του Χρίστου Γούδη
Η Ελλάδα επί ξυρού ακμής, κρημνοβατούσα κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού. Η λανθάνουσα κοινωνική αναταραχή που διαχέεται με ποικίλλες αφορμές στα γήπεδα, στους δρόμους, στις γειτονιές και στις πλατείες, ενδεχομένως να ξεσπάσει με τρόπο ανεξέλεγκτο, αν, με πρόφαση την κατάλυση του «δημοκρατικού» Πανεπιστημίου, υπάρξουν μαζικές νεολαιίστικες αντιδράσεις, υποκινούμενες από τις δυνάμεις της Αριστεράς, όπως έχει σαφώς δηλωθεί από τις υπεύθυνες (;) ηγεσίες της.
Η μακρά περίοδος ειρήνης και μακροημέρευσης, εφυσηχασμού και ευμάρειας, στηριγμένη στην συνεχή υποχωρητικότητα σε όλα τα μέτωπα των εθνικών μας θεμάτων και στην εκμαυλιστική νοοτροπία του εξωτερικού δανεισμού, διαμόρφωσε το σημερινό σκηνικό κατάρρευσης, το οποίο ενισχύεται από την συσσωρευμένη φυσική ενέργεια της νειότης που δεν έχει τρόπο να την χρησιμοποιήσει εποικοδομητικά, αναλισκόμενη σε εσωτερικές αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν παρά στην υπονόμευση του εαυτού της και του μέλλοντός της.
Μόνη ελπίδα μας, παραδόξως, είναι πλέον η διαγραφόμενη, κατά τρόπο απόλυτα ορατό, επιθετικότητα της γείτονος Τουρκίας. Είθε λοιπόν να μας προκαλέσει στρατιωτικά, εκτιμώντας πως ήρθε η ώρα της, την στιγμή της δικής μας αδυναμίας. Είθε οι ιδεοληψίες των νεο-οθωμανών και νεο-ισλαμιστών της Άγκυρας και το διαχρονικό σύνδρομο κατωτερότητας που τους κατατρύχει κάτω από το προσωπείο της μανίας μεγαλείου που εκπέμπουν, να τους οδηγήσει σε μία μετωπική σύγκρουση μαζί μας. Η εθνική μας συσπείρωση θα είναι τότε δεδομένη. Και η οργή μας και η λύσσα μας, για όλα όσα μας έκαναν στο παρελθόν, και όλα όσα κάναμε εμείς στους εαυτούς μας, θα ξεσπάσει επάνω τους. Ινσαλλάχ μεμέτια. Με την θέληση του Θεού σας, του οικτίρμονος και ελεήμονος. Τί περιμένετε; Ή μήπως δεν έχετε τον Θεό σας και δεν πιστεύετε στον οίκτο του και την ελεημοσύνη του; Εμείς πάντως, αν κουβαλήσετε μεγάλο σάκκο, θα σας τον γεμίσουμε «απίδια».
apo "Ελληνικός Κόσμος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου