Το έγγραφο της συμφωνίας με τη CIA που υπέγραψε ο Ανδρέας Παπανδρέου λίγο πριν ιδρύσει το ΠΑΣΟΚ!

Μήπως ο Βορίδης έχει δίκιο; 

Του Γεώργιου Α. Λεονταρίτη

Οσο προχωράει η σήψη του πολιτικού πτώματος του ΠΑΣΟΚ, τόσο μεγαλύτερη είναι η βρώμα που αναδύεται! 

Οσοι έχετε διαβάσει το ιστορικό...



 μου πόνημα “Απο τον Εφιάλτη των Θεμοπυλών στον Παπακωνσταντίνου του Μνημονίου (Μέρος Δ΄ “Ανδρέας Παπανδρέου”), ίσως και να νομίσατε οτι τα στοιχεία που είχα παραθέσει για την προδοσία του ανδρέα Παπανδρέου και τις σχέσεις του με τη CIA ενδεχομένως και να ήταν ελλειπή, παρά την αφθονία των πηγών μου, τις οποίες και είχα αναρτήσει στο τέλος του άρθρου. 

Σήμερα, σας παρουσιάζουμε κι άλλα στοιχεία, που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας, οτι ο Ανδρέας Παπανδρέου ΕΣΤΗΣΕ το ΠΑΣΟΚ κατ΄εντολήν των ξένων για να ελέγξει τη μεταπολίτευση και την περεταίρω πορεία της Ελλάδας, για να μην κυνδυνέυσουν ποτέ στην πραγματικότητα τα αμερικανικά συμφέροντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Και φυσικά του οτι ο Παπανδρέου δεν επιθυμούσε τίποτε άλλο παρά μόνο την εξουσία και με ποιόν τρόπο θα την κράταγε εσαεί. 

Το έγγραφο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ελεύθερος Κόσμος” και το υπέγραφε ο δημοσιογράφος Γεώργιος Α. Λεονταρίτης. 

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα στο ηλεκτρονικό περιοδικό ISTORIES.GR απ΄όπου και η αναδημοσίευσή του στο μπλόγκ μας.Το “ψωμί” που έφαγε η Ελλάδα από το ΠΑΣΟΚ… 

Έχουμε ακούσει από πολλούς να λένε ότι με τον Ανδρέα φάγαμε ψωμί, ότι έδωσε και έφαγε ο λαός κτλ. είναι όμως έτσι; για να δούμε… 

Κατ’ αρχήν για να ξέρουμε τι λέμε, πρέπει να ασχοληθούμε με το γενεαλογικό του δένδρο: Ζιγκμουντ Μινέικο, ΠολωνοΕβραίος μηχανικός που κατασκευάζει οπλικά συστήματα και τα δίνει στους Τούρκους για να πολεμίσουν τους Έλληνες που ζητάνε απελευθέρωση…Ο Ζίγκμουντ κάνει μια κόρη, την Σοφία. Η Σοφία Παντρεύεται τον Γεώργιο Παπανδρέου εξ Αχαΐας και κάνουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας το 1941 φεύγει Αμερική για σπουδές και νυμφεύεται το 1951 την ΑμερικανοΕβραία Margaret Chant. Πατέρας της Margaret Chant ήταν ο Douglas Chant ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος Ιεχωβάδων Αμερικής. Ο Ανδρέας και η Margaret έκαναν μεταξύ άλλων τον Γιώργο Παπανδρέου σημερινό εκλεγμένο από τον λαό πρωθυπουργό. 

Ο Ανδρέας λοιπόν με απόδειξη το παρακάτω έγγραφο χρηματοδοτήθηκε από την τράπεζα των Rockefeller, Chase Manhattan Bank με 100.000.000 Δολάρια το 1974 για την κατασκευή του ΠΑΣΟΚ. 

Η Κοινή λογική λέει ότι όταν ένας τραπεζίτης δίνει ένα δολάριο αποσκοπεί σε κέρδος 1000 δολαρίων, έτσι λοιπόν ο Ανδρέας βγήκε πρωθυπουργός, έβαλε λουκέτο στις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα (izola, pitsos, elinda, κτλ κτλ) μέσο των διπλασιασμών μισθών και εισφορών χωρίς να ελαφρύνει όμως φορολογικά τις εταιρείες για να υπάρξει ισορροπία. Αυτό είχε σαν λογικό αποτέλεσμα η Ελλάδα πλέον να μην παράγει οπότε και να μην εξάγει τίποτα κλείνοντας την κάνουλα των κρατικών εσόδων (η οποία έκτοτε δεν ξανάνοιξε ποτέ). Εκτός αυτών, αύξησε κατά 1000% τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι δεν παράγουν έσοδα για το κράτος όπως οι βιομηχανίες που είχε κλείσει, αύξησε κατ επέκταση την γραφειοκρατία καταστώντας απίθανο να κάνει κάποιος δουλειές στην Ελλάδα. 

Αποτέλεσμα λόγω μη εσόδων και πολλών εξόδων να πάει σε ΔΑΝΕΙΣΜΟ. Επόμενο λοιπόν ήταν να δανειστεί από Τράπεζες “οικείες” για να ξεπληρώσει και την υποχρέωση… Η Ελλάδα μετά το 1981 για πρώτη φορά φτάνει στο σημείο να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει.
Το χρέος από 8 ΔΙΣ που παρέλαβε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή εκτοξέυεται στα 100+ ΔΙΣ. Αυτό έθεσε την Ελλάδα δέσμια των Τραπεζών (δεν χρειάζεται να αναφέρουμε το σε ποιους ανήκουν, όποιος διαθέτει έστω και 5 δράμια μυαλό ξέρει). 

Ο Μηχανισμός “ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ” δεν σημαίνει τίποτε άλλο από πρόσκαιρη και εικονική ευμάρεια αλλά σε βάθος χρόνου μάζεμα αυτών των “δωρισμένων” χρημάτων με τον μηχανισμό που λέγεται “ΦΟΡΟΣ” για να ξεπληρωθούν τα δάνεια. Επειδή όμως οι τόκοι των δανείων είναι όπως είναι φυσικό τεράστιοι και η Ελλάδα πια δεν έχει υγιή έσοδα για να ξεπληρώσει τα δάνεια, η μόνη “λύση” πληρωμής προηγούμενων δανείων είναι επαναΔανεισμός, το ΧΡΕΟΣ μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο με λογική συνέπεια το όλο και αυξανόμενο χρέος να μην ξεπληρώνεται ποτέ, αυτό μας παρασέρνει αναπόφευκτα στην συνεχή αύξηση των φόρων. Έτσι φτάσαμε σήμερα να έχουμε εξωτερικό χρέος 320 ΔΙΣ προ ΔΝΤ, και 320 ΔΙΣ + 120ΔΙΣ + τόκους μετα ΔΝΤ (αν υπάρξει μετά…) ο όρος “ΦΟΡΟΣ” στην οικονομολογία δεν σημαίνει τίποτε άλλο από αφαίμαξη ρευστού από την αγορά με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται. Επίσης ο όρος “ΦΟΡΟΣ” σημαίνει μεγάλα λειτουργικά έξοδα με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται (ακρίβεια κτλ). 

Εν ολίγοις ο Ανδρέας ως άριστος ψυχολόγος των μαζών δίνει όχι υγιή αλλά δανεικά χρήματα στον λαό, γίνεται ήρωας (δηλαδή ψήφους για μια ζωή), ο λαός αρχίζει να συνηθίζει στα πολλά έξοδα (υπερκαταναλωτική μανία) μετά από ένα χρονικό διάστημα τα χρήματα αυτά μέσω των φόρων επιστρέφονται στην βάση από όπου ξεκίνησαν με την διαφορά ότι έχει μείνει ως κληρονομιά όλης αυτής της ιστορίας το ΧΡΕΟΣ(=το μέσον χειραγώγησης ενούς κράτους από τον δανειστή της).
Ως χώρα δηλαδή, κάναμε έναν κύκλο και φτάσαμε πάλι από εκεί που είχαμε ξεκινήσει με την διαφορά ότι τώρα είμαστε δέσμιοι. 

Ελπίζω να κατανοήσαμε ότι όταν ο Ανδρέας μοίραζε χρήματα στον λαό δεν μοίραζε υγιή χρήματα από εξωτερικά κρατικά έσοδα, αλλά από εξωτερικό δανεισμό για να ξεπληρώσει υποχρεώσεις και συμφωνίες που είχε κάνει, βάζοντας στον θαμπωμένο λαό μια θηλιά που ονομαζόταν ΧΡΕΟΣ.
 

Δείτε το παρακάτω έγγραφο με το οποίο πιστοποιείται ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974 υπέγραψε σύμφωνο με τις ΗΠΑ και τον Rockefeller και τις λεπτομέρειες τη συμφωνίας.
Τι λέει το κείμενο: 

1. Απομάκρυνση από τις επιλεγμένες θέσεις θα αποφασίζονται μόνο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. από την Πλευρά του Ανδρέα Παπανδρέου επιτρέπονται μόνο φραστικές παρεκκλίσεις. 

2. Προς ικανοποίηση των Ριζοσπαστών (αριστερών) ψηφοφόρων θα επιτραπεί η αναθεώρηση της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ 

3. Ελαχιστοποίηση της δύναμης του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος. Η μείωση αυτή δεν θα πρέπει να υπερβεί το όριο που συμφωνήθηκε με τους συναδέλφους της KGB. 

4. Επιτρέπονται φραστικές “συγκρούσεις” με το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, όχι όμως ανοικτός πόλεμος. 

5. Ο σύνδεσμος μεταξύ ΗΠΑ και Ελληνικής κυβέρνησης θα αναλάβει να καθησυχάζει τους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ. 

6. (Έχει διαγραφεί με μαρκαδόρο) 

7. Αν και όταν το επιθυμεί η ομάδα(?) τα πυρηνικά όπλα που βρίσκονται εναποθηκευμένα στην Ελλάδα θα αντικατασταθούν ή ανταλλαχθούν με νέα. 

8. Όταν η CIA και DIA χρειάζονται όπλα για συγκαλυμμένες επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό, η κυβέρνηση του Παπανδρέου θα προβαίνει σε πωλήσεις και μεταφορές όπλων με τις τιμές που θα ισχύουν τότε. Θα ειδοποιείται σχετικά από την υπηρεσία Διοικητικής Μέριμνας (των ενόπλων δυνάμεων) των ΗΠΑ 

9. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου δεν θα ανακινήσει το θέμα Κύπρου με αντίδωρο την μη ύπαρξη προβλημάτων με την Τουρκία. 

10. Η ανοχή απέναντι στην τρομοκρατία (το υπόλοιπο σβησμένο με μαρκαδόρο) 

11. Το οικονομικό θέμα θα ρυθμιστεί από τον Brian Crosier. Οι εταιρείες που υποστηρίζουν το κίνημα Παπανδρέου στην Ελλάδα, θα καταθέσουν 100.000.000 δολλάρια για την δημιουργία του νέου κόμματος. (έχουν διαγράψει 3 λέξεις) ARAMKO (επίσης διαγραφή 2 λέξεων με μαρκαδόρο) της Wall Street είναι (διαγραφή 1 λέξης). Οι τράπεζες: Chase Manhattan Bank (διαγραφή 4 λέξεων)
Υπογραφή
Ανδρέας Γ. Παπανδρέου
Andreas Papandreou 

Το έγγραφο αυτό υπέγραψε τον Αύγουστο του 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου, και εφόσον απεδέχθη τις “οδηγίες”, προεβλέπετο καταβολή από την Τσέϊς Μανχάταν Μπανκ ( των Ροκφέλερ ) ποσού 100.000.000 δολλαρίων για την ίδρυση νέου κόμματος!
Οι Αμερικανοί χρηματοδότες του… “σοσιαλιστικού” κινήματος στην Ελλάδα, καθόριζαν σαφώς στον αρχηγό του, τι κινήσεις μπορούσε να κάνει, τι στάση θα τηρούσε επί συγκεκριμένων θεμάτων, και τι περιθώριο ελιγμών διέθετε. Από τους “κανόνες” που υπέγραφε ο Ανδρέας, επιτρέποντο μόνον “φραστικές παρεκκλίσεις”.
Υ.Γ. Παρατηρήστε ότι στο έγγραφο αναφέρεται πολλές φορές η έκφραση “η κυβέρνηση του Παπανδρέου”, επίσης ότι το έγγραφο είναι του 1974 , δηλαδή 7 χρόνια πριν γίνει ο Παπανδρέου πρωθυπουργός.
Aναρωτιέμαι λοιπόν αν τους το είπε κάποιο Μέντιουμ ότι σίγουρα θα γίνει κυβέρνηση ο Παπανδρέου προβλέποντας το “7 χρόνια μετά” ή συμβαίνει κάτι άλλο…
Παραθέτουμε εδώ και το άρθρο του “Ελεύθερου Κόσμου” με την υπογραφή του Γιώργου Λεονταρίτη, που είχε αναδημοσιεύσει ο Λόγιος Ερμής πρίν 1,5 περίπου χρόνο με τίτλο “Το ΠΑΣΟΚ του…Ροκεφέλλερ” 


Ένα έγγραφο-ντοκουμέντο σχετικά με τη χρηματοδότηση του ΠΑΣΟΚ από τον Ροκφέλερ, το 1974 Tο μεταπολιτευτικό σκηνικό στην Ελλάδα, ούτε διαυγές είναι, ούτε εμπνέει εμπιστοσύνη. Ο παλαιός πολιτικός κόσμος – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – έσβησε, και ο καινούργιος που εμφανίστηκε, δεν είχε καμμία σχέση με τους παλαιούς άρχοντες και πατριώτες της πολιτικής ζωής. Διάφορα σκοτεινά κέντρα – εκτός και εντός Ελλάδος – είχαν εργασθεί από μακρού χρόνου, ώστε να κυριαρχήσουν στο προσκήνιο πρόσωπα και κόμματα πρόθυμα για συνεργασία με την “νέα τάξη πραγμάτων”. Η ιστορία τώρα, δεν καταγράφεται αμέσως με την πραγματικήν της όψιν. 

Κάθε τόσο έρχονται στο φως ντοκουμέντα και παρασκήνια, που δίνουν διαφορετική εικόνα των γεγονότων. Πρόσφατον παράδειγμα, τα όσα απεκαλύφθησαν με το τελευταίον βιβλίον του Νικολάου Μακαρέζου, για τις σχέσεις και τις διαβουλεύσεις μεταξύ Καραμανλή και του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Είναι βέβαιον, ότι εάν υπάρξει ενδελεχής έρευνα προς διαφόρους πολιτικούς χώρους της μεταπολιτευτικής εποχής, θα βρεθούμε προ εκπλήξεων. Δεν είναι τυχαία η απογοήτευσις και η απαξίωσις του λαού προς τους σημερινούς πολιτικούς. 

Μόνο, που οι πολίτες δεν σκέπτονται ή δεν έχουν την δυνατότητα να ερευνήσουν τα βαθύτερα αίτια. Αυτό, κανονικά είναι καθήκον των ΜΜΕ, αλλά δυστυχώς η πλειονότης των κινείται μέσα στο “σύστημα” που άλλοι έχουν χαράξει και επομένως δεν επιτελούν την αποστολήν των. Οι αμετανόητοι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, έχουν μουδιάσει με την πολιτικήν του κυβερνώντος κόμματος. Από την Μεταπολίτευσιν, εγοητεύθησαν από την άκρατον δημαγωγίαν αυτού του πολιτικού φορέως, και συμπορεύθηκαν με τον λαϊκισμόν που καθιέρωσε. 

Ο εθνικός μας ποιητής Δ. Σολωμός, είχε αναφερθεί στον λαόν, τον “πάντα ευκολοπίστευτον και πάντα προδομένον”… Υπήρξε προφητικός ο στίχος του. Ποιός κάθισε να ερευνήσει ή έστω να προβληματιστεί, τι ακριβώς ήταν το ΠΑΣΟΚ, από την στιγμήν της παρουσίας του στην πολιτική σκακιέρα; Ο ιδρυτής του, ήλθεν από την Αμερικήν, σε σύντομον χρόνον, επέτυχε να διαλύσει το κόμμα του πατέρα του, και υπήρξεν ο κυρίως υπεύθυνος για την επέμβασιν του Στρατού.
Επαρουσιάζετο, ως ο εκφραστής του αντιαμερικανικού κινήματος στην Ελλάδα, υπερακοντίζοντας ακόμα και την Αριστεράν, η οποία αφελώς- ως συνήθως- ενόμισεν ότι είχε βρει τον… “άνθρωπόν της”, και κατέστη στην ουσία, όργανον των σχεδίων του Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά την επέμβασιν του Στρατού, οι πολιτικοί συνελήφθησαν. Η Αμερικανική κυβέρνησις – δια της εδώ πρεσβείας – για τον μόνον που ενδιαφέρθηκε, ήταν ο ηγέτης του… “αντιαμερικανικού κινήματος”!
Ο πρεσβευτής Τάλμποτ, ηξίωσε από το στρατιωτικόν καθεστώς, να μην θιγεί ο Ανδρέας Παπανδρέου, και να του δοθεί διαβατήριον, προκειμένου να φύγει στο εξωτερικόν. Κι’ αυτό ακριβώς έγινε! 

Μετά την Μεταπολίτευσιν, ο κυνηγημένος και εξόριστος Ανδρέας Παπανδρέου, ιδρύει κόμμα. Αλλά για την δημιουργία πολιτικού φορέως, απαιτούνται τεράστια έξοδα, τα οποία δεν συγκεντρώνονται – φυσικά – με εράνους. Πού βρέθηκαν λοιπόν, όλα αυτά τα χρήματα;
190910-pasok2 

Ο συγγραφέας ιστορικών έργων Κων. Μπαρμπής, στο βιβλίον του “Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται” (εκδόσεις Νέα Θέσις) δημοσιεύει φωτοτυπίαν επισήμου εγγράφου του “Αμερικανικού Γραφείου Στρατιωτικής Συνεργασίας”, και με στοιχεία αναγνωρίσεως “Απόρρητο 7271/NSA/1158-AR/29″ ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει θέσει φαρδιά – πλατιά την υπογραφήν του σε “οδηγίες” που δίδονται απ’ εκείνους που θα τον χρηματοδοτούσαν με απίστευτη γενναιοδωρία, και… εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι θα στρεφόταν… 

Το έγγραφο αυτό υπέγραψε τον Αύγουστον του 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου, και εφόσον απεδέχθη τις “οδηγίες”, προεβλέπετο καταβολή από την Τσέϊς Μανχάταν Μπανκ ( των Ροκφέλερ ) ποσού 100.000.000 δολλαρίων για την ίδρυση νέου κόμματος! 

Οι Αμερικανοί χρηματοδότες του… “σοσιαλιστικού” κινήματος στην Ελλάδα, καθόριζαν σαφώς στον αρχηγό του, τι κινήσεις μπορούσε να κάνει, τι στάση θα τηρούσε επί συγκεκριμένων θεμάτων, και τι περιθώριο ελιγμών διέθετε. Από τους “κανόνες” που υπέγραφε ο Ανδρέας, επιτρέποντο μόνον “φραστικές παρεκκλίσεις”. Χαρακτηριστική είναι η παράγραφος που αναφέρει, ότι: “Προς ικανοποίησιν των ριζοσπαστών (αριστερών) ψηφοφόρων, θα επιτραπεί αναθεώρηση της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος – ΗΠΑ. 

Κι’ ακόμη, “επιτρέπονται φραστικές ‘’ συγκρούσεις ‘’ με το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, όχι όμως (ανοιχτός) πόλεμος…”! Φυσικά, οι Αμερικανοί ενδιαφέρονταν και για την καταπολέμηση του Κομμουνισμού. Ετόνιζαν στον αρχηγό του “σοσιαλιστικού” κινήματος, ότι επεβάλλετο “ελαχιστοποίησης της δυνάμεως του ΚΚΕ. Η μείωσις αυτή όμως, δεν θα πρέπει να υπερβεί το όριον που συμφωνήθηκε με τους συναδέλφους της K.G.B.”! Έδινε επίσης εντολή η αμερικανική υπηρεσία, τονίζοντας ότι: “Η κυβέρνησις Παπανδρέου δεν θα ανακινήσει το θέμα της Κύπρου, με αντίδωρον την μη ύπαρξιν προβλημάτων με την Τουρκίαν…”. 

Αυτές και άλλες εντολές έδιναν οι Αμερικάνοι στον αρχηγόν του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να φτιάξει ισχυρόν “σοσιαλιστικό” κόμμα, με δολλάρια των Ροκφέλερ. 

 

Αυτά τα έχει δημοσιεύσει ο κ. Μπαρμπής στο βιβλίο του, μαζί με φωτοτυπία του δεσμευτικού εγγράφου, και ποτέ δεν διαψεύστηκαν.
Συνάγεται λοιπόν, λογικώς, το συμπέρασμα, ότι ο υιός του Ανδρέα και σημερινός πρωθυπουργός, λειτουργεί κάτω από τους ίδιους δεσμευτικούς κανόνες. Κι’ αυτό, λέει πολλά. Ίσως η Αμερικανίδα μητέρα του πρωθυπουργού, η κυρία Μάργκαρετ Τσαντ, γνωρίζει περισσότερα. Εμείς προτείνουμε για τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, ένα νέον σύνθημα:
“Ροκφέλερ ζεις, εσύ μας οδηγείς…”! 


πηγές:logioshermes.blogspot.com 
http://planet-greece.blogspot.com/
 http://citypress-gr.blogspot.com/




Κιόπως έλεγε κι ο παππούς μου..." σ**ά στο λάκκο του και στου πατέρα του

Περισσότερα... »

Meet the World in Greece

 η υπέροχη καμπάνια που πουλάει μούρη παγκοσμίως για πάρτη μας. Απολαύστε:

 

Συνεχίστε!! Διαβάστε περισσότερα...

Πως να μη μείνεις με το στόμα ανοιχτό;

 Ο Αμαζόνιος στα Κύθηρα, η Αριζόνα στο Φαράγγι Πορτέλα, η Χαβάη στην Κρήτη...

 Τα Χάιλαντς στον Πλαταμώνα, η Ρωσία στον Άθωνα, κι οι Μαλδίβες στον Μπάλο.

Το δάσος της Στροφυλιάς και η Κένυα, η Ξάνθη και η Πόλη, η Τοσκάνη και η λίμνη του Καϊάφα.

Η Νότιος Αφρική και η Πύλος, η Φλόριντα και το Ελληνικό, το Μονακό του Φλοίσβου...

 Οι Άλπεις μας στ' Άγραφα, η αγγλική μας Ήπειρος, οι Παξοί και οι Μπαχάμες, η Σαχάρα της Λήμνου...

Το Θιβέτ που ανεβαίνει στο Καϊμάκ, τα Μετέωρα και η Ντακότα, η ελβετική Πλαστήρα,

Η Σκωτία και η Μεθώνη, η Σουηδία στας Αθήνας, το φινλανδικό Περτούλι, 

 Τα σκηνικά των ταινιών στα μέρη μας, 

δάκρυα στα Ζαγόρια και στο σπήλαιο της Μελισσάνης, 

 Η Κάλυμνος των ορειβατών, η Κόπα Καμπάνα του Λουτρακίου, η Λέσβος ως νησί των Γκαλαπάγκος

 Ο Παρνασσός, η Ισλανδία στην Δρακόλιμνη, το Μαϊάμι στους δρόμους της Κω.

Οι "4" εποχές μας

Το παλιό και το καινούριο,  

το διαπλανητικό σοκ, 

μα δεν θέλω να ξεχνάτε πως οι θεοί μας ονομάτισαν τους πλανήτες. 

Άρης, Αφροδίτη, Σελήνη, Ουρανός.

Μπράβο σαs!

 Στηρίξτε τους

http://amvrakia.blogspot.gr

Περισσότερα... »

Νέα Ελλάδα!!! Η νέα κεντροδεξιά παράταξη έχει όνομα και όραμα

Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, το είπε ξεκάθαρα στο συνέδριο της ΝΔ, δεν ξέρω όμως αν και πόσο το συνειδητοποίησαν οι περισσότεροι σύνεδροι και η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας. Η παράταξη αλλάζει συνολικά, η παράταξη ανοίγει την αγκαλιά της για να μπουν όλοι οι Έλληνες ανεξαρτήτως του τι ψήφιζαν ή πίστευαν μέχρι τώρα, η παράταξη έχει καινούριο όνομα: ....
«ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ» και προφανές και πεντακάθαρο πρόταγμα που δεν είναι άλλο από την ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ της χώρας.
Ο Πρωθυπουργός έδωσε το προσκλητήριο για αυτή την πανεθνική προσπάθεια, ξεχωριστά στο χέρι του καθένα από εμάς. Οι μόνοι που εξαίρεσε από αυτό, είναι όσοι συνειδητά προσπαθούν να εγκλωβίσουν αδύναμους και απελπισμένους πολίτες στο αδιέξοδο των άκρων. Όλους αυτούς που με παρωχημένες προτάσεις και εναγκαλιζόμενοι την βία και το ταξικό ή φυλετικό μίσος, παριστάνουν πως παλεύουν για το καλό των αδυνάτων, την ώρα που στην πραγματικότητα σκάβουν τον τάφο της δημοκρατίας, της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής συνοχής. Αυτούς που απεργάζονται κάτω από τις κουκούλες οι μεν και τις μαύρες μπλούζες τους οι δε, τα χειρότερα δεινά για τον απλό πολίτη που θα παραπλανηθεί και θα τους εμπιστευτεί την ψήφο του και την τύχη της χώρας του.
Η Νέα Ελλάδα ξεκίνησε από σήμερα την πορεία προς την σωτηρία και την έξοδο της χώρας από την κρίση. Σε αυτή την δύσκολη προσπάθεια, δεν περισσεύει κυριολεκτικά κανείς. Είναι η ώρα να παραμερίσουμε όλα όσα μας χωρίζουν και να συνθέσουμε μέσα από (τα πλείστα) όσα μας ενώνουν το καινούριο όραμα για μια νέα, ανταγωνιστική, αυτοδύναμη και ανεξάρτητη Ελλάδα. Είναι ώρα να αναγνωρίσουμε όλα όσα κάναμε λάθος μέχρι σήμερα, όλα όσα βοήθησαν στην καταστροφική πορεία της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Και αφού τα αναγνωρίσουμε, θα πρέπει με γενναιότητα και αποφασιστικότητα να τα αφήσουμε πίσω μας, να τα ξεχάσουμε. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά  στην συνέχεια θα πρέπει να τα αλλάξουμε όλα. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια κοινή πορεία, που θα είναι δύσκολη και περιστασιακά σκληρή για κάποιους που μέχρι τώρα «ευεργετήθηκαν» από το παλαιό λανθασμένο σύστημα. Μια πορεία που μπορεί να «ξεβολέψει» αυτούς που τόσα χρόνια απομυζούσαν χωρίς λόγο την τελευταία ικμάδα της χώρας. Μια πορεία όμως, που είναι αναγκαία για την απονομή της στοιχειώδους δικαιοσύνης, την σωτηρία των φτωχών και απελπισμένων πολιτών και την συνολική ευημερία της χώρας σε κάποιο όχι μακρινό μέλλον.
Ο Πρωθυπουργός από το βήμα του συνεδρίου της ΝΔ, έδωσε το σύνθημα για την Νέα Ελλάδα. Δεν μιλάμε πλέον για «δεξιούς» και «αριστερούς». Δεν μιλάμε για «φιλελεύθερους» και «σοσιαλιστές». Δεν μιλάμε καν για «προοδευτικούς» και «συντηρητικούς». Μιλάμε για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες, ΟΛΟΥΣ τους πολίτες αυτής της χώρας. Η ώρα ήρθε που πρέπει να διαλέξουμε αν θα ακολουθήσουμε τον Πρωθυπουργό σε αυτό το σημαντικό προσκλητήριο για την Νέα Ελλάδα, ή θα μείνουμε πίσω να θρηνούμε αιωνίως για τους χαμένους δανεικούς «παραδείσους» που έχουν τελειώσει για πάντα.  Η απόφαση είναι του καθένα ξεχωριστά και θα πρέπει να την πάρουμε σύντομα. Όσο περισσότεροι στοιχηθούμε πίσω από τον Αντώνη Σαμαρά, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες επιτυχίας του δύσκολου εγχειρήματος. Το όραμα είναι ολοζώντανο μπροστά μας. Αν δεν καταφέρουμε να το δούμε, να το πιστέψουμε και να το ενστερνιστούμε, δεν θα μας φταίει κανείς άλλος τούτη την φορά. Γιατί τώρα, έχουμε πάθει κι έχουμε μάθει. Επειδή τώρα έχουμε την γνώση να κρίνουμε, την πείρα να αντιλαμβανόμαστε και την αδήριτη ανάγκη να πράξουμε.
Antinews.gr

Περισσότερα... »

Η απάντηση του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου στη μαζική προσβολή μνήμης νεκρών από τον Πάγκαλο

Η απάντηση του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου στη μαζική προσβολή μνήμης νεκρών από τον Πάγκαλο. 

Πάγκαλε.

Κάθε φορά που το σύστημα χρειάζεται κάποιον να τραβήξει τα πυρά από πάνω του για να κάνει απερίσπαστα τις βρωμοδουλειές του, εμφανίζεσαι εσύ ως αναπόφευκτος αντιπερασπισμός. 

Αμετανόητα κυνικός, με μια αναισθησία που σου δίνει τη δύναμη να τσαλαπατάς ευαισθησίες.

Με κάθε δυνατό τρόπο και όποτε χρειαζόταν, ξεφτίλισες τους ζώντες Έλληνες αφού πρώτα οι σύντροφοι σου τους εκμαύλισαν. Τώρα ξεφτιλίζεις και τους νωπά νεκρούς, τα θύματα του δικού σου συστήματος, τους αυτόχειρες της κρίσης αφού πρώτα οι σύντροφοι σου τους οδηγήσαν στην απόγνωση.  

Μια από αυτούς τους αυτόχειρες ήταν η μητέρα μου. Είχα το θάρρος να της δώσω την υστεροφημία που αξίζει σε κάθε αθώα ελληνίδα μάνα. Είχες το θράσος όχι μόνο να μετατρέψεις την οδύνη των συγγενών και φίλων των χιλιάδων αυτοχείρων σε πολιτικό καλαμπούρι αλλά και να  προτρέψεις και άλλους Έλληνες σε μαζική αυτοκτονία στην περίπτωση που δεν τους αποτρέψεις από το να διακόψουν την πολιτική αυτοκτονία στην οποία επιδίδονται εδώ και δεκαετίες.   

Οι Έλληνες ακολούθησαν σαν λέμινγκς το σύστημα εξουσίας. Ήσασταν οι μαγικοί αυλιστές που αφού προβάρατε την υπνωτιστική σας κακοφωνία στους πιστούς σας αρουραίους για να τους οδηγήσετε σε ένα τρελό φαγοπότι με τις σάρκες των Ελλήνων, οδηγήσατε έναν ολόκληρο πληθυσμό στην καταστροφή του.

Έτσι είναι τα πειράματα: πρώτα τα ξεκινάν σε ποντίκια, μετά σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους και έπειτα και σε όλους τους ανθρώπους.

Και έτσι καταλήγουν όλα τα πειράματα: Με τα περισσότερα πειραματόζωα νεκρά ή έστω αγνώριστα.

 Μας λες «αν το δούμε και αυτό, δεν ξέρω τι άποψη έχετε για την αυτοκτονία, αλλά θα σας πρότεινα να το κάνουμε όλοι μαζί παρέα»

Κάποτε μας είχες πει ότι μαζί τα φάγαμε όταν ήδη ανήλικα λιμοκτονούσαν στα σχολεία. Ο όγκος σου αποτελεί την προφανέστερη των αποδείξεων για του λόγου σου το ψευδές.

Τώρα μας λες να αυτοκτονήσουμε όλοι, μαζικά. Δεν σου φτάνουν οι αυτοκτονίες που ήδη συμβαίνουν. Πεινάς και για άλλες. Μαζί τους φάγαμε.

Δυστυχώς, τα λέμινγκς που είχες συνηθίσει τυφλά να ακολουθούν το δικό σου σύστημα τόσο καιρό, μετά τις τόσες απώλειες άρχισαν να σιγοψιθυρίζουν μεταξύ τους: Για σταθείτε ρε παιδιά. Που πάμε;

Και αυτήν την τόση κρίσιμη ερώτηση άρχισαν να την κάνουν στα δυο τους πόδια. Όχι στα τέσσερα. Στα δυο τους πόδια.  Όχι έρποντας σαν σκουλήκια ή ερπετά. Στα δυο τους πόδια, σαν κανονικοί άνθρωποι.

Για σταθείτε βρε παιδιά…

Το καράβι βουλιάζει. Θαρρείτε εσείς της εξουσίας πως οι φελλοί του πολιτικού συστήματος θα επιπλεύσουν ακόμη και αφού έχει βουλιάξει αύτανδρο το καράβι. Φτιάξατε τη συνομωσία των φελλών και γεμίσατε το καράβι βαρίδια για να περισυλλέξετε για την πάρτη σας τα τιμαλφή του ναυαγίου.

Να θυμάστε όμως. Αυτός ο λαός όχι μόνο υπήρξε εξόχως ναυτικός αλλά έχει επιβιώσει από τόσες και τόσες ιστορικές φουρτούνες.

Ίσως να επιβιώσουμε και αυτής.

Όσο για σένα Πάγκαλε, τόσοι άλλοι σου είπαν  και τόσοι άλλοι θα σου πουν «ξεκίνα και ερχόμαστε».

 Δεν το συμμερίζομαι φυσικά και δεν το προτείνω σε κανέναν. Θέμα δικιάς σου συνέπειας είναι όμως. Θέμα «πολιτικής υπευθυνότητας»

Και αφού σου αρέσουν τα πένθιμα καλαμπούρια να σου πω τι θα πουν κάποιοι αχαρακτήριστοι και παλιάνθρωποι αν φανείς συνεπής στα λόγια σου. Θα πουν ότι ήσουν ο πρώτος των αυτο-χοίρων.

Θα γράψω άρθρο για αυτούς που θα πουν κάτι τέτοιο για σένα. Θα καταδικάσω την προσβολή μνήμης νεκρού που σου κάναν. Θα προστατέψω τη λήθη που σου αξίζει. Αλλά αυτό είναι μια απιθανότητα.  Όσο οι ένοχοι όμως δε βρίσκονται στα δικαστήρια ως κατηγορούμενοι, εσύ δεν πρόκειται να αυτοκτονήσεις ποτέ.

Φυσικά, καταλαβαίνω ότι αυτό που είπες δεν το είπες κυριολεκτικά για αυτό και δεν σε κακοκαρδίζω. Άλλωστε, η πολιτική τάξη αυτής της χώρας μιλάει κυριολεκτικά μόνο όταν είναι να αναγγείλει λαοκτόνα μέτρα. Μόνο τότε.

Ο παππούς σου ήταν δικτάτορας. Πολλοί κρίνουν πως η τιμωρία για τους δικτάτορες όφειλε να είναι ο θάνατος. Έχω κάποιες ενστάσεις.

Για τους προβοκάτορες όμως είμαι απόλυτα βέβαιος πως η σωστή τιμωρία είναι εν ζωή η απόλυτη χλεύη και μετά θάνατον η απόλυτη λήθη.

Γι’ αυτό Πάγκαλε, αν θέλεις να σε θυμούνται, φρόντισε να μην πεθάνεις ποτέ.  

Agriazwa.blogspot.com

Agriazwa.blogspot.com

Περισσότερα... »

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της Ρωμιάς

Η σημερινή ρωμιά μάνα μεγαλώνει παιδιά με κουσούρια, τα παιδιά τής επόμενης, χειρότερης ακόμα κι από τη σημερινή, γενιάς ρωμιών

Μεγέθυνση

των Ράνιας Βούλτεψη & Ισιδώρας Ντάνη
Η ρωμιά δέν αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολη περίπτωση όσον αφορά στην απο- κρυπτογράφηση τής υπόστασης και τού ρόλου της στο κοινωνικό γίγνεσθαι τής Ρωμιοσύνης. Αναμφίβολα, ο ρόλος της έχει σημαντικά μεταβληθεί στην πάροδο τού χρόνου, αλλά μονάχα επιφανειακά. Ας εξετάσουμε λοιπόν τη ρωμιά σε όλες τις παραλλαγές της:

Η Προπολεμική Ρωμιά

Γεννημένη πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γυναίκα πλήρως συμβιβασμένη με τον υποτελή ρόλο της. Αναθρεμμένη, για να υπηρετεί την οικογένεια, αλλά κυρίως τον σύζυγο, που παντρεύτηκε με προξενιό. Ατημέλητη, στερημένη από το δικαίωμα να επιλέξει τον σύντροφο τής ζωής της και επιφορτισμένη με την εύρυθμη λειτουργία τού σπιτιού, την ανατροφή των παιδιών και την ικανοποίηση των απαιτήσεων τού συζύγου. Γεωργικές εργασίες, αλλά και οικιακές. Από μικρή διδασκόταν την «τέχνη» τού υπηρετείν. Ο ελεύθερος χρόνος στην εκκλησία τού χωριού, λίγη ρόκα, λίγο κουτσομπολιό με τις γειτόνισσες και σιωπή...

Χοντρό οιδιπόδειο με τους γιους της, που τους θέλει «σκληρά αρσενικά», ενώ τις κόρες της παρθένες και νοικοκυρές. Κακιά με τις νύφες της και δοσμένη στα εγγόνια της. Επαρχιώτισσα στην πλειοψηφία της, στερημένη από το δικαίωμα τής μόρφωσης, εμβαπτισμένη στο δισυπόστατο: «δούλα και κυρά». Όταν έμενε χήρα, περιπλανιόταν σαν μαυροντυμένο φάντασμα στα μοναστήρια, στις στάσεις λεωφορείων, στις λαϊκές   και στα ευχέλαια. 
            Η διαχρονική θρησκειολαγνεία τής ρωμιάς.

Μιας και με το νερό δέν είχε ποτέ ιδιαίτερα καλές σχέσεις, βρωμοκοπούσε, ιδιαίτερα το καλοκαίρι με τη ζέστη, ενώ οι αξούριστες μασχάλες της έβγαζαν μια αποπνικτική μυρωδιά από την απλησιά. Αυτές οι ρωμιές σήμερα δέν υπάρχουν ή σε περίπτωση που ζουν είναι προγιαγιάδες και άνω των 80-90 ετών.

Το τσεμπέρι, που φοριέται ακόμα σε μουσουλμανικές χώρες, συνηθίζεται ακόμα στη Ρωμιοσύνη, ειδικά στα χωριά, σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Πάντως, ακόμα και πριν από μερικές δεκαετίες στην Ελλάδα, οι περισσότερες ρωμιές και στις πόλεις εξακολουθούσαν να καλύπτουν το κεφάλι τους, όταν ήταν να βγουν έξω. Όσο για το «κουκούλωμα» γαμπρού, αυτό αποτελεί τον απόλυτο διαχρονικό διακαή πόθο τής ρωμιάς ανεξαρτήτως οικονομικής, κοινωνικής ή πνευματικής κατάστασης.

 
Η Μεταπολεμική Ρωμιά

Γεννημένη λίγο μετά τον πόλεμο, συνήθως στην επαρχία, αλλά απαντάται να κατοικεί κυρίως στις μεγάλες πόλεις μιας και κατά τη διάρκεια  τού ΄50 -΄60 υπήρξε μια άνευ προηγουμένου εσωτερική μετανάστευση, που οδήγησε στο νοσηρό φαινόμενο τής αστυφιλίας. Μεγαλωμένη με μεγαλύτερες ανέσεις και περισσότερες ελευθερίες, που παρείχαν οι μικροαστοί επαρχιώτες γονείς απεγκλωβισμένοι από τις κλειστές κοινωνίες τής επαρχίας. Η μόρφωσή τους περιοριζόταν το πολύ σε ένα εξατάξιο γυμνάσιο με ολίγον από αγγλικά ή γαλλικά.

Γαλουχημένη με την «Αλίκη στο Ναυτικό», το περιοδικό «Φαντάζιο» και το «Πάνθεον», το shake, τους Charms και τους Olympians, τα πάρτι  με το βερμούτ και το VAT69, ονειρευόταν να βρει έναν πρίγκιπα, που θα την πάρει στο άσπρο του άλογο και θα την κάνει βασίλισσα ικανοποιώντας παράλληλα όλες τις ενδυματολογικές και life-style ονειρώξεις της προερχόμενες από την ανάγνωση των κοριτσίστικων εντύπων τής εποχής. Οι σεξουαλικές τους δραστηριότητες περιελάμβαναν αρκετές ευρεσιτεχνίες πλην την κανονικής διείσδυσης, διότι η «παρθενία πράγμα ιερόν εστί» και φυσικά ήταν και ένα σημαντικό ατού, δια την άλωσιν τού «νυμφίου».

Μετά το γάμο όμως, το σκηνικό άλλαζε ριζικά. Η ρωμιά γινόταν μια χοντρή μάνα με τεράστια περιφέρεια, που κυνηγούσε τα παιδιά της στις παραλίες για να φάνε το αυγό τους, τα μάθαινε πώς να κατουράνε στη θάλασσα, ενώ στις εκδρομές εναπόθετε με περισσή επιδεξιότητα την πλαστική σακούλα με τα σκουπίδια στο πρώτο κλαδάκι δέντρου που έβρισκε.
Τα μουσικά γούστα άλλαξαν και ο Καζαντζίδης με το Διονυσίου (όχι τον Αρεοπαγίτη) αντικατέστησαν τους ξενόφερτους ήχους των «γιεγέδων». Σαν μάνα αγοριών, ιδιαίτερα σκληρή με τις νύφες, απαιτητική στο θέμα τής προίκας και μένος κατά οποιασδήποτε «ξεβράκωτης», που θέλει να τής κλέψει τα «παλικάρια» της. Σαν μάνα κοριτσιών, εξαιρετική δασκάλα, για το πώς θα τα μπλέξουν με κανέναν «παραλή», πως θα τον κάνουν να ζηλεύει και πώς θα τον αφαιμάζουν χωρίς να το καταλαβαίνει διατηρώντας κρυφό κομπόδεμα.

Οι σημερινές ρωμιές αυτής τής κατηγορίας είναι γύρω στα 65, ενώ η συμμετοχή τους στο εκκλησίασμα είναι ευθέως ανάλογη με την αύξηση τής ηλικίας τους.


Η Ρωμιά τής Μεταπολίτευσης

Πρώτη ή δεύτερη γενιά επαρχιωτών, γεννημένη συνήθως μετά το ΄70 -΄75 σε αστικό κέντρο, αλλά με πολύ χαλαρότερους δεσμούς με το «χωριό» απ’ ότι η προηγούμενη κατηγορία. Μάλιστα, μακρινά ξαδέρφια και συγγενείς από το χωριό τού μπαμπά και τής μαμάς συχνά αποκαλούνται ως «βλάχοι» από τη ρωμιά τής μεταπολίτευσης.











Η ρωμιά μάνα τής μεταπολίτευσης
μέσα από την ταινία τού Νίκου Αλευρά: «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι»,
η οποία, όταν πρωτοπροβλήθηκε ένα σαββατόβραδο τού 1983 στην κρατική τηλεόραση, κόπηκε στον αέρα, προτού ολοκληρωθεί.Το όνειρο τής σύλληψης «νυμφίου» παραμένει, αλλά συγκατοικεί παράλληλα με την επιθυμία διορισμού στο δημόσιο, που «είναι ό,τι το καλύτερο για μια γυναίκα». Και τα δυο επιτυγχάνονταν σχετικά εύκολα, λόγω του αριστερόφρονος περιβάλλοντος όχι μόνο τής οικογένειας, αλλά και των χρόνων σπουδών με συμμετοχές σε «νεολαίες», σπουδαστικές «φράξιες» και λίγο αργότερα εγγραφές σε κομματικές οργανώσεις.

Το πεδίο σπουδών περιλαμβάνει τουλάχιστον το λύκειο, αλλά και πανεπιστήμιο, που για την επαρχιώτισσα λειτουργεί και σαν ευκαιρία να δραπετεύσει από τις κλειστές κοινωνίες τής επαρχίας σ’ ένα πιο απελευθερωμένο περιβάλλον.

Έχοντας εμπεδώσει τη μέθοδο Sylva, για να «απελευθερώσει» το νου της, όταν γίνεται μητέρα, επιδιώκει τα παιδιά της να ασχοληθούν με χίλιες δυο δραστηριότητες. Από άθληση μέχρι πιάνο, ξένες γλώσσες, σκάκι και διδασκαλία αρχαιοελληνικής γλώσσας στις σχολές γραφικού ελληναρά ρωμιοχριστιανού πολιτικάντη, μέσω τού οποίου, αλλά και τού ειδικού ελωχιμολόγου, ανακαλύπτει την «ιδιαίτερη αρχαιοελληνική» της καταγωγή, που σιγά - σιγά την απομακρύνει και από τα πρώην αριστερά της ιδεώδη.

Αρέσκεται στο να ντοπάρει τα παιδιά της σαν άλογα κούρσας προσδοκώντας να τα μετατρέψει σε πανεπιστήμονες ή πολύ πλούσιους επιχειρηματίες ή πολύ φτασμένους πολιτικούς, για να τα «καμαρώσει» μια μέρα στη τηλεόραση.

Τις σεξουαλικές της ανάγκες, που έχουν αυξηθεί λόγω χρόνιου γάμου και ρουτίνας τις ικανοποιεί με πολύ νεότερους εραστές, τους οποίους και αλιεύει επιτυχώς μέσα από τα γνωστά μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρίς όμως ποτέ να θέτει σε κίνδυνο το γάμο της.
 

Προσέχει τον εαυτό της, δαπανά αρκετά για τον καλλωπισμό της με λιποαναρροφήσεις, ανορθώσεις  στήθους και λευκάνσεις οδόντων. Τελευταία βέβαια έχουν προστεθεί και τα «μπότοκς», όπως επίσης και η λεύκανση πρωκτού (δέν είναι καθόλου αστείο). Σε γενικές γραμμές, η ρωμιά τής μεταπολίτευσης είναι εξαιρετικά ωφελιμίστρια, αλλά συνάμα και εφευρετική. Για παράδειγμα, έχουν εμφανιστεί τα λεγόμενα «καλσόν αυτοκινήτου» (ανοιχτά μπρος και πίσω) για γρήγορες «ξεπέτες» με φίλους των γιών της μέσα σε αυτοκίνητα. Με τη θρησκεία διατηρεί μια παθητική στάση χωρίς να την απορρίπτει και χωρίς φυσικά να αποχωρίζεται το σταυρουδάκι της, το οποίο και ανεβοκατεβάζει δεξιοτεχνικά εντός της σχισμής τού στήθους της, όταν επιθυμεί να εμπλέξει κάποιο αρσενικό στις σεξουαλικές επιθυμίες της.  Ως δημόσιος υπάλληλος και συνδικαλίστρια, δέν χάνει την ευκαιρία μεταξύ διαδηλώσεων, στάσεων εργασίας και απεργιών, να διοχετεύει την επαναστατική της ενέργεια στην αγκαλιά συναδέλφου συνδικαλιστή και πάντα εντός κάποιου πλήρως εχέμυθου περιβάλλοντος.

Ρωμιά μάνα: Μεγαλώνει παιδιά μέσα στον ταλιμπανισμό, τον εθνικισμό με μεγαλοϊδεατικά και μανταμ- σουσούδικα σύνδρομα. Αν κι έχει κατά καιρούς υμνηθεί, στην ουσία φέρει μέγιστο μερίδιο ευθύνης για το σημερινό χάλι τής ρωμέικης κοινωνίας μας.

 
Αν και γαλουχημένη στο rock, τού οποίου και την ένδυση υιοθετεί στα εφηβικά της χρόνια, με την πάροδο τού χρόνου, η ρωμιά τής μεταπολίτευσης εκδιώχνει τα «σεκλέτια» της με βαριά λαϊκά, όταν σαρανταρίζει, ενώ αρέσκεται να χαλαρώνει με ελαφρολαϊκά άσματα νεαρών τραγουδιστών και τραγουδιστριών, που λανσάρονται με τηλεοπτικό τρόπο στον κόσμο της.

Με την πάροδο τού χρόνου, απεμπολεί σταδιακά τον «αριστερισμό» της χρησιμοποιώντας τη φράση «μεγαλώσαμε πια».

Με τη μαγειρική δέν έχει καθόλου καλή σχέση και δέν καταπιάνεται παρά μόνο αν δει κάποια συνταγή στη τηλεόραση και θελήσει να την εκτελέσει (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Ένα από τα φετίχ της είναι τα τούρκικα σήριαλ, με τα οποία ενίοτε και αυτό-ικανοποιείται σε περιόδους αρσενικής ανομβρίας επιθυμώντας έστω και περιοδικά, έναν «οθωμανικό κόσμο» με όλα τα συμπαρομαρτούντα του.  

Η πνευματική τροφή τής σύγχρονης ρωμιάς. «...Η Κάσι αφήνεται στα χέρια τους αψηφώντας κάθε νόμο τής λογικής, όταν διαπιστώνει, ότι ένας μεγάλος ανεκπλήρωτος έρωτας ζητά να αναστηθεί μέσα από τη δική της ύπαρξη. Μια σαρωτική θύελλα γεγονότων μαστιγώνει το παρόν της, ενώ ένα τραγικό παρελθόν ζητάει να δικαιωθεί. »Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες, που σέρνουν ακόμη τις φιγούρες τους μέσα στους αιώνες; Ποιος είναι αυτός ο άνδρας, που τις αγάπησε τόσο πολύ; »Ένα μεταφυσικό αισθηματικό θρίλερ, που θα σας καθηλώσει, θα σας προβληματίσει κι ίσως σας λυτρώσει από τους επίγειους φόβους σας».

Η νεότερη γενιά ρωμιάς

Γαλουχημένη σε ένα περιβάλλον μεσοαστικό και αγκαλιά με το διαδίκτυο, είναι ένα πλάσμα παντελώς ανιστόρητο, απολιτίκ και απαίδευτο με την κυριολεκτική, αλλά και τη μεταφορική έννοια τής λέξης. Μπορεί να είναι πτυχιούχος, για παράδειγμα τής Νομικής, αλλά να μήν γνωρίζει καθόλου γεωγραφία, ιστορία και φιλοσοφία. Στόχος της δέν είναι τόσο η γνώση τού αντικειμένου, αλλά το κοινωνικό εκτόπισμα, που προσφέρει ο τίτλος σπουδών της, που θα την βοηθήσει να αναρριχηθεί γρηγορότερα στη σκάλα τής εταιρικής ιεραρχίας.

Αρέσκεται στο να διαβάζει ανούσιες ηλιθιότητες, που φέρουν τον τίτλο τού «μεταφυσικού αισθηματικού θρίλερ», δηλαδή αναγνωσμάτων, που ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορία, την επιστήμη, τη λογική, την καλλιέργεια τού νου και την πραγματική παιδεία.
Μαθημένη στην ασφάλεια και τα λεφτά τού μπαμπά, τής μαμάς και τελευταία, τής γιαγιάς, δέν έχει στόχους και επιδιώξεις, που οδηγούν στην πραγματική αυτοβελτίωση τής προσωπικότητάς της, αλλά μονάχα στην κοινωνική και οικονομική της αναβάθμιση.

Αρέσκεται στο να εναλλάσσει από μικρή ηλικία τους ερωτικούς της συντρόφους και στο να αδιαφορεί παντελώς για τις πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις.
 

Εξαιρετικά συμφεροντολόγα, συνήθως καταφέρνει να παγιδεύει αγόγγυστα βουτυρομπεμπέδες με φορτωμένη τσέπη, που είναι πάντα πρόθυμοι να τής ικανοποιήσουν όλα της τα χατίρια. Στην ανταγωνιστική κοινωνία, η ρωμιά τής νεότερης γενιάς μαθαίνει να λειτουργεί ως δευτερεύων άνδρας επιδιώκοντας να ανταγωνιστεί σκληρά γυναίκες και άνδρες, ώστε να θριαμβεύσει μέσα από μία επιτυχημένη καριέρα. Τον γάμο δέν τον πολυσκέφτεται εκτός αν σημαίνει μόνιμη και εξασφαλισμένη οικονομική αποκατάσταση, πράγμα, που δηλώνει λανθάνουσα ανασφάλεια και υποταγή σε όποιον τής εξασφαλίσει μια άνετη ζωή, αλλά με κύρος και αναγνώριση.

Η σύγχρονη ρωμιά θεωρεί τόσο σημαντικό τον εαυτό της, ώστε να αξίζει τής προσοχής και τής φροντίδας των πάντων χωρίς εκείνη να χρειάζεται να κάνει κάτι ως ανταπόδοση. Απόρροια αυτού είναι η έλλειψη σεβασμού προς τον περίγυρό της. Αυτό, που γεμίζει το κεφάλι της, δέν είναι ο αυτοσεβασμός, αλλά η έπαρση με τρικυμία: Άλλα σκέφτεται, άλλα θέλει, άλλα δείχνει, άλλα κάνει...

Μεγαλώνοντας όμως, επιθυμεί να γίνει «μαμά» με κάθε τρόπο, ακόμα και εκτός γάμου, για να «ολοκληρωθεί» σαν γυναίκα. Συνήθως, καταλήγει νευρασθενική, ενώ αν τύχει και γίνει μητέρα, φέρνει στον κόσμο νευρασθενικά παιδιά, που νοσούν από τα χρόνια τής κύησής τους, λόγω των χαπιών, αλλά και τού αρρωστημένου νευρικού συστήματος τής μητέρας τους.
Με τη θρησκεία έχει και αυτή μία ενδόμυχη στάση, η οποία και σ’ αυτήν την περίπτωση είναι σε ευθέως ανάλογη σχέση με την αύξηση τής ηλικίας της.

- Το 62% των σύγχρονων γυναικών στη χώρα μας καπνίζει λίγο ή πολύ. - Το 15% κάνει υπερβολική χρήση αλκοόλ. - Το 41,3% έχει καπνίσει ινδική κάνναβη. - Το 5% σνιφάρει κοκαΐνη. - Ένα 12% κάνει απ΄τα λοιπά ναρκωτικά. - Το 70% εξ αυτών από μικρή ηλικία                (Φωτ. εφημ. «Έθνος»).παίρνει φάρμακα. - Το 20% είναι παχύσαρκες. - Το 47% είναι υπέρβαρες. - Ένα ποσοστό 2%(!) γυμνάζεται εντατικά (5 φορές την εβδομάδα), ενώ το 8% γυμνάζεται 2 φορές την εβδομάδα! - Κατέχουν την πρώτη θέση σε εκτρώσεις στην Ευρώπη. - Οι γυναίκες στην Ελλάδα κατέχουν ένα απ΄τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας στην Ευρώπη. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Τα πίνω όλα...

 

Συνοψίζοντας...
Η ρωμιά, όσο κι αν έχει μορφωθεί, όσο κι αν έχει εξευρωπαϊσθεί, όσο κι αν έχει κοινωνικοποιηθεί παραμένει δέσμια των καταλοίπων, των δεισιδαιμονιών και των παραδόσεων τής Ρωμιοσύνης. Βαθειά μέσα της επιθυμεί να διαδραματίζει και να υιοθετεί έναν υποτελή ρόλο, που πηγάζει από την ανασφάλειά της για τη ζωή.

Ακόμα και η ρωμιά, που μορφώνεται και καταλαμβάνει υψηλή θέση, μέσα της επιθυμεί την υποταγή της σε κάποιο αρσενικό, που θα αναλάβει να ρυθμίσει τη ζωή της.
Αν τύχει και χωρίσει, δέν είναι επειδή επιθυμεί να είναι ανεξάρτητη και πιο ελεύθερη, αλλά επειδή ο άντρας που γνώρισε δέν τις «υπέταξε» αρκετά. Η όλη συμπεριφορά της θα μπορούσε να είναι μια περιγραφή τής Εσθέρ Βιλάρ στο βιβλίο της «Ο Ντρεσσαρισμένος Άνδρας».

Τα τελευταία χρόνια, που επιφορτίστηκε η ρωμιά επί πλέον και με το άγχος τής επαγγελματικής της αποκατάστασης, έχασε την ηρεμία της, έγινε νευρωτική και βολοδέρνει μέχρι τα σαράντα της στα ξενύχτια, τις καταχρήσεις, τα ποτά, τα χάπια, τις εκτρώσεις... Όταν κι αν παντρευτεί και μείνει έγκυος, όλα αυτά μεταφέρονται στο έμβρυο.   Η σημερινή ρωμιά μάνα μεγαλώνει παιδιά με κουσούρια, τα παιδιά τής επόμενης, χειρότερης ακόμα κι από τη σημερινή, γενιάς ρωμιών. (Φωτ. Από το προφίλ τού Facebook: Παντρευόμαστε μόνο με ελληνόπουλα. Κρατάμε ζωντανό τον ελληνισμό).

 

Η ρωμιά έχει μια λανθασμένη οπτική για το φεμινισμό, που όπως όλα τα κινήματα εισήχθη στη Ρωμιοσύνη διαστρεβλωμένο και παραποιημένο. Η ρωμιά, που κηρύσσει πόλεμο κατά των ανδρών επιδιώκοντας να βγάλει προς τα έξω την εικόνα μιας γυναίκας αρπακτικού, γεμάτης φθόνο και απαιτήσεις, είναι ουσιαστικά πλάσμα κατεστραμμένο μιας και ο μεγαλύτερος εχθρός της είναι ο ίδιος της ο εαυτός, προϊόν τού υπανάπτυκτου, μεσαιωνικού, θρησκόληπτου, παράλογου, «δήθεν» και καταστροφικού περιβάλλοντος τής ίδιας τής Ρωμιοσύνης.

Ράνια Βούλτεψη & Ισιδώρα Ντάνη

Πηγή: http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3145

---

Rubrik: Gesellschaft/Κοινωνια

29.06.13

 von Ράνια Βούλτεψη & Ισιδώρα Ντάνη

 http://www.berlin-athen.eu

Περισσότερα... »

Γιατί δεν μιλάει κανείς για την "ΚΑΤΣΕΛΗΣ"; Ο Δαυίδ της Coca - Cola κατέστρεψε την "ΚΑΤΣΕΛΗΣ"! Ανακοίνωση φωτιά των εργαζομένων!

ΒΟΜΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ “ΚΑΤΣΕΛΗΣ”. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ, ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΑΛΙ

Η εξαγορά της "ΚΑΤΣΕΛΗΣ" απ' τους "περιούσιους" έγινε με τα λεφτά που ο λαός έδωσε στις "περιούσιες" τράπεζες για να τις "σώσει".


Οι Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι της ΕΡΤ και των λοιπών MEGάλων καναλιών δεν ασχολούνται με το θέμα γιατί δεν πρέπει να θιχτούν τα "περιούσια" αφεντικά!










ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ – ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ “ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ”.

Συμβουλή του Ολυμπία: Αδέλφια πάρτε την εταιρεία στα χέρια σας μέσω ασφαλιστικών και αστικών διεκδικήσεων. Κάντε κάλεσμα και συνεχίστε να λειτουργείτε. Όλοι οι Έλληνες θα σας στηρίξουν.

Δελτίο τύπου από το “Σωματείο Εργαζομένων Υιοί Χ.Κατσέλη”


Από τις 21/6/2013 η εταιρεία NUTRIART A.B.E.E. κατέθεσε αίτηση πτώχευσης η οποία θα συζητηθεί στις 18/9/2013. Στην αίτηση της η εταιρεία επικαλείται μειωμένο κύκλο εργασιών τα τελευταία τρία έτη, αποτέλεσμα της καθυστέρησης υλοποίησης της χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης.
Οι 500 εργαζόμενοι όμως δεν είναι εδώ τα τελευταία τρία έτη αλλά τα τελευταία είκοσι και τριάντα οι περισσότεροι. Οπότε γνωρίζουν:
• H ΚΑΤΣΕΛΗΣ ήταν κερδοφόρα έως το 2008, τότε που εξαγοράσθηκε και πέρασε στον έλεγχο του ομίλου Δαυίδ, του μεγάλου αφεντικού της coca cola. Τότε που ενοποιήθηκε με την ΑΛΛΑΤΙΝΗ (Άλευρα) και την ΠΛΑΖΑ (κατεψυγμένη ζύμη), κάτω από την νέα εταιρεία NUTRIART. Μόνο που η Nutriart φορτώθηκε και το δάνειο για την εξαγορά της ΚΑΤΣΕΛΗΣ ύψους 50.000.000€.
• Ο κ. Δαυίδ δηλαδή εξαγόρασε χωρίς φράγκο την ΚΑΤΣΕΛΗΣ, με δάνεια τα οποία φόρτωσε στην νέα εταιρεία Nutriart. Ο δανεισμός έφτασε στα 120.000.000€

Οι εκάστοτε διοικήσεις της εταιρείας που ορίζονταν από τον κύριο Μέτοχο επέδειξαν χαρακτηριστική αδιαφορία στην υποστήριξη των λειτουργιών της εταιρείας και όργιο κακοδιαχείρισης και σπατάλης.
Έμπειρο προσωπικό παραγκωνίζεται και εξωθείται σε αποχώρηση.
Κρίσιμες λειτουργίες της εταιρείας παραδίδονται σε εξωτερικούς συνεργάτες, με διαδικασίες αδιαφανείς και ενώ μπορούσαν να καλυφθούν ενδοεταιρικά.
Γιγαντώνεται η διοίκηση με αθρόες προσλήψεις στελεχών, από θυγατρικές του Ομίλου του Μεγαλομέτοχου, δίνονται bonus για στόχους που ποτέ δεν πιάνονται, εκτοξεύοντας έτσι τα διοικητικά κόστη σε δυσθεώρητα ύψη.
Ξοδεύεται 1,5 εκατομμύριο ευρώ για λογισμικό ERP που δεν εγκατέστησαν ποτέ.
Διαλύεται το δίκτυο διανομής.
Και ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.

Οι εργαζόμενοι από τότε και επανειλημμένα είχαν επισημάνει τις καταστροφικές επιλογές της διοίκησης.
Αποτέλεσμα ο τζίρος της εταιρείας να πέσει από 85.000.000 το 2008 στα 15.500.000 το 2012 και η εταιρεία να αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα ρευστότητας τα τελευταία 2 χρόνια.
Στο διάστημα αυτό γίνεται προσπάθεια αναδιάρθρωσης των τραπεζικών δανείων (κούρεμα) και νέας χρηματοδότησης.

Οι συζητήσεις και συμφωνίες με μια ομάδα 14 τραπεζών αποδεικνύονται εξαιρετικά χρονοβόρες. Οι τράπεζες, που ανακεφαλαιώνονται με χρήματα του ελληνικού λαού – και στα ΔΣ τους συμμετέχουν ενίοτε και μέλη της οικογένειας του μεγαλομέτοχου Δαυίδ – εμφανίζονται αδιάφορες μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο της εταιρείας.
Οι δύο χρηματοδοτήσεις που συμφωνούνται με τις τράπεζες 8.923.000 και 4.942.000 αργούν να εκταμιευθούν και έτσι η έλλειψη ρευστότητας στραγγαλίζει την εταιρεία.
Δεν πληρώνονται προμηθευτές, δεν αγοράζονται πρώτες ύλες για παραγωγή προϊόντων, η εταιρεία δεν μπορεί να είναι συνεπής στους πελάτες της με αποτέλεσμα να χάνεται μέρα με τη μέρα η μάχη στην αγορά. Οι ανταγωνιστές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κερδίζουν σημαντικό μερίδιο αγοράς, που είναι δικό μας!

Θεωρούμε ότι οι δύο πλευρές -Τράπεζες και μέτοχος- εχουν κοινή ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο. Οι επιλογές τους αποδείχτηκαν καταστροφικές.
Αυτοί προσπαθούν να πετάξουν ο ένας το μπαλάκι στον άλλο. Η συμπαιγνία τους είναι απίστευτη. Ξέρουμε ότι αν θέλουν τα βρίσκουν μια χαρά! Ας μη διανοηθούν να παίξουν τα παιχνίδια τους στις πλάτες των εργαζομένων!

Όταν θεωρούσαν ότι θα αυξανόταν η κερδοφορία τους «εφτιαξαν» την Nutriart. Τώρα που θεωρούν ότι τα κέρδη τους δεν θα είναι επαρκή θέλουν να «καταργήσουν» εργαζόμενους και παραγωγικές μονάδες που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες των εργαζομένων και της αγοράς.
Άλλωστε ταυτόχρονα με το κλείσιμο της Nutriart ο όμιλος ξεκινάει να δραστηριοποιείται σε μια σειρά από κλάδους από τους οποίους προσδοκά αυξημένη κερδοφορία. Η τοποθέτηση του κ. Γιώργου Δαυίδ στην ηγεσία της Eurobank το επιβεβαιώνει.

Οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι η εταιρεία έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης για τους εξής βασικούς λόγους:
- Η εταιρεία δραστηριοποιείται μέσω καθετοποιημένης παραγωγής στην επεξεργασία αλεύρων – βασικό είδος διατροφής, στην παραγωγή Ψωμιών και Αρτοσκευασμάτων καθώς και Προϊόντων Καταψυγμένης ζύμης. Σε μια εποχή που ο κόσμος πεινάει είναι ύβρις και έγκλημα να κλείνει μια τέτοια εταιρεία.
- Τα εμπορικά σήματα της εταιρείας – Αλλατίνη, Κατσέλης και Πλάζα – είναι πανίσχυρα, με μεγάλη αναγνωρισημότητα στην Ελληνική και ξένη αγορά.
- Η αγορά στα ψωμιά δεν είναι υψηλής ανταγωνιστικότητας. Υπάρχουν 3 εταιρείες στο χώρο.

Οι εργαζόμενοι έβαλαν πλάτη με το παραπάνω τα τελευταία χρόνια:
Από 1.000 έμειναν 500, αντιμετώπισαν μεγάλες και συνεχείς καθυστερήσεις στη μισθοδοσία τους – έμειναν μέχρι και 5 μήνες απλήρωτοι, παρείχαν μειωμένη εργασία για 3 μήνες στις αρχές του 2013.
Αντίθετα, η διοίκηση δεν υποστήριξε την ανάπτυξη της εταιρείας και μας δημιουργεί πολλά ερωτηματικά η χρονική επιλογή της κατάθεσης της αίτησης πτώχευσης, τώρα που υπάρχουν σημαντικά σημάδια ανάκαμψης των πωλήσεων.

Η εταιρεία πρέπει να επιβιώσει και θα επιβιώσει.
Δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά την ΑΜΕΣΗ επαναλειτουργία των εργοστασίων.
Τα χρήματα από αξιοποίηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων θα πρέπει να διοχετευθούν άμεσα για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες της εταιρείας και όχι τα υπερκέρδη των τραπεζών.
Καμία απόλυση – καμία δυσμενής αλλαγή των όρων εργασίας.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους 500 εργαζόμενους και στις οικογένειες τους, απέναντι στον λαό που πλήττεται σκληρά από την κρίση και επιπλέον απέναντι σε δεκάδες άλλες οικονομικές μονάδες που δραστηριοποιούνται γύρω απ αυτή (π.χ. αγρότες, προμηθευτές, μεταφορείς κ.λ.π)
Ακόμα θα πρέπει να λογοδοτήσει επειδή άφησε βορά των επιχειρηματικών σκοπιμοτήτων μια εταιρεία η οποία, ειδικά σε συνθήκες που ο λαός δοκιμάζεται σκληρά, μπορεί να προσφέρει, εξυπηρετώντας στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσής του.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους , ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σε κοινή συμπόρευση και αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμίζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Τροϊκα και την Ευρωπαική Ενωση.
Οι εργαζόμενοι λειτουργούν γενιές ολόκληρες τις ιστορικές αυτές εταιρείες και όχι τα Golden boys του τραπεζικού κατεστημένου και του Μεγαλομέτοχου.

Από κοινού :

Σωματείο Εργαζομένων Υιοι Χ.Κατσέλη και Σωματείο Εργαζομένων Αλλατίνη-Ελβιπέτ
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ !
olympia.gr
http://www.triklopodia.gr/2013/06/blog-post_113.html

 http://antipliroforisi.blogspot.gr

Περισσότερα... »

Μά εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀπόγονοι τῶν Μινωϊτῶν οἱ σημερινοί Κρῆτες;

 
Κάπου πρέπει νὰ ἔχῃ γίνῃ κάποιο λᾶθος. Εἶναι ἀδύνατον νὰ συμβαίνῃ κάτι τέτοιο. Ἀδύνατον! Δὲν συμφωνεῖ μὲ τὶς ἀπόψεις Φαλμεράϋρερ, ποὺ ὑπ΄ ὄψιν, θεωρεῖται πὼς ἔχει κάτι σὰν τὸ ἀλάθητον τοῦ πάπα… Μὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευρά… Εἶναι δυνατόν τόσες ἔρευνες νά τόν διαψεύδουν στά πάντα; Εἶναι δυνατόν ἡ ἐπιστήμη νά ἀποδεικνύῃ καθημερινῶς πώς ὅλοι οἱ Φαλμεράϋερ πού πέρασαν ἀπό τόν πλανήτη εἶχαν ἕνα κοινό: τόν μισελληνισμό; Μπᾶ… Ἔχουμε πέσῃ θύματα πλάνης…

Επιστημονική έρευνα δείχνει πως οι Μινωίτες ήταν Ευρωπαίοι και γενετικά παρόμοιοι με τους σημερινούς Κρητικούς

Οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι και ήταν αυτόχθονες κάτοικοι της Κρήτης. Δηλαδή οι σημερινοί Κρήτες είναι απόγονοι των Μινωιτών! Η είδηση αυτή κάνει ήδη το γύρο του κόσμου μέσω του διάσημου επιστημονικού περιοδικού «Ναture», το οποίο δημοσιεύει τα αποτελέσματα της έρευνας με τίτλο «Ευρωπαϊκός ο πληθυσμός στην Κρήτη της Μινωικής εποχής του Χαλκού». 

Οι αναλύσεις σε οστά Μινωιτών 4.500 χρόνια πίσω, που βρέθηκαν σε σπήλαιο στον Άγιο Χαράλαμπο το 1976 στο Οροπέδιο Λασιθίου, σύμφωνα με το neakriti.gr, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία ότι οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού μας ήταν απόγονοι Νεολιθικών Ευρωπαϊκών πληθυσμών, οι οποίοι μάλιστα και αυτό είναι το δεύτερο εντυπωσιακό εύρημα της επιστημονικής μελέτης, βρίσκονται σε αδιατάρακτη συνέχεια στους σημερινούς πληθυσμούς της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως και με τους κατοίκους της περιοχής του Οροπεδίου Λασιθίου, άρα με την πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων της Κρήτης.

Τι λέει ο συντονιστής της έρευνας

Ομάδα ερευνητών από την Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής χρησιμοποίησε ανάλυση μιτοχονδριακού DNA από Μινωικούς σκελετούς, προκειμένου να προσδιορίσει την καταγωγή αυτών των αρχαίων προγόνων μας. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στην Επιστημονική Επιθεώρηση Nature Communications στο τεύχος που κυκλοφόρησε στις 14 Μαΐου.

Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάλυσης του DNA ως εργαλείου για την κατανόηση της ιστορίας και της προ-ιστορίας των Ελλήνων ανέφερε ο Καθηγητής Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημιου Ουάσιγκτον, κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος που ήταν ο συντονιστής της έρευνας. 

(Ο κ. Γεώργιος Σταματογιαννόπουλος)

«Πριν από περίπου 9.000 χρόνια, υπήρξε εκτεταμένη μετανάστευση ανθρώπων της Νεολιθικής Εποχής από περιοχές της Ανατολίας που αντιστοιχούν σήμερα σε μέρη της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής. Τότε έφτασαν στην Κρήτη και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού. Η ανάλυση μιτοχονδριακού DNA που πραγματοποιήσαμε και η σύγκριση με άλλους πληθυσμούς, δείχνει ότι οι Μινωίτες έχουν την ισχυρότερη γενετική συσχέτιση με πληθυσμούς της Νεολιθικής Εποχής καθώς και με αρχαίους αλλά και σύγχρονους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα με τον πληθυσμό της Κρήτης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, ο Μινωικός πληθυσμός αναπτύχθηκε πριν από 5.000 χρόνια στην Κρήτη από προγόνους που κατοικούσαν στο νησί ήδη και είχαν φτάσει εκεί 4.000 χρόνια νωρίτερα», αναφέρει ο κ. Σταματογιαννόπουλος.

Στη συνέχεια προσθέτει: «Οι γενετικές αναλύσεις παίζουν έναν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη και την προστασία της υγείας του ανθρώπου. Η μελέτη μας υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ανάλυση του DNA μπορεί να μας βοηθήσει όχι μόνο να έχουμε ένα πιο υγιές μέλλον αλλά να κατανοήσουμε και την ιστορία μας. Παρόμοιες έρευνες  θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τις γενετικές σχέσεις μεταξύ Μινωιτών και Μυκηναίων και μεταξύ των Ελληνικών φυλών της Κλασσικής Ελλάδας».

Η έρευνα 

Η ομάδα των ερευνητών καταλήγει ότι ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε από αυτόχθονες κατοίκους της Κρήτης κατά την Εποχή του Χαλκού, οι οποίοι ήταν απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν το νησί, 9.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα. 

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν δείγματα από σκελετούς 37 ατόμων που βρέθηκαν σε μια σπηλιά στο οροπέδιο του Λασιθίου στην Κρήτη. Μιτοχονδριακό DNA από τα δείγματα αυτά συγκρίθηκε με αλληλουχίες από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς. 

Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών δεν έχει ομοιότητες με τους Αιγύπτιους, Λίβυους και άλλους Αφρικανικούς πληθυσμούς. Αντίθετα, οι Μινωίτες έχουν μεγάλη γενετική ομοιότητα με τους σύγχρονους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Μάλιστα, η ανάλυση έδειξε υψηλό ποσοστό συγγένειας των Μινωιτών με τον σύγχρονο πληθυσμό της Κρήτης αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα. 

Η μελέτη αυτή κατέστη δυνατή χάρη στη δραματική πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στις τεχνολογίες ανάλυσης αρχαίων γονιδιωμάτων καθώς και στις νέες αλγοριθμικές τεχνικές που επιτρέπουν την στατιστική επεξεργασία δεκάδων χιλιαδών γενετικών αλληλουχιών με μεγάλη ταχύτητα. 

Οι υπεύθυνοι για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων, κ. Περιστέρα Πάσχου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, και ο κ. Πέτρος Δρινέας, Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Rensselaer στις ΗΠΑ συμπληρώνουν: «Συγκρίναμε τις γενετικές αλληλουχίες των Μινωιτών με  περισσότερα από 14.000 άτομα, κάτι που θα ήταν υπολογιστικά εξαιρετικά χρονοβόρο πριν από μόλις λίγα χρόνια. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις στατιστικές μας αναλύσεις, η γενετική πληροφορία που περιέχεται στο μιτοχονδριακό DNA των Μινωιτών και έχει μεταβιβαστεί από τις μητέρες στα παιδιά από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, είναι ακόμη εμφανής στους σύγχρονους κατοίκους του οροπεδίου του Λασιθίου».  

Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη μελέτη είχε ο κ. Μανώλης Μιχαλοδημητράκης, Καθηγητής Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ο οποίος συντόνισε την αναγνώριση και συλλογή των αρχαίων οστών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή του DNA. Μεγάλη ήταν η συμβολή του εκλιπόντος αρχαιολόγου Νίκου Παπαδάκη, ο οποίος ως Διευθυντής της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Αγίου Νικολάου υπήρξε θερμός υποστηρικτής της μελέτης. Ο αρχαιολόγος Δρ. Βασιλάκης και η ανθρωπολόγος Δρ McGeorge παρείχαν τα οστά που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας.

πρῶτο θέμα
Καὶ ἀνακύπτει φυσικὰ ἀκόμη ἕνα ζήτημα… Σέ ποιά εὑρήματα βασίζονται ὅλοι αὐτοί καί τοποθετοῦν τίς ἀπαρχές τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους κάπου στήν Ἀνατολία; Μήπως ἐπεί δή οἱ πραγματικοί μογγόλοι, καί πραγματικοί τους πρόγονοι, τελικῶς κατάγονται ἀπό ἐκεῖ; Μήπως θέλουν νά μᾶς συνδέσουν μέ κάτι πού ἐμεῖς οὐδέποτε εἴχαμε σχέσι;
Λέει τώρα γιὰ 4.500-5.000 χρόνια… Μάλλιστα. Τίς ἀνακοινώσεις τοῦ ὑπουργείου, πού ὁ ἴδιος ὑπηρετεῖ, καί καταγράφουν πώς οἱ Μινωΐτες πρό 130.000 ἐτῶν ἦταν ἐδῶ, εἶχαν ναυσιπλοΐα καί ἀρμένιζαν σέ ὅλες τίς θάλασσες τοῦ πλανήτου μήπως τίς ἔχει γραμμένες στά παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων του ὁ καθηγητής καί ἡ ὁμάδα του;; Καί πότε ἐπί τέλους αὐτή ἡ ἀνύπαρκτος ἐπιστήμη τῆς Ἐξελίξεως τῶν εἰδῶν θά συνεργαστῇ μέ τήν ἐπιστήμη τῆς Ἀρχαιολογίας, τῆς Ἱστορίας καί τῆς Παλαιοντολογίας; Διότι τὰ συμπεράσματα αὐτοαναιροῦνται.
Ἐν τάξει… Πρὸ πέντε χιλιάδω ἐτῶν στὴν Κρήτη διαβιοῦσαν Κρῆτες. Πρό δέκα χιλιάδων ἐτῶν τί εἶδος διαβιοῦσε; Μαϊμοῦδες; Πρό πενήντα χιλιάδων ἐτῶν; Τί; Κροκόδειλοι; Καί πρό ἐκατόν τριάντα χιλιάδων ἐτῶν κατσαρῖδες;
Ἄν τέ… γιατὶ ἀπὸ ἐδῶ τὸ πηγαίνουν, ἀπὸ ἐκεῖ τὸ φέρνουν, ἀλλὰ τὴν ἀλήθεια πάλι σαρακοφαγωμένη μᾶς τὴν σερβίρουν.
Φιλονόη.

Περισσότερα... »

Οι Εβραίοι οργάνωσαν τον Αττίλα γιατί έχουν βάλλει στο μάτι την Κύπρο και τα πετρέλαια από τότε.

 Να γιατί έχουν δίκιο όσοι λένε ότι το Πολυτεχνείο ήταν ένα στημένο κόλπο για να πέσει ο Παπαδόπουλος και να έρθει στα πράγματα ο προδότης Ιωαννίδης.
Να γιατί έχουν δίκιο όσοι λένε πως τον κόσμο που σκοτώθηκε , τον σκότωσαν οι εβραίοι του Μοσσέ Νταγιάν που κυκλοφορούσαν ντυμένοι σαν Έλληνες στρατιώτες. Να γιατί έχουν δίκιο όσοι λένε πως Έλληνες στρατιώτες ΔΕΝ  σκότωσαν Έλληνες εκείνη τη μέρα..



Ο βρώμικος ρόλος των Εβραιοσιωνιστών, το «υποχείριο» Ιωαννίδης και ο άτολμος Παπαδόπουλος!

Συνεχίζουμε την παράθεση αποκαλυπτικών άρθρων για την περίοδο που κατέληξε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με την ελπίδα πως θα διαφωτιστούν ορισμένες άγνωστες πτυχές τους: Άλλωστε αυτός είναι ο στόχος μας, να προσφέρουμε "τροφή για σκέψη" στους αναγνώστες και όχι να τους φανατίζουμε με (κομματικά) συνθήματα, αποκρύπτοντάς τους την αλήθεια ή γράφοντας την μισή (ακόμα χειρότερα!).

Αυτόν τον σκοπό έχει και αυτή η ανάρτηση, όσο κι αν ενοχλούνται κάποιοι. Συνιστούμε σε όλους να διαβάσουν και τις άλλες 3 παρόμοιες που ακολουθούν, για να έχουν μια πλήρη εικόνα για το τι πραγματικά συνέβη τότε:

Ο ρόλος του Σιωνισμού στην επιβολή του Ιωαννίδη το 1973 με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου - Η σχέση με τον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ τον Οκτ. του 1973 και τη Διχοτόμηση της Κύπρου το καλοκαίρι του 1974

Στίς 6 Οκτωβρίου του 1973 στο Ισραήλ γιόρταζαν το Γιόμ Κιπούρ, μία εβραική γιορτή. Αυτή τη μέρα διάλεξαν ο Αιγύπτιος Ανουάρ Σαντάτ και ο Σύριος Άσσαντ για να τους επιτεθούν. Το Ισραήλ δεν περίμενε αυτή την επίθεση παρ’ όλο που είχε πληροφορίες γιά αυτήν. Οι εχθροπραξίες κράτησαν περίπου ένα μήνα γιά να καταλήξουν σε ειρηνευτική συμφωνία στις 19 Νοεμβρίου του 1973. Στό διάστημα αυτό οι Αιγύπτιοι κατόρθωσαν να πάρουν πίσω τη χερσόνησσο του Σινά που είχαν χάσει το 1967, στον πόλεμο των έξη ημερών. Ένας από τους παράγοντες της ήττας των Ισραηλινών ήταν η άρνηση του Έλληνα δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου να χρησιμοποιηθούν οι βάσεις της Ελλάδος γιά τον ανεφοδιασμό και τις επιχειρήσεις του Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί πήραν την απόφαση πως ο Παπαδόπουλος πρέπει να ανατραπεί. Ένας δεύτερος λόγος που οι Ισραηλινοί ήθελαν την ανατροπή του Παπαδόπουλου ήταν πως είχε αρνηθεί να εκτελέσει την εντολή που του έδωσαν να οργανώσει πραξικόπημα στην Κύπρο κατά του Μακαρίου. Σύμφωνα με το καθεστώς που επικρατούσε στην Κύπρο κάτι τέτοιο θα ήταν εγκληματικό μιά και θα αποτελούσε ανοιχτή πρόσκληση στους Τούρκους, που ήταν εγγυήτρια δύναμη, να επέμβουν στην Κύπρο, και αυτό ο Παπαδόπουλος το γνώριζε. Ο Παπαδόπουλος εκείνη την περίοδο, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που είχαν ασκηθεί, είχε παραχωρήσει την πολιτική εξουσία στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη, με εντολή την διεξαγωγή εκλογών τον Φεβρουάριο του 1974.

Χρειαζόταν όμως γιά την ανατροπή του ένα πρόσχημα, καί το πιό βολικό ήταν η επάνοδος στη δημοκρατία. Με αυτό το πρόσχημα οργανώθηκαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα οποία και κατάφεραν τον σκοπό τους, που δεν ήταν άλλος από την ανατροπή του δικτάτορα Παπαδόπουλου που είχε γίνει ανυπάκουος στίς εντολές των σιωνιστών, και την αντικατάσταση του από τον δικτάτορα Ιωαννίδη, που ήταν «υπάκουος». Ο Μοσέ Νταγιάν καί πάλι ήρθε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1973 γιά να επιβλέψει τα επεισόδεια του Πολυτεχνείου που ξεκίνησαν δικοί του άνθρωποι (Δαμανάκη, Λαλιώτης, Τζουμάκας). Τελικά με την επέμβαση Ισραηλινών κομάντος ντυμένων με ελληνικές στολές επεβλήθη το καθεστώς του εκλεκτού των Ισραηλινών, Ιωαννίδη και στις 25 Νοεμβρίου ορκίστηκε η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου. Το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα γιά την τραγωδία της Κύπρου είχε γίνει. Είχαν βρεί το όργανο που θα έκανε πραξικόπημα κατά του Μακαρίου καί θα άνοιγε την πόρτα γιά την επέμβαση της Τουρκίας, σαν εγγυήτριας δύναμης, στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. 

Αξίζει τον κόπο να δούμε πως περιγράφει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ο συγραφέας Αθανάσιος Στριγγάς στο βιβλίο του «Παγκόσμιοι Εντολοδότες», Εκδόσεις Νέα θέσις, Αθήνα 1993, σελ 539) 

Οι αθέατες πλευρές του Πολυτεχνείου – 17 Νοεμβρίου 1973 

Τή νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο Ισραηλινός στρατηγός Μοσέ Νταγιάν έφτασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη, του γιατρού Αλαζράκη. Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος. «Η ώρα έφθασε. Όλα είναι έτοιμα.» Την επομένη, 15 Νοεμβρίου, το γιώτ «Απόλλων» ιδιοκτησίας της εταιρίας OTC, η οποία ήταν ιδιοκτησία της CIA, έφθασε στόν Πειραιά. Το γιώτ, πρίν τη μετατροπή του, ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. ¨Ηταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ασύρματο, τέλεια εργαστήρια καί αναρίθμητους φακέλους. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους. Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου, όπου καί περίμενε ανενόχλητο. Στο μεταξύ έκαναν τις ανάλογες επαφές τους, κυρίως με τον στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες για την υπόθεση του Πολυτεχνείου. Η κύρια επαφή του Νταγιάν, εκτός από Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο, ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου, ο οποίος τότε ήταν μέλος της λέσχης Μπίλντενμπεργκ γιά την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. ¨Ηταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επικεφαλής των φοιτητών, του στρατηγού Νταγιάν και της λέσχης Μπίλντενμπέργκ. 

Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή, κυρίως μέ τρία πρόσωπα, από τους φοιτητές της εξέγερσης. Η μία είναι σήμερα αρχηγός αριστερού κόματος (χωρίς να το γράφει ο Στριγγάς φωτογραφίζει τη Μαρία Δαμανάκη) καί οι άλλοι δύο στελέχη καί Βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης (χωρίς να το γράφει ο Στριγγάς φωτογραφίζει τον Κώστα Λαλιώτη καί τον Στέφανο Τζουμάκα). Με την ελπίδα καί την ευχή πως θα βγουν καί θα καταγγείλουν δημόσια τα γεγονότα εκείνης της νύχτας από την πλευρά τους, όπως εκείνοι τα έζησαν, υπόσχομαι αν δεν μιλήσουν οι ίδιοι, να δημοσιεύσω στο επόμενο βιβλίο μου τα ονόματα τους. Τα χαράματα της 16ης Νοεμβρίου, έφθασαν χίλιοι κομμάντος από τις Βρυξέλλες, με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του Ελληνικού στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, στο Πεδίο του Άρεως. Τους μοιράσθηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές καί περίμεναν διαταγή να επέμβουν. Εκτός απο όπλα, είχαν στην κατοχή τους ασύρματο, συγχρονισμένο με εκείνον του γιώτ «Απόλλων», απ’ όπου περίμεναν την διαταγή για επέμβαση.

Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών, ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ, αλλά και έμπιστος της Τριμερούς Επιτροπής. Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου, οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχτηκαν από τον υποστράτηγο Χουήζερ, να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές. Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιώτ, διατάχτηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά, να καταλάβουν το σπίτι του Γεώργιου Παπαδόπουλου, να κόψουν τα τηλέφωνα του και να απαγορεύσουν στο δικτάτορα κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή, για να αποχωρήσουν. (Οι είκοσι κομάντος είχαν ντυθεί με Ελληνικές στρατιωτικές στολές). Όταν νύχτωσε, οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζίπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία καί ακροβολίστηκαν στο Πεδίο του Άρεως. Αργότερα, όταν το τάνκ έσπασε την πόρτα του Πολυτεχνείου, οι κομμάντος βρίσκονταν ήδη μέσα. Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν οι ΝΑΤΟικοί κομάντος χτυπούσαν αδιάκριτα. Σκότωσαν, έσφαξαν, έσπασαν ωμοπλάτες και όταν πιά ο ‘εχθρός’ είχε ‘νικηθεί’, ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επί κεφαλής, τους επανέφερε στην τάξη. Ανασυντάχθηκαν καί όπως είχαν έρθει, έφυγαν αθόρυβα. Σε μία ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού, με προορισμό τις Βρυξέλλες. Χίλια δολλάρια ‘μπόνους’ πήρε ο καθένας, γιά εκείνη τη βραδυά. Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι. Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιώτ. Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973, το γιώτ «Απόλλων», έπλεε ανοιχτά, με προορισμό την Βαρκελώνη.
Ο στρατηγός Νταγιάν, αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων υπουργών, τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες καί ανεχώρησε αθόρυβα για το Ισραήλ από όπου είχε έρθει. Οι τρείς (οι δύο κύριοι καί η κυρία), Έλληνες αυτοί, ‘συνελήφθησαν’ από την ασφάλεια, για να γράψουν υποθήκες. Πριν την επέμβαση του τανκ όμως, αυτοκίνητο με συμβατικούς αριθμούς της Αμερικανικής Πρεσβείας νωρίς το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου, τους παρέλαβε από την πόρτα του Πολυτεχνείου που βλέπει προς την Στουρνάρη και τους μετέφερε στην πρεσβεία, στο γραφείο του σταθμάρχη της CIA. Μετά από μισή ώρα συζητήσεων και «διαβουλεύσεων», το ίδιο αυτοκίνητο τους μετέφερε πάλι πίσω. ¨Οταν μπήκαν στο κτίριο του Πολυτεχνείου, σε ελάχιστα λεπτά το τανκ έσπαζε την πόρτα. Ο Γιάγκος Πεσματζόγλου, παρέμεινε στην Αθήνα φυσικά, μετά, σαν «καμμένο χαρτί». Δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί αλλού, και σήμερα είναι Ευρωβουλευτής, όπου ... «βουλεύεται Ευρωπαικά» καί διάγει βίον αξιοπρεπή.
Μηνάς Γ. Μαλακός

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΩΝ "ΝΕΩΝ", πασίγνωστων για τις πρακτορίστικες τακτικές τους ανά τις δεκαετίες: Μία μόλις ημέρα (!!!) μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ανακοινώνει την "ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ", επειδή "πιέζεται από φίλους του"!!!
Από τότε "ζέσταιναν" τη συγκεκριμένη...σούπα, σε περίοδο Χούντας μάλιστα! Κι όλα αυτά κάτω από τη μύτη του Παπαδόπουλου, που είχε "χαλαρώσει" τη λογοκρισία στις εφημερίδες, με αποτέλεσμα εκείνες να προετοιμάζουν καταστάσεις και να...προφητεύουν τα μελλούμενα, όπως κάνουν και σήμερα!
Φυσικά, δεν χρειάζεται να πούμε ΠΟΙΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ "ΕΙΔΗΣΗ" στη συγκεκριμένη εφημερίδα...! 

hellas-orthodoxy.blogspot.g

Ακολουθεί απόσπασμα απο το βιβλίο του Κυριάκου Ι. Διακογιάννη με τίτλο "Γράμμα στον Σιωνιστή Χασάπη Μπούς" σελ. 138. Ο συγγραφέας αναφέρετε στο διάλογο μεταξύ του Σιωνιστή Jean-Jacques Servan-Schreiber και του Γεωργίου Παπαδόπουλου.Ο Εβραιοσιωνιστής Schreiber είχε έρθει απο την Γαλλία στην Ελλάδα για να πάρει μαζί του τον γνωστό μουσικοσυνθέτη και αντιστασιακό εκείνης της εποχής Μίκη Θεοδωράκη.

Απο τα γραφόμενα φαίνεται ξεκάθαρα η ανάμειξη του Σιωνισμού στον "αντιστασιακό" αγώνα κατά της Δικτατορίας στην Ελλάδα.Ομως η Σιωνιστική διείσδυση δεν περιορίστηκε μόνο στην πλευρά της αντίστασης.Η επιβολή του Σρέϊμπερ στον Γεώργιο Παπαδόπουλο παντοδύναμο δικτάτορα εκείνη την εποχή είναι χαρακτηριστική.Οι εν Ελλάδι Εβραίοι κατα την περίοδο της Δικτατορίας τάσσονταν υπέρ της Χούντας, η οποία αναγνώρισε ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο,ύστερα απο αλλεπάληλες πιέσεις του τότε προέδρου του ΚΙΣ Ιωσήφ Λόβιγγερ.
Σρέϊμπερ πρός Γεώργιο Παπαδόπουλο: "Κύριε Πρόεδρε όπως γνωρίζετε ήδη βρίσκομαι στην Ελλάδα για να συναντήσω τον Ελληνα μουσικοσυνθέτη κ. Μίκη Θεοδωράκη και να τον πάρω με το αεροπλάνο μου."
Διακογιάννης: "Το ίδιο βράδυ στο σπίτι μου στο Παρίσι έχουμε συνεδριάσει τα μέλη της Αντιδικτατορικής μας ομάδας.Διακόπτουμε για 10 λεπτά να ξεζαλιστούμε και να πιούμε ένα καφέ.Κάποιος βρίσκεται όρθιος κοντά στην συσκευή της τηλεόρασης.Γυρνάει το κουμπί και βλέπουμε στον δέκτη το αεροδρόμιο του Μπουρζέ,το αεροπλάνο του Jean-Jacques Servan-Schreiber να προσγειώνεται,την πόρτα του να ανοίγει και το Μίκη Θεοδωράκη να πατάει στο ελεύθερο Γαλλικό έδαφος,την Μελίνα Μερκούρη να τον αγγαλιάζει το πλήθος των Ελλήνων αυτοεξόριστων να συνοστίζεται ποιός θα του πρωτοσφίξει το χέρι."
Παραθέτουμε το σχετικό τηλεγράφημα του ΚΙΣ προς τον Παπαδόπουλο.


Σημείωση Αντιπληροφόρησης:Σε αυτό εδώ το blog έχουμε πει οτι το κόσμο των διοικούν οι Σιωνιστές.Βρίσκονται στα τελικά στάδια εγκαθίδρυσης της Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας τους.Γιατί αυτό που ετοιμάζουν,ενώ το ονομάζουν "Δημοκρατία" στην πραγματικότητα θα είναι ένα φασιστικό καθεστώς απο τα χειρότερα που θα βιώσει(;) ποτε η ανθρωπότητα.
Απο τα αρχαία χρόνια κρύβουν τις "βρωμιές" που κάνουν,κρύβουν το ρόλο τους στους πολέμους και στις παγκόσμιες συρράξεις και προβάλλουν ότι θέλουν αυτοί.
Στη σημερινή εποχή είδαμε οτι απέκρυψαν απο όλη την Παγκόσμια Κοινότητα το μεγαλύτερο τείχος που εγκλωβίζει ένα λαό(τους Παλαιστίνιους),το τείχος του Ισραήλ.
Στη δίκη της "17 Νοέμβρη" αποσιωπήθηκε η διασύνδεση των στελεχών της οργάνωσης και της "Μοσάντ".
Στην περίπτωση των "Ερυθρών Ταξιαρχιών" υπήρχε και εκεί διασύνδεση με την Μοσάντ και με την τροφοδοσία τους με όπλα.
Ακούμε 35 χρόνια τώρα λόγια εναντίον της Χούντας.Κανείς δεν τόλμησε όμως να μιλήσει για το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο,που ήταν υπέρ της Χούντας και τους έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα.
Με λίγα λόγια "όποια πέτρα και να σηκώσεις αυτοί είναι απο κάτω".
Δείτε τώρα οτι και τους αντιστασιακούς στο Παρίσι και το Λονδίνο τους καθοδηγούσαν και τους συνέδραμαν αυτοί.
Να θυμήσουμε οτι μετα την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1821,μαζί με τους Ελληνες που ήρθαν να αναλάβουν την διοίκηση της χώρας,ήρθε και μια ομάδα Σιωνιστών που αυτοαποκαλούνταν Αγγλοι-Γάλλοι κτλ,στην πραγματικότητα όμως ήταν Εβραίοι Σιωνιστές και απο την πρώτη στιγμή που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος προσπάθησαν να το ποδηγετήσουν.Κατείχαν θέσεις συμβούλου σχεδόν σε όλα τα Υπουργεία.Ασχολήθηκαν όμως πιο πολύ με το Υπουργείο Παιδείας,Εξωτερικών και τις Τράπεζες.
Στα απομνημονεύματά τους ο Κολοκοτρώνης κάνει ειδική μνεία "για αυτούς που ήρθαν απο το εξωτερικό".
Ετσι και εδω,βοηθούσαν τους αντιστασιακούς,τα είχαν καλά και με τους τότε Κυβερνώντες στην Ελλάδα,παρ'όλο που τους "χάλασαν" το χατίρι με την μη παραχώρηση του αεροδρομίου της Σούδας στον πόλεμο των 7 ημερών και ταυτόχρονα την βραδυά του Πολυτεχνείου-οι δημοσιογράφοι εκείνης της εποχής γνώριζαν οτι ο Μοσέ Νταγιάν βρίσκοταν στην Αθήνα με την κόρη του και άλλους επιτελείς.Προφανώς δεν είχαν έρθει εδω για διακοπές αλλά προκειμένου να συντονίσουν το "έργο τους".
Ποτε θα γίνει μια έρευνα για το ρόλο του Μοσέ Νταγιάν εκείνη την βραδυά;
Όποιοι έχουν στοιχεία για το θέμα ας τα στείλουν στο blog για να δημοσιευτούν.

 antipliroforisi.blogspot.g

 

 

Η «υπόθεση» πολυτεχνείο είναι μια από τις πιο βρώμικες σελίδες της νεότερης Ελληνικής ιστορίας. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι πράγματι υπήρξαν νεκροί μέσα στο πολυτεχνείο. Η τραγική αλήθεια είναι ότι υπήρξαν νεκροί, αλλά όχι μέσα στο πολυτεχνείο. Όσοι σκοτώθηκαν, σκοτώθηκαν σε απόσταση 500 μέτρων από το σημείο που διαδραματίζονταν τα γεγονότα, από πυρά ελευθέρων σκοπευτών, οι οποίοι …..
πυροβολούσαν στο ψαχνό από τις ταράτσες των παρακείμενων πολυκατοικιών. Τα ονόματα των νεκρών είναι γνωστά, αλλά κανένας δεν ανέφερε ότι οι άνθρωποι αυτοί (12 τον αριθμό), οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τους εξεγερμένους φοιτητές, άλλα οι περισσότεροι ήταν μεροκαματιάρηδες, που βρέθηκαν σε λάθος τόπο την λάθος στιγμή δεν σκοτώθηκαν μέσα στο πολυτεχνείο αλλά μακριά από αυτό.


Το μόνο που έκαναν ήταν να τους «βαφτίσουν» «νεκρούς του πολυτεχνείου» και έτσι να λήξει η τραγική αυτή υπόθεση. Ποτέ κανείς από τους γνωστούς «έγκριτους» και παχυλά αμειβόμενους δημοσιογράφους, δεν έκανε μια έρευνα για το ποιοι ήταν αυτοί που πυροβολούσαν από τις ταράτσες εκείνο το βράδυ. Βεβαίως όχι, διότι η υπόθεση ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ.

Τον Γενάρη του 1973,ανακαλύπτεται εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα πετρελαίου στην Θάσο και συγκεκριμένα στην θέση Πρίνος. Ανατολικά της Θάσου (θέση Μπάμπουρας) υπάρχει πολύ μεγάλο κοίτασμα πετρελαίου.

Ο Παπαδόπουλος αποφασίζει να εξορύξει και να εκμεταλλευτεί μόνος του (δηλαδή η Ελλάδα) το κοίτασμα του Πρίνου, παρά τις πιέσεις που υφίσταται από Αμερικάνικες πετρελαϊκές εταιρείες για το αντίθετο. Από το σημείο αυτό αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για αυτόν και το καθεστώς του. Οι Αμερικάνοι τον τοποθέτησαν στην Ελλάδα, με τις γνωστές προηγηθείσες μεθοδεύσεις και δεν υπήρχε περίπτωση να δεχθούν, από αυτόν η τους ομοίους του, καμία μη ελεγχόμενη από αυτούς πρωτοβουλία. Κάτι που συμβαίνει και σήμερα με τους πολιτικάντηδές μας.


Όλοι θυμόμαστε εκείνο το αμίμητο που είπε ο τότε υπουργός των εξωτερικών των Η.Π.Α, στον αποσβολωμένο Μητσοτάκη, μετά την πρωτοβουλία του να καλέσει στην Βουλιαγμένη τους ηγέτες των εμπολέμων στην Βοσνία, για να συζητήσουν την προοπτική ειρήνευσης. «Μα κύριε πρόεδρε τον Οκτώβριο του 1993 θα έχετε εκλογές». Και είχαμε. Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, οι Αμερικάνοι μέσω της C.I.A,.βρήκαν τρόπο να απαλλαγούν από τον Παπαδόπουλο, οργανώνοντας εις βάρος του μια ακόμα “μαύρη επιχείρηση”.


Πρόκειται για επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης δικτατορικών ή ακόμα και δημοκρατικών καθεστώτων, οι ηγέτες των οποίων με τις πολιτικές που επιλέγουν έρχονται σε άμεση σύγκρουση με το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που ελέγχει τις Η.Π.Α. Κάτι παρόμοιο είχαν οργανώσει λίγο αργότερα, πάλι το1973, και εις βάρος του προέδρου της Χιλής Αλιέντε όταν αυτός αποφάσισε να εθνικοποιήσει τις πολυεθνικές εταιρείες εξόρυξης χαλκού (η Χιλή διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα χαλκού στον κόσμο τα οποία καλύπτουν το 45% της παγκόσμιας παραγωγής) οι οποίες συμπτωματικά εξυπηρετούσαν Αμερικάνικα συμφέροντα.


Ήταν οι λεγόμενες «διαδηλώσεις της κατσαρόλας», οι οποίες δημιούργησαν το κατάλληλο υπόβαθρο (η την δικαιολογία) για να επικρατήσει λίγο αργότερα η δικτατορία του Πινοσέτ, ο οποίος σημειωτέον επανέφερε τα πράγματα (εξόρυξη χαλκού) στην πρότερη τους κατάσταση. Την ίδια περίοδο Νοέμβριο του 1973, και αυτό είναι κάτι που λειτούργησε προσθετικά εις βάρος του Παπαδόπουλου, υπάρχει σε εξέλιξη ο πόλεμος της «εξιλέωσης» (Γιόμ Κιπούρ),τον οποίο διεξήγαγε το Ισραήλ εναντίον όλων των Αραβικών κρατών (Συρία, Αίγυπτος, Λίβανος κ.λ.π) αλλά και το 1967, περίοδο που επεβλήθη το πρώτο πραξικόπημα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, το Ισραήλ διεξήγαγε πάλι πόλεμο (τον περίφημο πόλεμο των έξι ημερών), πάλι εναντίων όλων των Αραβικών κρατών. Επειδή δεν πιστεύω στον Ιστορικό παράγοντα της σύμπτωσης, πόσο μάλλον στην συγκεκριμένη περίπτωση που υπάρχουν παραπάνω από μια και διότι οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις υποκρύπτουν δόλο και παύουν να θεωρούνται τέτοιες τότε……..


Η εξέγερση των φοιτητών στο πολυτεχνείο δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά μια ακόμη επιχείρηση που οργανώθηκε από την C.I.A, με σκοπό την ανατροπή του Παπαδοπούλου. Αν αποδεχθούμε το γεγονός ότι πράγματι οι φοιτητές λειτούργησαν αυτοβούλως (Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ. ΒΛΑΚΕΙΑ;) και αποφάσισαν να εξεγερθούν εναντίον της χούντας για μόρφωση, δουλειά, δημοκρατία κλπ., τότε πρέπει να θέσουμε και τα εξής συμπεράσματα ερωτήματα:

1) Γιατί επέλεξαν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και όχι κάποια άλλη, που η χούντα ήταν πιο «φρέσκια» στα πράγματα; Γιατί π.χ δεν εξεγέρθηκαν το 1967 ή το 1968 ή το 1969 ή το1970 κ.λ.π τότε που το καθεστώς των συνταγματαρχών δεν είχε ακόμα εδραιωθεί για τα καλά, αλλά επέλεξαν το 1973 και εδώ βρίσκεται το ύποπτο της υποθέσεως το οποίο οδηγεί στην έξωθεν κατευθυνόμενη επιχείρηση επέμβαση, που στο κάτω-κάτω της γραφής η χούντα είχε ήδη αρχίσει να μετασχηματίζεται σε μια, κατ’ επίφασιν έστω, «δημοκρατία»;

2) Γιατί στάλθηκαν τεθωρακισμένα στο πολυτεχνείο; Αν η χούντα δεν έκανε τίποτα τι θα γινόταν τελικά;
Μήπως έπρεπε να δημιουργήσουν «ήρωες»;


3) Πέτυχε τελικά τους στόχους της η εξέγερση του πολυτεχνείου που υποτίθεται ότι ήταν η ανατροπή της χούντας και η εγκαθίδρυση πραγματικής δημοκρατίας ή το αποτέλεσμα της ήταν να επιβληθεί στην Ελλάδα η δεύτερη χούντα του Ιωαννίδη;


4) Με την άνοδο στην εξουσία του Ιωαννίδη ανοίγει ο δρόμος για τις αμερικανικές επιδιώξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στην ευρύτερη περιοχή.(προδοσία Κύπρου ,Αιγαίο κ.λ.π) Εάν ισχύουν και είναι λογικά τα παραπάνω τότε τι ακριβώς και γιατί γιορτάζουμε την 17η Νοέμβρη;


Ένα ακόμα στοιχείο που αποκλείει τον παράγοντα σύμπτωση όσον αφορά το πραξικόπημα του 1967, αποτελεί η διακριτική παρουσία στην Ελλάδα, του αρχιστράτηγου των Ισραηλινών δυνάμεων Μοσέ Νταγιάν, τρεις ημέρες πριν από την εκδήλωση του πραξικοπήματος, ο οποίος μάλιστα, κατά ορισμένους, είχε μυστική συνάντηση με τον μετέπειτα μεγαλοπαράγοντα της Χούντας Ασλανίδη. Την παρουσία του Νταγιάν στην Ελλάδα επιβεβαίωσε και ο γνωστός σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος ο οποίος τον συνάντησε συμπτωματικά στο αεροδρόμιο, λίγο πριν αναχωρήσει (ο Κούνδουρος) για το Παρίσι.


Το στοιχείο αυτό (την τυχαία συνάντησή του με τον Νταγιάν) ο Κούνδουρος, το ανέφερε από τηλεοράσεως σε ειδική εκπομπή που έγινε «επί τη επετείω» της χούντας. Δήλωσε στην ίδια εκπομπή και το εξής: «Δεν με ενδιαφέρει, ούτε σχολιάζω την παρουσία του Νταγιάν στην Ελλάδα παραμονές της χούντας. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο το γεγονός της επιβολής της χούντας». Ενώ δηλαδή υπήρξε αυτόπτης μάρτυς της παρουσίας του Νταγιάν στην Ελλάδα, δεν συσχέτισε (βλακεία ή σκοπιμότητα) ούτε σχολίασε αυτήν την παρουσία με την επιβολή της χούντας παρά τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου.


Στην προκειμένη περίπτωση η «ιδιότητα» του « προοδευτικού αριστερού διανοούμενου» επεβλήθη της κοινής λογικής. Άραγε πόσες τέτοιες περιπτώσεις (ευτυχώς οι περισσότερες από τον κρατικοδίαιτο χώρο της «διανόησης» και της δημοσιογραφίας) υπάρχουν, που ενώ πέφτουν στην αντίληψη τους πολλά επιλήψιμα και άξια έρευνας γεγονότα, αυτοί τα αποκρύπτουν «δια τον φόβον των Ιουδαίων».


«Ο φόβος των Ιουδαίων» έγκειται κυρίως σε δυο λόγους: α) φοβούνται μήπως χαρακτηριστούν, «εθνικιστές» η «αντισημίτες», από το σύστημα και χάσουν τις παχυλές κρατικές ενισχύσεις και επιχορηγήσεις καθώς και την προβολή πρόσβαση που έχουν στην τηλεόραση. β) δεν είναι δυνατόν «αριστεροί» όντες, να καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα με τους «κακούς δεξιούς» και να μιλούν και αυτοί για Σιωνιστικές συνομωσίες.

http://www.epirus-our-homeland.com/2010 ... _9829.html


------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΤΟΝ ΑΝΕΒΑΣΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟ 1967 ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΝ ΚΑΤΕΒΑΣΑΝ ΤΟ 1973

H περίοδος που ο συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος κατόρθωσε να διοικεί την Ελλάδα συμπίπτει με δύο εξωελληνικά βαρυσήμαντα γεγονότα στη Μέση Ανατολή: τον πόλεμο των Έξι Ημερών και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Άραβες. Αυτή ακριβούς είναι η πραγματικότητα που προκύπτει.


Η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, στην εγκαθίδρυση της οποίας μπορεί να μην συνέβαλαν ευθέως οι αμερικανικές υπηρεσίες, εξασφάλισε στο Iσραήλ κάλυψη για τον μεγάλο αραβοϊσραηλινό πόλεμο που επέκειτο. Ο βαθμός της αμερικανικής εμπλοκής στο πραξικόπημα δεν έχει ιστορικά προσδιορισθεί με ακρίβεια, αλλά είναι εκ του αποτελέσματος βέβαιο ότι μετά απ' αυτό διευκολύνθηκαν οι ΗΠA στο να παράσχουν την απαραίτητη τεχνική βοήθεια στο Iσραήλ για τον πόλεμο του Ιουνίου 1967. Άλλωστε η αμερικανική στήριξη στα χρόνια που ακολούθησαν προς το στρατιωτικό καθεστώς της Αθήνας είναι δεδομένη και φυσικά συνδέεται με την ασφάλεια του Ισραήλ.


Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν αρεστός στις Ηνωμένες Πολιτείες ενόσω τις εξυπηρετούσε. Και τις εξυπηρετούσε μέχρι την πτώση του. Όταν στη δεδομένη στιγμή λανθασμένα θεώρησε ότι μπορούσε να είναι αδέσμευτος, τον Νοέμβριο του 1973, με τον δεύτερο μεγάλο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, και αντέδρασε στην παροχή αμερικανικής στήριξης προς το Ισραήλ μέσω του ελληνικού εδάφους, η πτώση του μεθοδεύτηκε εύκολα μέσα σε λίγα 24ωρα.


Λίγο ως πολύ τα γεγονότα αυτά είναι γνωστά στην κοινή γνώμη, αλλά θα πρέπει να έρθουν στο φως μερικές πτυχές που διαμορφώνουν μια νέα αντίληψη για τα σενάρια που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα μέχρι την κυπριακή τραγωδία και την ταυτόχρονη μεταπολίτευση στη χώρα μας. Από τον Απρίλιο 1973 μέχρι τον Ιούλιο 1974 παρατηρείται μια αλυσίδα εξαιρετικών γεγονότων που ολοκληρώνεται με την επιβολή της αμερικανικής πολιτικής στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο που μας ενδιαφέρει.

Ανυποψίαστοι οι πολίτες αυτής εδώ της χώρας παρακολουθούν τα όσα συμβαίνουν χωρίς να υποψιάζονται πού πρόκειται να καταλήξουν. Και το χειρότερο είναι πως το καλοστημένο αυτό σενάριο εκμεταλλεύεται κάθε φορά με επιτυχία την αγωνία και τις προσδοκίες του λαού για αποκατάσταση της δημοκρατίας, καθώς και το εθνικό του αίσθημα.


Ο χορός των εξελίξεων αρχίζει με τις δηλώσεις Καραμανλή προς τη «Βραδυνή» τον Απρίλιο του 1973. Ακολουθεί τον επόμενο μήνα το κίνημα του Ναυτικού που πριν να εκραγεί έχει ήδη προδοθεί και έτσι η δικτατορία εύκολα και γρήγορα το εξουδετερώνει. Με τη συναίνεση των ΗΠΑ κηρύσσεται έκπτωτη η βασιλεία και ο Γ. Παπαδόπουλος από αντιβασιλεύς-πρωθυπουργός κλπ. αυτοανακηρύσσεται πρόεδρος της Δημοκρατίας, ορίζοντας ένα δημοψήφισμα για τις 29 Ιουλίου 1973.


Μ' αυτό καλείται ο λαός να εγκρίνει τη μεταβολή και την «εκλογή» του δικτάτορα ως προέδρου μέχρι το 1980. Ο Σπύρος Μαρκεζίνης στη συνέχεια γίνεται δοτός πρωθυπουργός και εξαγγέλλει πολιτικοποίηση και εκλογές, ενώ η παλαιά πολιτική ηγεσία βρίσκεται αρνητική ή έστω διχασμένη αν θα συμμετάσχει. Ξαφνικά τον Οκτώβριο 1973 προκύπτει ο νέος αραβοϊσραηλινός πόλεμος, όπου οι (απρόβλεπτοι για τους Αμερικανούς και το Ισραήλ) Παπαδόπουλος και Μαρκεζίνης αποφασίζουν να μην επιτρέψουν τη μέσω Ελευσίνος διέλευση αεροσκαφών των ΗΠΑ που μεταφέρουν πυρηνικά όπλα και προορίζονται για βοήθεια του Ισραήλ.


Η άρνηση τους αυτή υπήρξε καθοριστική για την ανατροπή τους. Και πράγματι, μέσα σε λίγες ημέρες θα έχουν εντελώς απροσδόκητα ανατραπεί, αφού ήδη είχε προηγηθεί η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια πώς ξεκίνησε εκείνη η εξέγερση και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πειστικά πώς δεν την κατέστειλαν εγκαίρως. Ούτε κανείς μπορεί να βεβαιώσει ποιοι ήταν οι ελεύθεροι σκοπευτές στα γύρω από το Πολυτεχνείο κτίρια...


Πάντως μέσα σε μια εβδομάδα αφότου κατεστάλη η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε ανατραπεί και ο Ιωαννίδης ελέγχει πλέον την εξουσία. Το νέο καθεστώς είναι σαφώς αμερικανόφιλο και για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα είναι και εβραιόφιλο. Ο νέος ισχυρός άνδρας έχει μια μονομανία: δεν τον ενδιαφέρουν τόσο τα ελληνοτουρκικά, όσο το Κυπριακό. Η εξόντωση του αραβόφιλου και αδέσμευτου Μακαρίου είναι ο στόχος του και τελικά επιτυγχάνεται ή ανατροπή του Κυπρίου Προέδρου στις 15 Ιουλίου 1974.

Τώρα τα γεγονότα γίνονται «ντόμινο». Ο Μακάριος διέφυγε από την Κύπρο και με την περίφημη ομιλία του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ καλεί την Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη, να πάρει θέση. Και ακολουθεί η τουρκική εισβολή στη μεγαλόνησο. Επιστράτευση στην Ελλάδα με ελλείψεις. Πολεμικά πλοία και αεροσκάφη φεύγουν για την Κύπρο και καθ' οδόν διατάσσονται να επιστρέψουν. Καταστάσεις ανεκδιήγητες.


Στην Αθήνα το καθεστώς καταρρέει και ένας πελιδνός Ιωαννίδης σπεύδει να εξαφανιστεί μέσα στα παρασκήνια του. Το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου καλούνται σε σύσκεψη οι πολιτικοί ηγέτες και άλλες επιφανείς προσωπικότητες προκειμένου να παραλάβουν την εξουσία. Στη σύσκεψη εκείνη αποφασίζεται να αναλάβει την πρωθυπουργία ο Παν. Κανελλόπουλος, ο οποίος ανύποπτος πάει στο σπίτι του για να ετοιμάσει τον κατάλογο των υπουργών. Ένας από τους συσκεφθέντες καταφέρνει να ανατρέψει την απόφαση που έχει ληφθεί και καλείται από το Παρίσι ο Κων. Καραμανλής.


Φθάνει τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας και με την ορκωμοσία του συντελείται η μεταπολίτευση. Η Ελλάδα έχει πλέον κυβέρνηση πολιτική, αλλά μέσα στις επόμενες είκοσι μέρες ο «Αττίλας 2» ολοκληρώνει την αποστολή του με την ουσιαστική διχοτόμηση, χωρίς η ελληνική πλευρά να αντιδράσει. Το ότι μετά από τριάντα χρόνια ο φάκελος της Κύπρου δεν έχει ανοίξει μας επιτρέπει να εικάσουμε για τις συμπαιγνίες που υπήρξαν και που προφανώς συνεχίζονται...


Σύμφωνα με κάποιες βεβαιωμένες πληροφορίες, την 21η Απριλίου 1967 βρισκόταν στην Ελλάδα ο γνωστός μονόφθαλμος στρατηγός του Ισραήλ Μοσέ Νταγιάν. Αποστολή του ήταν άραγε να συντονίσει εκ του σύνεγγυς και να εξασφαλίσει την επιτυχία του πραξικοπήματος, διότι η εκτίμηση των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών ήταν ότι σε περίπτωση αποτυχίας η ελληνική κυβέρνηση (που μέχρι τότε βρισκόταν σε μακάριο ύπνο) θα έπαιρνε σκληρά μέτρα για να αποτρέψει οποιαδήποτε νέα απόπειρα επανάληψης του εγχειρήματος;


Άλλωστε, σε περίπτωση αποτυχίας υπήρχε η πιθανότητα να ανατραπούν εκ διαμέτρου τα δεδομένα και ύστερα από μια σύντομη αναστάτωση η εξουσία να περιέλθει σε μη ελεγχόμενες δυνάμεις (ας εικάσει κανείς τι θα συνέβαινε αν στις εκλογές που επρόκειτο να γίνουν τον Μάιο 1967 νέος ισχυρός άνδρας αναδεικνυόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου).


Το Ισραήλ και ο διεθνής εβραϊσμός είχαν αποδώσει μεγάλη σημασία στην επιχείρηση αυτή, αφού μόνο με ένα πραξικόπημα θα μπορούσαν να θέσουν υπό έλεγχο την κατάσταση στην Ελλάδα. Αυτός φαίνεται ήταν και ο λόγος που έστειλαν στην Αθήνα για να εποπτεύσει και να συμβουλεύσει στον επιχειρησιακό τομέα, την πλέον δυναμική προσωπικότητα που υπήρχε στο Ισραήλ, τον Μοσέ Νταγιάν, επικεφαλής ειδικής μονάδας καταδρομέων. Ο Ισραηλινός στρατηγός ήταν έμπειρος και πετυχημένος στο συνωμοτικό πεδίο, ενώ ταυτόχρονα είχε μεθοδικό και οργανωτικό μυαλό.


Δυστυχώς κανείς από τους πρωτεργάτες της δικτατορίας δεν δίνει πληροφορίες για τον ρόλο που διαδραμάτισε εκείνες τις μέρες ο Νταγιάν με τους άνδρες του. Κρατούν ως επτασφράγιστο μυστικό την παρουσία του ανάμεσα τους, προφανώς φοβούμενοι να επιβεβαιώσουν το γεγονός ή ίσως δεσμευόμενοι με όρκο σιωπής. Ο μόνος που είχε αντιδράσει, αλλά αρνητικά, ήταν ο Στυλιανός Παττακός, ο οποίος επεχείρησε σε βιβλίο του που εκδόθηκε τριάντα δύο χρόνια μετά το πραξικόπημα να διαψεύσει την παρουσία του Νταγιάν στην Ελλάδα. Η απόπειρα του να διαψεύσει την πληροφορία είναι όμως ανεπιτυχής, διότι παραλείπει να αναφερθεί στο όφελος του Ισραήλ από την παρουσία της δικτατορίας στην Ελλάδα.

Αρκείται μόνο στην επισήμανση ότι το διπλωματικό καθεστώς που ίσχυε στις σχέσεις Ελλάδος και Ισραήλ προ του 1967 παρέμεινε και στη συνέχεια, χωρίς δηλ. να αναβαθμισθεί. Παρέχει ακόμη, στις ίδιες σελίδες του βιβλίου του, τη διάψευση ότι οι πρωταίτιοι της δικτατορίας υπήρξαν μασόνοι. Διαψεύδει γενικά για τον Παπαδόπουλο και τους άλλους, την ώρα όμως που ο ίδιος είναι γνωστό ότι ανήκε σε μασονική στοά! Η δημοσιευόμενη φωτογραφία του με τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ και έναν Ελληνοαμερικανό της ΑΧΕΠΑ (τον Φατσέα), που δημοσιεύεται σε άλλη φωτογραφία καταρρίπτει τις αμφιβολίες. Αλλά αν χρειαστεί, υπάρχουν άλλα στοιχεία για τη μασονική ιδιότητα του Παττακού ή μερικών άλλων υπουργών της δικτατορίας των συνταγματαρχών.


Ασφαλώς πληροφορίες μόνον υπάρχουν για το θέμα της εβραϊκής ανάμιξης και όχι αποδείξεις, όπως συνήθως γίνεται άλλωστε σε εργολαβίες των μυστικών υπηρεσιών. ΓΓ αυτό και είναι δυσχερές να επιβεβαιωθεί το αν ισραηλινή στρατιωτική δύναμη υπό τον στρατηγό Νταγιάν βρισκόταν στην Ελλάδα την 21η Απριλίου 1967. Για την παρουσία του Νταγιάν δεν υπάρχει αμφιβολία, αφού ο Νίκος Κούνδουρος πολύ αργότερα την επιβεβαίωσε υποβαθμίζοντας την και υποστηρίζοντας ότι είχε ανταποκριθεί σε φιλική του πρόσκληση και ήταν φιλοξενούμενος του...


Αλλά το ασφαλές είναι ότι η αλλαγή του σκηνικού στην Ελλάδα με την επικράτηση του πραξικοπήματος το 1967 δημιούργησε μια νέα ατμόσφαιρα στη Μέση Ανατολή. Το Ισραήλ αισθανόταν πλέον σίγουρο ότι στην επερχόμενη αραβοϊσραηλινή σύρραξη η αμερικανική υποστήριξη θα ήταν τεχνικά εφικτή να φθάσει μέσο) Ελλάδος, ενώ αντίθετα αν στη χώρα μας λειτουργούσε μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση καθόλου βέβαιο δεν είναι ότι θα παρείχαμε διευκολύνσεις.
Και όντως, στον πόλεμο του Ιουνίου 1967, στον πόλεμο των Έξι Ημερών, όπως καθιερώθηκε να λέγεται, η ελληνική κυβέρνηση δεν προέβαλε καμιά αντίρρηση σε οποιοδήποτε αμερικανικό αίτημα. Ναι σε όλα.


Αντίθετα, στον άλλο μεγάλο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, που άρχισε τον Οκτώβριο 1973, η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να βοηθήσει. Στο συγκεκριμένο αίτημα να επιτραπεί η στάθμευση αμερικανικών αεροσκαφών που μετέφεραν πυρηνικό οπλισμό στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας, η απάντηση που δόθηκε στις ΗΠΑ ήταν αρνητική. Οι τελευταίες ενοχλήθηκαν σφόδρα από την άρνηση. Μέσα σε λιγότερο από εκατό ώρες, Παπαδόπουλος και Μαρκεζίνης (πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρωθυπουργός τότε αντίστοιχα) βρέθηκαν εκτός εξουσίας.

Ο Δημήτριος Ιωαννίδης, ο νέος δικτάτορας, ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης των αμερικανικών υπηρεσιών και είχε μόνιμο δίαυλο επικοινωνίας με το Ισραήλ και τους Εβραίους γενικότερα. Όχι μόνο μέσο) του συζύγου της αδελφής του, ενός γνωστού Εβραίου μεγαλογιατρού, του οποίου η ιδιόκτητη κλινική απέναντι από το κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ στέγαζε δραστηριότητες της ΟΙΑ, αλλά και απευθείας με τη διεθνή ηγεσία του Σιωνισμού που εδρεύει στην Ελβετία.


Όπως ξεκάθαρα αποκαλύπτει στις «Αναμνήσεις» του ο Σπ. Μαρκεζίνης, ο «δοτός» πρωθυπουργός εκείνης της εποχής, από αόρατα κέντρα της Ελβετίας εκπορεύθηκε η ανατροπή του. Και επικαλείται δύο διαφορετικά στοιχεία που κατά τη γνώμη του τεκμηριώνουν το γεγονός. Το πρώτο είναι ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος του είχε εκμυστηρευθεί τις ημέρες που ακολούθησαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου ότι είχε πληροφορίες ότι τόσο η εξέγερση όσο και γενικότερα η ανατροπή τους κατευθυνόταν από εγκεφάλους που βρίσκονταν στην Ελβετία.


Και επιπλέον ο καθηγητής Ιωάννης Γεωργάκης, η περίεργη αυτή φυσιογνωμία που βρέθηκε στο επίκεντρο των παρασκηνιακοί ζυμώσεων επί πενήντα συναπτά χρόνια, από την Κατοχή δηλαδή μέχρι τον θάνατο του, είχε εμπιστευθεί στον στενό φίλο του, στον Σπ. Μαρκεζίνη, λίγες μέρες πριν από την 25η Νοεμβρίου 1973, ότι θα ανατραπεί από τον Δημ. Ιωαννίδη, επικαλούμενος έγκυρες πληροφορίες του προερχόμενες από «σοβαρές» και «παράδοξες» πηγές από την Ελβετία.


Και φυσικά οι γνωρίζοντες αντιλαμβάνονται ότι όταν λέμε Ελβετία, δεν εννοούμε κάποιες μυστικές υπηρεσίες της χώρας αυτής, αλλά το αόρατο διεθνές σιωνιστικό κέντρο που εδρεύει εκεί για περισσότερα από 100 χρόνια και ασκεί με τόση πράγματι επιτυχία υποδόρεια πολιτική, ενώ παράλληλα κατευθύνει και τη διεθνή οικονομική πολιτική μέσω του τραπεζικού συστήματος.


Σε άλλο σημείο των «Αναμνήσεων» του, ο Σπ. Μαρκεζίνης όχι απλώς υπαινίσσεται, αλλά ευθέως υποστηρίζει ότι η ανατροπή από την εξουσία τόσο του ίδιου, όσο και του Τ. Παπαδόπουλου, συνδέεται ξεκάθαρα με την άρνηση τους να δεχθούν τη στάθμευση των αμερικανικών αεροσκαφών στην Ελλάδα, αλλά και με τα σχέδια για την ανατροπή του Μακαρίου. Και θα πρέπει να του αναγνωρισθεί ότι είναι ο μόνος Έλληνας πρωθυπουργός, έστω και «δοτός», που είχε το σθένος να καταγγείλει δημοσία τους Αμερικανούς για την ανατροπή του.


Ενώ οι Αμερικανοί με άμεσους και έμμεσους τρό¬πους είχαν τη δικτατορία υπό τον έλεγχο τους, θεωρώντας ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να την επηρεάζουν, η αλήθεια είναι ότι οι συχνές πιέσεις τους για εκδημοκρατισμό, για τα μάτια βέβαια, προκαλούσαν αρνητικές αντιδράσεις στους παράγοντες του καθεστώτος. Και ο Γ. Παπαδόπουλος συγκατένευε κάθε φορά που κάποιος Αμερικανός επίσημος τον επισκεπτόταν και αφού του επεσήμαινε το δέμα αυτό με την επίκληση των πιέσεων που υφίσταται η αμερικανική κυβέρνηση, του ζητούσε να προχωρήσει σε εκλογές.


Έτσι, όταν ο Παπαδόπουλος με το δημοψήφισμα της 29ης Ιουλίου 1973 «εξελέγη» πρόεδρος της Δημοκρατίας μέχρι το 1980 και όταν έκανε δοτό πρωθυπουργό τον Σπ. Μαρκεζίνη με την αποστολή να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, αισθάνθηκε ότι πλέον δεν έχει ανάγκη τις Ηνωμένες Πολιτείες και συνεπώς μπορεί να αρνηθεί τη στάθμευση αεροσκαφών με πυρηνικό οπλισμό, πράγμα που δεν υπαγόταν σε οποιαδήποτε προγενέστερη συμφωνία.


Η άμεση αντίδραση των ΗΠΑ, με την πτώση Παπαδόπουλου και Μαρκεζίνη, αποδεικνύει ότι είχαν εναλλακτικό σχέδιο και δεν εννοούσαν να αφήσουν τίποτε στην τύχη. Ο Χένρυ Κίσσινγκερ και ο Χένρυ Τάσκα είχαν εργασθεί για όλες τις εκδοχές. Άλλωστε, το θέμα με την Κύπρο έπρεπε κάποτε να έρθει σε προτεραιότητα. Και έτσι έγινε...

(Περιοδικό Λαβύρινθος, τεύχος 1ον, Ιούλιος 2003 σελ. 26-31)


-------------------------------------------------------------------------------------------


ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973.


Τη νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα.

Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη , του γιατρού Αλαζράκη .

Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος : «η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».

Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC , η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA , έφθασε στον Πειραιά .

Το γιώτ πριν τη μετατροπή του , ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού .

Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ασύρματο , τέλεια εργαστήρια και αναρίθμητους φακέλους .

Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους .

Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου , όπου και περίμενε ανενόχλητο.

Στο μεταξύ έκαναν τις ανάλογες επαφές τους , κυρίως με το στρατηγό Νταγιάν

, ο οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες για την υπόθεση του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.

Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη - Αραπάκη -Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα.

Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των φοιτητών ,του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή , κυρίως με τρία πρόσωπα , από τους φοιτητές της εξέγερσης :Η μία είναι σήμερα {1993} αρχηγός αριστερού κόμματος και οι άλλοι δυο στελέχη και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Με την ελπίδα και την ευχή , πως θα βγουν και θα καταγγείλουν δημόσια τα γεγονότα εκείνης της νύχτας από την πλευρά τους όπως εκείνοι τα έζησαν , υπόσχομαι , αν δεν μιλήσουν οι ίδιοι , να δημοσιεύσω στο επόμενο βιβλίο μου τα ονόματα τους ...;.

Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν χίλιοι κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου.

Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού στο πεδίο του Άρεως .

Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν.

Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων» , απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση ...;..

Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ , αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .

Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ , να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές ..

Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου , να κόψουν τα τηλεφωνά του και να απαγορεύσουν στο δικτάτορα κάθε επαφή με τον έξω κόσμο.

Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν.

Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .

Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , οι κομάντος βρίσκονταν ήδη μέσα.

Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος χτυπούσαν αδιάκριτα.

Σκότωσαν , έσφαξαν έσπασαν ωμοπλάτες και όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη.

Ανασυντάχθηκαν , και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα.

Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες .

Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά ...;



Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι .

Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ .

Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..

Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών , τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα για το Ισραήλ, όπως είχε έρθει ...;..

Έχει και συνέχεια ...; ...; ...; ...; ...; ...; ...;..


ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ.

Toυ Αθαν.Στρίγκα

http://krisaion.pblogs.gr

Πηγή : http://filoumenos.com/I-Istoria/Ta-ne%CE%BFtera-xronia/2068-%CE%8C%CE%BB%CE%B7-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF.html#ixzz2XbQiTEFM

  Να γιατί οι φάκελοι της Κύπρου δεν ανοίγουν. Να γιατί έχουν αγοράσει όλα τα κατεχόμενα εβραίοι. Να γιατί δεν υπήρξε ποτέ ελληνική προδοσία όπως πιστεύουν ακόμα και σήμερα στην Κύπρο.  Ιδού ο ρολος των εβραίων. Ήταν , είναι και θα είναι  ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής μας στην περιοχή. Ήταν είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Έθνους.

Να κι άλλη απόδειξη.

Περισσότερα... »