"Οι ναζί ήταν μεγάλα λαμόγια κύριε Μιχαλολιάκο".Διαβάστε την ιστορία ενός μεγαλο-ναζί!

Επειδή στην Ελλάδα η ιστορία διαβάζεται όπως θέλει από τον καθένα κι επειδή ούτε λίγο ,ούτε πολύ ο Νίκος Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής “αθώωσε” τον ναζιστικό χαιρετισμό ,λέγοντας ότι “μπορεί να χαιρετάμε έτσι, αλλά δεν κλέβουμε”, θα του θυμίσουμε ότι οι “ορίτζιναλ” ναζί υπήρξαν τα χειρότερα “λαμόγια” της Ευρώπης.!

Θα τον στεναχωρήσουμε ίσως ,αλλά αυτά έχουν γραφτεί και όχι μόνο από Έλληνες ,αλλά και από πολλούς άλλους στο εξωτερικό. Αυτούς θα επικαλεστούμε για να του “φρεσκάρουμε” τη μνήμη και να του υπενθυμίσουμε ότι οι ναζί εκτός από το να εκτελούν αθώο κόσμο ήταν και μεγάλα λαμόγια και ναι έβαζαν όχι μόνο το δάχτυλο αλλά ολόκληρο το χέρι στο μέλι.

Η ιστορία που το αποδεικνύει είναι φοβερή και έρχεται από τον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο ,όπου ένα από τα πρωτοπαλλίκαρα των ναζί …θυσαύρισε!


Ο συγγραφέας Antony Beevor έχει γράψει την ιστορία του Ισπανικού Πολέμου. Και σ΄ αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει ότι ο Γκαίρινγκ, στενός συνεργάτης του Χίτλερ,Αρχηγός της Γερμανικής Αεροπορίας η οποία με τα πολεμικά της αεροσκάφη ισοπέδωνε τους Δημοκρατικούς της Ισπανίας και έκανε το βομβαρδισμό της Γκουέρνικα,την ίδια ώρα πουλούσε όπλα στους αριστερούς,μέσω ενός Έλληνα ,ο οποίος με τη σειρά του χρησιμοποιούσε ως “συνδεσμο”,έναν Σοβιετικό!

Η ιστορία όπως γράφεται στο βιβλίο του από τον Beever είναι συγκλονιστική:

“ Οι ισπανικές κυβερνήσεις είχαν αγοράσει όπλα από τη Γερμανία πολύ πριν από τη κατάληψη της εξουσίας από τους ναζί.Ο αποικιακός στρατός στο Μαρόκο είχε παραγγείλει αέρια μουστάρδας με σκοπό να τα χρησιμοποιήσει εναντίον φυλών...

Το φοβερό όμως είναι ότι κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου η Δημοκρατία είχε αγοράσει όπλα από τη ναζιστική Γερμανία ,το σημαντικότερο σύμμαχο του Φράνκο.Και μάλιστα μέσω του Στρατάρχη Χέρμαν Γκαίρινγκ,πρωθυπουργού της Πρωσίας,Αρχηγού της Λουφτβάφε και “κολλητό” του Χίτλερ.Αυτός πουλούσε όπλα στους Δημοκρατικούς και μάλιστα μέσω ενός Έλληνα επιχειρηματία.

Την 1η Οκτωβρίου 1936 το ουαλικό φορτηγό πλοίο Bramhill κατέπλευσε στο Αλικάντε προερχόμενο από το Αμβούργο.Μετέφερε 19.000 τουφέκια,101 πολυβόλα και πάνω από 28.000.000 σφαίρες.Το είχαν παραγγείλει οι Δημοκρατικοί στη Βαρκελώνη.Οι Βρετανοί με πολεμικό τους είχαν “τσεκάρει” το φορτίο που ‘έσπαγε” την επίσημη πολιτική της μη ανάμειξης.Η Γερμανία ζήτησε συγνώμη αλλά η παράδοση έγινε.Η πώληση αποδίδεται στον Γκαίρινγκ που είχε χρησιμοποιήσει τον γνωστό έμπορο όπλων Josef Veltjens που είχε σχέση με τον ‘Ελληνα Πρόδρομο Μποδοσάκη-Αθανασιάδη, ο οποίος με τη σειρά του είχε καλές σχέσεις με τον δικτάτορα Μεταξά.Ο Μποδοσάκης ήταν βασικός μέτοχος και διευθυντής της Ελληνικής Εταιρείας Πυριτιδοποιείου-Καλυκοποιείου,κύριος συνεργάτης της οποίας ήταν η γερμανική Rheinmentall-Borsig που ελεγχόταν από τον Γκαίρινγκ!

Η κυβέρνηση Μεταξά είχε διευκολύνει τον Μποδοσάκη δίνοντάς του πιστοποιητικό τελικού χρήστη για τα όπλα,ώστε να φαίνεται ότι αυτά πήγαιναν για τον ελληνικό στρατό.

Όταν το φορτίο έφθασε Ελλάδα,ο Μποδοσάκης το είχε μεταφέρει σε άλλο σκάφος το οποίο θα πήγαινε υποτίθεται Μεξικό,ενώ στη πραγματικότητα θα πήγαινε Ισπανία.Καθώς πούλαγε όπλα και σε εθνικιστές και σε δημοκρατικούς είχε αναγκαστεί να χωρίζει τα φορτία σε διαφορετικά πλοία.Ο καλύτερος οπλισμός πήγαινε στους εθνικιστές. Ο παλαιότερος και άχρηστος στους δημοκρατικούς.


Το 1937 και 1938 όταν κορυφώνονταν οι πωλήσεις όπλων προς τη Δημοκρατία η εταιρεία του Μποδοσάκη παρήγγειλε στην Rheinmentall-Borsig φορτία που η αξία τους ανερχόταν σε 40.000.000 γερμανικά μάρκα (3.200.000 λίρες).Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα όπλα πήγαιναν στους δημοκρατικούς και είναι βέβαιο ότι χρεώνονταν πενταπλάσια ή και εξαπλάσια για να παίρνει παχυλό μερίδιο ο Γκαίρνιγκ,αλλά και το καθεστώς Μεταξά.

Υπήρχε όμως και Σοβιετικός δάκτυλος.Τον Νοέμβριο του 1937 ο Μποδοσάκης ταξίδεψε στη Βαρκελώνη με σοβιετικό αεροπλάνο συνοδευόμενος από τον George Rosenberg,γιο του δολοφονηθέντος Σοβιετικού πρεσβευτή.Ο Rosenberg που ήταν ναυτιλιακός πράκτορας και ο Μποδοσάκης υπέγραψαν συμβόλαιο με τη Δημοκρατία έναντι 2.100.000 λιρών.Επέμειναν για προκαταβολική πληρωμή του συνολικού ποσού σε σκληρό νόμισμα.Και το κατάφεραν!

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του πολέμου και όπως γράφει ο συγγραφέας είναι βέβαιο ότι “η διακόσμηση της υπερπολυτελούς εξοχικής κατοικίας του ,βορείως του Βερολίνου ,είχε χρηματοδοτηθεί από τα τεράστια κέρδη που είχε αποκομίσει από τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο”. 

 http://www.onalert.gr

 

 

Η ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

            Η Αγγλο - Αμερικάνικη δια μάχη για την επιρροή στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει αμέσως μετά την είσοδο στον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο των ΗΠΑ , κύριος εκπρόσωπος της Αγγλικής Πολιτικής ο Γεώργιος Β , ο Τσουδερός και ο Γεώργιος Παπανδρέου, την Αμερικάνικη πολιτικοί εκφράζουν ο Σοφοκλής Βενιζέλος και εκπρόσωποι του Ελληνικού μεγάλου κεφαλαίου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ :
Ο Πρόδρομος (Μποδοσάκης) Αθανασιάδης, Γνώρισε, μάλιστα, τη φυλακή και την εξορία... Η πρώτη φορά ήταν κιόλας το 1915, όταν δραστηριοποιούνταν στη Μερσίνα της Μικράς Ασίας. Τότε, καταγγέλθηκε στις οθωμανικές αρχές ότι ο αλευρόμυλός του χρησιμοποιούνταν για κατασκοπεία υπέρ των Αγγλο-γάλλων Φυλακίστηκε για μικρό διάστημα, δικάστηκε από το στρατοδικείο και του επιβλήθηκε ποινή εκτόπισης στα Άδανα, υπό αστυνομική επιτήρηση. Εκεί μάλιστα γνώρισε και τον Κεμάλ Ατατούρκ. Όπως φαίνεται, η καταγγελία ήταν μέρος σχεδίου ανταγωνιστών του για να εξοντωθεί επιχειρηματικά. Πλην, όμως, ο Μποδοσάκης όχι μόνο επιβίωσε, αλλά συνέχισε με άλματα την επιχειρηματική πορεία του. Τρία χρόνια αργότερα, θα βρεθεί πάλι κατηγορούμενος. Άγγλοι αιχμάλωτοι πολέμου των Οθωμανών, που είχαν δραπετεύσει από στρατόπεδο στην Ανατολία, θα βρεθούν στη Μερσίνα -την πρώτη έδρα των επιχειρήσεών του, μα και επίκεντρο μηχανορραφιών και δολοπλοκιών την εποχή εκείνη, λόγω της γεωγραφικής θέσης της. Από το λιμάνι της θα δραπετεύσουν με δικά του ρυμουλκά (τα χρησιμοποιούσε για της ανάγκες εφοδιασμού του οθωμανικού στρατού).
Η οργάνωση της φυγάδευσης αποδόθηκε στον Μποδοσάκη -κατηγορία που μπορούσε να οδηγήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα. Με τις διασυνδέσεις του στη στρατιωτική ηγεσία, αλλά κι ένα τεράστιο ποσό (500.000 λίρες) προς τον διοικητή της περιοχής, η υπόθεση «τακτοποιήθηκε». Από τότε, όμως, ο Μποδοσάκης μετέφερε την επιχειρηματική έδρα του στην Κωνσταντινούπολη...

            Οι Άγγλοι παρά την Αμερικανική αδράνεια βλέπουν ότι οι ΗΠΑ θα δείξουν επιθυμία να παίξουν ρόλο στο Ελληνικό οικόπεδο και προσπαθούν να περιορίσουν αυτή την επιρροή. Τον Μάιο του 1944 συνελήφθηκε στο Κάιρο ο μεγαλοβιομήχανος Μποδοσάκης – Αθανασιάδης και ο φίλος του Σ Βενιζέλου Βύρων Καραπαναγιώτης, απήχθηκαν και οι δύο από απόσπασμα της Αγγλοαιγυπτιακής αστυνομίας ο δεύτερος το πρωί της 7/5/1944   και μετά πέντε μέρες ο πρώτος . Τους έκλεισαν στο ίδιο δωμάτιο το οποίο είχαν παγιδεύσει με μικρόφωνα.

            Στις 16/5/1944 ο Καρπαναγιώτης (υπουργό στρατιωτικών της κυβέρνησης Τσουδερού που πήρε μέρος στην καταστολή του κινήματος του Απριλίου του 1944) μεταφέρθηκε στο φρούριο Μπαλτισέρα της Ασμάρας (Ερυθραία), εκεί ήταν κρατούμενοι οι αρχηγοί της στάσης του στρατού και του στόλου, δέχτηκε επίθεση από τον Πετράκη που είχε πάρει μέρος στις στάσεις της Μ Ανατολής, που τον ξυλοκόπησε φωνάζοντας του «Είσαι προδότης».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Μια ύποπτη περίπτωση είναι η παράδοση των εργοστασίων της ΠΥΡΚΑΛ άθικτων στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής......
Για τις διασυνδέσεις της ΠΥΡΚΑΛ του Μποδοσάκη και των ναζί βιομηχάνων ο Χρ. Χατζηιωσήφ («Η γηραιά σελήνη...») διατυπώνει μια τεκμηριωμένη κρίση, με γενικότερη ισχύ για τις δραστηριότητες του μεγαλοεπιχειρηματία: «Δεν αρκούν (τα στοιχεία) για να χαρακτηρίσουμε το συγκρότημα Μποδοσάκη ως παραφυάδα της γερμανικής βιομηχανίας, με την έννοια ότι ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας αχυράνθρωπος των Γερμανών κεφαλαιούχων ή έστω απόλυτα εξαρτημένος από αυτούς, γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με μια αποκλειστικά δυαδική σχέση Αθανασιάδη-Γερμανών. Ο ίδιος ο ιδρυτής του ομίλου προσπάθησε επανειλημμένα, αλλά άκαρπα να εμπλέξει στις επιχειρήσεις του τον αγγλικό παράγοντα...

Μπορούμε, λοιπόν, ορθότερα να χαρακτηρίσουμε το συγκρότημα ως το γεωμετρικό τόπο, όπου τέμνονται και συντίθενται τα συμφέροντα ιδιοκτήτη με εκείνα της γερμανικής βιομηχανίας και των κυρίαρχων ομάδων του ελληνικού τραπεζικού κεφαλαίου και βιομηχανικού κεφαλαίου, με τις ιδιαίτερες διασυνδέσεις τους. Οι στόχοι αυτών των ομάδων, οι απόψεις τους για τον διεθνή καταμερισμό της εργασίας στην Ευρώπη και τη θέση της Ελλάδας σε αυτόν δεν συμπίπτουν μεταξύ τους. Έχουμε να κάνουμε με επάλληλους κύκλους με διαφορετικά κέντρα και μήκος ακτίνας, που ο κοινός τομέας είναι το συγκρότημα Μποδοσάκη...»

            Ο Μποδοσάκης μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο της ερήμου κοντά στο Κάιρο και εκεί οι Άγγλοι τον υπέβαλαν σε εξαντλητική ανάκριση, με στόχο φυσικά να μάθουν τις επαφές του με τους Αμερικάνους και ιδίως την OSS, τον κράτησαν σε αυστηρή απομόνωση για τρεις μήνες, μη επιτρέποντας ούτε στην γυναίκα του να τον επισκεφτεί. Ο στρατηγός Πάτζετ έγραψε ένα γράμμα στον Λήπερ μετά από τα συνεχή διαβήματα του Βενιζέλου την 28/6/1944

«Αναφερόμενος εις την περί Μποδοσάκην συνομιλίαν μας, επιθυμών να καταστήσω σαφές ότι το εν λόγω άτομον συνελήφθη κατόπιν οδηγιών μου, διότι αι υπηρεσίαι Ασφαλείαςτον εθεώρουν ύποπτον επικινδύνων ενεργειών , με ανυπολόγιστους συνεπείας. Θα παραμείνη κατά συνέπειαν κρατούμενος εφ όσον οι ανακρίσεις συνεχίζονται και πιθανώς αυτή η διαδικασία να είναι μακρά. Επειδή είναι αδύνατον αργότερον να απολυθή προτίθεμαι να δώσω οδηγίας όπως του απαγορευθή η παραμονή εις Μ Ανατολήν , ούτως ώστε εκ του τόπου όπου κρατείται να μεταφερθή υπό συνοδείαν κατ ευθείαν εις το πλοίον ή το αεροπλάνον. Θα σας ήμην ευγνώμων εάν εκθέσητε τα ανωτέρω εις τον Έλληνα προθυπουργόν».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Μποδοσάκης Αθανασιάδης: Ο φτωχός μεταφορέας που έγινε Κροίσος !

Έδινε δουλειά σε 17.000 Έλληνες.
 Το 1940, όταν υποσχέθηκε πλήρη εφοδιασμό του Στρατού με πολεμοφόδια.

            Μετά από την περιπέτειά του αυτή ο Μποδοσάκης απολύθηκε, αλλά εκτοπίστηκε στη Βηρυτό και εκεί σε λίγο καιρό έφεραν ένα ακόμα φίλο του Βενιζέλου που είχε φύγει από την κατεχόμενη Ελλάδα, τον ιδιοκτήτη του ΒΗΜΑΤΟΣ Δημ  Λαμπράκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-         ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ του Σ Ν Γρηγοριαδη Εκδόσεις  ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τόμος ΙΙΙ.

-         ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ  του Γρ Δαφνή http://pluton22.blogspot.gr