Οι εννιά στις δέκα πληροφορίες που κυκλοφορούν στο διδύκτιο είναι ψέμματα ή μισές αλήθειες. Η καταγραφή τους βοηθάει στον έλεγχο και στο ξεσκαρτάρισμα.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Περί του μεγαλοεργολάβου και δήθεν "αριστερού" Τσίπρα" το διαπλεκόμενο ανάγνωσμα


Όταν ο Τσίπρας - και η Παπαρήγα - έρχονται στο Βερολίνο, πάνε αμέσως στο εβραιοκρατούμενο κομμα DIE LINKE (Η Αριστερά) για να συντονίσουν τις επόμενες πολιτικές κινήσεις τους στην Ελλάδα και για να αποκτήσουν πρόσβαση στα διάφορα ταμεία των "χορηγών", που μόνο μεσω του κόμματος DIE LINKE είναι δυνατή

Ο Τσίπρας με το μεγαλο αφεντικό του DIE LINKE, τον Εβραίο Gregor Gysi
(Γκύζη, σας λέει τίποτε αυτό το όνομα;)

Μια καταγγελία-σοκ, που αναρτήθηκε απο μέλος του Facebook και έχει κάνει τον...γύρο του διαδικτύου, φέρεται να καταγγέλει ευθέως τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του, κ. Αλέξη Τσίπρα, για κομπίνες που έχουν να κάνουν με την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών απο την Αφρική, μέσω της εταιρείας του πατέρα του Αλέξη Τσίπρα, ιδιοκτήτη της κατασκευαστικής εταιρείας "ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ"!

Στην υπόθεση, εμπλέκεται και η ...ισραηλινή μυστική υπηρεσία, η διαβόητη ΜΟΣΑΝΤ, στην οποία - σύμφωνα πάντα με την καταγγελία - ο πατέρας του κ. Τσίπρα φέρεται να είναι...έμμισθος υπάλληλος! Η καταγγελία γίνεται απο τον κύριο Γεώργιο Μεταξά, μέσω της ιστοσελίδας στο facebook της κυρίας Αντζελας Γεωργαντή! Στο κείμενο μάλιστα, ο καταγγέλλων προκαλεί τον κύριο Τσίπρα να...τους κάνει μήνυση! Διαβάστε την παρακάτω και τα συμπεράσματα δικά σας!


Ερωτήσεις προς τον αξιότιμο αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης κύριο Αλέξη Τσίπρα:
 
1. Αληθεύουν όλα τα όσα ισχυρίζονται ο καταγγέλλων κ. Μεταξάς κύριε Τσίπρα;
 
2. Τι ακριβώς συμβαίνει επιτέλους με την κατασκευαστική "ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ"; Ανήκει πράγματι στον πατέρα σας; Είναι οικογενειακή σας επιχείρηση;
 
3. Εχει πράγματι ο πατέρας σας, έμμισθη σχέση με την ισραηλινή μυστική υπηρεσία; Εν ολίγοις, εξυπηρετεί ξένη δύναμη με χρηματικό όφελος;
 
Θα παρακαλούσαμε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ σε όλα αυτά και εί δυνατόν ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ! Είναι πάρα πολύ σοβαρές καταγγελίες για να περάσουν έτσι, στο "ντούκου", επειδή γράφτηκαν...πάνω σε κάποιον "τοίχο" κάποιων μελών στο δημοφιλέστερο σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, στο οποίο, πολλές φορές, ο καθένας μπορεί να λέει "ό,τι του καπνίσει"! Ο κύριος Τσίπρας έλαβε το 27% των ψήφων του ελληνικού λαού, κρατώντας τη ΣΗΜΑΙΑ της αντιμνημονιακής παράταξης και της κάθαρσης του δημοσίου βίου και είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να ξεκαθαρίσει τη θέση του!
 
Κάποτε επιτέλους, ΠΡΕΠΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ στην Ελλάδα να γίνει υπόδειγμα για τους πολίτες! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΩΣ ΕΔΩ η βρωμιά και η δυσωδία!
 
Θα χαρούμε ιδιαίτερα, εαν ο κύριος Τσίπρας φανεί αντάξιος της υπόστασης της οποίας του έδωσε ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας και ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ με στοιχεία και επιχειρήματα τις επώνυμες αυτές καταγγελίες!
 
Τέλος, υπογραμμίζεται οτι παλαιότερα, ο κύριος Βασίλης Λεβέντης, μέσω εκπομπής του καναλιού ΕΧΤRA 3, είχε αναφέρει το γεγονός οτι η οικογένεια Τσίπρα, είναι όντως ιδιοκτήτες του μεγάλου κατασκευαστικού ομίλου "ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ" και μάλιστα κατα κάποιον τρόπο...λοιδώρησε τον κύριο Τσίπρα (νέο τότε πρόεδρο του μικρού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ) οτι χάριν αυτού του γεγονότος, το κόμμα αυτό δεν επρόκειτο να προχωρήσει παραπάνω επειδή...ο νεαρός του πρόεδρος, ανήκε στη ...λεγόμενη Αρχουσα Τάξη και όχι στη ...λαική (όπως επίτασσε το κόμμα που εκπροσωπούσε).


Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/07/blog-post_7668.html
Περισσότερα... »

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Ανάρτηση-βόμβα στο ιστολόγιο ΧΥΖ Contagion (ναι, ναι…!!!): “Η επιχειρούμενη κατάργηση της Ελληνικής Γλώσσης και Γραφής και το Διεθνές Φωνητικό Σύστημα” – Το λεξικογραφικό λογισμικό IPA-TROLL (για κάποιους λόγους έγινε i-patroll… χα χα…) και το σχέδιο “Languages Open Doors”!


Σχόλιο attikanea: Και Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ... ποιοί και από που παίρνουν τις ... ΕΝΤΟΛΕΣ!!!






Διαβάστε όλο το άρθρο του καθηγητή με πάμπολλους συνδέσμους στο ιστολόγιο XYZ CONTAGION κλικ ΕΔΩ: – Η επιχειρούμενη κατάργηση της Ελληνικής Γλώσσης και Γραφής και το Διεθνές Φωνητικό Σύστημα [σ.σ. Α: από το ΔΦΣ θα έλεγα...]  – Το λεξικογραφικό λογισμικό I-Patroll και το σχέδιο “Languages Open Doors” – Από το CRDSEE και την κατάργηση του ΟΕΔΒ στο CIERA και στο Plan “Languages Open Doors” ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΟΥΣ ΑΡΘΡΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΟΨΗ KAI ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ XYZ CONTAGION:
Αναρτήθηκε από τον/την Gill Torn Stealth στο 2012/07/20

Παρακαλούνται οι φίλοι και συνοδοιπόροι στο ΦΒ, πριν προχωρήσουν στην ανάγνωση του παρόντος άρθρου, να συμβουλευτούν πρώτα αυτό εδώ:

https://www.facebook.com/basiliki.metatroulou/posts/362679870467881

***************

Παρουσιάζουμε, σήμερα, το άρθρο ενός νέου μας συνεργάτη (και παλιού μας φίλου και ιστολόγου), του Gill Torn Stealth, με τον οποίο ίσως έχουμε τις διαφωνίες και τις αντιπαραθέσεις σε αρκετά ζητήματα (όπως και την πλήρη ταύτιση σε άλλα), αλλά αυτά όλα ξεπερνιούνται εύκολα για έναν πολύ απλό λόγο: Πάντοτε έχει κάτι ενδιαφέρον να πει και πάντοτε κατέχει το θέμα του, Η συζήτηση μαζί του πολλές φορές είναι άκρως διαφωτιστική, και συνεπώς, δημοκρατικά, του δίνουμε το λόγο:
[Σημείωση: Για τους αναγνώστες που θα παραξενευτούν για την επιλογή μας να ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο ζήτημα, υπάρχουν κάποιες σχετικές εξηγήσεις προς το τέλος του κειμένου].

**********************************************************************************

Φαίνεται ότι η επιχειρούμενη “κατάργηση της Γραμματικής” με απαρχή την κατάργηση των φωνηέντων και τις αντίστοιχες αλλοιώσεις στο σώμα των συμφώνων, όπως είδαμε να επιχειρείται στο πρόσφατο βιβλίο Γραμματικής για την Ε’ και την Στ’ τάξη του Δημοτικού σχολείου, ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το θέμα αυτό δεν περιορίζεται μόνο στα όρια της διδακτέας ύλης ενός σχολικού βιβλίου ή στα όρια ενός προγράμματος διδασκαλίας, αλλά έχει πολύ πιο σημαντικές προεκτάσεις και η αντιμετώπισή του πρέπει να αποτελεί κορυφαία πρτεραιότητα για όλους μας, ανεξαρτήτως πολιτικής/ιδεολογικής τοποθέτησης.

Πως θα σας φαινόταν, λοιπόν, εάν γράφαμε αντί για τη λέξη
αβαθμολόγητος

γράφαμε
[avaθmolojitos]

Για ένα πρώτο έναυσμα στη σχετική συζήτηση, θα ήταν πολύ χρήσιμο να δούμε τις ...

απόψεις του γνωστού δημοσιογράφου, συγγραφέα, ιστορικού και πανεπιστημιακού (νομίζω) κ. Απόστολου Διαμαντή:
Γλώσσα, θρησκεία και ιστορική παράδοση είναι τα θεμέλια κάθε εθνικού πολιτισμού, τα οποία φυσικά είναι υπόθεση της εθνικής κοινότητας, του λαού δηλαδή, και όχι του επιστήμονα. Το ποια είναι τα φωνήεντα δεν θα μας το πει ο γλωσσολόγος, ο οποίος αύριο πιθανόν να μας πει ότι είναι 3 και μεθαύριο 2.

Το πόσα είναι τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας το έχουμε ήδη αποφασίσει εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια. Είναι 7. Aυτό είναι προϊόν της κοινής μας συμφωνίας, ότι επειδή η ελληνική μας γλώσσα έχει την ιστορική της ρίζα στην αρχαία ελληνική που είχε 7 φωνήεντα και επειδή η γλώσσα μας συνιστά την εθνική μας ταυτότητα, εμείς αποφασίζουμε να διατηρήσουμε τα φωνήεντά της, ακόμη και αν δεν προφέρονται ή δεν ακούγονται. Επομένως όποιος ισχυρίζεται, είτε ο γλωσσολόγος, είτε ο Τριανταφυλλίδης, είτε ο οποιοσδήποτε, ότι τα φωνήεντα είναι 5, μιλάει εξονόματός του και όχι εξονόματός μας.

[Ολόκληρο το άρθρο από το Protagon.gr 17/07/2012, κλικ εδώ]

Εχουμε την εντύπωση, όμως, ότι κανείς δεν φαίνεται να πρόσεξε την υποσημείωση #2 στην αρχή του 3ου κεφαλαίου, στη σελίδα 35 του επίμαχου βιβλίου. Διαβάζουμε:

«Σημειώνουμε τους φθόγγους μέσα σε αγκύλες, χρησιμοποιώντας ελληνικούς χαρακτήρες. Κανονικά, όμως, οι φθόγγοι σημειώνονται με ορισμένα σύμβολα που έχουν επιλέξει οι επιστήμονες για να παρουσιάσουν με ομοιόμορφο τρόπο τους ήχους όλων των γλωσσών του κόσμου. Τα σύμβολα αυτά αποτελούν το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο».

Είναι εκείνη η ίδια σελίδα, που “χτύπησε στο μάτι” της δασκάλας από την Ραφήνα και την έκανε να σχολιάσει, με πόνο και αγωνία στο μνημειώδες κείμενο-καταπέλτη με τίτλο “Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!!!” (σε μορφή pdf, με τις σχετικές σελίδες από το βιβλίο, κλικ εδώ)

«Σε αυτές τις σελίδες θα παρατηρήσετε αλλαγές και παραλήψεις που κάνουν οι συγγραφείς, έτσι ώστε το βιβλίο να τείνει να μοιάσει στην αγγλική γραμματική».

Εντάξει, ένα μικρό λάθος της δασκάλας (“παραλήψεις” αντί για “παραλείψεις“, άλλωστε υπάρχουν και οι “λήψεις“) δεν μπορεί να ακυρώσει την πολύ διορατική της παρατήρηση, ίσως από ένστικτο θα λέγαμε εμείς, πως «το βιβλίο τείνει να μοιάσει στην αγγλική γραμματική». Φαίνεται, χτύπησε ακαριαία κάποιος “συναγερμός” μέσα της, μέσα στο μυαλό της, μέσα στον πλούτο των γνώσεων της, όταν διείδε τις σημαντικές διαφορές με τη Γραμματική του Τριανταφυλλίδη, που διδάχτηκε κι αυτή η συγκεκριμένη δασκάλα, και πόσες άλλες γενεές φιλολόγων, από το 1941 και μετά.

Ωστε μιλάμε για φθόγγους, λοιπόν (φθόγγοι που έχουν διαφοροποιητική αξία στις λέξεις, φθόγγοι που συμβολίζονται μέσα σε αγκύλες, φθόγγοι που οι επιστήμονες ονομάζουν “φωνήματα”)..

Τι είναι ακριβώς είναι, όμως, αυτό το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο (συντομογραφία: ΔΦΑ, αγγλικά: International Phonetic Alphabet, συντομογραφία IPA) και ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής του;;;
Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο:

Το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο (συντομογραφία: ΔΦΑ, αγγλικά: International Phonetic Alphabet) είναι ένα σύστημα φωνητικής μεταγραφής που δημιουργήθηκε από τους γλωσσολόγους για να αναπαριστά διακριτά, με ακρίβεια και λεπτομέρεια καθέναν από τη μεγάλη ποικιλία ήχων (φθόγγων και φωνημάτων) που χρησιμοποιούνται από τις ομιλούμενες ανθρώπινες γλώσσες. Είναι διαμορφωμένο για να αποτελεί το στάνταρτ τρόπο καταγραφής όλων των ανθρώπινων γλωσσών. Χρησιμοποιεί σύμβολα από τις διάφορες εκδοχές του λατινικού αλφαβήτου και από το ελληνικό αλφάβητο, αλλά πολλά σύμβολα και διακριτικά σημεία δε συναντιούνται έξω από το ΔΦΑ. Για την περιγραφή μιας συγκεκριμένης γλώσσας όμως χρησιμοποιείται ένα μικρός μόνο αριθμός από αυτά.
Το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στους γλωσσολογικούς κλάδους της φωνητικής και της φωνολογίας.
[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο, κλικ εδώ]

Ας προσέξουμε το σημείο “Χρησιμοποιεί σύμβολα από τις διάφορες εκδοχές του λατινικού αλφαβήτου και από το ελληνικό αλφάβητο“,
αλλά και το σημείο στο οποίο σημειώνεται “χρησιμοποιείται ένας μικρός μόνο αριθμός από αυτά“.

Ωστε δεν είναι απαραίτητα όλα τα γράμματα, λοιπόν.
Αλλωστε οι απλοποιήσεις που επιχειρούνται δεν κρύβονται.
Διαβάζουμε:

Οι ίδιοι οι συγγραφείς, μάλιστα, παραδέχονται στον πρόλογο ότι «τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του βιβλίου υπαγόρευσαν κάποιες απαραίτητες απλοποιήσεις, αλλά και ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις από τις παραδοσιακές γραμματικές». Και αυτό γιατί «στόχος του εγχειριδίου είναι να οδηγήσει με τρόπο ευχάριστο και παιγνιώδη τους μικρούς μαθητές στη συνειδητοποίηση του συστηματικού χαρακτήρα της γλώσσας». Ετσι, στο πλαίσιο της «απλοποίησης», οι συγγραφείς αποφάσισαν, από τη μία, να «κουτσουρέψουν» το αλφάβητο και, από την άλλη, να «βαφτίσουν» τους διφθόγγους γράμματα.
[Εφημερίδα Δημοκρατία, 10/07/2012, κλικ εδώ]

Ας δούμε πιο προσεκτικά περί τίνος πρόκειται και για ποιο λόγο θα μας απασχολήσει στην συνέχεια:

Πίνακας του ΔΦΑ στα Ελληνικά
https://sites.google.com/site/themistocleous/diethnes-phonetiko-alphabeto-sta-ellenika

IPA: Alphabet
International Phonetic Alphabet
http://www.langsci.ucl.ac.uk/ipa/ipachart.html

Phonetic Keyboard
https://sites.google.com/site/themistocleous/ipa-keyboard-layout

***********************************************************

Πως θα σας φαινόταν, λοιπόν, εάν γράφαμε αντί για τη λέξη
αβαθμολόγητος

γράφαμε
[avaθmolojitos]

Σε εσάς όλους και όλες, εδώ και τώρα, φαίνεται αδιανόητο. Αλλά υπάρχει η δυνατότητα, έπειτα από 20 χρόνια, το 2032, η γραφή [avaθmolojitos] να είναι απολύτως φυσιολογική σε ένα παιδί 20 ετών το οποίο θα αρχίζει να διδάσκεται τη “Νέα” Ελληνική Γλώσσα, με τη βοήθεια του ΔΦΑ, εάν και εφόσον αυτή εισαχθεί στην εκπαίδευση λόγου χάρη (λέμε τώρα) μέσα στα επόμενα 5 χρόνια από τώρα.
CIERA: the Center for the Improvement of Early Reading Achievement

Η αλήθεια είναι ότι ήδη υπάρχουν φορείς που φροντίζουν για αυτό. Υπό το πρόσχημα της “καλυτέρευσης” και της “βελτίωσης” των επιδόσεων των μικρών μαθητών στην γραφή και στην ανάγνωση (Literacy), ήδη γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τις εξελίξεις στον τομέα αυτόν για την ύπαρξη, εδώ και χρόνια του CIERA: (Center for the Improvement of Early Reading Achievement).
Πρόκειται για ένα consortium, υπό την αιγίδα της UNESCO (σημειώστε αυτήν την πληροφορία), στο οποίο συμπράττουν 5 από τα καλύτερα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ (University of Michigan, Michigan State University, University of Southern California, University of Minnesota και University of Georgia), υπό την υψηλή εποπτεία δύο κορυφαίων καθηγητών Γλωσσολογίας και Φιλολογίας, στα Πανεπιστήμια του Οσλο και του Τροντχάιμ, των Νορβηγών Kjell Ivar Vannebo (Νορβηγοεβραίος, για το βιογραφικό του, κλικ εδώ) και Finn-Erik Vinje (για το βιογραφικό του, κλικ εδώ)

Οι στόχοι του CIERA, όπως διαβάζουμε στην σχετική ιστοσελίδα

The Center for the improvement of Early Reading Achievement (CIERA) is a national center for research on early reading, representing a consortium of educators from five universities (the University of Michigan and Michigan State University, with the University of Southern California, the University of Minnesota, and the University of Georgia); teacher educators; teachers; publishers of texts, tests, and technology; professional organizations; and schools and school districts across the United States. CIERA is supported under the Educational Research and Development Centers Program, PR/Award Number R305R70004, as administered by the Office of Educational Research and Improvement, U.S. Department of Education.
http://www.ciera.org/about/index.html

The model that underlies CIERA’s efforts acknowledges many influences on children’s reading acquisition. The multiple influences on children’s early reading acquisition can be represented in three successive layers, each yielding an area of inquiry of the CIERA scope of work. The three inquiry areas each present a set of persistent problems in the learning and teaching of beginning reading.
http://www.ciera.org/about/mission/index.html

Αιχμή του δόρατος, το σύστημα Teacher Rating of Oral Language & Literacy TROLL

Οπως είδαμε, το κύριο μέλημα της παραπάνω παγκόσμιας προσπάθειας είναι η βελτίωση των επιδόσεων των μικρών μαθητών στη γραφή και στην ανάγνωση. Και κύριος στόχος η “απλοποίηση” (θυμηθείτε τον πρόλογο στο δικό μας Βιβλίο Γραμματικής). Παρακάτω θα δούμε την εφαρμογή του νέου συστήματος σε 3 χώρες, που επιλέγησαν τυχαία, αλλά προηγουμένως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η επιχειρούμενη “απλοποίηση” θα έχει πράγματι ευεργετικές επιδράσεις σε νηπιαγωγεία και σχολεία, στα οποία υπάρχουν και ξένοι μαθητές, εκτός από τους γηγενείς μαθητές της κάθε χώρας.
Το κυριότερο εργαλείο σε αυτήν την προσπάθεια, ασφαλώς, είναι οι διδάσκοντες, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Αυτοί θα διδάξουν τους νέους τρόπους γραφής και ανάγνωσης, και αυτοί είναι (ήταν πάντα) οι κύριοι αγωγοί της γνώσης.
Ετσι, ήδη πριν από το 2001, αναπτύχθηκε το σύστημα Teacher Rating of Oral Language & Literacy (συντομογραφία TROLL). Πρόκειται, τυπικά, για ένα σύστημα “αξιολόγησης” (διάβαζε “σύστημα ελέγχου”) των καθημερινών λειτουργιών των βασικών λειτουργών της εκπαίδευσης.

Για περισσότερες πληροφορίες
Publisher(s): Center for the Improvement of Early Reading Achievement
Funder(s): United States. Office of Educational Research and Improvement
http://www.childcareresearch.org/childcare/resources/3151

Και εδώ το εγχειρίδιο, ήδη από το 2001, όπως προείπαμε:

Teacher Rating of Oral Language & Literacy [TROLL] (2001) for Assessment Print
http://www.scribd.com/doc/95525052/96/Teacher-Rating-of-Oral-Language-Literacy-TROLL-2001

Δείτε, επίσης και εδώ
Oral Language and Early Literacy in Preschool – Talking, Reading, and Writing
by Kathy Roskos, Patton O. Tabors, Lisa A. Lenhart

Η εφαρμογή σε πλανητική κλίμακα.

Δεν συνηθίζουμε να κρίνουμε τα βιβλία από τα εξώφυλλά τους, όπως λένε, ωστόσο, όπως θα δείτε, υπάρχουν κάποιες συμπτώσεις (επαναλαμβανόμενες, που μόνο συμπτώσεις δεν είναι), που ξεκινούν ήδη από το εξώφυλλο:
Εξηγούμαστε:

Δείτε εδώ στις ΗΠΑ, το επίσημο εγχειρίδιο Teacher Rating of Oral Language and Literacy (TROLL) από τον οργανισμό CIERA, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ

Teacher Rating of Oral Language and Literacy (TROLL):
A Research-Based Tool
CIERA Report #3-016
David K. Dickinson, Educational Development Center
Allyssa McCabe, University of Massachusetts’ Lowell
Kim Sprague, Educational Development Center

http://www.ciera.org/library/reports/inquiry-3/3-016/3-016.pdf

Το εξώφυλλο του εγχειριδίου από τις ΗΠΑ

Εδώ ένα αντίστοιχο από τη Μεγάλη Βρετανία

Developing Oral Language and Comprehension in PreSchhol and Kindergarden. It Works!
by Miriam P. Trehearne, Literacy Consultant

http://www.readingrecovery.org/pdf/conferences/nc07/handouts/trehearne_oral_language_in_prek.pdf

Το εξώφυλλο του εγχειριδίου από τη Μεγάλη Βρετανία

Και εδώ από το Υπουργείο Παιδείας της Νορβηγίας (προσέξτε την αναφορά στην UNESCO)

Policy Plan Languages Open Doors
A Strategy for Promoting Foreign Languages in Primary and Secondary Education, and Training 2005-2009 (Revised January 2007)

http://planipolis.iiep.unesco.org/upload/Norway/Norway%20LanguagesOpenDoors.pdf

Το εξώφυλλο του νορβηγικού εγχειριδίου

Τρεις τυχαίες χώρες, τρία εγχειρίδια, τρία εξώφυλλα, αλλά ένα κοινό:
Τα έγχρωμα παιδάκια (μαυράκια και κινεζάκια) στα εξώφυλλα των βιβλίων, μαζί με τη δασκάλα τους, που ίσως κι αυτή να είναι έγχρωμη.

********************************************************
Plan “Languages Open Doors”.

Τα κομμάτια του παζλ ενώνονται σιγά-σιγά. Από εδώ και κάτω, όμως, αρχίζει το πραγματικά ενδιαφέρον στοιχείο της ιστορίας, που μας αφορά όλους τους Ελληνες, εντός κι εκτός Ελλάδας, γηγενείς και ομογενείς, αριστερούς και δεξιούς, μορφωμένους λόγια και μορφωμένους παραδοσιακά.

Ενα από τα εργαλεία του συστήματος που περιγράψαμε είναι και ένα λογισμικό (ας το πούμε, πρόγραμμα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, για αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με την σύγχρονη ορολογία), με το οποίο είναι εφικτή η στιγμιαία και καθολική δυνατότητα χρήσης του IPA, ανά πάσα στιγμή και σε κάθε χώρα (και γλώσσα) του κόσμου. Αυτό το λογισμικό μπορεί να παράγει λέξεις (και συνδυασμούς λέξεων) και να τις μεταγράφει στο σύστημα IPA, ανεξάρτητα από τη γλώσσα του καθηγητή που το χρησιμοποιεί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι έτσι καταργούνται τα σύνορα που χωρίζουν τις γλώσσες μεταξύ τους, αποφεύγονται όλες οι δυσκολίες που προέκυπταν ως τώρα λόγω των διαφορετικών αλφάβητων της κάθε γλώσσας, και τέλος, υπάρχει ένα σταθερό σημείο αναφοράς, κοινό για κάθε μελλοντικό μαθητή (και πολίτη). Θυμηθείτε, όταν λέγαμε πιο πάνω να προσέξουμε το σημείο “Το ΔΦΑ χρησιμοποιεί σύμβολα από τις διάφορες εκδοχές του λατινικού αλφαβήτου και από το ελληνικό αλφάβητο“, Θυμηθείτε και το όνομα του project αυτού στην τοπική του έκδοση, στη Νορβηγία: Plan “Languages Open Doors”.
Αυτό το λεξικογραφικό λογισμικό ονομάζεται IPA-TROLL, από τις συντομογραφίες International Phonetic Alphabet, (συντομογραφία IPA) και Teacher Rating of Oral Language & Literacy (συντομογραφία TROLL) και “τρέχει” σε όλα τα λειτουργικά συστήματα (Windows. Mac. Unix, Linux, Android κ.λπ) και σε όλες τις συσκευές (PC, Mac, i-pad κ.λπ). Η έκδοση για το i-pad κανονικά θα έπρεπε να ονομάζεται i-i-patroll, αλλά καθιερώθηκε να λέγεται χάρην ευφωνίας I-Patroll. Πολλοί εκπαιδευτικοί, μάλιστα, όπως μαθαίνουμε, κάνουν και λογοπαίγνιο με το όνομα αυτό, ότι σωστά δηλαδή ονομάζεται i-patroll, μιας που είναι σαν κάνει “περιπολίες” (patrol στα αγγλικά).
Το πιο σημαντικό όμως με αυτήν την λεξικογραφική εφαρμογή παραγωγής λέξεων ανεξάρτητα από τη μητρική γλώσσα του χρήστη, μιας που ο τελικός στόχος είναι η κατασκευή ενός παγκόσμιου λεξικού, “απλοποιημένου”, όπως δείξαμε, στο οποίο να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά των χωρών της UNESCO. Το project αυτό έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια, και “τρέχει” επιτυχώς, με ικανοποιητικούς ρυθμούς, χάρη στην υποστήριξη διάσημων Γλωσσολογικών Ινστιτούτων ανά τον κόσμο, αν και η εντύπωση που δίνεται προς τον έξω κόσμο, είναι πως πρόκειται για μια “πειραματική προσπάθεια”, που όμως καλύπτεται από μεγάλη “εμπιστευτικότητα”.

Χάρη στις προσπάθειες ενός φίλου εκπαιδευτικού, (πραγματικού πατριώτη και πάντοτε ανήσυχου σε οτιδήποτε αφορά τα εθνικά μας θέματα) κατορθώσαμε να δούμε κάποια screenshots από τη λειτουργία του συγκεκριμένου προγράμματος. Μείναμε έκπληκτοι. Αν μας το έλεγαν, όσο και να μας πίεζε κάποιος, θα ήταν αδύνατο να το πιστέψουμε. Αλλά το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια.
Βρισκόμαστε στο γράμμα άλφα [a], στο γράμμα βήτα [v], στο γράμμα έψιλον [e] και στο γράμμα θήτα [θ]
[Σημείωση: Χρησιμοποιούμε τα "συμβατικά" ονόματα των γραμμάτων, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε, ενώ μέσα σε αγκύλες βλέπουμε τα "σύμβολα του ΔΦΑ", δηλαδή τους διαβόητους "φθόγγους"].
Τα παρακάτω screenshots προέρχονται από τυχαίες αναζητήσεις, για 4 απλές ελληνικές λέξεις, και το αποτέλεσμα αντίστοιχα είναι το εξής:

αβαθμολόγητος -η -ο [avaθmolojitos] Ε5 : που δε βαθμολογήθηκε ακόμα. ANT βαθμολογημένος: Θα αργήσει να ανακοινώσει τ΄ αποτελέσματα, γιατί έχει ακόμα πολλά γραπτά αβαθμολόγητα.

Αβαθμολόγητος

βράβευση η [vravefsi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του βραβεύω, η απονομή βραβείου: Mετά τη βράβευσή του έγινε διάσημος. || η τελετή της απονομής του βραβείου: Στη βράβευσή της ήταν παρόντες πολλοί άνθρωποι του πνεύματος.

Βράβευση

ευερέθιστος -η -ο [evereθistos] Ε5 : που ερεθίζεται εύκολα, που εξάπτεται και εκνευρίζεται με το παραμικρό: ~ άνθρωπος, ευέξαπτος.

Ευερέθιστος

θαυμάσιος -α -ο [θavmasios] Ε6 : που είναι εξαιρετικά καλός, ωραίος· αξιοθαύμαστος, έξοχος, υπέροχος:

Θαυμάσιος

Αν αναρωτηθεί ο αναγνώστης πως προέκυψαν αυτά, η απάντηση δίδεται στα κάτωθι screenshots, αντίστοιχα ένα για κάθε λέξη, παρμένα όλα από την λειτουργία εκείνη του I-Patroll στην οποία ο χρήστης (δηλαδή ο μελλοντικός δάσκαλος και ο μελλοντικός μαθητής) θα εισάγει (προσοχή εδώ!!!) τις λέξεις “φωνητικά“, δηλαδή όπως την ακούν, ανεξάρτητα από τον καθιερωμένο τρόπο γραφής της λέξης, ανεξάρτητα από την παραδοσιακή της ορθογραφία, ανεξάρτητα από την ετυμολογία και ανεξάρτητα από τις ρίζες της λέξης, και θα βλέπει σε λιγότερο από μια στιγμή, σε κλάσμα δευτερολέπτου, την “αποδεκτή μορφή” που πρέπει να έχει η λέξη, σύμφωνα πάντοτε με το i-patroll!!!

Ετσι έχουμε:

αβαθμολόγητος -η -ο [avaθmolojitos]

Αβαθμολόγητος by i-patroll

βράβευση η [vravefsi]

Βράβευση by i-patroll

ευερέθιστος -η -ο [evereθistos]

Ευερέθιστος by i-patroll

θαυμάσιος -α -ο [θavmasios]

Θαυμάσιος by i-patroll

Από το CRDSEE και την κατάργηση του ΟΕΔΒ στο CIERA και στο Plan “Languages Open Doors”


Οπως όλοι/ες μπορούν να καταλάβουν, πρόκειται για τεραστίας σημασίας ζήτημα, του οποίου οι κατευθυντήριες γραμμές προκύπτουν σε επίπεδο υψηλής πολιτικής. Για να εφαρμοστεί, θα χρειαστεί κοινή δράση πολλών “συμμάχων”, που όλως τυχαίως όλοι τους βρίσκονται σε δυσθεώρητες θέσεις άσκησης εξουσίας. Και, σαφώς, οι “σύμμαχοι” αυτοί θα βασιστούν (αναγκαστικά -τι να κάνουν;;;) στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό, το οποίο μάλλον δεν πρόκειται να φέρει αντιρρήσεις προκειμένου να γαντζωθεί στην εξουσία και τα προνόμια που αυτή συνεπάγεται.
Γεώργιος Παπανδρέου, Ντόρα Μπακογιάννη, Αντώνης Σαμαράς, Στέφανος Μάνος, Γεράσιμος Αρσένης, Θεόδωρος Πάγκαλος, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Αννα Διαμαντοπούλου, όλοι αυτοί έχουν μια κοινή ιδιότητα: Εχουν διατελέσει είτε Υπουργοί Παιδείας, είτε Υπουργοί Πολιτισμού. Εχουν, όμως, και ένα ακόμη κοινό: Ολοι τους ήταν προσκεκλημένοι στις εργασίες της γνωστής και μη εξαιρετέας Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

 
Ας αναλογιστούμε το εξής: Οι ελληνικές συμμετοχές στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ είναι πάντοτε το πολύ 3 ή 4 ατόμων σε ένα συνολικό πλήθος περίπου 130 ατόμων τη φορά. Για ποιο λόγο η μία από τις 3 ή 4 αυτές πολύτιμες θέσεις πρέπει να καταλαμβάνεται πάντοτε από κάποιον πολιτικό που κάποια στιγμή έχει πάρει στα χέρια του τα ηνία (και τα χαρτοφυλάκια) της Παιδείας ή/και του Πολιτισμού;;;
Η δεύτερη συμμετοχή είναι κατά κανόνα κάποιο σημαντικό στέλεχος κάποιου ισχυρότατου φορέα παραγωγής πολιτικής (π.χ. ΕΛΙΑΜΕΠ, Συνήγορος του Πολίτη, Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών, Ελληνικό Ίδρυμα Εξωτερικής Πολιτικής.), όπως ο Θάνος Βερέμης, ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Λουκάς Τσούκαλης και ο Θεόδωρος Κουλουμπής, αντίστοιχα.
Η τρίτη συμμετοχή είναι συνήθως κάποιος ισχυρός άνδρας της Οικονομίας (και η τέταρτη και … μόνιμη συμμετοχή είναι ασφαλώς ο Γεώργιος Δαυίδ),
Δηλαδή, ποτέ δεν έχουν λείψει από τις μυστικές συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ οι καθ’ ύλην αρμόδιοι για τα θέματα Παιδείας, Πολιτισμού και ασφαλώς για τα θέματα της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσης. Με αυτή τους την επιμονή, μοιάζει οι ιθύνοντες της μυστικής Λέσχης να δίνουν (διαχρονικά!!!) περισσότερο βάρος και περισσότερη σημασία στην Παιδεία από οποιονδήποτε άλλο τομέα της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας της Ελλάδας, περισσότερο βάρος ακόμη και από την Οικονομία!!!
[Οι πληροφορίες από εδώ]
Βλέποντας την μεγαλύτερη εικόνα, θεωρούμε ότι τώρα όλοι μπορούν να κατανοήσουν τη συγκεκριμένη αποστροφή από τις γνωστές δηλώσεις:

«[...] Προσοχή!!! Είναι κρίμα -αν όχι ντροπή- να ξαναγυρίσουμε σήμερα στον 21ο αιώνα στα λάθη, δηλαδή στη σύγχυση φθόγγων και γραμμάτων ή, αλλιώς, στη σύγχυση προφοράς και γραφής, που γίνονταν στις παλαιότερες γραμματικές. [...]»
καταλήγει ο καθηγητής γλωσσολογίας.
[IN.gr 12/07/2012, κλικ εδώ]
_________________________________________________________________________________________

To βασικό σχόλιο του ιστολογίου ΧΥΖ contagion για την ανάρτηση του καθηγητή: “Ενα τελευταίο οχυρό: Το δικαίωμα στο λάθος.”

Είδαμε τις βασικές παραμέτρους αυτού του κορυφαίας σημασίας ζητήματος. Ενα πραγματικά πλανητικό, διεθνές παγκοσμιοποιημένο θέμα. Ωστόσο, ας μας επιτραπεί να σταθούμε και σε κάτι πιο προσωπικό, πιο ανθρώπινο. Στο δικαίωμα στο λάθος.
Η ψυχρή τεχνολογική και τεχνοκρατική προσέγγιση στο ζήτημα αυτό της διατήρησης της πατροπαράδοτης ορθογραφίας, που επιχειρείται από θεσμικά και εξωθεσμικά όργανα, αφήνει στο περιθώριο μιαν άλλη πτυχή του όλου ζητήματος, που αφορά τον καθένα/καθεμία από εμάς, και όλους/ες μαζί συνολικά. Ας αναλογιστούμε όλοι και όλες το πως μάθαμε ορθογραφία, πως διατηρούμε και τιμούμε την παράδοση του λαού μας, τη γλώσσα του και τη γραμματεία του.
Από ένα κόκκινο στυλό. Αν ξέρουμε τώρα καλή ορθογραφία, αυτό δεν οφείλεται ούτε στις βιβλιοθήκες, ούτε στα βιβλία και τα λεξικά, ούτε πολύ περισσότερο σε προγράμματα κομπιούτερ. Ορθογραφία μάθαμε, διότι είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε λάθος. Οσο κι αν ακούγεται παράξενο, αυτό ακριβώς το δικαίωμα στο λάθος είναι που μαθαίνει στα παιδιά την σωστή ορθογραφία. Είναι η λύπη μας (αλλά και το φιλότιμο) όταν βλέπαμε τις διορθώσεις με το κόκκινο στυλό που ο δάσκαλος είχε κάνει επάνω στην κόλλα που του είχαμε παραδώσει. Βλέπαμε εκείνα τα κόκκινα σημάδια που τόνιζαν τα λάθη μας, και δίναμε την υπόσχεση στον εαυτό μας να μην το ξανακάνουμε. Ετσι μάθαμε όλοι και όλες να γράφουμε σωστά. Διότι εμπιστευόμασταν τους δασκάλους μας. Εχουν την εντύπωση οι εξουσιοφρενείς ιθύνοντες ότι είναι δυνατόν ένα παιδί να μάθει ορθογραφία μέσα από αυτόματα προγράμματα και διορθωτές spell checker και παρεμφερή απρόσωπα τεχνοκρατικά εργαλεία;;;
Οχι, βέβαια. Και η απάντηση είναι (χαριτολογώντας ασφαλώς, και με μια δόση υπερβολής) “θέλο πύσο το δυκέομα να μπορό να γράφο λάθως”.
[Παράδειγμα, κλικ εδώ]

*************************************************************

Μια απαραίτητη σημείωση (για όσους τυχόν αναρωτηθούν για ποιο λόγο ανακινούμε αυτό το θέμα):
Η ιδεολογική μας ταυτότητα είναι γνωστή και δεν την κρύβουμε και είμαστε περήφανοι για αυτήν.
Είμαστε ταγμένοι στην υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Ισονομίας, της Δικαιοσύνης, της Γνώσης, της Αλληλεγγύης, της Δημιουργίας, τους Ερωτα.
Κυρίως, όμως, όπως έχουμε δηλώσει πολλές φορές στο παρελθόν, εμείς είμαστε φίλοι του Ορθού Λόγου. Ετσι, για εμάς είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ισχυρισμούς όπως: «Ψιθυρίζεται μεγαλόφωνα πως ο απώτερος σκοπός τους είναι η σταδιακή μείωση του αριθμού του ελληνικού αλφάβητου στον ιερό αριθμό 22 των Εβραίων».

Συνωμοσιολογίες, αστήρικτες “εθνικές ανησυχίες”, κινδυνολογίες, σενάρια με ψεκασμούς και “ποδίτσες”, και όλη η υπόλοιπη παρεμφερής (παρα)φιλολογία, όλα αυτά μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.
Δεν γίνεται, όμως, δεν νοείται, να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, όταν δηλαδή πλήττεται η καρδιά του πολιτισμού μας, της ίδιας μας της ταυτότητας, της ύπαρξής μας.
Εκεί, οι διαφορές, ιδεολογικές, πολιτικές και άλλες, παραμερίζονται. Και όσο κι αν απεχθανόμαστε τους δήθεν “πατριώτες”, τους δήθεν “εθνικιστές” και τους δήθεν “φιλέλληνες”, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε πως οι διαμάχες επάνω σε όλα αυτά τα ζητήματα μπορούν να περιμένουν και πρέπει -επιβάλλεται!!!- να αναβληθούν. Αν θέλουμε να μπορούμε να συγκρουόμαστε σε πολιτικό επίπεδο (και πάντα με επιχειρήματα) με την “απέναντι πλευρά”, (και εμείς στη σύγκρουση αυτή χρησιμοποιούμε τον Ορθό Λόγο και τα παράγωγά του), απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρχει “Ορθός Λόγος” είναι πρωτίστως να υπάρχει απλός “Λόγος”. Εν ολίγοις, να παραμείνει ΑΝΕΠΑΦΗ η Ελληνική Γλώσσα. Πρώτα θα πολεμήσουμε (όλοι μαζί!!!) για την διάσωση της γλώσσης, και κατόπιν θα έχουμε όλο το χρόνο να λύσουμε τις διαφορές μας, δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί και αναρχικοί

Συστράτευση, λοιπόν, εδώ και τώρα!!!

Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι άξιζε τον κόπο να διαβαστεί αυτή η μικρή μας έρευνα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των εξουσιαστών, που μας θέλουν όλους απρόσωπους και ίδιους.

Περισσότερα... »

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Μιλάνε όλοι μιλάνε και οι.... Άγγλοι





Καυστικός επί του θέματος και ο ευρωβουλευτής της Γερμανίας Γ. Χατζημαρκάκης, ο οποίος εξαπέλυσε επίθεση κατά του πρωθυπουργού της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον με αφορμή τις δηλώσεις του πως η Μεγάλη Βρετανία θα έκλεινε τα σύνορά της στους Έλληνες σε περίπτωση που η Ελλάδα θα έβγαινε εκτός Ευρωζώνης.
 «Πριν ο βρετανός πρωθυπουργός κλείσει τα σύνορα της Μεγάλης Βρετανίας για τους Έλληνες, φαντάζομαι πως θα φροντίσει να απαλλαγεί έγκαιρα από κάθετι ελληνικό, επιστρέφοντας τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Αθήνα.
Στη συνέχεια τόνισε; ……
«Επίσης, υποθέτω, πως θα καλέσει όλους τους Έλληνες εφοπλιστές να αποσύρουν τις επιχειρήσεις τους από το Λονδίνο και τους Έλληνες καταθέτες, που έχουν μεταφέρει μαζικά χρήματα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, να αποσύρουν τις καταθέσεις τους.Η Μεγάλη Βρετανία είναι μέρος του προβλήματος. Το παρασιτικό οικονομικό μοντέλο έχει βαθιές ρίζες στο Λονδίνο. Φιλοξενεί την κερδοσκοπική βιομηχανία που προκάλεσε την κρίση στο ευρώ. Λίγη αυτοσυγκράτηση δεν βλάπτει».


 http://citypressblog.wordpress.com


Περισσότερα... »

Where is the tomb of Alexander the Great ?


People need to use their heads in order to find it, not their shovels.
The biggest secrets in the world are best hidden when they are in plain view. In order to understand exactly what the case with Alexander’s tomb is, we have to think in the exactly opposite way than the one the system would like us to think. This means that we have to think in the exactly opposite way than we did so far, which did not allow us to really see what most likely is in front of us all the time. We can literally see the tomb in our mind if we close our eyes.
Besides, it is known that people can see things better if they use their mind instead of their eyes. Perfectly sighted eyes can be fooled by an illusion, whereas a great mind cannot.
Perfectly sighted eyes can see an illusionist actually cut a man in three pieces, whereas the mind sees a trick. Perfectly sighted eyes may see palm trees and oases in a desert, whereas a good mind sees them only when they are actually there.
What does this mean in our case? It means that the location of Alexander’s tomb is not actually a secret. Not only has it not been lost, but we have all seen it without actually realizing what it is that we are looking at. The Establishment plays tricks on us, like conjurers do, and has convinced us that the tomb is lost because there is no sign to indicate it, whereas we can see it in front of us and touch it if we use our mind. This is the reason we refer to the mind and not the eyes. We speak of thoughts, not research. We can easily see where the tomb is if we consider that Alexander has a recent, therefore living relationship with the Establishment that we did not know of.
So, we should not think like archaeologists who seek after a lost symbol of a former Establishment. In Alexander’s case there is no lost symbol because there is no former Establishment. There is the eternal symbol of the eternal – therefore of the current as well – Establishment, so we have to think as citizens who seek to find what the Establishment’s interests pertaining to such a symbol are. This is of immense importance and the reader will understand why as he keeps on reading.
First of all, it is necessary to mention that it is practically impossible for a tomb like this to vanish from the face of the earth. The lot of the civilized world of that era worshiped Alexander like a God-Man for many centuries. He was not just another ordinary man, so time could not possibly cover the tomb with oblivion. Emperors searched for the tomb of this God-Man in order to pay their respects, so it was impossible for it to be left in oblivion, covered with sand and dust. A tomb, which is the resting place of the most important historical figure of a recorded era in the human history, cannot be considered lost. Just like Napoleon Bonaparte’s tomb cannot get lost in our era, Alexander’s tomb could not have gotten lost in his era. The science of history had already been grounded and there is evidence which describes the facts of that era just as they have transpired.
There is a financial aspect as well. Superstition thrived during the period when Alexander’s remains were lost. In the present case, the verb thrived is interpreted in terms of money. It denotes gold. There were people who had turned faith into business and sold sacred heads and relics of any random and unknown saint; therefore we can understand that if someone sold as much as what once was Alexander’s finger, he could become fabulously rich.
That is, if Alexander’s tomb was left to chance in those times, some people would have become rich after they had shared its content. The tomb of such a great man cannot be left to dilapidate, decay and be crashed by dust and rocks. Why? It is because it is not given the necessary time. It is not just a tomb but also the chance of a lifetime for many people to become rich. Legions of soldiers must have protected it during that crucial period so that they could prevent would-be grave-robbers from gaining riches. God knows how many rapacious hands of would-be desecrators must have been cut while trying to steal the tomb which was worth a treasure.
So, during an era when fingers, kidneys and lungs of saints were supposed to work wonders and everybody was told lies and wild exaggerations, nobody could claim that he possesses and exhibits a part of Alexander’s relic, namely the most famous, handsome, beloved thus potentially most profitable relic on the planet. In fact, it was the most well-preserved relic, considering the fact that Alexander’s remains had been mummified by the best experts of that era. If anything, it is a spectacular sight, to say the least. It is not a bunch of bones which have been dug up from the mud. How can such a treasure be lost?
Among other things, this can only mean one very simple thing. Whoever has Alexander’s relic took the whole of it and can afford not to display it for money. Besides, the way the whole situation evolved leads us to conclude that this person had enough power to threaten even with death any person dared set a business around Alexander’s relic; any sacrilegious trickster would dare appear having parts of Alexander’s relic. The Establishment itself is the only one with the foregoing specifications. One could claim to possess about forty toes of saints but he could not so much as dare claim that he possesses even a small toe-nail of Alexander. He could have naïve believers worshiping a forty-foot saint, but he would face death if he had them worshiping Alexander’s toe-nails.
Therefore, the reader understands that he should not think from the objective of an archaeologist because there is nothing buried that needs to be excavated. The tomb exists, there are people who know where it is and they definitely do not wait for archaeologists to discover it. This goes beyond the scope of archaeology and enters the scope of politics.  This tomb may have never been covered by dust and rocks but it has undoubtedly been covered by interests so as to remain unseen.  Here lies the sensitive point. If someone realizes this, he can figure out the location of Alexander’s tomb. Actually, Alexander’s tomb is the most openly hidden tomb in the world. Actually, it is located in the centre of our world as we know it.
The main question raised at this point is why, for example, the existence of a tomb of a person with such great prestige would be undesirable; why the Establishment does not want the location of Alexander’s tomb to be known, so he hides it. We will compare this situation with a kindred one so that the answer can be perfectly clear to the reader. It is the same as with the Romanov family tomb. The Soviet regime did not – on a much smaller scale – wish for a Romanov tomb to exist, for the same reason that the Russian Communism did not wish for the tomb of the former leader of the Russian capitalism to exist.  What was the reason? It was that his tomb alone would become a centre of attraction for the followers of an opposite regime or of a hostile ideology which would be unwelcome to the Establishment.
Things are simple. Nobody keeps a spark alive if he knows it can set out an unanticipated fire that will burn him.  If the tomb of Tsar Nicholas were known, it would become a centre of attraction for the co-ideologists. Nostalgists of the Tsarist regime would gather around this tomb and celebrate Days unwelcome to the Soviet regime. Reactionaries would turn the tomb into a meeting point where they would get together with their co-ideologists fast and effectively. Anticommunists would use the tomb to denounce the Soviet regime’s brutality and fanatics would march past it.
How can anyone believe that the Soviet regime did not know where the Romanov bones are buried? Is it possible that somewhere along the way the communist Moscow disremembered where it has stuffed these bones? Of course it did not. The perennial interests of the Soviet Moscow had led the latter to continuously withhold information regarding these bones that would put it in danger. How can, therefore, the discovery of these bones – thus of the Romanov tomb – be a job for the archaeologists? Was there even a single Soviet or any other foreigner who believed that the discovery of the bones was a job for the archaeologists? Of course there was not. Everybody knew that the finding of the tomb was a job for the government of Moscow. If the government wished to reveal it, it would; if it did not wish to reveal it, there was no way in hell the Russians would ever find out. Even if every Russian grabbed a shovel and dug, they could not find the bones. Why is that? It is because if their search brought them close to them, Moscow would hide them elsewhere in order to keep them away from the public eye.
Alexander’s tomb is a similar situation, the only difference being that it has some important particularities. Ordinary people do not know where Alexander is buried, but the Establishment does. There is no way it does not know. Ordinary people are not like the Establishment and we do not know what goes on, so we make a huge mistake. We apply to the wrong people for the finding of Alexander’s tomb. Alexander was a historical figure, so we get confused and apply to the wrong scientific field. Finding Alexander’s tomb is not a job for the archaeology which will discover what was once lost. Its finding is a job for the political scientists because the Establishment itself has hidden it. 
So, what is the point at issue here? First, we will compare and contrast the mystery pertaining to Alexander’s and Tsar’s tombs. The similarities will help us conclude if Alexander’s tomb is hidden and the differences will help us conclude where it is hidden. The first thing we need to do is examine why Alexander’s tomb causes a problem to the Establishment of the Western world similar to the one the Romanov tomb causes to the Soviet regime. We need to examine the reason why the Establishment’s interests are threatened by this tomb. We need to examine and understand why the Establishment is threatened and hides the tomb when it could make a fortune out of it.
There is no other sight more celebrated and more lucrative than Alexander’s tomb. Such a sight can yield tons of money to infinity. Alexander has been worshiped by the biggest religions. The Greeks consider him a God-Man but he has been canonized by Christianity and ranks among the Prophets of Islam. No other person has even been honored like this. So, why would the Establishment have reasons to hide him since it itself acknowledges that he has these qualities? What is more, – and here lies the big difference – we need to examine the Establishment’s true feelings towards this famous dead man. This way we will be able to figure out the whereabouts of the tomb that the respective Establishment has hidden in relation to the position of its own center.
We will begin with the issue of interests. If someone manages to prove that there is a connection between world rulers’ interests and Alexander’s bones, he will find the exact position of the bones with the precision of a GPS. In order for the reader to better understand what has really happened with Alexander’s tomb, we will examine things from an unknown perspective; a perspective that has remained unknown until today; the perspective that reveals connections we do not even suspect of existing. What is the connection between Alexander and the former and current world rulers who have the power to hide the existence of the tomb? Only people with such power would be able to hide this tomb. It is not enough for someone to want to hide a tomb of a man like Alexander; he also needs to have the power to actually carry it into effect.
That is to say, it would have been an unsuccessful attempt even if some insignificant fanatic Christian priests or Taliban muftis wished to hide the tomb so that the religious fold or the Islamic people would not be tempted to think in the Greek, therefore sinful, way.  Hiding the dead body of a God-Man who has millions of followers ready to kill so as to defend their God calls for great power. At the same time – and here lies the antinomy of the whole situation – having such great power at that given time called for someone to be that God-Man’s follower and priest.
This means that the people who have hidden Alexander’s tomb were powerful and given the facts we understand that they were people who worshiped Alexander at the time when they attempted to hide his tomb. Why are we so certain of this?  It is because the tomb was lost during the era of the Greek nation’s omnipotence; during the years of the Hellenistic Rome. It was an era when – as we will discover later on – the emperors felt a special bond with Alexander.
It is not as if Rome had collapsed so that its God’s tomb and other treasures were covered with dust and mud. It is not as if Rome had been conquered by people of a different creed so that its sanctities were burned or destroyed by the wrath and vindictiveness of the barbarians. Alexander’s tomb was hidden from plain view by some all-mighty notables of the empire. We seek for the political interests that led to the secretion of the tomb, not the religious feelings of the Roman emperors which were already known.
In order to understand what their religious feelings were we will follow a very special but useful line of thought. Everybody knows the term blue-blooded, still, few people can interpret it. Everybody is aware of the term but nobody actually knows its meaning. Everything is in the open and well hidden at the same time, just like Alexander’s tomb. What could such a word denote? What is its usefulness? One thing is dead certain, that some people manage to keep their special relations alive along the centuries through this mystic fact. They manage to keep the secrets according to which they have a blue blood, thus they are superior. Why are they considered to have a blue blood, though? Does anyone know the origin of the term? Why aren’t they called green-blooded or red-cheeked?
The children of Rome are therefore superior for the simple reason that they are the children of a living God. They are the children of the man who connects the Divine with the human. They are the children of the Roman emperor. In what way is the emperor connected with the Divine, though? The Roman emperor of the day was considered to be a living God. He was given this attribute as he was the direct descendant of the thirteenth Dod of Rome, namely Dionysus. Alexander, though – according to the Roman religion – was Dionysus incarnate during his Triumph.
Alexander became the thirteenth Roman God after he had been belauded. Where and how did Alexander prove that he was the Son of God?  He proved it in Siva’s alter and the priests of the Ammon Zeus acknowledged it.  The big secret of Rome lies In Egypt, Africa. Ammon Zeus was said to have a blue blood according to the Ultimate Knowledge of the adepts. He was the only one among the Gods to have such blood. Alexander had the same blood because he was his son, therefore the Roman emperor had the same blood and therefore the children of Rome had the same blood.
Did the reader understand where we are getting at? The fate of Alexander’s tomb depended on the interests of the all-powerful people who considered themselves to be his descendants. These descendants loved him so they would never forsake him and destroy his remains. On the contrary, they had interests to hide them from the eyes of the commoners. This is why it is so important for people to know where the term blue-blooded originates from. We should look no further than those interests in order to find the reasons for the tomb’s disappearance. Why? It is because, among other things, there is a paradox related to Alexander’s tomb.
During the years of the Hellenistic omnipotence, everybody wanted to get hold of Alexander’s tomb so that they could increase their powers. Whoever claimed world domination claimed Alexander’s remains as well, even by force. Possession of Alexander’s remains was the standard qualification – something like a university degree – for every would-be world dominator. Alexander’s remains have been claimed by Babylon, Pella, Alexandria and all his would-be successors. Egypt was the first to play dirty, followed by Rome. Ptolemaeus was the first to steal the holy body of Alexander on his way to Macedonia so as to have it in his kingdom, thus have the leverage to claim not only the legitimacy but also the primacy of world domination. Rome waited for its turn to come. It did whatever it could whenever it could to ensure it was the next in line.
Rome had always wanted to get hold of the relic of the son of Ammon. It was as strong a desire as the others’ who aspired to succeed him. It was a strong desire for anyone who dared to claim it, even by illicit means, like Ptolemaeus did. It is just that Rome paid its respects to it, as required, for as long as there was nothing else it could do, and caught hold of it when it had the power to do so. Let’s think of a simple thing. We follow the course of this tomb along the centuries through Rome’s actions. Caesar, who has been the “first” Roman emperor, has paid his respects to the tomb. Traianus, who was the “greatest” emperor of Rome, has paid his respects to the tomb. Caligula, who was an insane emperor of Rome, has paid his respects to the tomb.
Caligula, for example, stole Alexander’s armor so as to gain some of his strength. Why did he steal the armor? He did it for the simple reason that he could not steal the rest of the remains. This was the only thing he was able to do. Rome’s power was that much during that era, so was its share to the Alexander’s remains. All of the sudden, this glorious treatment of Alexander stopped, as if by magic. Since 300 A.D. and after Caracallas had been emperor, there is no other record as to the whereabouts of Alexander’s tomb. What had happened that changed things in such an impressive way? Coincidentally, it was the same time when Christianity started rising.
During the Christian years that followed, no empiric notable wanted people to know where Alexander’s tomb is because his rights to exert power, which derived from the Establishment, which was now a Christian one, would be threatened. Up until then, Rome worshiped Alexander but pretended not to know anything about the location of his tomb, for obvious reasons. The Christian Rome pretended not to know where the tomb of the man who had been its Holy Grain was. What happened to change Rome’s attitude? Something happened that is a common practice for the Establishment. The members of the Establishment did not change, but their interests did. The members did not change, but their guise did. They appeared under the Christian guise and had to hide in chests their former Hellenistic ones.
What does this mean in effect? It means that Rome, after it had made the choice to become Christian, had to change its attitude. It had to protect its interests and among the first things necessary to be done was to cover the tomb of its Father with oblivion. It was a selective oblivion that made Alexander invisible to humans. Being Christian now, it was no longer in Rome’s interest for Alexander’s tomb to be disclosed. Rome had no reason to turn its Father’s tomb into a center of reaction against its own authority. What is more, being the head of Christianity gave Rome the alibi to steal the tomb from those who had it until then, since it could reassure them that it would use it to enhance its authority. Rome could get hold of the remains of the beloved Alexander and no one would react to this claim.
Its actions were certainly a choice based on interests because Rome did not just fall into the hands of conquerors who plundered and destroyed its previous guise. Rome alone, which believed in the Dodecatheon, had decided – during the time of its omnipotence – to become Christian. The same Rome which treated Alexander as its thirteenth god and worshiped him decided to adopt a religion which was threatened by the beloved God of the Roman dominators. Why was it threatened? It was because Alexander was an enemy then on. He was the most powerful enemy of the Christian Rome. He was not an enemy of the Romans as individuals but an enemy of the Roman interests; the new Roman interests. He was an enemy of the New Religion, thus an enemy of the New Roman Order of Things.
They took that enemy as well as other elements of the former Order of Things inimical to them and put them in their own luxurious chest of history. Apart from these practical issues pertaining to the simple interests of Rome, things did not change dramatically. The new interests of the same people could not efface old loves and worships. The new interests of the Romans could not change their worship for their beloved Father; their worship for a Father who was blue-blooded, which meant that they were blue-blooded as well. Alexander would simply have to become the secret God of Rome. He would be a God only to the chosen ones. Only they could and had the right to know about Alexander. Only they could and would open the chest and enjoy their valuable heirlooms and amulets.
There is nothing strange about this. Christianity has always been a multi-speed religion. The illiterates would identify with Peter the Apostle because he also was an illiterate, the educated ones would identify with Paul the Apostle because he also was educated, and the blue-blooded superiors would identify with other Apostles. The rule was simple. The Jews would guide the poor and the illiterate, and the Greeks would guide the chosen ones. Does anybody believe that the all-powerful members of the Christian Establishment worshiped all the colorful and half-mad crocks that Christianity canonized from time to time? Does anybody believe that they worshiped the Saint Nobody the Anchorite and the Blessed Weeping Nought? The Vatican runs a whole operation of sanctification. Even today there are people waiting for their turn to be canonized. There are saints who are considered a joke by the blue-blooded people, yet they are useful to them for keeping the poor under their control.
Does anybody know what the stance of all-powerful secret fraternal orders, like the Masons, towards the Divine is? Have they ever been punished for being sectarians? Have they ever been captured and burned by the Spanish Inquisition? Have their huge fortunes ever been confiscated? Of course they have not. Why not? It is because all these behaviors were initiated by Rome and stayed within Rome. Even the Popes themselves belong to such secret fraternal orders. Popes themselves do not believe to what they suggest others do. They suggest anything that interests Christianity and Rome, not what they themselves believe. It is evident that Christianity addressed the mob within the empire. It was the best way for the blue-blooded Romans to serve their interests.
They had decided that the mob did not need to know or understand anything more about its beloved God, Alexander. They dealt with the situation the same way they had dealt with other aspects of the Greek religion and worship. Greek children are educated at school and they are taught that the secrets of the Hellenic Mysteries have been irretrievably lost. Nobody will ever know exactly what took place during the Eleusinian Mysteries or the Kavirian Mysteries. How can this even be possible? How can this undyingly classified and extra-valuable knowledge be lost? Wasn’t the Roman emperor an archpriest of the Greek religion, namely the perfect adept of the Hellenic Mysteries? Wasn’t it a Roman emperor, thus an archpriest of the Dodecatheon, who decided to make Rome Christian? So, what happened all of the sudden? Did he forget everything he knew? Did he start hating all these things he had worshiped until then?
How can the knowledge of such a mechanism which was under the authority of the emperor be lost? Did the latter himself destroy the vessels of knowledge which up until then helped him maintain his authority and made him out to be the chosen of Gods? Why did he do it? Did he do it out of humility? Did he do it so that he would become one with the illiterate and benighted plebe which he did not even take into account? What was the purpose of destroying all these useful and beneficial to him evidence when he could just hide it? What was the purpose of destroying it instead of just hiding it in a basement in Rome? It is not as if he would be saddled with it. What was the purpose of destroying it? Did he do it because he was a fanatic? He might have been a self-seeker but he was no Christian fanatic. Was there any chance that the rest of the all-powerful archpriests would allow him to destroy this huge intellectual wealth? Therefore, he must have hidden it in collaboration with the supreme priestly notables of the empire. Besides, this is the reason why some wings in the Vatican Library are inaccessible to the commoners.
We understand, therefore, that the most logical thing to assume is that nothing has been lost. Everything has been hidden and nothing has been lost. The Greek knowledge has been hidden just like the tomb of the Superior Greek Man has been hidden. Books like The Name of the Rose do not only reveal some of the Greek knowledge but also knowledge related to Alexander’s tomb. It was the tomb that Rome had always had under its control. Even if Alexander’s tomb had been in the New Rome, or else Constantinople, for a number of centuries, it returned to Rome after the Crusades. Whether it was out of fear that the valuable relic of Alexander would fall into the hands of the barbarian Seltzuk Turks, who might not have known how to handle the most delicate matter of the empire, or because they wanted to signify the renewal of Rome’s world domination, the relic of Alexander was re-transferred to Rome where it rests until today.
Why are we so sure of it? It is because it cannot rest anywhere else. Because the powerful people of this world could not have agreed on a different location. The Germans could not have agreed for the symbol of the Romeo-Catholic Empire to be in the hands of the British or the French, and the same goes for all possible locations. Their Father had to remain in his House so that his blue-blooded children would not fight with each other. Mother Rome would have her dead in its bosom and the children would have their dead. Rome would have Alexander, the Germans would have Carlomagno, the French would have Napoleon and the British would have Henry the IIX. The children of Rome wanted to succeed their father and continue his game to their own benefit. Rome protects the rules of this game and this is the reason it has power over life and death over anyone who threatens it, no matter who that person is.
We need to remember at this point what we referred to at the beginning of the text regarding the new information that results from finding the differences and similarities between Alexander and Romanov’s case. As we have aforementioned, the Establishment in both cases had no choice but to keep the location of the respective tomb a secret because it served its interests. The whereabouts of the tomb, though, in each case depends on the different feelings of each Establishment toward the tomb. There is a big difference that leads us to reach to more conclusions.
The communist Soviets were not only adversely affected by the Romanov tomb but they also hated it.  This is the reason why they not only kept the tomb a secret but in effect they disgraced the Tsar by burying him deep in the ground of central Russia. On top of everything else, they punished him by depriving him of the right to a proper grave where people could pay their respects. The blue-blooded Romans were also adversely affected by a disclosed location of Alexander’s tomb but – contrary to the Soviets – not only did they not hate it but they worshiped it. It’s true they wanted to secure their interests that were threatened by Alexander’s tomb but they had no desire whatsoever to punish him. This is why they turned to a midway solution which would satisfy everybody and would be known only to them. Since they had the power and the authority they would make sure Alexander’s tomb rested close to them. It would be powerless to harm them, yet permanently close to them.
They would give due honor to it by stealth and they would publicly claim that they did not know anything about its location.  This was their way to perform their duty towards the Superior Man in full, yet they knew they had deprived him of his contact with those who he loved, namely the ordinary people. In reality, they kidnapped Alexander and turned him into a true age-long deceased Homer; into an immortal Odysseus-like hero, secluded in some secret and out of reach Ogygia-kind of place. What is more, they could control this way the extent to which noisy people or investigators would have access to him. This is the reason why right from the start we insist on claiming that it was the Roman interests which had changed pertaining to Alexander, not their feelings towards him. Rome has never stopped worshiping Alexander even during the period of its Christian fanaticism when it compelled people to go through the Spanish Inquisition.
Did the reader understand why right from the start we said that one can clearly see Alexander’s tomb with his mind’s eyes? Rome laughs at the expense of the archaeologist Liana Soulvatzi or anyone kindred who searches in the muds to find the very thing Rome would never allow to be hidden in the muds. Rome laughs at the expense of archaeologists who search in dirt and debris in order to discover what functions as the Holy Grail for the empire. In the best case scenario, they will find rocks and wood of an abandoned cenotaph because Rome itself has snatched its divine content long ago. All it takes is for someone to realize the significance of the tomb to Rome and he will figure out where it is located. It has been estimated with mathematical accuracy that Alexander’s tomb rests at the heart of Rome. It is also certain that all would-be world dominators care for the tomb with the due respect; in the way it was cared for by former emperors. We take it for granted that the all-powerful leaders of the world, who visit the Vatican, are introduced to the secrets of Rome once they take over their positions in power. We are convinced that people like Carlomagno, Henry IIX, Napoleon and more contemporary figures like Churchill, Roosevelt, Clinton, even that semi-stupid Bush have paid their respects to Alexander’s tomb. Even Gorbatsov travelled to Rome to announce the collapse of the Soviet Union in 1991. Why do it from Rome? Could it be because he wanted to render homage to Rome and pay his respects to its Father?
It should not be surprising, even technically-wise, if the tomb is in the Vatican City. We are aware of the standard Christian practice to efface traces, so we can easily speculate on the possibility. It is a standard Christian practice to bury Greek symbols in Christian graves. You efface traces by creating new traces over the old ones. You step on footprints so that it is not clear who has stepped on them first. They followed the same practice as when they built Christian churches on the ground where famous ancient-Greek temples had been formerly built. There has been a church built in the name of the Virgin Mary even on the Parthenon. That was the Christian way not only to rob Greeks of their places of worship but also to control them so that they would never be used for that purpose again.
We believe that the same successful practice was followed in the case of Alexander’s tomb. They have used another tomb to hide his tomb. They have used the most famous tomb of Christianity to cover the most famous tomb of humanity. Alexander’s tomb rests inside Saint Peter’s Crypt because, among other reasons, the Pontiffs and Roman emperors wished to be buried close to their Father and retain their after-death privilege of immortality. The best among the blue-blooded Romans wish to be buried next to the superior blue-blooded man. The people who wore the purple robes wished to be buried next to the man who was born to the purple. The mortal emperors wished to be buried next to the Immortal Emperor.
Notwithstanding, we do not know if Alexander’s tomb rests in front of, behind or next to the alleged Peter’s tomb. Most likely there is no Peter’s tomb, namely most likely it has never been found. There are more chances that the dead body of the insignificant Peter has never been found – after he had been crucified – than the dead body of the God-Man Alexander has been lost. Things are simple. There are more chances that one of the most useful tools of Rome has never existed than the most precious of its treasures, namely Alexander’s dead body, has been lost.
I suggest that the next Greek sight-seer who visits the Vatican and enters Saint Peter’s crypt takes a pause and stands before it a little longer. I suggest that he closes his eyes and who knows; he might see things more clearly. He might as well close his eyes and touch the crypt with this mind. I suggest that he closes his eyes and he becomes the raft by which Odysseus will escape the secret and secluded place of Ogygia.  Only the Greeks can bring back the storm-tossed Odysseus who has won all wars but has not managed to return home because the witch of Ogygia has fallen in love with him; the Roman witch in our case.


PANAGIOTIS TRAIANOU
Creator of the Aquarium theory
Περισσότερα... »

Το Απόλυτο Μυστικό για τα Τρόφιμα



το βρήκα στο http://stagyron.blogspot.gr/
Περισσότερα... »

Έκθεση ΟΗΕ: "Μοναδική πηγή ορυκτού πλούτου η Ελλάδα - Αγώνας για τον έλεγχο της"



Εκτός από τους υδρογονάνθρακες η Ελλάδα φαίνεται ότι αποτελεί γενικά "Ελ Ντοράντο" σπάνιων στρατηγικών ορυκτών και αυτό ίσως είναι και μία αοό τις αιτίες της κακοδαιμονίας της: Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιεύεται στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, αποκαλύπτει ότι
"βάσει ερευνών και εξορύξεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα κάθεται επάνω σε μία πλάκα με δεκάδες εξαιρετικά σπάνια ορυκτά με εφαρμογή στην βαριά βιομηχανία, αεροναυπηγική κλπ. τα οποία τα διαθέτει και σε μεγάλες ποσότητες".

Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη.


"Αυτός είναι μόνο ένας από τους άσσους που κρύβει η Ελλάδα στο… μανίκι της και που μπορεί να είναι η λύση εξόδου από την οικονομική κρίση", σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα που σοχλιάζει την έκθεση του ΟΗΕ. Ωστόσο επισημαίνει ότι ακριβώς αυτή η αφθονία σπάνιων ορικτών εχει δημιουργήσει μεγάλο διεθνή ανταγωνισμό για τον έλεγχο των κοιτασμάτων αυτών από ξένους διεθνείς παράγοντες.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο τομέας των εξορύξεων στην Ελλάδα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3% – 5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 άτομα και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκατομμύρια τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκατομμύρια τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9.

Από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο.

Στη «Figaro» αναφέρεται ότι οι προοπτικές στον τομέα των ορυκτών και των μετάλλων διαφαίνονται καλές. Επικαλούμενη Αμερικανούς αναλυτές, αναφέρει ότι η μεταλλευτική βιομηχανία θα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμή της κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2013, ενώ σύμφωνα με άλλη εκτίμηση η ελληνική βιομηχανία έχει ήδη αρχίσει να «ανεβαίνει» εξαιτίας της μεγάλης διεθνούς ζήτησης των ελληνικών μετάλλων και ορυκτών και εν όψει των αποκρατικοποιήσεων που επίκειτναι.
Αναφέρονται οι περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ που παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός νικελίου στην Ευρώπη, η εταιρεία οδεύει προς κλείσιμο ενώ η απαίτηση των αεροναυπηγικών βιομηχανιών για το υλικό είναι τεράστια, όπως επίσης και η περίπτωση της ΔΕΗ που εκμεταλλεύεται τεράστια ορυχεία λιγνίτη και παρ'όλα αυτά είναι ζημιογόνος!
 
http://300-gr.blogspot.gr
 
Περισσότερα... »

Η ελληνική καταγωγή των Ρωμιών της Συρίας που σήμερα σφαγιάζονται από τους μουσουλμάνους



Από το Ιστολόγιο NOCTOC
Κοιτάξτε τα μάτια, κοιτάξτε τα πρόσωπα αυτών των Ρωμιών της Συρίας, αυτών των Ελληνοσύρων, αυτών των Ορθοδόξων Ελλήνων της Αντιοχείας. Κοιτάξτε τους γιατί είναι σαν τα αρνιά στο μαντρί που πάνε για σφάξιμο. Κοιτάξετε αυτούς τους Ελληνορθόδοξους Χριστιανούς που σκοτώνονται από τους μουσουλμάνους χωρίς να έχουν καμία βοήθεια από πουθενά. Ας τους κοιτάξουμε όλοι μας. Εμείς που γράφουμε για τους αγίους, εμείς που γεμίσαμε το διαδίκτυο με Ορθόδοξα ιστολόγια για να γράφουμε για σταρετς, για Φιλοκαλίες και Γεροντικά κι άλλα διάφορα Πατερικά βιβλία, για αδιάλειπτες προσευχές με κομποσκοίνια, και πέστε μου τί όφελος έχουν όλα αυτά όταν οι ομόθρησκοι μας στη Συρία κάθε μέρα σφαγιάζονται και μαρτυρούν για το Χριστό και εμείς τους αγνοούμε; Ας τους κοιτάξουν οι ιερείς και οι αρχιερείς της Εκκλησίας της Κύπρου και της Ελλάδος που εθελοτυφλούν και συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ας τους κοιτάξουμε όλοι μας και ας προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε, ο καθένας όπως μπορεί, για να φέρουμε στην επιφάνεια αυτή τη σύγχρονη γενοκτονία που συμβαίνει καθημερινά μπροστά στα μάτια μας, αλλά που για διάφορους λόγους τα δικά μας μέσα ενημέρωσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα κρύβουν από το κόσμο. Ας απαιτήσουμε από από την Εκκλησία της Κύπρου και της Ελλάδος να σταματήσει τους στρουθοκαμηλισμούς και να συμπεριφερθεί όπως αρμόζει. Ας βάλουμε όλοι στη πράξη τα λόγια του Χριστού και όχι μόνο να τα γράφουμε ή να τα διαβάζουμε.

Ποιοι είναι λιπών αυτοί οι Ρωμιοί της Συρίας και του Λιβάνου που τόσοι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε την ύπαρξη; Κατ' αρχήν σε αντίθεση με αυτούς τους κοντόφθαλμους που νομίζουν ότι Έλληνες είναι αυτοί που ζουν μόνο μέσα στα σύνορα του Ελλαδικού Κράτους, θα πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας ότι ο Ελληνισμός ανθούσε πολύ πιο πέρα από τα σύγχρονα σύνορα της Ελλάδας. Αυτοί οι Ρωμιοί που ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας είναι κοινότητα με μακρά ελληνική κληρονομιά που χρονολογείται από την ίδρυση της Αντιοχείας το 323 π.Χ. από το Σέλευκο Νικάτορα και από τη περίοδο της κατάκτησης της Ασίας από το Μέγα Αλέξανδρο. Οι Ρωμιοί της Συρίας και του Λιβάνου είναι Έλληνες της Αντιόχειας και η πλειοψηφία από αυτούς κατάγονται από Έλληνες Μακεδόνες εποίκους και Έλληνες της βυζαντινής περιόδου.

Η Συρία αρχικά ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι σήμερα και ονομαζόταν Μεγάλη Συρία. Η Μεγάλη Συρία συμπεριλάμβανε, εκτός από το Λίβανο, και την επαρχία της Αλεξανδρέττας. Καθώς η επαρχία της Αλεξανδρέττας ήταν τότε μέρος της Συρίας, οι Έλληνες δεν υπόκειντο στην ανταλλαγή πληθυσμών του 1923. 'Οταν η επαρχία της Αλεξανδρέττας προσαρτήθηκε από την Τουρκία το 1939, δεκάδες χιλιάδες Έλληνες της Αντιοχείας μετανάστευσαν προς τη Συρία και το Λίβανο. Εκεί, βρήκαν άλλους Ρωμιούς της Εκκλησίας της Αντιοχείας που ζούσαν στην περιοχή από τα πανάρχαια χρόνια, που όμως είχαν χάσει την ελληνική γλώσσα και μιλούσαν πλέον μόνο αραβικά. Και αφού τ' αραβικά είναι σήμερα η κοινή γλώσσα της Λεβαντίνης η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων της Αντιοχείας έγιναν μια αραβόφωνη χριστιανική κοινότητα αν και μερικοί μιλούν ακόμη και Ελληνικά αλλά και Τουρκικά.
Τί γίνεται όμως με το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας και πώς επέδρασε πάνω στους Ρωμιούς της περιοχής κατά την πρόσφατη ιστορία; Κατ' αρχήν θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι μέχρι το 1897 ο Πατριάρχης Αντιοχείας ήταν Έλληνας στην καταγωγή και ελληνόφωνος. Με τη μεσολάβηση όμως της Ρωσίας η οποία ήθελε να έχει μια μεγαλύτερη επίδραση στη Μέση Ανατολή, ο Έλληνας Πατριάρχης (που ήταν Κύπριος στην καταγωγή) αναγκάστηκε να παραιτηθεί και στη θέση του εκλέχτηκε αραβόφωνος Πατριάρχης. Την περίοδο εκείνη ήταν σε έξαρση και ο αραβικός εθνικισμός ο οποίος φυσικά ως ιδέα εισήχθη από την Ευρώπη. Όταν η Συρία έγινε ανεξάρτητη χώρα, οι εκάστοτε κυβερνήσεις και κυρίως το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ που κυβερνάει τη χώρα από το 1963, έθεσαν τον εθνικισμό και τον παναραβισμό ως προτεραιότητα για τη ενότητα της χώρας.
Η παρουσία, όμως, των Ρωμιών και του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου στη Δαμασκό (το οποίο είχε μετοικήσει εδώ και αιώνες από την Αντιοχεία) αποτελούσε μια ανωμαλία μέσα στο δόγμα του παναραβισμού αφού οι μουσουλμάνοι που ταύτισαν τον αραβισμό με το Ισλαμ τους θεωρούσαν ως ξένο στοιχείο . Έτσι, το Κόμμα Μπάαθ που κυβερνάει τη Συρία προθυμοποιήθηκε να προστατέψει τους Ρωμιούς από τους μουσουλμάνους, με αντάλλαγμα να ασπασθούν τον παναραβισμό. Και ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτός το στόχος; Η συνεργασία του Κόμματος Μπάαθ με τον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Αντιοχείας φυσικά! Έτσι, εδώ και δεκαετίες βλέπουμε το Πατριαρχείο Αντιοχείας να ασπάζεται τον παναραβισμό και να προωθεί την ιδέα στους Ρωμιούς ότι δεν είναι Έλληνες στην καταγωγή, αλλά Άραβες.

Η προπαγάνδα αυτή του Πατριαρχείου Αντιοχείας ήταν πολύπλευρη αφού ίδρυσε στο Λίβανο τη Θεολογική Σχολή του Μπαλαμάντ από όπου αποφοίτησαν ιερείς και ιεράρχες οι οποίοι προωθούσαν τον αραβισμό στους πιστούς στις ενορίες και στις επισκοπές τους. Μάλιστα πολλοί Ρωμιοί διανοούμενοι συμμετείχαν ενεργά στην προώθηση του αραβισμού ανάμεσα στη κοινότητα των Ρωμιών με αντάλλαγμα την κυβερνητική εύνοια από τη Δαμασκό. Μάλιστα στο Λίβανο δημιουργήθηκε ανάμεσα στους Ρωμιούς και ένα κόμμα με το όνομα Συριακό Σοσιαλιστικό Εθνικιστικό Κόμμα το οποίο είχε ως στόχο την ένωση του Λιβάνου με τη Συριά που φυσικά πήρε σώμα και οστά από την Κυβέρνηση της Συρίας με την ευλογία του Πατριαρχείου Αντιοχείας.

Σε συνεργασία με τους προέδρους της Συρίας, ο Πατριάρχης Αντιοχείας, ο σημερινός και οι προκάτοχοί του, έπαιξαν ένα βρόμικο παιχνίδι ενάντια στους Ρωμιούς της Συρίας και του Λιβάνου ξεπουλώντας την ελληνική εθνική τους συνείδηση και προσπαθώντας να τους πέσει ότι είναι Άραβες. Και επειδή η προπαγάνδα του αραβισμού ήταν μεθοδευμένη και μαζική, φαινομενικά, φαίνεται εκ των πραγμάτων ότι τα κατάφερε σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον στη Συρία. Ετσί, εδώ και πολλές δεκαετίες οι Ρωμιοί της Συρίας και του Λιβάνου αποκόπηκαν και απομονώθηκαν από τους υπόλοιπους Έλληνες συστηματικά και στοχευμένα από το ίδιο τους το Πατριαρχείο με στόχο να τους αραβοποιήσει.

Το Πατριαρχείο Αντιοχείας για δεκαετίες τώρα προπαγάνδιζε στο ποίμνιό του ότι ήταν άραβες. Και μπορεί όλα να φαίνονταν μια χαρά, και ότι η συνεργασία του Πατριαρχείου Αντιοχείας με το Κόμμα Μπάαθ να είχε φέρει τα ποθούμενα αποτελέσματα, όμως οι μουσουλμάνοι δεν πίστεψαν ποτέ ότι οι Ρωμιοί ήταν πραγματικά άραβες αφού τους μισούσαν και ήθελαν να τους εξοντωνόσουν από τη χώρα. Μέχρι και πριν ένα χρόνο έβρισκαν εμπόδιο τη κυβέρνηση Άσαντ και το Κομμα Μπαάθ στην εξολόθρευση των Ρωμιών με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους. Να, όμως που σήμερα το καθεστώς Άσαντ έχει χάσει τον έλεγχο της χώρας και απειλείται με κατάρρευση. Οι μουσουλμάνοι έχουν βγάλει το μένος τους πάνω στους Ρωμιούς και τους Αλεβίτες οι οποίοι υποστήριζαν το κοσμικό καθεστώς του Άσαντ. Καθημερινά οι Ρωμιοί ομόθρησκοί μας εξοντώνονται από τους μουσουλμάνους, ενώ ο παναραβισμός του Πατρειαρχείου Αντιοχείας το μόνο που φαίνεται ότι κατάφερε τελικά είναι να απομονώσει το ποίμνιό του από τον υπόλοιπο ελληνισμό και να το οδηγήσει σαν σφαχτάρι στους Μουσουλμάνους.

Μέσα σε ένα χρόνο όπου ο Άσαντ έχασε τον έλεγχο της Συρίας, έχασε ταυτόχρονα και το Πατριαρχείο Αντιοχείας τον έλενχο πάνω στους πιστούς του. Ο αραβισμός είναι πλέον μια νεκρή ιδέα, αλλά μετά από αυτό, ήρθε στην επιφάνεια και μια απρόσμενη αλήθεια. Και η αλήθεια αυτή είναι ότι παρ' όλες τις κοινές προσπάθειες Άσαντ και Εκκλησίας, η μάζα των Ρωμιών δεν ταυτίστηκε με τον αραβισμό, πρώτα -πρώτα επειδή η λέξη Ρουμ που σημαίνει Ρωμιός στ' αραβικά, είναι συνώνυμη με τη λέξη Έλληνας, και δεύτερον, επειδή ο αραβισμός είναι στενά συνδεδεμένους με τη θρησκεία του ισλάμ.

Σήμερα, που το Πατριαρχείο Αντιοχείας δεν μπορεί πλέον να τους ελέγξει, οι Ρωμιοί της Συρίας, αλλά πρωτίστως αυτοί του Λιβάνου, προσπαθούν να ξαναπάρουν πίσω τις ελληνικές τους ρίζες, δημιουργώντας κοινοποιήσεις με στόχο να αποβάλουν από πάνω τους τόσα χρόνια αραβικής προπαγάνδας και να ενσωματωθούν πνευματικά με τους Έλληνες της Ελλάδος και της Κύπρου. Στο Λίβανο προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Ελληνορθόδοξο Κόμμα, με στόχο την διδασκαλία της ελληνικής ιστορίας και ελληνικής ταυτότητας των Ρωμιών, με προσπάθεια να αναβιώσουν την Ελληνική γλώσσα. Έγραψαν για βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση στο Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, αλλά δεν πήραν καμία απάντηση από αυτά τα δυο κόμματα που κατά τα άλλα «αγαπούν» τον ελληνισμό.
Εμείς σαν Έλληνες οφείλουμε να τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε πρώτα-πρώτα για να μην σφαγιαστούν όλοι τους από τους μουσουλμάνους, και δεύτερον για να πάρουν πίσω την ελληνική τους ταυτότητα.

Αυτό το άρθρο γράφτηκε από NOCTOC



 
Περισσότερα... »