνακα των ενδόξων νεκρών Φιλελλήνων δεν υπάρχουν εβραίοι. Ούτε ένας. Θά διαβάσετε Φιλέλληνες από όλο τον κόσμο. Ηλθαν στην Ελλάδα επολέμησαν για την ελευθερία της και έπεσαν μαχόμενοι.

Από την Μπορντώ, ο υπολοχαγός Μπεζερμάν.

Από την Σιλεσία, ο υπολοχαγός Ντιλέλσκυ.

Από την Βασιλεία, ο Καίνιχ.

Από το Αμβούργο, ο Μάνικε.

Από την Τεργέστην, ο Πλενάριο.

Από την Σαβοΐα, ο Σεγκΐν.

Από το Μιλάνο, ο Τορριτσέλλι.

Από την Πολωνία, ο Μολοδόβσκυ.

Από το Πεδεμόντιο, ο Μαμινό.

Από την ‘Ολλανδία, ο Χούγκσμαν.

Από την Αμερικήν, ο Ούάσιγκτων, κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Θά μπορούσα να παρέθετα κι άλλα ονόματα πολλών εθνικοτήτων, αλλά κανένα εβραϊκό. Εκτός από το αίμα, οι Φιλέλληνες προσέφεραν τεράστια ποσά ύπερ της Επαναστάσεως του 1821. Η « Φιλελληνική Επιτροπή » της Γαλλίας περιελάμβανε τα έκλεκτώτερα στοιχεία της Γαλλικής κοινωνίας, όπως: δούξ Σοαζέλ, δούξ Νταλβέρ, δούξ Ντε λα Ροσφουκώ, κόμης Ζεράρ, κόμης Αρκούρ, κόμης Λαφίτ, κόμης Λαστερί, κόμης Ώλαίρ, βαρώνος ντέ Σταέλ κ.τ.λ.

Η« Φιλελληνική Επιτροπή » της Αγγλίας περιελάμβανε επιστήμονες, διαπρεπείς πολιτικούς και στρατιωτικούς, όπως Ρώσελ,Ερσκίν Μακίντος, Μπένθαμ, Χιούμ, κ.τ.λ. Σκεφθήτε πώς μόνον ο συνταγματάρχης Γκόρντον προσέφερε 20.000 λίρες. Γιά να γίνη σαφέστατο το κίνημα του φιλλεληνισμού σας πληροφορώ ότι έλειτούργησαν « Φιλελληνικές επιτροπές » από την Βαλτιμόρη των ΗΠΑ μέχρι την Καλκούτα των Ινδιών { για περισσότερα ένθ. άνωτ. σελ. 65 κ.έ. }.

Φυσικά στον Φιλελληνισμό πρωτοστατούσαν οι Γερμανοί: « Εν Γερμανία δέ πάλιν ο ακοίμητος φιλελληνισμός έξήφθη διά μιας, έν Βερολίνω κατά το 1826. Επρωτοστάτουν αυτόθι ο Ρίτζλ { Ritzl }, ο Νέανδρος { Neander }, ο Νήβουρ { Neibuhr }, ο Ούφελανδ { Hufeland } και άλλοι διαπρέποντες έν τοις γράμμασι και ταίς έπιστήμαις. Ευγενείς δέσποιναι περιήρχοντο τάς οικίας, συλλέγουσαι εράνους υπέρ των Ελλήνων, ένεργόν δέ μέρος έσχεν εις την φιλάνθρωπον ταύτην ένέργειαν και ο βασιλεύς, όστις ητο τότε ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος ο Γ’, και ο διάδοχος, ο μετά ταύτα Φρειδερίκος Γουλιέλμος ο Δ’, και η Αυλή έν γένει και πάντες oι έν τέλει. Εν Βρεσλαυΐα επίσης ένηργούντο έρανοι, πάντες δέ μετά προθυμίας, ως και αυτοί οι απλοί στρατιώται και αί ύπηρέτριαι, προσφέρον τον όβολόν των υπέρ των αγωνιζομένων Ελλήνων » {ενθ. άνωτ. IP}.

|><|<>|<>|

Οι εβραίοι κερδοσκοπήσανε με τα λεγόμενα « δάνεια της επαναστάσεως ». Οι αδελφοί Ρικάρντο στην Αγγλία και οι Ρότσιλντ στην Γαλλία θησαυρίσανε εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του επαναστατημένου Ελληνικού Εθνους, για όπλα και τρόφιμα. Τα χρήματα που προκαταβολικά άρπάξανε οι εβραίοι σε τόκους, μεσιτείες και προμήθειες ήσαν τόσον τεράστια, ώστε προκαλέσανε την άντίδρασι των Φιλελλήνων Ευρωπαίων. Οι Ρικάρντο για να δώσουν δάνεια, έλαβαν από μας προμήθεια περίπου διπλασίαν απ’ όσα χρήματα είχαν συλλέξει στην Ευρώπη όλοι οι Φιλέλληνες!!

Αρκεί να διαβάσετε σε μιά βιβλιοθήκη τους TIMES της 5 Σεπτ. 1826 οι όποιοι γράφουνε ότι: « οι κύριοι Ρικάρντο τσεπώσανε { have pocketed } 64.000 Λ.» και στίς 15 Σεπτ. 1826 σχολιάζουν: « The pretty item reserved as commission by the contractors of the second loan { amounting to 64,ooo L. } nearly doubles the voluntary contributions of all the Philhellenes in Europe, including those of committees and corporations, of colleges and universities, of classical ladies and benevolent princes — of priests, artists, philosophers and statesmen — the produce of benefit concerts, and the collection of chanty sermons » δηλαδή: « το δελεαστικό ποσό που επεφύλαξαν δι’ εαυτούς οι εκδότες του δευτέρου δανείου { ανερχόμενο σε 64.000Λ. } είναι σχεδόν διπλάσιον από τις εθελοντικές συνεισφορές όλών των φιλελλήνων στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών των επιτροπών και των συλλόγων των σχολείων και των πανεπιστημίων, των φιλοκλασσικών κυριών και των ευεργετικών πριγκήπων, των ιερέων, καλλιτεχνών, φιλοσόφων και πολιτικών — του προϊόντος των συναυλιών και των εράνων στίς εκκλησίες » !!!

|><|<>|<>|


Απο το βιβλίο του Κωνταντίνου Πλεύρη – Ας μιλήσουμε για Εβραίους.

Πηγή:GREEK NEWS from SKLANTZITHRES



http://attikanea.blogspot.gr/

Περισσότερα... »