Η Κύπρος είναι, εδώ και δεκαετίες, σε πορεία καταστροφής του ελληνισμού της.

Θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε και επισημάνουμε τα αίτια και τους συντελεστές της μεθοδευμένης καταστροφής του πανάρχαιου προκατακλυσμιαίου Ελληνισμού της Κύπρου.

Πρόκειται γιά μία πτυχή του Κυπριακού η οποία πιθανώς λόγω σκοπιμοτήτων όχι μόνο δεν ερευνήθηκε αρκετά αλλά και αποσιωπάται άν και πάντα λειτουργούσε κατά των ελληνικών συμφερόντων της νήσου. Η ιστορία, μας αφήνει να πιθανολογήσουμε οτι ο Μακάριος γνώριζε όλα ή μέρος αυτών των γεγονότων διότι αντιδρούσε ως τροχοπέδη τών κακοβούλων σχεδίων., Ίσως αντιδρούσε χωρίς γνώσι αλλά ενστικτωδώς, ήταν όμως αδύναμος να αντιδράση αποτελεσματικά στην σφαγή της Κύπρου που ετοίμασαν οι αμερικανο-σιωνιστές και εφήρμοσαν οι άνευ ιστορικής γνώσεως ελλαδίτες πραξικοπηματίες. Δεν ήταν όμως η πρώτη παρόμοια καταστροφή όπως θα καταδείξουμε.

Πρωτίστως, τα χείριστα σε ότι αφορά τα εθνικά ζητήματα, πρέπει να γίνονται αντιληπτά και κατόπιν κατανοητά από τα αρμόδια κρατικά όργανα δηλαδή τα υπουργεία εξωτερικών. Ακολούθως, τα όργανα του υπουργείου αυτού οφείλουν αφ' ενός να επεξεργασθούν σχέδια αντιδράσεων σε ότι αφορά τον κρατικό μηχανισμό και αφ' ετέρου να ενεργοποιήσουν διαύλους (ήτοι κανάλια νεοβαρβαριστί) επικοινωνίας και ενημερώσεως του έθνους ώστε αυτό να θωρακισθή αρχικά με γνώση και ακολούθως με αποφασιστικότητα και θάρρος προς αντιμετώπισιν των χειρίστων. Βεβαίως κάτι τέτοιο θα αναμέναμε από ένα αληθώς ελληνικό υπουργείο εξωτερικών. Το κράτος όμως στο οποίο ζούμε, είναι προδομένο από τον εσμό των πρώην φεουδαρχών και νυν "εκσυχρονιστών πακετο-ντελοροφάγων" του πανάθλιου "πολιτικού" κατεστημένου. Έτσι, και το υπουργείο εξωτερικών του θλιβερού και νεο-βαρβαρικού αυτού κρατιδίου, το οποίον κακώς ονομάζεται Ελλάς, προδίδει πολυδιάστατα και με θλιβερή συνέπεια τον τόπο. Στο υπουργείο αυτό βασιλεύει πρωτίστως το οθωμανικό πνεύμα, δηλαδή η αμάθεια, η νωχελικότητα, ο δημοσιοϋπαλληλισμός, η γραφειοκρατία, η αδράνεια, η αδιαφορία και η απέχθεια προς ενημέρωση, γνώση, δημιουργία και φιλελληνισμό. Έτσι, οι ερασιτέχναι του υπουργείου εξωτερικών δέον να προσδιορίζονται ιδεολογικά ως "οθωμανίζοντες". Οι ραγιάδες "οθωμανίζοντες" όμως είναι, εκτός των άλλων και δουλικά έμμισθα ή άμισθα όργανα ξένων ανθελληνικών κέντρων εξουσίας. Αυτά τα κέντρα εξουσίας απεργάζονται από δεκαετίες τώρα την περαιτέρω συρρίκνωση του ελληνισμού και ισοπέδωση των εθνικών και ηθικών αξιών του. Ένα από τα μεγάλα θύματα αυτής της ανθελληνικής δράσεως και δυναμικής είναι και η Κύπρος. Δεν είναι του παρόντος η ανάλυσις των εξ ελληνικής δράσεως πολλών προκλητικών αντικυπριακών δραστηριοτήτων πρό του 1974. Είναι γνωστόν ότι σε ένα κράτος το οποίο διοικείται από προδότες, μόνο προδοτικές πράξεις αναμένονται. Εξ άλλου, και μετά παρέλευση δεκαετιών, αρκετά στοιχεία διέρρευσαν τα οποία τεκμηριώνουν την μεθοδικότατη εργασία των ξένων μυστικών υπηρεσιών σχετικά με το κυπριακό και την εφαρμογή των ανθελληνικών σχεδίων τους, κυρίως από πλανημένους έλληνες υπερ-πατριώτες. Η "δεξαμενή" των υπερ-πατριωτών ήταν πολύ μεγάλη. Απέμενε, γιά τις μυστικές υπηρεσίες των ξένων, να επιλέξουν τους θρασύτερους και αποφασιστικότερους εξ αυτών και να τους χρησιμοποιήσουν ως αιχμή του δόρατος για την πραγμάτωση των σατανικών, ύπουλων και ανθελληνικών σχεδίων τους. Κατέφεραν και τους έπεισαν ότι η δράσις των θα ήτο "πατριωτική" και "εθνική". Έτσι, η ποικιλοτρόπως προωθούμενη άγνοια της ιστορίας, έπαιξε πρωταρχικό ρόλο και στο Κυπριακό δημιουργώντας, επί 15ετία, γεγονότα τα οποία οδήγησαν στο απαράδεκτο 1974. Επείσθη ο πλανήτης ότι η το Κυπριακό είναι απλώς μια ελληνοτουρκική διένεξις με τις δύο πλευρές αδιάλλακτες. Σήμερα, με μια υπερδύναμη φαινομενικά "αφεντικό" του κόσμου, η σκόπιμα επιβληθείσα άγνοια της ιστορίας, κρύβει επιμελώς την πραγματική υπερδύναμη, η οποία, ολιγομελής και επιμελώς καλυμμένη, ουσιαστικά έχει απλώση την κυριαρχία της στον πλανήτη. Η κατάστασις αυτή είναι συνεπέστατη με την διακήρυξη του "άγγλου" πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Ντισραέλι, ότι δηλαδή "η ιστορία γράφεται από τις επιτυχημένες μειονότητες". Στην υπόθεση της Κύπρου λοιπόν οι μάσκες πέφτουν. Η σχετικά πρόσφατη αποτυχημένη προσπάθεια θωρακίσεως της άμυνας της νήσου με τους περίφημους πλέον αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300, είχε δημιουργήσε σάλο στους ιθύνοντες κύκλους της "επιτυχημένης μειονότητος", η οποία είχε δραστηριοποιηθή αμέσως και με τους ανθρώπους της, τα έμμισθα όργανά της και άμισθα φερέφωνά της προσπάθησε να επιβάλλη τα τετελεσμένα. Είναι γνωστές οι κοινές πτήσεις Τουρκικών-Ισραηλινών μαχητικών υπεράνω της Κύπρου προς εξουδετέρωσιν πιθανών S-300. Πράγματι, ο "πρόεδρος" των ΗΠΑ, Κλίντον, στην διμηνιαία έκθεσή του στο κογκρέσσο τότε θα δηλώση ότι "η διακοινοτική βία έφθασε στο χειρότερο επίπεδο σε διάστημα πολλών ετών". Εννοεί βέβαια τις άνανδρες δολοφονίες των Ισαάκ, Σολωμού και Κακουλή. Στην έκθεσή του ο (κατα φαντασία των πολλών) πλανητάρχης, δεν καταδικάζει ούτε επιρρίπτει όποια δήποτε ευθύνη στην Τουρκία. "Μόνο το παρελθόν συνεχίζει να κακοδαιμονίζει τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας", αναφέρει στην ίδια έκθεση ο Κλίντον. Δεν κάνει όμως καμία αναφορά στον στρατό κατοχής στην Κύπρο και την προκλητική στάση της Τουρκίας σε Αιγαίο και Θράκη. Πάντως προσπαθούν ώστε το κυπριακό να φαίνεται σαν διαμάχη Ελλήνων-Τούρκων. Στην έκθεσή του, ο απελθών πρόεδρος του ΟΗΕ, Μπούτρος Γκάλι, είχε προτείνει "και στις δύο πλευρές να δείξουν αποφασιστικότητα για επανάληψη των διαπραγματεύσεων για συνολική λύση" μιά και όπως λέει "η κατάσταση στην Κύπρο έχει επιδεινωθή σοβαρότατα το τελευταίο εξάμηνο". Δεν λέει όμως από ποιούς επιδεινώθηκε και γιατί. Ελληνο-τουρκική διαφορά λοιπόν προτείνει και αυτός. Συνεπής κι αυτός στους γνωστούς-άγνωστους προϊσταμένους του. Όμως παρόμοιες δηλώσεις έκαναν και οι "ηγετίσκοι" της Ε.Ε. Στην Σύνοδο κορυφής στο Δουβλίνο η τελική ανακοίνωση αναφέρει κατά λέξη ότι "το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί την Τουρκία να χρησιμοποιήση την επιρροή της για να συνεισφέρη σε μία λύση στην Κύπρο σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ" . Δηλαδή η Τουρκία δεν είναι ο εισβολέας και κατακτητής αλλά ο καλός διαμεσολαβητής. Και η Ε.Ε. βλέπει σαν πρόβλημα της Κύπρου την Τουρκία και την Ελλάδα. Κανένας ευρωπαίος ή αμερικανός δεν αναφέρει πλέον την λέξη κατοχή και εισβολή, ούτε κανείς μιλά για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής. Όμως και κανένας Έλληνας δεν αναφέρεται στο παρασκήνιο αυτής της συνομωσίας. Αχνά μόνο, κάποιες εφημερίδες έγραψαν, χωρίς να επιμείνουν, ότι το Ισραήλ αντιδρά στους εξοπλισμούς της Κύπρου. Το να αναλύση κάποιος σε βάθος αυτή την Ισραηλινή αντίδραση, απαιτεί τεράστια ιστορική γνώση, μεγάλο θάρρος αλλά και εκδότες Έλληνες στην ψυχή. Αυτές οι τρείς παράμετροι αποκλείουν τους Έλληνες δημοσιογράφους και τις ελληνικές εφημερίδες από το να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό. Απομένει το υπουργείο εξωτερικών το οποίο όμως "οθωμανίζει". Ρητορικά λοιπόν θέτουμε τα ερώτηματα: γιατί συμβαίνουν αυτά; γιατί υποφέρει η Κύπρος; Είναι καιρός όμως να αναφερθούμε στην υπόθεση της Κύπρου, σαν Έλληνες, λέγοντας την αλήθεια. Το πρόβλημα της Κύπρου ήταν, είναι και θα είναι το ότι γειτνιάζει με το Ισραήλ. Σήμερα ειδικά, η Κύπρος ανήκει στην σφαίρα επιρροής του Ισραήλ. Τα συμφέροντα του σιωνισμού σήμερα είναι να κρατήσουν την Κύπρο διχοτομημένη. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να συνειδητοποιήσουν ότι ο παγκόσμιος εξουσιασμός εργάσθηκε πολύ σκληρά επί πολλές δεκαετίες για επιτύχη το συγκεκριμένο στάτους-κβό στην Κύπρο. Μόνο οι αφελείς και αδιάβαστοι θα ισχυρισθούν ότι αυτό το στάτους-κβό θα αλλάξη εύκολα χωρίς τεράστιες θυσίες. Απαιτείται άριστη ενημέρωση, ανύψωση του ηθικού του λαού, αποτελεσματικότερη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών, επαγγελματικό πνεύμα στην εκπαίδευση και απόδοση των ενόπλων δυνάμεων, σύμπνοια λαού-κράτους-στρατού, εθνική διαπαιδαγώγιση των (ήδη βαρβαριζόντων) νέων και επάνοδος στις αξίες του ελληνισμού. Εφ' όσον λοιπόν δεν γίνονται θυσίες θα υφιστάμεθα ως ευρωπαΐζοντες ραγιάδες τις συνέπειες του ξεπουλήματος του ήθους και των αξιών μας. Το μεγάλο δημοσιογραφικό όργανο του σιωνισμού, η εφημερίδα ΤΙΜΕS της Νέας Υόρκης, εκφράζει ωμά την θέση του στο Κυπριακό. Σε παλαιότερο δημοσίευμά τους τον Δεκέμβριο '96 λένε ότι "θα μπορούσε να ειπωθή στους Ελληνοκύπριους ότι δεν θα γίνουν δεκτοί στην Ε.Ε. αν δεν κάνουν ειρήνη με τους Τουρκοκύπριους γείτονές τους". Σε άλλο δημοσίευμα, την εβδομάδα της 20ης Δεκ. 1996, σε ανάλυση για το κυπριακό διδάσκουν ότι "το 1974, φοβούμενοι ότι η στρατιωτική δικτατορία της Ελλάδας σχεδίαζε να απορροφήση την νήσο και να την μετατρέψη σε ελληνικό έδαφος, οι Τούρκοι ηγέτες έστειλαν εκεί στρατό. Περίπου 35.000 στρατιώτες παραμένουν....". Έτσι απλά "έστειλαν" στρατό ο οποίος "παραμένει". Δηλαδή ούτε εισέβαλε ούτε κατέχει. Η αλήθεια βέβαια έπρεπε να ήταν λίγο διαφορετικά διατυπωμένη. Δηλαδή "δεν επιτρέπουμε ούτε στην Τουρκία αλλά ούτε στην Ελλάδα να καταλάβουν την Κύπρο. Την θέλουμε διχοτομημένη και με ισορροπία στρατιωτικών δυνάμεων ώστε ο ένας να εκφοβίζη τον άλλο". Ακριβώς αυτό επιδιώκει για την Κύπρο ο σιωνισμός. Εξ ού και η αντίδρασις σε μια στρατιωτική προετοιμασία σαν τους S-300 εκ μέρους των ελληνοκυπρίων η οποία θα ανέτρεπε το στατους-κβό. Μεγάλη σημασία πρέπει να δώσουμε σε μία δήλωση. Σε άρθρο του γνωστού ελληνοφώνου Τάκη Μίχα στην "Ελευθεροτυπία" στις 25-11-1996 σελ 14. γράφει ότι ο πρέσβυς της Κύπρου στο Τέλ-Αβίβ, κ. Πέτρος Ευτυχίου, σε μια δεξίωση που έδινε, είπε: "όλοι όσοι ασχολούνται με το Κυπριακό σήμερα είναι Εβραίοι. Ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας κ. Ρίφκιντ είναι Εβραίος, ο ειδικός απεσταλμένος του Ο.Η.Ε. Φαϊσάλ είναι Εβραίος, ο Χόλμπρουκ είναι Εβραίος ακόμη και ο έλληνας υφυπουργός εξωτερικών (κ. Ροζεστάιν-Ροζάκης) είναι Εβραίος". Εμείς θα προσθέσουμε ότι όλοι εξ ΗΠΑ όσοι ασχολήθηκαν με την Κύπρο από το 1973 και εντεύθεν ήσαν όργανα του σιωνισμού (Εβραίοι οι Κίσινγκερ, Σίσκο, Λέντσκι, Χάας, Κόρνμπλουμ, Όλμπράιτ κ.ά.). Στην Ελλάδα ο σιωνισμός δεν είναι ανάγκη να στεναχωρείται. Τα ανδράποδα των ελλαδικών υπουργείων, υπηρεσιών, ΜΜΕ κλπ θα φανούν αντάξιοι ραγιάδες και θα αγωνισθούν υπέρ των σιωνιστικών επιδιώξεων. Προ 4ετίας, όταν οι Κύπριοι θέλησαν να δημιουργήσουν ναυτικό και αεροπορία, ζήτησαν από την Ελλάδα βοήθεια. Δηλαδή την εκπαίδευση πάρα πολλών Κυπρίων σε παραγωγικές σχολές ναυτικού και αεροπορίας. Η απάντηση του Έλληνα(;) υπουργού άμυνας ήταν οτι "είναι περιορισμένες οι θέσεις και αδυνατούμε να αποδεχθούμε το αίτημα"!!! Όσοι λοιπόν ασχολούνται με το Κυπριακό είναι όργανα του σιωνισμού. "Όλως συμπτωματικώς" θα πουν οι ανοήτοι, όλως "προγραμματισμένως" θα τους απαντήσουμε. Η Κύπρος αποτελεί "χώρα βάθους ή ενδοχώρα" (hinterland) για το Ισραήλ. Αν δούμε τον χάρτη του Ισραήλ σήμερα θα αντιληφθούμε τον λόγο που νομίζει ότι χρειάζεται τέτοιο βάθος προς δυσμάς. Ο σιωνισμός λοιπόν απεφάσισε ερήμην ημών ότι η Κύπρος του είναι απαραίτητη για την επιβίωσή του και την επιβίωση του Ισραήλ. Έτσι, μεθοδικά, οδήγησαν την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση σε ότι αφορά την Ένωση, κάνοντάς την ανέφικτη. Έβαλαν έντεχνα την Τουρκία πάλι στην Κύπρο και τωρα μεθοδεύουν την συνέχεια. Διζωνική ομοσπονδία η κάτι παρόμοιο. Ούτε ελληνικός ούτε τουρκικός έλεγχος στο νησί. Και ο λόγος που ΘΕΛΟΥΝ την Κύπρο διχοτομημένη είναι ιστορικός. ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ. Πάντοτε ο εβραϊσμός ήθελε την Κύπρο σαν ζωτικό του χώρο. Εδώ και 2.000 χρόνια. Τότε που οι εβραίοι άποικοι, εκδιωχθέντες εξ Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ., έσφαξαν σε μια νύκτα 250.000 Κυπρίους. Ας μην αναμένουμε λοιπόν ευνοϊκή λύση για το Κυπριακό εφ' όσον δεν δυνάμεθα να αγωνισθούμε για το καλύτερο. Χώρα που δεν έχει δικαίωμα να εξοπλισθή όπως νομίζει είναι ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ. Απομένει σε εμας να αποδείξουμε ιστορικά τους τους παραπάνω ισχυρισμούς Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Σχεδόν απίστευτα. Αυτός όμως είναι και ο λόγος που τα κρατούν καλά κρυμμένα. Η αποκάλυψή τους είναι χρέος απέναντι στους μάρτυρες των αγώνων της Κύπρου και απέναντι στους εν ζωή αγνοουμένους που σαπίζουν στα τούρκικα στρατόπεδα.... Όλοι αυτοί πίστεψαν ότι εμάχοντο εναντίον Τούρκων. Επλανήθησαν.... Και επλανήθησαν διότι η τραγωδία της Κύπρου διαιωνίζεται. Οι "πολιτικοί" και οι "ειδήμονες", εξαρτημένοι από τα περίφημα σκοτεινά "ξένα κέντρα αποφάσεων" με συμβόλαια "τιμής" (δηλ. ουσιαστικά ατιμίας και εθνοπροδοσίας), προσπαθούν να μας πείσουν περί "κινητικότητος" στο κυπριακό και περί "εντίμου συμβιβασμού". Τα "ξένα κέντρα αποφάσεων", δηλαδή τα διάφορα παραρτήματα του σιωνισμού (τριμερής, κυβέρνησις των ΗΠΑ, ΣΙΑ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, Ε.Ε. κλπ) δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου, σε καμία μεταπολεμική περίοδο να επιβάλλουν την απόλυτη θέλησή τους στο ψευδοκράτος που ονομάζεται (δυστυχώς) Ελλάς. Όταν ο σιωνισμός κατακτούσε κομμάτι-κομμάτι τον κόσμο, οι ανεύθυνοι, ανιστόρητοι, ανίκανοι και αναίσχυντοι πολιτικοί του κρατιδίου Ελλάς, χάνοντας μοναδικές ιστορικές ευκαιρίες, αγωνιζόντουσαν να αποδείξουν εις τους αφέντες τους πόσο καλοί υπηρέται ήσαν. Αγωνιζόντουσαν να αποδείξουν, ξεπουλώντας την τιμή του ελληνικού λαού, οτι θα υπηρετήσουν πιστά την έξωθεν εξουσία με κάθε κόστος. Έτσι, κατήντησαν την Ελλάδα έρμαιο των διαφόρων αρπακτικών και τους Έλληνας έναν εσμό ανοήτων, ανευθύνων χαζο-ρωμηών ανικάνων να συλλάβουν τα όποια νοήματα και να ασχοληθούν με τα όποια ζητήματα απαιτούνται γιά την ομαλή εξελικτική πορεία του Έθνους στον Απολλώνειο δρόμο. Το κυπριακό αποτελεί ένα ζήτημα που θα εδίδασκε στον λαό πολλά αν είχε αναλυθή σωστά. Δεν πρόκειται όμως οι μεγαλόσχημοι της ελλαδικής πολιτικής, κοινωνικής και δημοσιογραφικής σκηνής να ασχοληθούν σε βάθος με ένα τέτοιο θέμα. Αφ' ενός διότι σαν ρωμηοί δεν δύνανται να συλλάβουν τα πολλά επίπεδα της κυπριακής τραγωδίας και αφ' ετέρου διότι η οικονομική τους επιτυχία, τούς έχει δέσει γερά στο άρμα των εξαρτήσεων και η "πολιτική ορθότητα" έγινε σημαία του ανθελληνικού αγώνα τους. Ο σιωνισμός είναι πανίσχυρος, ελέγχει την ηγεσία μας μέσω πολιτικών και τον λαό μας μέσω ΜΜΕ. Έχουμε σαν μοναδικό όπλο την ελληνική συνείδηση (έστω κι αν είναι βαθιά κρυμμένη) και την ιστορία μας (έστω κι αν εξαφανίζονται σωρηδών ελληνικά βιβλία από τις βιβλιοθήκες.). Με αυτά τα όπλα οφείλουμε να πορευτούμε στον δύσβατο νέο μεσαίωνα που ανατέλλει...

Ως Έλληνες, με συνείδησι μη εξαγορασμένη και μη εξαγοράσιμη, έχουμε χρέος έναντι των θυμάτων και ηρώων των Κυπριακών πολέμων να αναλύσουμε ενδελεχώς την ιστορική σχέσι Κύπρου-σιωνισμού μήπως και συντελέσουμε στην αφύπνιση της ιστορικής μνήμης. Οφείλουμε να διερευνήσουμε αυτές τις παραμέτρους έστω κι αν γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι ο αγών δίδεται για "την τιμή των όπλων" μια και ο σιωνισμός αποτελεί το "ταμπού" της ιστοριογραφίας-δημοσιογραφίας από τον Β' Π.Π. και εντεύθεν. Στον κατάλογο των διαπιστευμένων "Αμερικανών" "διαμεσολαβητών" για την "λύσι" του Κυπριακού, όπως τον καταγράψαμε στο τεύχος 10, τώρα προστίθεται ένα ακόμη όνομα το οποίο έρχεται να δικαιώση τα επιχειρήματά μας. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1999, με μία απλή ανακοίνωση, η κυβέρνησις των ΗΠΑ ανεκοίνωσε ότι ο γνωστός δικηγόρος της Ουάσιγκτον και σύμβουλος του προέδρου Κλίντον, Άλφρεντ Μόουζες, θα είναι ο νέος διαμεσολαβητής για την "επίλυσι" του Κυπριακού. Ο Άλφρεντ Μόουζες ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ρουμανία αλλα και πρώην πρόεδρος του Αμερικανο-εβραϊκού Συμβουλίου. Το να υπάρχη διαμεσολαβητής χωρίς αντικείμενο όμως είναι απαράδεκτο. Έτσι, όταν στο τέλος Σεπτεμβρίου ο Ετζεβίτ επεσκέφθη την Ουάσιγκτον, όλες οι προσπάθειες προσεγγίσεως δεν καρποφόρησαν αλλά ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου μας πληροφόρησε πως ΚΑΤΙ "θετικό" προέκυψε από τις συνομιλίες. Το θετικό ήταν ότι ο κ. Ετζεβίτ "δέχθηκε" την διαμεσολάβησι των ΗΠΑ για την Κύπρο μέσω του κ. Μόουζες. (Τάιμς Νέας Υόρκης 29/9/99). Για να ολοκληρωθή ο εμπαιγμός πρέπει να συμφωνή στην διαμεσολάβησι και η Ελλάς. Η οποία ως καλός εταίρος (ή μάλλον εταίρα) δεν πρόκειται να στενοχωρήση τα αφεντικά. Στις 6 Οκτωβρίου "1999" στην Ουάσιγκτον, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Γρηγόρης Νιώτης έχει "διαδοχικές συναντήσεις με τον ειδικό απεσταλμένο του Προέδρου Κλίντον για το κυπριακό, πρέσβη Αλ Μόουζες και τον αναπληρωτή σύμβουλο εθνικής ασφαλείας, Τζέιμς Στάινμπεργκ". Όπως ανεκοινώθη, στο επίκεντρο των συνομιλιών ήταν η εξέλιξη της αμερικανικής διαμεσολάβησης στο κυπριακό και η επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ο κ. Νιώτης ανέφερε ότι ο κ.Μόουζες συμφώνησε να επιδιώξη να απευθύνη ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ πρόσκληση προς τις ενδιαφερόμενες πλευρές, στις αρχές του Νοεμβρίου. Ο κ. Νιώτης σημείωσε ωστόσο ότι πρόκειται για μια προσπάθεια που ασφαλώς συναντά εμπόδια, λόγω της αδιαλλαξίας που συνεχίζει να επιδεικνύει ο Ραούφ Ντενκτάς αλλά και της ελλείψεως θετικής πολιτικής βουλήσεως από την Άγκυρα. "Ζήτησα από τους συνομιλητές μου, οι οποίοι είναι στενοί συνεργάτες του Προέδρου Κλίντον, να πιέσουν περισσότερο για να καμφθή αυτή η αδιαλλαξία", πρόσθεσε. Με τέτοιου είδους δηλώσεις, οι πολιτικάντηδες του τόπου μας, πισωγυρίζουν τα εθνικά θέματα και διαιωνίζουν τις πλεκτάνες, παραπληροφορώντας μας για την ουσία των θεμάτων. Και η ουσία εδώ είναι ότι ο Στάινμπεργκ και ο Μόουζες, καθώς και ο υπεύθυνος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ κ. Σάμι Μπέργκερ, συζήτησαν τα περί φαιδρών δηλώσεων Νιώτη το επόμενο Σαββάτο πίνοντας καφέ στην ίδια συναγωγή. Εκεί που η Όλμπράιτ, ο Κοέν και ο Ρούμπιν κανονίζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και αναθέτουν στην Αμανπούρ -σύζυγο του Ρούμπιν- να παρουσιάση εξωραϊσμένες τις απόψεις τους, στο CNN. Έτσι λοιπόν η κωμωδία του δράματος της Κύπρου θα συνεχισθή αλλά θα συνεχίζουμε κι εμείς να κατηγορούμε ευθέως τον σιωνισμό για το θέατρο αυτό του παραλόγου. Και οι "δικοί" μας δεν θέλουν να ξέρουν τίποτα. Εξ άλλου τα θέματα "ταμπού" δεν ήταν ποτέ η αδυναμία των ρωμηών. Οι οποίοι, ως ραγιάδες, δεν επιθυμούν να ασχοληθούν με περιπέτειες απελευθερώσεως.....

Η "σιωπή της ανοχής" πρέπει να παύση. 

Το παραπάνω κείμενο το βρήκα στην ιστοσελίδα Τετρακτίς