Ο Ουρανός μιλάει ελληνικά

Ο Ουρανός μιλάει ελληνικά και αυτό το οφείλουμε στην ”Μαθηματική Σύνταξη” του Πτολεμαίου, τον χάρτη της ονοματοθεσίας αστερισμών,πλανητών, άστρων και γαλαξιών στο συμπαντικό στερέωμα !
The ancient Greek Sky

Η Αλμαγέστη αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας, η αυθεντία του οποίου διατηρήθηκε μέχρι τον δέκατο έκτο αιώνα. Αποτελεί την κύρια πηγή στην οποία ανατρέχουν οι αστρονόμοι μέχρι και σήμερα για ιστορικά δεδομένα, καθόσον υπήρξε ο βασικός αστρονομικός οδηγός για περίπου μιάμιση χιλιετία. Ο αρχικός τίτλος του έργου αυτού ήταν «Μαθηματικὴ Σύνταξις» και γράφτηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, έναν από τους σημαντικότερους αστρονόμους της ρωμαϊκής εποχής, περί το 140 μ.Χ.


Η μετονομασία του σε «Αλμαγέστη» οφείλεται στους αστρονόμους της Δύσης και προήλθε από το ακόλουθο γεγονός: μεταγενέστεροι αντιγραφείς πρόσθεσαν στον τίτλο το επίθετο «Μεγίστη» πιθανώς λόγω του μεγάλου όγκου του (13 βιβλία) αλλά και της μεγίστης σπουδαιότητάς του, όπως επίσης και για να το διακρίνουν από το μικρότερο βιβλίο του Πτολεμαίου, την «Τετράβιβλο».


Οι Άραβες μετέφρασαν τη «Μαθηματική Σύνταξη» περί τον ένατο αιώνα και τον μεν αρχικό τίτλο τον απέδωσαν με τον όρο (λέξη) «κιτάπ» (=βίβλος), το δε «Μεγίστη» το άφησαν αμετάφραστο, προσθέτοντας όμως το αραβικό άρθρο «Αλ». Ο τίτλος λοιπόν έλαβε τη μορφή «Κιτάπ Αλ Μετζίστι». Όταν όμως οι Ευρωπαίοι μετέφρασαν το έργο εκ του αραβικού εξέλαβαν το «Αλ Μεγίστη» ως όνομα του συγγραφέα και μεταγλώττισαν τον τίτλο σε «Βίβλος του Μεγίστου». Αυτού αργότερα ακολούθησε σύντμηση ως «Αλμαγέστη».



Όταν, κατά τον δέκατο πέμπτο αιώνα ο Ιωάννης Βησσαρίων έφερε στη Δύση τη «Μαθηματική Σύνταξη» και ανακαλύφθηκε τότε πως συγγραφέας του έργου ήταν ο αλεξανδρινός Κλαύδιος Πτολεμαίος, αυτό δεν μπορούσε πλέον να επιβληθεί. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα αναφέρεται το σύγγραμμα αυτό άλλοτε ως «Αλμαγέστη» και άλλοτε ως «Μαθηματική Σύνταξη».



Το έργο

Το έργο αυτό αποτελείται από 13 βιβλία που φέρουν ελληνική αρίθμηση με κεφαλαία γράμματα από Α΄ μέχρι ΙΓ΄.

Στο Α΄ Βιβλίο αναπτύσσεται το «πτολεμαϊκό σύστημα του κόσμου», το οποίο και αναλύεται στα επόμενα δύο βιβλία Β΄ και Γ΄. Τα Δ΄ και Ε΄ αναφέρονται στις κινήσεις της Σελήνης ενώ το Στ΄ στις κινήσεις και τις παραλλάξεις Σελήνης και Ηλίου. Το Ζ΄ αναφέρεται στο φαινόμενο της μετάπτωσης, όμως από το βιβλίο αυτό αρχίζει και ο θαυμαστός κατάλογος των αστέρων, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που έκαναν ο Ίππαρχος και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος, ο οποίος κατάλογος τελειώνει στο πρώτο ήμισυ του Η΄ Βιβλίου. Το υπόλοιπο του Η΄ Βιβλίου αναφέρεται στα περί Γαλαξία και τα υπόλοιπα βιβλία από το Θ΄ και μετά αναφέρονται στους πλανήτες.

Επίσης στο σύγγραμμα αυτό περιλαμβάνονται επίπεδη και σφαιρική τριγωνομετρία, καθώς και περιγραφή αστρονομικών οργάνων της εποχής του Πτολεμαίου.


The Almagest is a 2nd-century mathematical and astronomical treatise on the apparent motions of the stars and planetary paths. Written in Greek by Claudius Ptolemy, a Roman era scholar of Egypt, it is one of the most influential scientific texts of all time, with its geocentric model accepted for more than twelve hundred years from its origin in Hellenistic Alexandria, in the medieval Byzantine and Islamic worlds, and in Western Europe through the Middle Ages and early Renaissance until Copernicus.

The Almagest is the critical source of information on ancient Greek astronomy. It has also been valuable to students of mathematics because it documents the ancient Greek mathematician Hipparchus’s work, which has been lost. Hipparchus wrote about trigonometry, but because his works are no longer existent, mathematicians use Ptolemy’s book as their source for Hipparchus’s work and ancient Greek trigonometry in general.[dubious – discuss]

The treatise’s conventional Greek title is Μαθηματικὴ Σύνταξις (Mathēmatikē Syntaxis), and the treatise is also known by the Latin form of this, Syntaxis mathematica. It was later titled Hē Megalē Syntaxis (The Great Treatise), and the superlative form of this (Ancient Greek: μεγίστη, “greatest”) lies behind the Arabic name al-majisṭī (المجسطي), from which the English name Almagest derives.
Ptolemy set up a public inscription at Canopus, Egypt, in 147 or 148. The late N. T. Hamilton found that the version of Ptolemy’s models set out in the Canopic Inscription was earlier than the version in the Almagest. Hence the Almagest cannot have been completed before about 150, a quarter century after Ptolemy began observing

http://en.wikipedia.org/wiki/Almagest


— με ΜΑΡΤΙΝΑ-ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΤΙΝΑ-ΕΛΕΝΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ


πηγη




Το διαβάσαμε από το: Ο Ουρανός μιλάει ελληνικά http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/05/blog-post_3725.html#ixzz2THjoKveC

 http://thesecretrealtruth.blogspot.com