Μέχρι πριν ένα χρόνο Ομπάμα και Πούτιν είχε φανεί ότι μπορούσαν να εργαστούν από κοινού, με σκοπό την αποφυγή ή έστω τον περιορισμό θερμών συγκρούσεων. Ωστόσο, τα «γεράκια» κατάφεραν να διαλύσουν αυτή τη σχέση, όπως υποστηρίζει ο πρώην αναλυτής της CIA, Ρέι Μακγκρέγκορ.
Του Παντελή Καρύκα
Ο Πούτιν δεν θα συνομιλήσει ποτέ ξανά με τον Ομπάμα υπό το καθεστώς πίεσης, δήλωσε πριν μερικές μέρες ο Ντμίτρι Μενβέντεφ. Η φράση αυτή απεικονίζει, κατά τον Μακγκρέγκορ, τη σοβαρότερη απώλεια της ουκρανικής κρίσης, τη διακοπή της άμεσης επαφής μεταξύ των δύο προέδρων.
Οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ κατά του κύκλου του Πούτιν και το ιδίου του Ρώσου προέδρου, δεν είναι αποτελεσματικές και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να βαθαίνουν το χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Οι κυρώσεις αυτές κρίνονται από τους Ρώσους, ως φτηνή εκδικητική μανία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι εξαιτίας των αστείων αυτών κυρώσεων έχει διακοπεί ο διάλογος μεταξύ των δύο δυνάμεων, που μόνο αυτός μπορεί να δώσει λύση στην ουκρανική κρίση, η οποία τείνει να καταστεί ανεξέλεγκτη.
Κι όμως, όλα άρχισαν στη Συρία μετά την τουρκική προβοκάτσια με τα χημικά. Η τότε άμεση και δυναμική επέμβαση της Ρωσίας σταμάτησε, εν τη γενέσει της, μια νέα ΝΑΤΟϊκή επέμβαση, η οποία είχε σχεδιαστεί από τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και τα λοιπά «γεράκια» του περιβάλλοντός του, όπως αναφέρει ο Μακγκρέγκορ.
«Ο Τζον Κερι, εν γνώσει του είπε ψέματα στον πρόεδρο Ομπάμα, στις 30 Αυγούστου,καταλογίζοντας την ευθύνη για την επίθεση με χημικά στη Δαμασκό, στις δυνάμεις του Άσαντ», αναφέρει ο Μακγκρέγκορ. Ο Πούτιν έπεισε τότε τον Ομπάμα για την αλήθεια, την οποία μόνο ο στρατηγός Ντέμπσεϊ του είχε πει εντός των τειχών, και επετεύχθη η γνωστή συμφωνία για την καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου, το οποίο αποτελούσε απειλή και για το Ισραήλ.
Σπανίως ο ηγέτης ενός κράτους αποκαλεί τον υπουργό ενός άλλου κράτους ψεύτη. Ο Πούτιν το έπραξε, αποκαλώντας έτσι τον Τζον Κέρι, έξι μέρες μετά την ακύρωση της ΝΑΤΟϊκής επέμβασης στην Συρία. Ο Κέρι όμως και μετά την επίτευξη συμφωνίας για τη Συρία, συνέχισε να την υπονομεύει και να εργάζεται προς την κατεύθυνση της ένοπλης επέμβασης στη χώρα αυτή.
«Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια είναι η γνώμη του προέδρου Ομπάμα για τον Τζον Κέρι. Οι Ρώσοι πάντως, σίγουρα, δεν τον θεωρούν σοβαρό πρόσωπο», είπε ο Μακγκρέγκορ. Και γεννάται το ερώτημα, γιατί ο Ομπάμα δεν απομακρύνει τον Κέρι; «Έχει απομακρύνει κανέναν άλλο ο Ομπάμα; Τους υπευθύνους για τα βασανιστήρια, τους διευθυντές της NSΑ που ψεύδονται ενόρκως;», ρωτά ρητορικά ο Μακγκρέγκορ. Ο Αμερικανός πρόεδρος δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τον σκληρό πυρήνα του αμερικανικού κατεστημένου.
Και αν αυτό είναι μια φορά κακό στο εσωτερικό των ΗΠΑ, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ. Η προσωπική επαφή Ομπάμα–Πούτιν, η οποία βοηθούσε στην αποκλιμάκωση κρίσεων, είναι πλέον παρελθόν, θύμα ακριβώς αυτής της αδυναμίες του Αμερικανού προέδρου να ελέγξει τα άδυτα της αμερικανικής διπλωματίας. Η επαφή Ομπάμα–Πούτιν είχε αρχίσει να δημιουργεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης, το οποίο όμως πλέον επλήγη δραματικά. Το κλίμα αυτό εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο ισχυρότερων δυνάμεων του πλανήτη είχε ευεργετικά αποτελέσματα για χώρες όπως η Ελλάδα, αλλά και γενικά αποτελούσε εχέγγυο στην ελπίδα για έναν πιο ειρηνικό κόσμο.
Όλα όμως κατέρρευσαν λόγω της ουκρανικής κρίσης. «Θυμάμαι ακόμα τους υστερικούς πανηγυρισμούς της στενής συνεργάτιδας του Κέρι, Βικτόρια Νούλαντ, όταν έγινε η καθεστωτική αλλαγή στην Ουκρανία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μακγκρέγκορ, καθώς «γι’ αυτήν και τους άλλους νεοφιλελεύθερους, με τον τρόπο αυτό προκαλείτο η Ρωσία κυριολεκτικά μέσα στα σύνορά της», καταλήγει.
Ακολούθησε η δαιμονοποίηση του Πούτιν από το State Department και τα επηρεαζόμενα από αυτό ΜΜΕ. Ωστόσο, ο Πούτιν φαίνεται πως ακόμα θεωρεί πως υπάρχουν σημεία επαφής με τον Αμερικανό πρόεδρο. Δυστυχώς όμως μόνο με αυτόν. Γιατί οι περί τον Κέρι άλλα έχουν στο μυαλό τους. Απόδειξη τούτου αποτελεί άρθρο της Αν Μαρί Σλάουτερ, την πρώην διευθύντρια πολιτικού σχεδιασμού του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και ενταγμένη στον κύκλο Κέρι…
Ανέφερε, ότι «η αναχαίτιση της Ρωσίας ξεκινά από τη Συρία. Πρέπει να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς του Πούτιν και η Συρία είναι ο χώρος όπου μπορούμε να το επιτύχουμε». Παράλληλα,πρότεινε στρατιωτική δράση, με στόχο την καταστροφή της συριακής Αεροπορίας. «Κάθε αμερικανικό πλήγμα κατά της Συρίας θα ακουστεί πολύ δυνατά στη Ρωσία», κατέληγε στο άρθρο της.
Από εκεί και πέρα, όταν έχεις να κάνεις με κλόουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μακγκρέγκορ, πως μπορεί να υπάρξει εποικοδομητικός διάλογος και εμπιστοσύνη; Από την πλευρά μας μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα βρει το θάρρος να «κόψει κεφάλια», ώστε να απεγκλωβίσει την αμερικανική πολιτική από το τέλμα στο οποίο δείχνει να βρίσκεται σήμερα. Αυτή η κατάσταση δεν αρμόζει σε «ηγέτες» και δίνει την αίσθηση παρακμής.
http://www.defence-point.gr/
Του Παντελή Καρύκα
Ο Πούτιν δεν θα συνομιλήσει ποτέ ξανά με τον Ομπάμα υπό το καθεστώς πίεσης, δήλωσε πριν μερικές μέρες ο Ντμίτρι Μενβέντεφ. Η φράση αυτή απεικονίζει, κατά τον Μακγκρέγκορ, τη σοβαρότερη απώλεια της ουκρανικής κρίσης, τη διακοπή της άμεσης επαφής μεταξύ των δύο προέδρων.
Οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ κατά του κύκλου του Πούτιν και το ιδίου του Ρώσου προέδρου, δεν είναι αποτελεσματικές και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να βαθαίνουν το χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Οι κυρώσεις αυτές κρίνονται από τους Ρώσους, ως φτηνή εκδικητική μανία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι εξαιτίας των αστείων αυτών κυρώσεων έχει διακοπεί ο διάλογος μεταξύ των δύο δυνάμεων, που μόνο αυτός μπορεί να δώσει λύση στην ουκρανική κρίση, η οποία τείνει να καταστεί ανεξέλεγκτη.
Κι όμως, όλα άρχισαν στη Συρία μετά την τουρκική προβοκάτσια με τα χημικά. Η τότε άμεση και δυναμική επέμβαση της Ρωσίας σταμάτησε, εν τη γενέσει της, μια νέα ΝΑΤΟϊκή επέμβαση, η οποία είχε σχεδιαστεί από τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και τα λοιπά «γεράκια» του περιβάλλοντός του, όπως αναφέρει ο Μακγκρέγκορ.
«Ο Τζον Κερι, εν γνώσει του είπε ψέματα στον πρόεδρο Ομπάμα, στις 30 Αυγούστου,καταλογίζοντας την ευθύνη για την επίθεση με χημικά στη Δαμασκό, στις δυνάμεις του Άσαντ», αναφέρει ο Μακγκρέγκορ. Ο Πούτιν έπεισε τότε τον Ομπάμα για την αλήθεια, την οποία μόνο ο στρατηγός Ντέμπσεϊ του είχε πει εντός των τειχών, και επετεύχθη η γνωστή συμφωνία για την καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου, το οποίο αποτελούσε απειλή και για το Ισραήλ.
Σπανίως ο ηγέτης ενός κράτους αποκαλεί τον υπουργό ενός άλλου κράτους ψεύτη. Ο Πούτιν το έπραξε, αποκαλώντας έτσι τον Τζον Κέρι, έξι μέρες μετά την ακύρωση της ΝΑΤΟϊκής επέμβασης στην Συρία. Ο Κέρι όμως και μετά την επίτευξη συμφωνίας για τη Συρία, συνέχισε να την υπονομεύει και να εργάζεται προς την κατεύθυνση της ένοπλης επέμβασης στη χώρα αυτή.
«Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια είναι η γνώμη του προέδρου Ομπάμα για τον Τζον Κέρι. Οι Ρώσοι πάντως, σίγουρα, δεν τον θεωρούν σοβαρό πρόσωπο», είπε ο Μακγκρέγκορ. Και γεννάται το ερώτημα, γιατί ο Ομπάμα δεν απομακρύνει τον Κέρι; «Έχει απομακρύνει κανέναν άλλο ο Ομπάμα; Τους υπευθύνους για τα βασανιστήρια, τους διευθυντές της NSΑ που ψεύδονται ενόρκως;», ρωτά ρητορικά ο Μακγκρέγκορ. Ο Αμερικανός πρόεδρος δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τον σκληρό πυρήνα του αμερικανικού κατεστημένου.
Και αν αυτό είναι μια φορά κακό στο εσωτερικό των ΗΠΑ, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ. Η προσωπική επαφή Ομπάμα–Πούτιν, η οποία βοηθούσε στην αποκλιμάκωση κρίσεων, είναι πλέον παρελθόν, θύμα ακριβώς αυτής της αδυναμίες του Αμερικανού προέδρου να ελέγξει τα άδυτα της αμερικανικής διπλωματίας. Η επαφή Ομπάμα–Πούτιν είχε αρχίσει να δημιουργεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης, το οποίο όμως πλέον επλήγη δραματικά. Το κλίμα αυτό εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο ισχυρότερων δυνάμεων του πλανήτη είχε ευεργετικά αποτελέσματα για χώρες όπως η Ελλάδα, αλλά και γενικά αποτελούσε εχέγγυο στην ελπίδα για έναν πιο ειρηνικό κόσμο.
Όλα όμως κατέρρευσαν λόγω της ουκρανικής κρίσης. «Θυμάμαι ακόμα τους υστερικούς πανηγυρισμούς της στενής συνεργάτιδας του Κέρι, Βικτόρια Νούλαντ, όταν έγινε η καθεστωτική αλλαγή στην Ουκρανία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μακγκρέγκορ, καθώς «γι’ αυτήν και τους άλλους νεοφιλελεύθερους, με τον τρόπο αυτό προκαλείτο η Ρωσία κυριολεκτικά μέσα στα σύνορά της», καταλήγει.
Ακολούθησε η δαιμονοποίηση του Πούτιν από το State Department και τα επηρεαζόμενα από αυτό ΜΜΕ. Ωστόσο, ο Πούτιν φαίνεται πως ακόμα θεωρεί πως υπάρχουν σημεία επαφής με τον Αμερικανό πρόεδρο. Δυστυχώς όμως μόνο με αυτόν. Γιατί οι περί τον Κέρι άλλα έχουν στο μυαλό τους. Απόδειξη τούτου αποτελεί άρθρο της Αν Μαρί Σλάουτερ, την πρώην διευθύντρια πολιτικού σχεδιασμού του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και ενταγμένη στον κύκλο Κέρι…
Ανέφερε, ότι «η αναχαίτιση της Ρωσίας ξεκινά από τη Συρία. Πρέπει να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς του Πούτιν και η Συρία είναι ο χώρος όπου μπορούμε να το επιτύχουμε». Παράλληλα,πρότεινε στρατιωτική δράση, με στόχο την καταστροφή της συριακής Αεροπορίας. «Κάθε αμερικανικό πλήγμα κατά της Συρίας θα ακουστεί πολύ δυνατά στη Ρωσία», κατέληγε στο άρθρο της.
Από εκεί και πέρα, όταν έχεις να κάνεις με κλόουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μακγκρέγκορ, πως μπορεί να υπάρξει εποικοδομητικός διάλογος και εμπιστοσύνη; Από την πλευρά μας μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα βρει το θάρρος να «κόψει κεφάλια», ώστε να απεγκλωβίσει την αμερικανική πολιτική από το τέλμα στο οποίο δείχνει να βρίσκεται σήμερα. Αυτή η κατάσταση δεν αρμόζει σε «ηγέτες» και δίνει την αίσθηση παρακμής.
http://www.defence-point.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου