Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

James Watson η Επιβεβαίωση


watson_1019
Τα δίποδα ζωντανά αυτοαποκαλούμενα “άνθρωποι”μόνα τους ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑΝ, πως θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά άλλωστε, αυτό που δήλωσε ο καθηγητής James Watson, ότι ‘οι γυναίκες θα έπρεπε να μπορούν να κάνουν έκτρωση αν μπορούσε να αποδειχθεί σε προγεννητικό έλεγχο ότι το παιδί τους είναι ομοφυλόφιλο, ή ηλίθιο’ ή σαν τους “ανθρώπους” του βίντεο που το αγαπημένο τους παιχνίδι είναι το ρόπαλο, ή βόμβα, ή τα σχόλια σεξουαλικού κυρίως περιεχομένου. Κανένας δεν σκέφτεται πως το ανακάτεμα της γενετικής λίμνης ισούται με θάνατο.! Δεν τους επιτρέπουν να σκέφτονται, δεν μπορούν να σκεφτούν άλλωστε, πέρα από τις υποβολές που τους κάνουν, γιατί τα υβρίδια είναι αυτό το αποτέλεσμα από αυτό το ανακάτεμα. Ας δούμε πως επιβεβαιώθηκε ο καθηγητής από τα υβρίδια.
Ο κορυφαίος γενετιστής James Watson μαζί με τον Francis Crick και τον Maurice Wilkins που το 1962 βραβεύτηκαν με το Nobel  ιατρικής και φυσιολογίας, για την ανακάλυψη της ελικοειδής δομής του DNA, της γνωστής διπλής έλικας. Η ανακάλυψη της δομής της του DΝΑ, του μορίου της κληρονομικότητας, από τους James Watson και Francis Crick το 1953 είναι από τις λίγες ανακαλύψεις που άλλαξαν εκ βάθρων μια επιστήμη, αφού συνέβαλε ουσιαστικά στη θεμελίωση της μοριακής βιολογίας. Στη συνέχεια ο James Watson, συμμετείχε ενεργά και στο Human Genome Project, την πολυεθνική προσπάθεια για την πλήρη αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου DNA.
Αυτά που ανακάλυψαν και δημοσιοποίησαν οι ερευνητές σχετικά με το DNA  δεν ταιριάζουν με τα σχέδια της Νέας τάξης πραγμάτων. Όπως δεν ταίριαζαν οι ανακαλύψεις του Κοπέρνικου, του Γαλιλαίου ή του Μπρούνο με την Χριστιανική τάξη πραγμάτων.
wat0-023
Ο  Στ. Ν. Αλαχιώτης καθηγητής Γενετικής, μας λέει σχετικά με τους κορυφαίους επιστήμονες από άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο έντυπο ΒΗΜΑ. [ Οι Watson και Crick προέρχονταν από δύο διαφορετικές σχολές ερευνητικής σκέψης: ο πρώτος από τη λεγόμενη ομάδα των φάγων, έχοντας ως θέμα της διδακτορικής διατριβής του την επίδραση των ακτίνων Χ στην ανάπτυξη των βακτηριοφάγων, υπό την επίβλεψη επιφανών επιστημόνων, όπως οι Luria και Delbruck. Ο δεύτερος είχε παιδεία φυσικού, αρχίζοντας την ερευνητική του δραστηριότητα στο Λονδίνο με θέμα το ιξώδες του νερού υπό πίεση και σε υψηλή θερμοκρασία, και μετά τον πόλεμο στράφηκε προς τη βιολογία, κυρίως στο εργαστήριο Cavendish του Κέιμπριτζ, με διευθυντή τον επιφανή επίσης ερευνητή Ρerutz.
Παρά τις λίγες σχετικές πληροφορίες που είχαν, αξιοποιώντας ταυτόχρονα και άλλα δημοσιευμένα ευρήματα, όπως του Ρauling σχετικά με την ύπαρξη «μοτίβων» στις πρωτεΐνες, ο οποίος αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη δομή του DΝΑ αλλά ανεπιτυχώς, οι Watson και Crick άρχισαν να δοκιμάζουν διάφορα δομικά μοντέλα με διπλή και τριπλή έλικα, στα οποία οι βάσεις βρίσκονταν στο εξωτερικό του μορίου· τα μοντέλα αυτά ήταν όμως λανθασμένα. Στη συνέχεια ο Watson επηρεασμένος από μια σχετική εργασία κατασκεύασε ένα πρώτο μοντέλο με διπλή έλικα στο οποίο οι βάσεις ζευγάρωναν με όμοιές τους, π.χ. η αδενίνη με την αδενίνη, αλλά και αυτό κατέρρευσε.
Τότε ο Watson είχε την ιδέα να ζευγαρώσει μεταξύ τους διαφορετικές βάσεις, την αδενίνη με τη θυμίνη και τη γουανίνη με την κυτοσίνη, μοντέλο που εξηγούσε και τη γνωστή ήδη πληροφορία ύπαρξης ίσων συγκεντρώσεων στο DΝΑ των βάσεων αδενίνης και θυμίνης, καθώς και γουανίνης και κυτοσίνης. Οι Watson και Crick έγραψαν αμέσως ένα άρθρο για το μοντέλο της διπλής έλικας, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 15.4.1953 στο εγκυρότατο επιστημονικό περιοδικό «Νature». Στις 30.5.1953 δημοσίευσαν στο ίδιο περιοδικό άλλο άρθρο παρουσιάζοντας τις γενετικές συνέπειες της διπλής έλικας του DΝΑ, εξηγώντας την αναπαραγωγή του και τη συνακόλουθη αυτοαναπαραγωγική ιδιότητα των γονιδίων.
Είχαν γράψει επίσης ότι «η ακριβής διαδοχή των βάσεων αποτελεί τον κώδικα που μεταφέρει τη γενετική πληροφορία», στην αποκρυπτογράφηση του οποίου συνέβαλε ουσιαστικά ο Crick μετά τον χωρισμό τους· χωρίς να σημαίνει ότι είχαν σαφή αντίληψη της ύπαρξης γενετικού κώδικα - όπως αναφέρει ο Μorange στο βιβλίο του «Η ιστορία της μοριακής βιολογίας».
Το μοντέλο της διπλής έλικας έγινε σύντομα αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα, αν και ουσιαστικά αποδείχθηκε τη δεκαετία του 1980. Ωστόσο από την αρχή πολλοί επισκέπτονταν το Cavendish για να θαυμάσουν το μοντέλο αυτό που έμοιαζε με έργο τέχνης. Η επιτυχία αυτή προήλθε και από την ανυπομονησία του Watson σε σχέση με την ομάδα Wilkins και Franklin, η οποία προχωρούσε με αργούς ρυθμούς, όπως επίσης και από την οξυδέρκειά του να αποφύγει την παγίδα της βιοχημικής προσέγγισης του DΝΑ.
Οι Watson και Crick προσδιόρισαν τη δομή του DΝΑ χωρίς να κάνουν οι ίδιοι ούτε ένα πείραμα, εισάγοντας ένα νέο ύφος στη βιολογική έρευνα, σύμφωνα με το οποίο οι συζητήσεις και η αξιοποίηση πληροφοριών μπορεί να έχουν ενίοτε μεγαλύτερη σημασία από τις πειραματικές παρατηρήσεις. Σημειώνεται επίσης ότι στην αρχή της έρευνάς τους δεν ήταν καν σίγουροι για τον ρόλο του DΝΑ στην κληρονομικότητα· όπως επίσης ότι τα κρυσταλλογραφικά δεδομένα της Franklin έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην ανακάλυψη της διπλής έλικας - ήταν όμως άτυχη καθώς πέθανε από καρκίνο λίγα χρόνια μετά τη μεγαλειώδη εκείνη ανακάλυψη και δεν της απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ, όπως έγινε με τους Watson, Crick και Wilkins το 1962. Η συμβολή λοιπόν του Watson στη σημαντικότατη εκείνη ανακάλυψη που άλλαξε την ερευνητική πορεία στις βιολογικές επιστήμες, και όχι μόνο, ήταν καταλυτική. ]
1_thumb4
Τον Μάρτιο του 2008, ο Δρ. James Watson, είχε προγραμματίσει μια διάλεξη στο Μουσείο Επιστημών. Όταν σε μία συνέντευξη του στους Sunday Times άφησε να νοηθεί ότι η νοημοσύνη έχει σχέση με τη φυλή, το μουσείο ακύρωσε τη διάλεξη. Στη δήλωση που εξέδωσε, ειπώθηκε ότι το μουσείο «δεν αποφεύγει τον διάλογο επί επίμαχων ζητημάτων», αλλά επέμεινε ότι ο Δρ. Watson «είχε υπερβεί τα όρια του επιτρεπτού διαλόγου».  Δηλ σε ελεύθερη μετάφραση, “μπορείς να πεις ότι θέλεις αρκεί να συμφωνείς μαζί μου”~!!! με τα κοινωνικά επιθυμητά ψεύδη εν προκειμένω!!
Είπε επίσης πως η γυναίκα πρέπει μόνη της να αποφασίζει αν θα κρατήσει ή όχι το έμβρυο που κυοφορεί, ότι οι μαύρου δέρματος φυλή έχει μικρότερη νοημοσύνη από την λευκή φυλή, ότι η ομοφυλοφιλία είναι παρέκκλιση, ότι .. ότι… και τι δεν είπε ο καθηγητής. Όλα κόντρα στο κοινωνικό κατεστημένο που θέλει να επιβάλλει την ομοφυλοφιλία σαν κάτι φυσιολογικό και όχι σαν παρέκκλιση, που η γυναίκα δεν επιτρέπεται να έχει άποψη αφού είναι μια μηχανή αναπαραγωγής ή σεξ, χωρίς πνευματική υπόσταση. Που το ανακάτεμα των φυλών είναι όχι απλά επιτρεπτό αλλά αναγκαίο, και άλλα πολλά.
Είναι φυσικό να ξεσηκωθούν τα πρόβατα όταν διαταράζετε η ησυχία και η τάξη στο μαντρί.
Ο Γαλιλαίος την γλύτωσε γιατί είχε καλές φιλίες. Τον Μπρούνο τον κάψανε αφού τον βασάνιζε η εκκλησία επί 8 χρόνια, τον σκότωσαν γιατί είχε άποψη και ο ανόητος τόλμησε να την πει δημοσίως, τέλος δεν έχει η ιστορία των μεγάλων ανθρώπων που τολμούν να έχουν άποψη και πιο πολύ τολμούν να την πουν δημοσίως. Ειδικά όταν είναι αντίθετη με την επίσημα επιβαλλόμενη.
Όποιος γνωρίζει γενετική και ανακατεύεται με το DNA γνωρίζει από πρώτο χέρι πως αυτά που λέει ο καθηγητής είναι αληθινά.
Το ανακάτεμα της γενετικής λίμνης είναι που εξαφάνισε λαούς και λαούς.
Οι Σπαρτιάτες π.χ. σαν φυλή εξαφανίστηκαν όταν επέβαλαν στους καθαρόαιμους Σπαρτιάτες να νυμφεύονται με σκλάβους. Σε μερικά χρόνια η Σπαρτιάτες δεν υπήρχαν. Αυτό γίνεται και σήμερα με όποιον λαό θέλουν να εξαφανίσουν και με τους Έλληνες μάλιστα πρώτους πρώτους στην λίστα. Είναι γνωστή άλλωστε η αγάπη και η φροντίδα των Εβραίων προς εμάς.
25
synedrio-xhmeiasjk
Αφορμή γι αυτό το άρθρο στάθηκε η ομιλία του Dr James Watson, στο 12ο Συνέδριο Ιατρικής Χημείας στην ΕΛΛΑΔΑ, στην Πάτρα για την ακρίβεια, με θέμα “Discovering the Double Helix of DNA”. Στάθηκε ακόμη αφορμή για να ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΝ κάποιες ομάδες ανθρωποειδών πόσο δίκιο έχει ο καθηγητής, όταν μιλάει για μη ομοειδείς ανθρώπινες φυλές. Κάποιοι άνθρωποι είναι επιμιξία με πρόβατα ή με μπαμπουίνους (απλώς ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΕΣ, ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) για να μην αναφερθώ στα πολύ γνωστά μας υβρίδια.
Μια ομάδα μαστουρωμένων νεαρών «αναρχικών», διέκοψε το συνέδριο και επιτέθηκε με χυδαιότητες στον καθηγητή  Watson… !!  Ένας από τους μπαμπουίνους επιτέθηκε στον 83χρονο βραβευμένο καθηγητή με καδρόνι! Μάλιστα! Οι ‘” πανεπιστημιακού ασύλου” επιστημονικές απόψεις μπορούν μόνο με καδρόνια να αντικρούσουν επιχειρήματα και φυσικά όχι με επιστημονικές αποδείξεις.!!!
Η Επιβεβαίωση του Watson
Για την ολική ανικανότητα του [ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ] Πανεπιστημίου στην ασφαλή διοργάνωση της εκδήλωσης και στην λήψη μέτρων προστασίας, δε χρειάζεται να πω τίποτα, οι πρυτάνεις χρόνια τώρα ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ την ανικανότητα τους στο οτιδήποτε, μόνο την επιτυχή πορεία τους στις Μυστικές Εταιρείες, αλλά αυτό είναι άγνωστο στον κοσμάκη. Παλιά απορούσα “τι στο καλό τους μαθαίνουν στα Πανεπιστήμια?”, μέχρι που γνώρισα κάμποσους καθηγητές του Πανεπιστημιακού κατεστημένου και έπαψα να έχω απορίες, τους μαθαίνουν αυτό που είναι και οι ίδιοι “Το απόλυτο τίποτα” !!! Άλλωστε αν δεν ανήκουν στις γνωστές “ομάδες” με απόλυτη υποταγή, καθηγητές δεν γίνονται.
Ταυτόχρονα πρέπει να σταθώ σε όλους όσους παρακολουθούσαν το συνέδριο, αντέδρασαν και αντεπιτέθηκαν στους μπαμπουίνους, αυτούς με τα ρόπαλα, που ΝΑΙ μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι, από αυστηρά επιστημονικής απόψεως τουλάχιστον, αντέδρασαν λοιπόν οι άνθρωποι και τους επιτέθηκαν, επιτιθέμενοι ταυτόχρονα και στην υποτιθέμενη νοημοσύνη τους. Παρακολουθήστε το video.
Αυτοί είναι, που έχουν κάνει καραμέλα τους την ελευθερία έκφρασης;
Εγώ έχω μια απορία, αυτοί έχουν ρόπαλα.
ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται!
Αλλά έτσι είναι?
Αγόρασε και μελέτησε το βιβλίο σχετικά με την ιστορία της Μοριακής Βιολογίας, του Μισέλ Μοράνζ.
2000302729a
Οι πιο εντυπωσιακές πρόοδοι στο χώρο των βιολογικών επιστημών, όπως η γονιδιακή θεραπεία, αποτελούν τον ανθό ενός σχετικά νέου επιστημονικού κλάδου, του κλάδου της μοριακής βιολογίας, ο οποίος αναδύθηκε στη δεκαετία του ’40. Το παρόν βιβλίο αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της άγνωστης μέχρι τώρα πορείας της μοριακής βιολογίας στον 20ό αιώνα, προσεγγίζοντας τις διάφορες διαστάσεις, επιστημονικές, φιλοσοφικές και κοινωνικές, που συνέβαλαν στην ανάπτυξή της.
Η πορεία της νέας επιστήμης σκιαγραφείται από την αφετηρία της, με την προοδευτική σύγκλιση των κλάδων της γενετικής και της βιοχημείας στις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρι και την ανακάλυψη της μεθόδου της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης στη δεκαετία του ’80
Ο Μισέλ Μοράνζ, επιστρατεύοντας στην προσέγγισή του τις έρευνες των πρωταγωνιστών αυτής της ιστορίας αλλά και τις προσωπικές του έρευνες, άγνωστες μέχρι τώρα στο ευρύ κοινό, αφενός παρουσιάζει με κατανοητό τρόπο τις θεωρίες και τις πολύπλοκες μεθόδους αυτής της επιστήμης στους μη ειδικούς αναγνώστες, αφετέρου προσφέρει στους εξοικειωμένους με την ειδικότητά του αναγνώστες μια ιστορική προσπέλαση, η οποία είναι απαραίτητη για την κατανόηση των σύγχρονων προκλήσεων της βιολογικής έρευνας.
Ο Μισέλ Μοράνζ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VI και διευθυντής μιας ερευνητικής ομάδας της Μοριακής Βιολογίας στην Ecole Normale Superieure με αντικείμενο τη μελέτη του άγχους.
Διάβασε σχετικά  το DNA
1_thumb152_thumb12
(c) miastala.com

1 σχόλιο: