Αυτή η Που***α η Αγγλία..

αγγλοπονηριές



Πιστεύω να θυμάστε τους μαθητές (και τους καθηγητές τους), που ποζάρισαν με τη σημαία μας μέσα στην αίθουσα της ζωφόρου του Παρθενώνα, στο Βρεττανικό Μουσείο. Της ζωφόρου, στην οποία έκανε θρασύτατο πλιάτσικοο πόρδος Έλγκιν. (Γεννημένος στις 20 Ιουλίου!!!) Νά ‘τα τα παιδιά:



Η ανταπόκριση, στην οποία σας παραπέμπω, γράφει παρακάτω πως οι σεκιουριτάδες του Μουσείου πήγαν γιά τσαμπουκά, αλλά δεν τους πέρασε. Το συγκεκριμένο σχολείο (2ο Γυμνάσιο Κορίνθου) ήταν καλά προετοιμασμένο γιά το ενδεχόμενο τέτοιου επεισοδίου, και υπερίσχυσε η διπλωματία!
Εγώ, όμως, ο ανάποδος, δεν ικανοποιήθηκα καθόλου με όσα διάβασα, και περίμενα τη συνέχεια. Διότι, θα υπήρχε οπωσδήποτε και συνέχεια. Βλέπετε, οι αδελφές (του ελέους) δεν συγχωρούν τέτοιες …εξεγέρσεις των “υπηκόων” της “αυτοκρατορίας” τους. Και, όταν αυτές εκδηλώνονται, δεν τις αφήνουν αναπάντητες. Και με απάντηση να τσούζει!
Πριν προχωρήσουμε, όμως, στην προαναφερθείσα συνέχεια, η οποία όντως έλαβε χώραν, και γιά να καταλάβετε καλά πού πάει το πράγμα, θα σας πω δυό λόγια γιά την …αυτοκρατορία του αδελφάτου. Μία τηλεγραφική εισαγωγή.
Από τη στιγμή που η αγγλίτσα (στο υποκοριστικό και μικρό αρχικό, διότι πρόκειται γιά μικρή χώρα – με κάθε σημασία της λέξεως) όρθωσε ανάστημα απέναντι στα υπόλοιπα έθνη (κάπου το 1580, δηλαδή), άρχισε να τηρεί κάποιους κανόνες στη στάση της. Στάση, η οποία είναι αναπόσπαστο μέρος του αμυντικού κι επιθετικού “δόγματος” της αγγλίτσας. Κανόνες απαράβατους, και αναλλοίωτους από τότε μέχρι σήμερα.
Πρώτον, ότι διπλωμάτες και κατάσκοποι (τουλάχιστον στις υψηλές θέσεις) γίνονται πάντα ευγενείς.
Όπου “ευγενείς”, δεν σημαίνει ιδιοκτήτες μονάχα ενός σκέτου τίτλου – αλλά πλούσιοι. Κάτοχοι γαιών, πύργων, λοιπών ακινήτων, αλλά και πολλών χρημάτων.
Αυτό, επειδή (α) δεν χρηματίζονται (με τί να δωροδοκήσεις τον από γενιά πλούσιο; ), και (β) επειδή αυτός που τραβάει μέγιστο ζόρι σε περιόδους δυσκολίας (πχ πολέμους), είναι αυτός που έχει. Όχι ο φτωχός. Διότι μονάχα ο έχων κινδυνεύει να τα χάσει όλα. Άρα, ο πλούσιος έχει δέκα (ή χίλιους δέκα) λόγους να είναι καλός κατάσκοπος και καλός πατριώτης.
Δεύτερον, ότι οι ευγενείς αποτελούν μεν μία ομάδα, αλλά σ’ αυτήν συμμετέχουν οι μυστικές υπηρεσίες (μόλις παραπάνω είπαμε το γιατί) και τα πανεπιστήμια.
…Ευνόητο το γιατί! Δεν θα μπορούσαν τα πανεπιστήμια, δηλαδή τα μυαλά της χώρας αυτής, να μείνουν έξω απ’ τον χορό του αμυντικού κι επιθετικού δόγματος. Άσε που αυτά αποτελούν κέντρα επεξεργασίας επιτελικών σχεδίων, όπως πχ η προπαγάνδα εναντίον άλλων κρατών και εθνών. (Κάτι ξέρουμε εμείς οι Έλληνες επ’ αυτού, πχ με τηνεκπονημένη στα υπόγεια της Οξφόρδης σιχαμερή φυλλάδα του “Αγαθάγγελου”!)
Τρίτον, προσθέστε στο παραπάνω “πακέτο”, το ότι την αιχμή του δόρατος του ιμπεριαλισμού της αγγλίτσας ανέκαθεν αποτελούσαν οι ποδίτσες με τις “στοές” τους… διότι γι’ αυτό ακριβώς ιδρύθηκαν!
Πριν πάνε κάπου οι αγγλικές κανονιοφόροι, είχαν ήδη πάει οι στοές. Οι οποίες κοίταζαν να προσεταιριστούν την εντόπια άρχουσα τάξη, ώστε να μη χρειαστεί να πέσουν πολλές κανονιές απ’ τα αγγλόπλοια… ώστε να “πειστούν” οι ιθαγενείς πως οι -επίσης με μικρό αρχικό- άγγλοι είναι φίλοι τους. Πριν τις σφαλιάρες, δηλαδή, προηγούντο οι “Παλαιές Διαθήκες” και τα βαλσαμωμένα κοκκόρια. Με ποιόν τρόπο, νομίζετε, μία δράκα άγγλων έκατσε στο σβέρκο μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων Ινδών γιά δυό αιώνες; Και με ποιόν τρόπο, νομίζετε, εξακολουθεί να κυριαρχεί μέχρι σήμερα σε άλλα έθνη – μεταξύ των οποίων και το δικό μας;
Θα μου πήτε, ίσως, ότι χέστηκε η κοινωνία γιά το αν κάποιος φοράει ποδίτσα και ορκίζεται στο βιβλίο του ξεπαρθενέματος των θυγατέρων του Λώτ όρκους φοβερούς. Ναι, αλλά δεν είναι μόνον αυτά! Όταν και εάν ο ποδίτσας κριθεί κατάλληλος πχ γιά πρωθυπουργός μιάς χώρας, περνάει και (απλησίαστες στην ποδιτσοπλέμπα) “ανώτερες μυήσεις”, όπου έχει κι άλλα… έχει συμμετοχή σε πράξεις, που αποκαλυπτόμενες επιφέρουν μονάχα ντροπή. Ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις, συμμετοχή σε τελετουργικούς φόνους (ανθρώπων, εννοώ), και τα ρέστα. Κι άμα τολμάνε οι “μυημένοι” σε τέτοια πράγματα ποδίτσες, ας βγουν να τα ομολογήσουν αυτά παραέξω! Γι’ αυτό θα κρατάνε τα ρημαδιακά τους κλειστά γιά μιά ζωή, αλλά και θα κάνουν όλα τα χατήρια των αφεντικών τους. Χωρίς αντιρρήσεις!
(Παλιό το κόλπο του εξαναγκασμού σε σιωπή, λόγω κοινής συνενοχής σε πράξεις ακατονόμαστες! Παμπάλαιο! Απ’ την εποχή της Υψιπύλης, τουλάχιστον.)
Έτσι, λοιπόν… Ευγενείς (μ’ επικεφαλής το εκάστοτε βασιλικό σόϊ της χώρας αυτής), πανεπιστήμια, “υπερεσίες”, κι ελευθεροτέκτονες. Ένα κουβάρι αξεδιάλυτο, με τις ίδιες μεθόδους ανά τους αιώνες, και τον ίδιο σκοπό – την κυριαρχία στον πλανήτη μας. Προσθέστε σ’ αυτούς και την Αγγλικανική Εκκλησία, πάντοτε υπηρέτριά τους, κι έδεσε το γλυκό. Βάλτε κι ένα πλήθος άλλους πράκτορες, από νεαρούς “καθηγητές Αγγλικής” (που αν δεν μιλάνε, τουλάχιστον καταλαβαίνουν άριστα τα νέα Ελληνικά – πιτσιρικάδες, να προσέχετε τα στόματά σας μπροστά σε κάτι τέτοιους, στα φροντιστήρια που πάτε), μέχρι “τουρίστριες”, μέχρι “αρχαιολόγους” τύπου Άρθουρ Ήβανς, και βάλατε και το κερασάκι στην τούρτα.
Βέβαια, ιστορικώς το οικοδόμημα αυτό παρουσίασε και ρωγμές. Πχ, ποιός δεν θυμάται την προδοσία των φιλοκομμουνιστών “πυρηνικών κατασκόπων” της δεκαετίας του 1950,Φίλμπυ και λοιπών. Αλλά, σε γενικές γραμμές, λειτούργησε άψογα.
Οι “υπερεσίες”, τώρα, της αγγλίτσας, είναι τρομερά πονηρές. Θα μου πεις, αναγνώστη μου, “- Σιγά το νέο! Και ποιές δεν είναι!” Ναί, αλλά περίμενε! Εδώ έρχεται το ωραίο!
Επειδή αυτά τα άτομα υπήρξαν αποικιοκράτες επί αιώνες, ξέρουν πολλά κόλπα και παπατζηλίκια. Ένα από τα οποία είναι πως κατά προτίμηση δεν πρέπει να φαίνονται αυτές, αλλά να βάζουν άλλους -φαινομενικά εντελώς άσχετους- να κάνουν τη βρωμοδουλειά. Λοιπόν, μετά το ξεδίπλωμα των ελληνικών σημαιών μπροστά στις κλεμμένες αρχαιότητές μας, περίμενα αντίδρασή τους αυτού ακριβώς του τύπου… αν και εξεπλάγην κάπως, που προέκυψε φτηνατζήδικη! Καμμία σχέση, δηλαδή, με τα μεγαλεία του Τζέημς Μπόντ! Βλέπετε, δεν μπορούσαν να στήσουν φανερόν καυγά με τους Έλληνες, διότι “θα τους την έλεγαν” όλα τα υπόλοιπα έθνη. Ιδίως όσα έχουν υποστεί κλοπές αρχαιολογικών θησαυρών τους. Ιδιαίτατα όσα υπέστησαν τέτοιες κλοπές από πράκτορες της αγγλίτσας.
Η -δηλητηριώδης- αντίδραση των “υπερεσιώνε” της αγγλίτσας βρίσκεται ακριβώς εδώ, στον συγκεκριμένο σύνδεσμο. Ένα αγράμματο, απαίδευτο, κι ανιστόρητο (αλλά ημεδαπό – προσέξτε αυτή τη λεπτομέρεια!) ζώον και μισό έκατσε κι έγραψε (“παρουσίασε ως δικό του”, ακριβέστερα) περισπούδαστο πόνημα σε μία ηλεκτρονική φυλλάδα (σκέτη σπατάλη Bytes και bandwidth), όπου περνάει γενεές δεκατέσσερεις τους μικρούς μαθητές της Κορίνθου και τους εκπαιδευτικούς τους. Τώρα, πάλι θα μου πεις αναγνώστη μου πως, ούτε η τύφλα της αγραμματωσύνης είναι προς έπαινον, ούτε το θράσος αποτελεί αρετή (ειδικά σε συνδυασμό με απαιδευσία), ούτε τα ζώα καταλαβαίνουν από διάκριση καλού και κακού, σωστού και λάθους. Απόλυτο δίκιο έχεις, όπως απόλυτο δίκιο έχουν όσοι χέσανε το τσουλί αυτό ανά το Διαδίκτυο. Αλλά θα είναι μέγα σφάλμα, αν εξηγήσουμε το κατάπτυστο αυτό κείμενο απλώς ως προϊόν ενός γυναικείου κεφαλιού γεμάτου με κόπρανα.
Διότι: Εκείνο που δεν πρόσεξε κανείς, είναι πως αυτό το κείμενο δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε αυθόρμητο. Δεν μπορεί να είναι τέτοιο, επειδή έχει κρυφούς και μη ομολογημένους στόχους! Γεμάτο δηλητήριο, υποτίμηση, βρισίδια, που φανερώνουν την οργή του (συμπλεγματικού) “αφέντη” ευγενή της αγγλίτσας προς τον δούλο (της αποικίας) που τολμάει ν’ αντιμιλήσει, αλλά και γεμάτο δύσκολα συγκαλυπτόμενη μελάσσα γιά μυιγόχαρτο. Τουτέστιν, μία “έκκληση” προς τη σημερινή νεολαία της Ελλάδας, του τύπου: “- Μην ασχολήστε με αρχαία και λοιπές μαλακίες! Εδώ είναι η ζωή, στην καλοπέραση! Ξεγνοιασιά, ταξίδια, ξόδεμα χρημάτων, να ο παράδεισος!”
Καί, βέβαια, εφ’ όσον το κείμενο υπέστη (προ δημοσιεύσεως) επεξεργασία απ’ τις “υπερεσίες” της αγγλίτσας, σίγουρα χρειάστηκε πρώτα να επιβεβαιώσουν (με αναφορές τους) οι εδώ πρακτοράντζες της χώρας αυτής τη “λάϊφστάϋλ” ανοησία, που όντως δέρνει ένα μεγάλο κομμάτι της εγχώριας σημερινής νεολαίας…
Γιατί, όμως, επιμένω ότι ανακατεύτηκαν και οι “υπερεσίες”; Θα σκεφτούν πολλοί: Ένα χαζό κοριτσάκι, τώρα, σιγά που θέλει σοβαρή αντιμετώπιση. Ποιές “υπερεσίες”; Ναί, παίδες, αλλά το κείμενο δεν απευθύνεται σε σοβαρά κι εγγράμματα άτομα. Απευθύνεται στο χαζοχαρούμενο εγχώριο κομμάτι της νεολαίας, κι εκεί ακριβώς εγκυμονεί ο κίνδυνος.
Ναί, αλλά (θα μου ξαναπείτε) αυτό δεν είναι επαρκές κίνητρο, ώστε να ισχυριστώ πως ανακατεύτηκε η Έμ Άϊ Σίξ, δώσασα τα …φώτα της σ’ ένα κωλοκείμενο. Ξέρετε, όμως, γιατί επιμένω σ’ αυτή την άποψη;
Μα,… ήδη το επεσήμαναν πολλοί ανά το ελληνόφωνο Διαδίκτυο, αλλά δενσυνειδητοποίησαν τί ακριβώς γράψανε! Ο λόγος περί της πολιτικής διαδρομής του πατέρα του θήλεος αυτού άστρου (του μπαμπά κάποτε υπάρξαντος υφυπουργού του άθλιου Σημίτη – αλήθεια, και ποιά η συγγένεια με τον αρχιεπίσκοπο επί χούντας; ). Διαβάστε το άρθρο της Γουΐκι, και θα σας εξηγήσω.
Η αγγλίτσα, ως τέως κοσμοκράτειρα, ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Μπορεί η αυτοκρατορία της μεταπολεμικώς να έγινε ένα μάτσο κουρέλια, αλλά η αγγλίτσα εκεί! Περιμένει την ώρα και τη στιγμή, που θα ξαναγίνει αυτοκρατορία. Θ’ αναρωτηθήτε (και δικαίως), πώς θα γίνει αυτό, τη στιγμή που αλωνίζουν οι ηπαπάρα; Και, μάλιστα, εφ’ όσον οι ηπαπάρα έκαναν ό,τι πέρναγε απ’ το χέρι τους, γιά να διαλυθεί η “αδελφική” αυτοκρατορία απ’ το 1945 και μετά.
Εδώ, θα σας δώσω τη δική μου απάντηση. Μπορεί να έχετε αντιρρήσεις, αλλά στο δικό μου ιστολόγιο βρίσκεστε, τα δικά μου θα διαβάσετε. Αυτά διαθέτω, αυτά σερβίρω! Αν δεν σας αρέσει η ανάλυσή μου, ψάξτε αλλού γιά καλύτερες. Απλό είναι!
Λοιπόν, οι ηπαπάρα είναι προτεκτοράτο της αγγλίτσας, και απόλυτο υποχείριό της!
Πώς αυτό; Μα, είναι ακριβώς το προαναφερθέν “πακέτο” των άγγλων (ευγενών, κτλ κτλ), που:
Προέβλεψε (“προείπε”, ακριβέστερα) τη δημιουργία των ηπαπάρα διά καλάμουΦράνσις Μπέηκον, στο σύγγραμμά του “Νέα Ατλαντίς”. (Το κείμενο του βιβλίου, εδώ – μαζί με άλλα. Πλάκα έχει η Γουΐκι, που χαρακτηρίζει το βιβλίο αυτό “ουτοπικό”!)
Τις δημιούργησε, με τον αποικισμό και την εξόντωση τόσο των ιθαγενών, όσο και των αποίκων άλλων εθνικοτήτων (πχ Γάλλων).
Τις κατέστησε αυτόνομες, με την “επανάσταση” του 1776… Όπου πέσανε μερικές μπαταριές εκατέρωθεν γιά την τιμή των όπλων (στην κυριολεξία), και οι άγγλοι έκαναν …συντεταγμένη υποχώρηση! Λίγο νωρίτερα, άγγλοι τέκτονες είχαν εκπαιδεύσει στα όπλα, στη στρατηγική, στον τεκτονισμό αμερικάνους τέκτονες… δηλαδή, πρώην άγγλους!!! Και σιγά μη σφάχτηκαν στο πεδίο της μάχης οι “αδελφοί” τέκτονες! Μ’ άλλα λόγια, η ιστορική κοροϊδία (εις βάρος όλων των άλλων) σ’ όλο της το μεγαλείο!
Και, τέλος, τις άφησε ν’ αλωνίζουν επί διακόσια-τόσα χρόνια, ακόμη και εις βάρος των δικών του συμφερόντων.
Συνεπώς, εάν και όταν η αγγλίτσα αποφασίσει ότι οι ηπαπάρα θα πάνε στα σκουπίδια της Ιστορίας, αυτό ακριβώς και θα συμβεί. Και την αρχή της κατρακύλας τη βιώνουμε στις μέρες μας. Γιά παράδειγμα, ήδη υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια αστέγων στο έδαφος της δυτικώς του Ατλαντικού “υπερδυνάμεως”.
Θέλετε κι άλλη απόδειξη; Από τότε που πρωτοσυνδέθηκα στο Διαδίκτυο κι άρχισα να το σκαλίζω, παρακολουθούσα ομάδες συζητήσεων (τα -τότε- newsgroups), όπου συμμετείχαν …αμέρικαν πέητριοτζ. Αυτοί ήξεραν πολύ καλά όσα γράφω παραπάνω. Και μάλιστα έλεγαν ότι η απόδειξη, πως εξακολουθούν να είναι αποικία της αγγλίτσας, είναι η σημαία του αγγλικού πολεμικού ναυτικού, που εξακολουθεί να υπάρχει σε αρκετά δημόσια κτίριά τους, ειδικά στις αίθουσες των δικαστηρίων! (Η χρήση τέτοιας σημαίας σημαίνει καθαρά πως το έδαφος από κάτω της είναι αποικία του κράτους της σημαίας αυτής.)
Επομένως, η αγγλίτσα εξακολουθεί να έχει κοσμοκρατορικά σχέδια… τα οποία κρυφά μεν προσπαθεί να τα φορέσει καπέλλο στους λαούς διά των τεκτόνων, και φανερά διά πολιτικών προσώπων. Ακόμη κι αν δεν πειστήκατε πως το συγκεκριμένο μασωνοκράτος ελέγχει απόλυτα τις ηπαπάρα, θα είναι ανόητο (ανιστόρητο) εκ μέρους σας να κάνετε πως αγνοείτε ότι τη σύγχρονη Ελλάδα τη φτιάξανε (και την αλυσοδέσανε) οι άγγλοι! Άρα, δεν θα μπορούσαν τα πολιτικά πρόσωπα αγγλικής -χμ- επιρροής να λείπουν απ’ την καθημερινότητά μας. Μην πάτε μακριά!… Ένα από τα πρώτα κόμματα της “ελεύθερης” σύγχρονης Ελλάδας ήταν το “Αγγλικόν”!
Στη σημερινή Ελλάδα, τα πρόσωπα αγγλικής -χμ- επιρροής είναι:
ο ακατονόμαστος εβραιοβρυκόλακας (ο οποίος το 1964 χάρισε τρομερού ύψους χρηματικό ποσό στους άγγλους, που …το είχαμε ξεπληρώσει ήδη!) και η “φαμίλια” του,
και ο σέρ Βασίλειος Μαρκεζίνης. (Παρά λίγο να γράψω “ο σέρ Βασίλειος Ζαχάρωφ”! Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ρουφιάνα η Ιστορία, έ;…)
Κι όσο γιά τα κόμματα, αυτά είναι (όσο κι αν ξυνίζει στους οπαδούς τους) όσα προσκυνάνε τη “φαμίλια”:
Ένα.

Δύο.

Κι ένα τρίτο, που ήταν μεν στα σκαριά, αλλά δεν δημιουργήθηκε τελικά: το κόμμα αποστράτων αξιωματικών.
Εδώ προκύπτουν ενδιαφέρουσες σκέψεις, ότι δηλαδή οι άγγλοι (εν όψει ποιός ξέρει ποιών μελλοντικών σχεδίων τους) καπελλώνουν συστηματικά τον δεξιό παύλα συντηρητικό παύλα πατριωτικό χώρο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Το θέμα μας είναι ο (πολιτικός σαλτιμπάγκος) πατέρας του ζώου. Καταλάβατε, τώρα, πού το πάω; Κάνατε τη σύνδεση; Είδατε από πού προκύπτει η ανάμειξη της Έμ Άϊ Σίξ;
Γιά χάρη των νέων σε ηλικία αναγνωστών, ας δούμε και τί ακριβώς είναι αυτό το -κατά το ζώον- “ένα μάτσο αρχαίες πέτρες”, που έκλεψε ο Έλγκιν. Τα γνωστότερα κι εντυπωσιακότερα γλυπτά, που τσούρνεψε ο πόρδος, είναι: (α) η Καρυάτιδα της Αφροδίτης, και (β) ένα μέρος της ζωφόρου επάνω από την εσωτερική κιονοστοιχία του Παρθενώνα, η οποία δήθεν απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων.

Πώς σας φαίνεται αυτό; Συμμετέχουν οι πρόγονοι σε πομπή …καθιστοί; Τα περί“πομπής των Παναθηναίων” απλώς τά ‘γραψε ο κλέφτης πόρδος στο προσωπικό του ημερολόγιο, κι από ‘κεί τα πήραν οι Φιλόλογοι και τα κατάπιαν αμάσητα – ως δήθεν επιστημονικές σοφίες. Τελείως άλλο πράγμα είν’ αυτό που βλέπετε! Τί, όμως;
Ενδεχομένως να υποψιαστείτε περί τίνος πρόκειται, αν θυμηθήτε τις εδώ συζητήσεις γιά τον συμβολισμό κάθε Καρυάτιδας. Αν θυμηθήτε, ακόμη, τον συμβολισμό του μήλου. (Άντε, έτοιμο και μασημένο: πανάρχαιες απόκρυφες γνώσεις! Ο δε -άγγλος- Νεύτων ομολόγησε …συμβολιστικώς πως κατέκλεψε πανάρχαια μυστικά κείμενα – αλλά όλοι οι “επιστήμονες” εξακολουθούν ν’ αναμασάνε τον μύθο του μήλου κάτω απ’ τη μηλιά και στο κεφάλι του Ισαάκ.)
Αν, τέλος, βρήτε στο Διαδίκτυο άρθρα με τη σύνδεση του πόρδου με τους ποδίτσες, το περίφημο παρεκκλήσιο του Ρόσσλυν, και την οικογένεια Saint Clair. (Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να ξαναβρώ διαδικτυακούς συνδέσμους, που είχα βρεί κάποτε.)
Επομένως; Τί θα μπορούσε να είναι όλη αυτή η εικονιστική αναπαράσταση; Όλες αυτές οι συνεχείς ζωγραφιές των 196 μέτρων συνολικού μήκους;
Ο Έλγκιν πιθανώτατα είχε στη διάθεσή του αρχαία κείμενα, άγνωστο από πού παρμένα, που εξηγούσαν τον συμβολισμό της Ακρόπολης χαρτί και καλαμάρι. (Κι όσα έγραψε στο προσωπικό του ημερολόγιο, ήταν απλώς γιά αποπροσανατολισμό του τυχόντος μη “μυημένου” αναγνώστη.) Έτσι, όντας άριστος γνώστης των συμβολισμών,
αφ’ ενός απέκοψε (συμβολικά) το υπό ίδρυση νέο Ελληνικό κράτος απ’ τα πανάρχαια μυστικά του, αρπάζοντας την Καρυάτιδα της Αφροδίτης (γι’ αυτό και μας λέει δεκάκις ημερησίως ειρωνικά ο κάθε ξένος χαχόλος, ότι δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων),
και αφ’ ετέρου έκλεψε ένα μεγάλο κομμάτι ενός από τα μεγαλύτερα μυστικά όλων των εποχών.
Λοιπόν, καταλάβετέ το καλά:
Τί είδους ναός της Θείας Σοφίας θα ήταν ο Παρθενώνας, αν δεν έδινε στον άνθρωπο τον τρόπο να προσεγγίσει ένα μέρος της Θείας Φλόγας;
Ακριβώς αυτή τη δουλειά έκαναν οι “μάτσο αρχαίες πέτρες”! Έδιναν στον άνθρωπο τον τρόπο, να γίνει ημίθεος!!!
Το πώς, είναι άλλη ιστορία – που δεν χωράει εδώ. Τόσο μεγάλη, που οι άγγλοι επιστράτευσαν λυτούς και δεμένους, ώστε να βρεθούν τα άτομα που (α) θα ολοκληρώσουν και (β) θα λύσουν το αίνιγμα. Γράφω “ολοκληρώσουν”, διότι δυστυχώς (ή ευτυχώς, όπως το πάρει κανείς) πολλές απ’ τις εικόνες της ζωφόρου καταστράφηκαν (από διάφορες αιτίες, πχ επιδρομές βαρβάρων), πριν πάρουν χαμπάρι οι μυστικές αδελφότητες των άγγλων τη σημασία τους κι αρχίσουν να σκαλίζουν πράγματα ανεπίτρεπτα σ’ αυτούς.
(Γιά να είμαι ακριβής, αναζητούν το άτομο. Ένα είναι.)
Κι αν ακόμη δεν με πιστεύετε, όσοι-ες έχετε διαβάσει καναδυό πράγματα από τεχνικές διαλογισμών κτλ, θυμηθήτε πως το άλογο συμβολίζει τον άτακτο και ανυπότακτο ανθρώπινο νού… που πρέπει πρώτα να του φορέσεις χαλινάρι, πριν πας ψηλότερα.

Καταλάβατε τώρα;
Και γιά να τελειώνουμε:
Το μέλλον ουδόλως θα ρωτήσει τους άγγλους, γιά το πώς θα διαμορφωθεί. (Ούτε τους ποδίτσες θα ρωτήσει.) Τα δε “ελγίνεια” μιά μέρα θα επιστρέψουν δόξηι και τιμήι στην Ελλάδα. Στη φυσική τους θέση. Θα ζήσουμε, γιά να το δούμε αυτό. Είναι σχετικά κοντά.
Πότε;
Όταν θα κλείσει ο μετωνικός κύκλος, ο κύκλος του κάρμα, που άρχισε αυτές τις μέρες, με τα γεγονότα που περιγράφω εδώ. Υγ: Αφιερώνεται στο 2ο Γυμνάσιο Κορίνθου – και στη Μεγάλη μου Αδελφή, την Κυρά του Βράχου

 http://aorata-gegonota.blogspot.gr