Οι εννιά στις δέκα πληροφορίες που κυκλοφορούν στο διδύκτιο είναι ψέμματα ή μισές αλήθειες. Η καταγραφή τους βοηθάει στον έλεγχο και στο ξεσκαρτάρισμα.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Το τίμημα της νέο-οθωμανικής υπεροψίας



Erdogan Othoman-1-NAI
Η ασιατική παιδεία του Ερντογάν, δεν του επέτρεψε να γνωρίσει το αρχαιοελληνικό λόγιο: «Μη καυχώ τα εις αύριον, ου γαρ οίδας τι τέξεται η επιούσα» (μη καυχάσαι γι’ αυτά που θα πράξεις, αφού δεν γνωρίζεις τι θα συμβεί την επομένη). Τούτ’ αυτό και για το έτερο σκέλος του διδύμου, τον κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, τον οποίον ξένοι αποκαλούν «ηλίθιο» και Τούρκοι αντιπολιτευόμενοι «ως τον χειρότερο ΥΠΕΞ που είχε η χώρα, ακόμη και επί εποχής της οθωμανικής αυτοκρατορίας».
Εχθές, ο κ. Ερντογάν βρήκε αφορμή να μιλήσει -για μια φορά ακόμη- περιφρονητικά για την Ελλάδα. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, ούτε αφορά μόνον τον κ. Ερντογάν, αλλά όλους σχεδόν τους προ αυτού Τούρκους ηγέτες. Ο κ. Ερντογάν όμως τους υπερκέρασε όλους σε υπεροψία, στηριζόμενος στα θετικά στοιχεία που παρουσιάζει η χώρα του, και αποκρύπτοντας επιμελώς τα αρνητικά.
Για την ιστορία, ο Τούρκος πρωθυπουργός, σε τηλεοπτική συνέντευξη, ρωτήθηκε για τις βαθμολογήσεις των διεθνών οίκων αξιολόγησης, που πρόσφατα αναβάθμισαν το ελληνικό χρέος, ενώ επιμένουν στη χαμηλή βαθμολόγηση της Τουρκίας, και είπε:
«Δεν είναι δυνατόν να συμφιλιωθώ με τους οίκους αυτούς. Είναι πλήρως πολιτικοποιημένοι. Η Ελλάδα έχει βουλιάξει και ανεβάζουν την βαθμολογία της κατά έξι μονάδες, ενώ της Τουρκίας με το σταγονόμετρο... Αυξάνουν κατά έξι βαθμίδες την βαθμολογία μίας χώρας, που πουλάει τα νησιά της».
Ο κ. Αβραμόπουλος απάντησε -όπως έγραψε η voria.gr- στις δηλώσεις του κ. Ερντογάν, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Χαιρέκακες δηλώσεις, που αναπαράγουν ψευδή στερεότυπα και ανακριβή στοιχεία, δεν ταιριάζουν σε ηγέτες και μάλιστα γειτόνων, που λένε ότι επιθυμούν την οικοδόμηση σχέσεων φιλίας και εμπιστοσύνης».
Τι είναι αυτό που οδηγεί τους Τούρκους πολιτικούς σε κομπορρημοσύνη; Η θετική εικόνα της οικονομίας της και τα χάδια που της επιδαψιλεύει η Ουάσιγκτον, βέβαια. Αδυνατεί όμως ο κ. Ερντογάν να αντιληφθεί ότι τα «πλεονεκτήματα» αυτά είναι επίπλαστα. Προφανώς και είναι ευφυής ο Τούρκος ηγέτης, αλλά την ευφυΐα παραμερίζει ο φανατισμός.
Και ο κ. Ερντογάν είναι φανατικός. Την εποχή που ο κ. Αβραμόπουλος ως δήμαρχος Αθηναίων σύναπτε «ειλικρινή φιλία» -όπως ο ίδιος δήλωνε- με τον τότε δήμαρχο Κωνσταντινούπολης, κ. Ερντογάν, είχε δώσει δείγματα. Προφανώς, ο κ. Αβραμόπουλος δεν είχε αντιληφθεί το μένος κατά του ελληνισμού του «ειλικρινούς φίλου του», ο οποίος ως δήμαρχος απαιτούσε από την κεντρική εξουσία να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά σε τζαμί. Δεν υποκρίνεται επομένως ο κ. Ερντογάν τον φονταμενταλιστή ισλαμιστή. Είναι.
Και αυτός ο φανατισμός δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί απλά πράγματα. Ότι τα χάδια της Ουάσιγκτον θα παραμείνουν όσο μένει ανοικτό το θέμα του Ιράν. Η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας είναι απολύτως χρήσιμη τόσο στις Η.Π.Α. όσο και στο Ισραήλ. Και πέρα από την Ουάσιγκτον, η παγκόσμια Αρχή δεν είναι δυνατόν -ούτε ως υπόθεση εργασίας- να επιτρέψει την ύπαρξη ισχυρού κράτους, το οποίο θα εμποδίζει την υλοποίηση των σχεδίων της.
Έτσι, άλλωστε, η «Ιερά Συμμαχία» του Μέτερνιχ επιδίωξε τον περιορισμό της ισχύος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κάνοντας τα στραβά μάτια στις εθνικές εξεγέρσεις, παρά την διακήρυξή της περί αμεταβλήτων συνόρων.
Ως προς την ισχυρή οικονομία για την οποία υπερηφανεύεται ο κ. Ερντογάν, θα αρκούσε να του υπενθυμίσουμε ότι τα ίδια ακριβώς υποστήριζε και το ελληνικό δίδυμο Σημίτη-Παπαντωνίου πριν από μια δεκαετία περίπου. Το ίδιο «φούσκα» είναι και η τουρκική οικονομία, η οποία για πόσο καιρό άραγε θα μπορεί να λειτουργεί υπό το κράτος δικτατορίας; Διότι τι άλλο είναι η απαγόρευση απεργιών (των δημοσίων υπαλλήλων και τυπικώς, των ιδιωτών με τα σκληρά μέτρα που λαμβάνει η ασιατική Αστυνομία της Τουρκίας), τα καθηλωμένα ημερομίσθια σε όρια πείνας και η απουσία γενικώς στοιχειωδών κανόνων για αξιοπρεπή εργασία;
Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η «άνθηση» της τουρκικής οικονομίας, στηρίζεται στις εξαγωγές. Στις δε περιόδους γενικευμένης οικονομικής κρίσης, οι χώρες με ισχυρό εξαγωγικό κλάδο, αναζητούν ματαίως καταναλωτές, οι οποίοι περιορίζουν τις αγορές τους στην υπηρέτηση των βασικών αναγκών. Η Τουρκία, τα εξαγώγιμα είδη της, αδυνατεί να τα διαθέσει στην εσωτερική της αγορά, λόγω των πολύ χαμηλών εισοδημάτων των Τούρκων.
Εν συνόψει, η Τουρκία θα διατηρείται, όσο την χρειάζονται, και όχι για πολλά χρόνια. Οι «φίλοι» της άλλωστε είναι αυτοί που ενισχύουν την αυτονομία των Κούρδων. Αν ο κ. Ερντογάν είχε δίπλα του κάποιον με κλασική παιδεία, θα του ψιθύριζε τα λόγια του Αισχύλου: «Δεν πρέπει, θνητός σαν είναι κανείς, να ’ναι περήφανος πέρ’ απ’ το μέτρο. Γιατί η υπεροψία, σαν ανθίσει, θα καρπίσει της καταστροφής τον στάχυ».
Ο Μακεδών - voria.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου